Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Συρακόσιοι δ’ ὅτε ἦλθον ἡμῶν δεόμενοι, φιλότητα μὲν ἀντὶ διαφορᾶσ ἐθέλοντεσ εἰρήνην δ’ ἀντὶ πολέμου ποιεῖσθαι, τήν τε συμμαχίαν ἀποδεικνύντεσ ὅσῳ κρείττων ἡ σφετέρα εἰή τῆσ Ἐγεσταίων καὶ Καταναίων, εἰ βουλοίμεθα πρὸσ αὐτοὺσ ποιεῖσθαι, ἡμεῖσ τοίνυν εἱλόμεθα καὶ τότε πόλεμον μὲν ἀντὶ εἰρήνησ, Ἐγεσταίουσ δὲ ἀντὶ Συρακοσίων, στρατεύεσθαι δ’ εἰσ Σικελίαν ἀντὶ τοῦ μένοντεσ οἴκοι συμμάχουσ ἔχειν Συρακοσίουσ·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 43:1)
Ὅτι Ἱπποκράτησ καὶ Ἐπικύδησ, ἀδελφὼ μὲν ἀλλήλων, στρατηγὼ δὲ Συρακοσίων, Ῥωμαίοισ ἐκ πολλοῦ δυσχεραίνοντεσ, ἐπεὶ τὰσ Συρακούσασ οὐκ ἴσχυον ἐκπολεμῶσαι, κατέφυγον ἐσ Λεοντίνουσ διαφερομένουσ τοῖσ Συρακοσίοισ, καὶ κατηγόρουν τῆσ πατρίδοσ ὅτι τὰσ σπονδὰσ Ιἕρωνοσ ἐφ’ ὅλῃ Σικελίᾳ πεποιημένου μόνοι Συρακόσιοι σφίσιν αὐτοῖσ ἀνακαινίσειαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3:11)
καὶ Συρακόσιοι μὲν ἐπεκήρυσσον, εἴ τισ Ἱπποκράτουσ ἢ Ἐπικύδουσ κομίσειε τὴν κεφαλήν, ἰσόσταθμον αὐτῷ χρυσίον ἀντιδώσειν, Λεοντῖνοι δὲ αὑτῶν Ἱπποκράτη στρατηγὸν ᾑροῦντο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3:13)
εἶτ’ οὐκ ἀφέξονται τοῦ διώκειν ἡμᾶσ Συρακόσιοι εἰ δὲ τοῦτο γενήσεται, δέδοικα μὴ περὶ τοῦ Πειραιῶσ ὁ κίνδυνοσ ἡμῖν γένηται, καὶ ναῦσ πολεμίασ εἰσ τοὺσ ἡμετέρουσ λιμένασ εἰσδεξώμεθα, δέον αὐτοὺσ ἑτέροισ ἐφορμεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 10:38)
ἢ τὴν βοήθειαν μὴ ὅτι ταύτην, ἀλλά τινα σχολὴν τοῦ μεταπέμψασθαι Συρακόσιοι πότ’ ἂν ἔσχον, εἴ τισ ἢ τότε ἐξ ἀρχῆσ ἐπέκειτο, ἢ παραγιγνομένην γε οἱ ταχθέντεσ ἐκώλυον, εἰ προῄσθοντο καὶ μὴ παρεῖσάν τι τοῖσ ἡμετέροισ, ἐξ ἴσου τῶν ἐν Σικελίᾳ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 2:3)
καὶ Συρακόσιοι μὲν ἴσασι θαρρεῖν οὕτω πολλὰ καὶ συνεχῆ δυστυχήσαντεσ, ἡμεῖσ δ’ οἷσ τοσαῦτα ἀπ’ ἐκείνων ἕστηκε τρόπαια, ταυτὸν τοῦτ’ οὐχὶ ποιήσομεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 4:8)
τρίτοι δ’ εἰσὶν οἱ Συρακόσιοι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 101 3:3)
"τὴν δὲ4" πρῶτοι δὲ Λυδοὶ καὶ τὴν καρύκην ἐξεῦρον, περὶ ἧσ τῆσ σκευασίασ οἱ τὰ Ὀψαρτυτικὰ συνθέντεσ εἰρήκασιν, Γλαῦκόσ τε ὁ Λοκρὸσ καὶ Μίθαικοσ καὶ Διονύσιοσ Ἡρακλεῖδαί τε δύο γένοσ Συρακόσιοι καὶ Ἆγισ καὶ Ἐπαίνετοσ καὶ Διονύσιοσ ἔτι τε Ἡγήσιπποσ καὶ Ἐρασίστρατοσ καὶ Εὐθύδημοσ καὶ Κρίτων, πρὸσ τούτοισ δὲ Στέφανοσ, ι Ἀρχύτασ, Ἀκέστιοσ, Ἀκεσίασ, Διοκλῆσ, Φιλιστίων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 11 1:10)
"διαβόητοι δ’ εἰσὶ περὶ τρυφὴν Σικελιῶται τε καὶ Συρακόσιοι, ὡσ καὶ Ἀριστοφάνησ φησὶν ἐν Δαιταλεῦσιν ἀλλ’ οὐ γὰρ ἔμαθε ταῦτ’ ἐμοῦ πέμποντοσ, ἀλλὰ μᾶλλον πίνειν, ἔπειτ’ ᾄδειν κακῶσ, Συρακοσίαν τράπεζαν Συβαρίτιδὰσ τ’ εὐωχίασ καὶ Χῖον ἐκ Λακαινᾶν Πλάτων δ’ ἐν ταῖσ Ἐπιστολαῖσ φησιν ταύτην δὴ τὴν διάνοιαν ἔχων εἰσ Ἰταλίαν τε καὶ Σικελίαν ἦλθον ὅτε πρῶτον ἀφικόμην.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:112)
κἂν ἀποθνῄσκειν μέλλῃσ, ἂν μή σοι πωλεῖν θέλῃ, ἁρ́πασον αὐτόν, ὃν καλέουσι Συρακόσιοι κύνα πίονα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 24 1:3)
ὃν καλέουσι Συρακόσιοι κύνα πίονα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 44 2:3)
οὐδὲ γὰρ ἂν Λακεδαιμόνιοί ποτ’ ἤλπισαν εἰσ τοιαῦτα πράγματ’ ἀφίξεσθαι, οὐδέ γ’ ἴσωσ Συρακόσιοι, τὸ πάλαι δημοκρατούμενοι καὶ φόρουσ Καρχηδονίουσ πραττόμενοι καὶ πάντων τῶν περὶ αὑτοὺσ ἄρχοντεσ καὶ ναυμαχίᾳ νενικηκότεσ ἡμᾶσ, ὑφ’ ἑνὸσ γραμματέωσ, ὃσ ὑπηρέτησ ἦν, ὥσ φασι, τυραννήσεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 216:4)
τὸν γὰρ Πλούτωνα μυθολογοῦσι τὴν ἁρπαγὴν ποιησάμενον ἀποκομίσαι τὴν Κόρην ἐφ’ ἁρ́ματοσ πλησίον τῶν Συρακουσῶν, καὶ τὴν γῆν ἀναρρήξαντα αὐτὸν μὲν μετὰ τῆσ ἁρπαγείσησ δῦναι καθ’ ᾅδου, πηγὴν δ’ ἀνεῖναι τὴν ὀνομαζομένην Κυάνην, πρὸσ ᾗ κατ’ ἐνιαυτὸν οἱ Συρακόσιοι πανήγυριν ἐπιφανῆ συντελοῦσι, καὶ θύουσιν οἱ μὲν ἰδιῶται τὰ ἐλάττω τῶν ἱερείων, δημοσίᾳ δὲ ταύρουσ βυθίζουσιν ἐν τῇ λίμνῃ, ταύτην τὴν θυσίαν καταδείξαντοσ Ἡρακλέουσ καθ’ ὃν καιρὸν τὰσ Γηρυόνου βοῦσ ἐλαύνων περιῆλθε πᾶσαν Σικελίαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 4 2:1)
μετὰ δὲ ταῦτα Κροτωνιάταισ πολιορκουμένοισ ὑπὸ Βρεττίων οἱ Συρακόσιοι δύναμιν ἁδρὰν ἔπεμψαν, ἧσ ἐστρατήγει μὲν μεθ’ ἑτέρων Ἄντανδροσ ὁ Ἀγαθοκλέουσ ἀδελφόσ, τῶν δ’ ὅλων εἶχε τὴν ἡγεμονίαν Ἡρακλείδησ καὶ Σώστρατοσ, ἄνδρεσ ἐν ἐπιβουλαῖσ καὶ φόνοισ καὶ μεγάλοισ ἀσεβήμασι γεγονότεσ τὸν πλείω τοῦ βίου·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 3 3:1)
ὁ δ’ Ἀγαθοκλῆσ συνέκλεισεν αὑτὸν εἰσ τὴν Γέλαν, οὐκ ἀδυνατῶν εἰσ Συρακούσσασ διασωθῆναι, βουλόμενοσ δὲ περισπάσαι τοὺσ Καρχηδονίουσ πρὸσ τὴν πολιορκίαν τῆσ Γέλασ, ἵν’ οἱ Συρακόσιοι πολλὴν ἄδειαν σχῶσι συγκομίσαι τοὺσ καρπούσ, ἀναγκάζοντοσ τοῦ καιροῦ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 110 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION