Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Συρακόσιοι δ’ ὅτε ἦλθον ἡμῶν δεόμενοι, φιλότητα μὲν ἀντὶ διαφορᾶσ ἐθέλοντεσ εἰρήνην δ’ ἀντὶ πολέμου ποιεῖσθαι, τήν τε συμμαχίαν ἀποδεικνύντεσ ὅσῳ κρείττων ἡ σφετέρα εἰή τῆσ Ἐγεσταίων καὶ Καταναίων, εἰ βουλοίμεθα πρὸσ αὐτοὺσ ποιεῖσθαι, ἡμεῖσ τοίνυν εἱλόμεθα καὶ τότε πόλεμον μὲν ἀντὶ εἰρήνησ, Ἐγεσταίουσ δὲ ἀντὶ Συρακοσίων, στρατεύεσθαι δ’ εἰσ Σικελίαν ἀντὶ τοῦ μένοντεσ οἴκοι συμμάχουσ ἔχειν Συρακοσίουσ·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 43:1)
εἶτα καταφρονεῖν ὑμῶν Συρακοσίουσ ποιήσετε.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 10:20)
ἀλλ’ ὡσ μὲν καὶ κατ’ ἀρχὰσ ἔτι τοῦ πολέμου καὶ Συρακοσίουσ ἐχθροὺσ εἶναι καὶ τῶν Ἑλλήνων τῶν ἐκεῖ τοῖσ δεομένοισ βοηθεῖν ἐψηφίσασθε, καὶ τοὺσ ἀποστόλουσ οὓσ ἐπέμψατε πείρασ ἕνεκα τοῦ παντὸσ, ἐάσω·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 3:1)
μὴ γὰρ οἰέσθε Συρακοσίουσ μὲν ἐπελθόντοσ Γυλίππου δυοῖν τριήροιν ἀναθαρρῆσαι, τοὺσ δ’ ἡμετέρουσ στρατιώτασ, ὅσην εἰκὸσ πεμψάντων ὑμῶν δύναμιν, μὴ πολὺ μείζουσ τὰσ γνώμασ ἔσεσθαι, οἷσ ἅμα τῇ τῶν οἰκείων ὄψει καὶ τὸ συνειδέναι τὸ πλῆθοσ ὧν ἐφ’ αὑτῶν κατώρθωσαν μεγάλη πρὸσ εὐθυμίαν προϋπάρχει ῥοπή.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 5:2)
ἀβουλίασ μὲν, εἰ μηδὲν τούτων ἐξ ἀρχῆσ εἴδομεν, ἀνανδρείασ δ’, εἰ φεύγειν Συρακοσίουσ δόξομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 5:5)
καὶ οὐκ ἐκ τῶν Βάκιδοσ χρησμῶν οὐδ’ Ἀμφιλύτου μαθεῖν δεῖ με, ἀλλ’ αὐτὸσ εὖ εἰδὼσ ὑμῖν προλέγω Συρακοσίουσ καὶ Σελινουντίουσ καὶ πάντασ τοὺσ ἐκεῖθεν πολεμίουσ δεῦρ’ ἥξοντασ, ἂν αὐτοὺσ καλέσωμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 11:8)
αὐτοὶ δ’ ἀγῶνα τοσοῦτον ἀράμενοι καὶ μικροῦ πάντα κατειργασμένοι συγκεκλεικότεσ Συρακοσίουσ, ἔχοντεσ τὴν Σικελίαν, μόνον οὐκ ἐν ταῖσ χερσὶ τὸν στέφανον, εἶτα ἀπορρίψομεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 12:12)
Συρακοσίουσ δὲ οὐδὲν ἐπιχωρεῖν φασιν, εἰ μὴ δίκην προσλήψονται τῆσ ἐπιβουλῆσ ἀξίαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 4:7)
εἶθ’ ἡμεῖσ, ὦ Ἀθηναῖοι, ταῦτ’ ἀναμενοῦμεν καὶ τῶν πραγμάτων οὐκ ἀκολουθησάντων οἷσ ἐψηφισάμεθα αὐτοὶ τοῖσ ἐψηφισμένοισ ἀκολουθεῖν ἀξιώσομεν, ὥσπερ τοῦτ’ ἀρκέσον, ἂν μὴ παυσώμεθα μωραίνοντεσ, ἢ Συρακοσίουσ κατὰ τὰσ ἡμετέρασ ἐπιθυμίασ τὸν ἀγῶνα τὸν πρὸσ ἡμᾶσ διοίσοντασ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 4:8)
οὐδεὶσ, ὦ Ἀθηναῖοι, τῶν ἐν Σικελίᾳ οὔτε Ἑλλήνων λέγω οὔτε βαρβάρων ἐξ ἴσου Συρακοσίουσ τε μισεῖ καὶ ἡμῖν εὐνοϊκῶσ ἔχει, ἀλλ’ ὥσ μοι δοκοῦσι διακεῖσθαι φράσω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 9:6)
ἐκεῖνοι, μέχρι μὲν μηδεὶσ ἀφῖκτο παρ’ ἡμῶν εἰσ Σικελίαν, ἐδυσχέραινον Συρακοσίουσ, ὥσπερ ἡμᾶσ πολλοὶ τῶν ἡμετέρων συμμάχων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 9:7)
θαυμάζω δὲ τῶν φοβουμένων μὲν Συρακοσίουσ μὴ δεῦρ’ ἐπιπλεύσωσιν, αὐτοὺσ δ’ ἐπ’ ἐκείνουσ πλεῖν κελευόντων, ὥσπερ ἄδειαν οὖσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 14:5)
ἐγὼ δ’ ἡγοῦμαι μὲν Συρακοσίουσ οὐχ οὕτω παραφρονεῖν ὥστ’ ἀγαπητῶσ καὶ παρὰ δόξαν ἀπαλλαγέντασ πραγμάτων αὑτοῖσ κινεῖν ἕτερα, ἄλλωσ τε καὶ παρ’ ἡμῶν αὐτῶν ἐγνωκότασ ὡσ οὐ λυσιτελὲσ τοσαύτην ἀπὸ τῆσ οἰκείασ ῥᾳδίωσ κινεῖσθαι, εὐξαίμην δ’ ἂν ἅπασι τοῖσ θεοῖσ ἐνταυθοῖ λαβεῖν αὐτούσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 14:6)
φέρε δὴ πρὸσ Διὸσ, εἴ πωσ ἀναστάντεσ ἢ λαβόντεσ αἴσθησιν, ὥσπερ Πλάτωνι Δίων ὑπόκειται πρὸσ Συρακοσίουσ λέγων, ταυτὶ πρὸσ αὐτὸν εἴποιεν, ἡμεῖσ, ὦ Πλάτων, ἄλλο μὲν οὐδὲν χρηστὸν τὴν Ἀθηναίων πόλιν εἰργασάμεθα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 77:7)
λέγει γοῦν ἑαυτόν τε καὶ τοὺσ Συρακοσίουσ σεμνύνων δεῖξαι Ἀθηναίοισ ὅτι οὐκ Ιὤνεσ ταῦτα οὐδὲ Ἑλλησπόντιοι, κελεύων ἀπαντᾶν αὐτοῖσ ἔξω τῆσ Σικελίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 18:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION