Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀνεῖπε μὲν ὁ κήρυξ ὁ Σπαρτιάτησ, ὥσπερ ἐκ θεῶν του καταπεμφθεὶσ, ὅτι ἐκείνη ἡ ἡμέρα μεγάλων τοῖσ Ἕλλησι κακῶν ἄρξει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 13:6)
προσθῶμεν δὲ ὅτι καὶ Σπαρτιάτησ ὢν καὶ τεθραμμένοσ ἐν νόμοισ καὶ πολιτείᾳ δεύτερα τῶν πασῶν ἐχούσῃ παρὰ σοὶ κριτῇ, μᾶλλον δὲ πρῶτα τῶν οὐσῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 118:1)
ὁ δὲ χρηστὸσ σύμπλουσ ὁ Σπαρτιάτησ οὐδ’ ὣσ ἐπελάθετο ὧν ἤκουσε παρὰ τοῦ Διονυσίου, ἀλλ’ ἐπώλησε τὴν ἱερὰν κεφαλήν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 119:3)
ἦσαν δὲ Εὐθυκλῆσ μὲν Σπαρτιάτησ, Θεσσαλίσκοσ δὲ Ἰσμηνίου καὶ Διονυσόδωροσ Ὀλυμπιονίκησ Θηβαῖοι, Ἰφικράτησ δὲ ὁ Ἰφικράτουσ τοῦ στρατηγοῦ Ἀθηναῖοσ.
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 15 2:2)
ἐοίκεν οὖν ὁ Σπαρτιάτησ αἰδεῖσθαι γαμετὴν οὖσαν τὴν Ἑλένην, ὑπὲρ ἧσ καὶ τὴν στρατείαν ἤθροισεν διόπερ φυλάττεται τὴν πρὸσ ἄλλην κοινωνίαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 3 1:7)
ὁρᾶτε οὖν καὶ ὑμεῖσ, ὦ φιλόσοφοι, οἱ παρὰ φύσιν τῇ Ἀφροδίτῃ χρώμενοι καὶ ἀσεβοῦντεσ εἰσ τὴν θεόν, μὴ τὸν αὐτὸν διαφθαρῆτε τρόπον, τότε γὰρ καὶ οἱ παῖδέσ εἰσιν καλοί, ὡσ Γλυκέρα ἔφασκεν ἡ ἑταίρα, ὅσον ἐοίκασι γυναικὶ χρόνον, καθάπερ ἱστορεῖ Κλέαρχοσ, ἐμοὶ μὲν γὰρ καὶ κατὰ φύσιν δοκεῖ πεποιηκέναι Κλεώνυμοσ ὁ Σπαρτιάτησ, πρῶτοσ ἀνθρώπων εἰσ ὁμηρείαν λαβὼν παρὰ Μεταποντίνων γυναῖκασ καὶ παρθένουσ τὰσ ἐνδοξοτάτασ καὶ καλλίστασ διακοσίασ, ὡσ ἱστορεῖ Δοῦρισ ὁ Σάμιοσ ἐν τῇ τρίτῃ τῶν περὶ Ἀγαθοκλέα Ἱστοριῶν κἀγὼ δὲ κατὰ τὴν Ἐπικράτουσ Ἀντιλαίδα τἀρωτίκ’ ἐκμεμάθηκα ταῦτα παντελῶσ Σαπφοῦσ, Μελήτου, Κλεομένουσ, Λαμυνθίου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 841)
τιτρώσκει δ’ αὐτὸν Σπαρτιάτησ ἄνθρωποσ τὴν αὐτάρκειαν ἐζηλωκώσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 29 3:1)
"Αἱρήσιπποσ, φησίν, ὁ Σπαρτιάτησ, ἄνθρωποσ οὐ μετρίωσ φαῦλοσ οὐδὲ δοκῶν χρηστὸσ εἶναι, πιθανὸν δ’ ἔχων ἐν κολακείᾳ λόγον καὶ θεραπεῦσαι τοὺσ εὐπόρουσ μέχρι τῆσ τύχησ δεινόσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 59 2:3)
οὐκ ἀγλαφύρωσ δὲ Λύσανδροσ ὁ Σπαρτιάτησ, ὥσ φησιν Ἡγήσανδροσ ἐν ὑπομνήμασι , τὸν οἶνον ὑδαρῆ πωλούντων τῶν καπήλων ἐν τῷ στρατοπέδῳ, κεκραμένον ἐκέλευσεν αὐτὸν πωλεῖν, ἵν’ αὐτὸν ἀκρατέστερον ὠνοῖντο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 384)
τί οὖν ὁ Σπαρτιάτησ;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 63:2)
τούτων δὲ ναύαρχοσ μὲν ἦν Εὐρυβιάδησ ὁ Σπαρτιάτησ, διῴκει δὲ τὰ περὶ τὸν στόλον Θεμιστοκλῆσ ὁ Ἀθηναῖοσ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 12 5:3)
ὡσ τῆσ Μεθώνησ πολιορκουμένησ ὑπὸ Ἀθηναίων Βρασίδασ ὁ Σπαρτιάτησ ἀριστεύσασ ἐδοξάσθη.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, τάδε ἔνεστιν ἐν τῇ δωδεκάτῃ τῶν Διοδώρου βίβλων.25)
ἔνθα δὴ Βρασίδασ ὁ Σπαρτιάτησ, νέοσ μὲν ὢν τὴν ἡλικίαν, ἀλκῇ δὲ καὶ ἀνδρείᾳ διαφέρων, ὁρῶν τὴν Μεθώνην κινδυνεύουσαν ἐκ βίασ ἁλῶναι, παραλαβών τινασ τῶν Σπαρτιατῶν διὰ μέσου τῶν πολεμίων ἐσκεδασμένων ἐτόλμησε διεκπερᾶσαι, καὶ πολλοὺσ ἀνελὼν παρεισέπεσεν εἰσ τὸ χωρίον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 43 3:2)
Φάραξ γὰρ ὁ Σπαρτιάτησ, εἷσ ὢν τῶν συμβούλων, ἀξίωμα δὲ μέγιστον ἔχων ἐν τῇ Σπάρτῃ, διεκελεύετο τοῖσ λογάσι δοῦναι δίοδον, καὶ μὴ πρὸσ ἀπεγνωκότασ τὸ ζῆν διακινδυνεύοντασ πεῖραν λαβεῖν ἀτυχούσησ ἀρετῆσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 79 6:4)
Σπαρτιάτησ γὰρ ὢν καὶ τὸν λόγον ἔχω Σπαρτιάτην.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 28 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION