Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ γὰρ Λεωνίδαι καὶ οἱ Λεωτυχίδαι καὶ Ἀρχίδαμοι καὶ Ἀγησίλαοι καὶ Ἄγιδεσ καὶ πρὸ τούτων ὁ τοὺσ νόμουσ θεὶσ αὐτοῖσ Λυκοῦργοσ, πάντεσ οὗτοι τῆσ Ἡρακλέουσ εἰσὶν ἀπορροῆσ, οἳ ἐκείνουσ εἴθισαν ὀλίγουσ μὲν ὄντασ ἀντὶ πολλῶν εἶναι, προί̈στασθαι δὲ τῶν ἐν χρείᾳ πάντων ἀμισθὶ, στρατηγὸν δὲ Σπαρτιάτην πλέον ποιεῖν ἢ στράτευμα ἑτέρων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 5:5)
ἥσθην δὲ ἐφ’ οἷσ Ἡρακλέουσ καὶ τῶν Ἡρακλέουσ παίδων ἐμνήσθη τισ, ὥσπερ εἰσ Λακεδαιμονίουσ, ἀλλ’ οὐκ εἰσ Θηβαίουσ πολὺ μᾶλλον ταῦθ’ ἡμῖν πεφιλοτιμημένα, εἰ μὴ καὶ τὸν Ιὄλεων Σπαρτιάτην ἀποφαίνουσι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 20:2)
ἐκρατεῖτο δὲ ὑπὸ τῶν τοῦ σώματοσ ἡδονῶν, ὥσπερ Θίβρωνα τὸν Σπαρτιάτην ἤδη τινὲσ ᾐτιάσαντο καὶ μυρίουσ ἑτέρουσ ἔστι λέγειν καὶ Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 61:4)
καὶ ταῖσ ἡδοναῖσ οὕτωσ ἀσελγῶσ ἐχρήσατο καὶ χύδην ὥστε πολὺ μᾶλλον διὰ τὴν αἰτίαν ταύτην αὐτὸν ὑπολαμβάνεσθαι Σικελιώτην ἢ διὰ τὴν πατρίδα Σπαρτιάτην.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 51 1:1)
οὐκ ἔχει δ’ οὐδὲ τὸ παιανικὸν ἐπίρρημα, καθάπερ ὁ εἰσ Λύσανδρον τὸν Σπαρτιάτην γραφεὶσ ὄντωσ παιάν, ὅν φησι Δοῦρισ ἐν τοῖσ Σαμίων ἐπιγραφομένοισ ̔̀ Ὥροισ ᾄδεσθαι ἐν Σάμῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 518)
ἐπεὶ καὶ Κλεομένη τὸν Σπαρτιάτην φασὶν οἱ Λάκωνεσ μανῆναι διὰ τὸ Σκύθαισ ὁμιλήσαντα μαθεῖν ἀκρατοποτεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 29 1:4)
λιθάργυροσ δ’ ὄλπη παρῃωρεῖτο χρίματοσ πλέα τὸν Σπαρτιάτην γραπτὸν κύρβιν ἐν διπλῷ ξύλῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 74 1:5)
τὸν γὰρ λευκὸν ἱμάντα βουληθεὶσ εἰπεῖν, ἐξ οὗ ἡ ἀργυρᾶ λήκυθοσ ἐξήρτητο, Σπαρτιάτην γραπτὸν ἔφη κύρβιν ἀντὶ τοῦ Σπαρτιᾶτιν σκυτάλην.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 74 1:6)
καὶ Μεγαρέασ τουτουσὶ τοὺσ καταράτουσ οὕτωσ εὖ τὰ παρ’ αὑτοῖσ σεμνύνειν ὥσθ’ Ἕρμωνα τὸν κυβερνήτην, τὸν μετὰ Λυσάνδρου λαβόντα τριήρεισ διακοσίασ ὅτ’ ἐν Αἰγὸσ ποταμοῖσ ἠτυχήσαμεν ἡμεῖσ, πεμψάντων Λακεδαιμονίων καὶ κελευόντων ποιήσασθαι πολίτην ἀποκρίνασθαι ὅτι, ὅταν αὐτοὺσ ἴδωσι Σπαρτιάτην αὐτὸν πεποιημένουσ, τότε καὶ αὐτοὶ Μεγαρέα ποιήσονται·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 297:1)
πάλιν ἥδεσθαι μὲν ἀφροδισίοισ καὶ σιτίοισ καὶ ποτοῖσ ἡδέσιν ἀνάγκη τόν τε Ιὤνα καὶ τὸν Θετταλὸν καὶ τὸν Ἰταλιώτην καὶ τὸν Γέτην καὶ τὸν Ἰνδὸν καὶ τὸν Σπαρτιάτην·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΤΡΙΤΟΣ. 4:2)
οἱ γὰρ ἱερεῖσ τῶν Αἰγυπτίων ἱστοροῦσιν ἐκ τῶν ἀναγραφῶν τῶν ἐν ταῖσ ἱεραῖσ βίβλοισ παραβαλεῖν πρὸσ ἑαυτοὺσ τὸ παλαιὸν Ὀρφέα τε καὶ Μουσαῖον καὶ Μελάμποδα καὶ Δαίδαλον, πρὸσ δὲ τούτοισ Ὅμηρόν τε τὸν ποιητὴν καὶ Λυκοῦργον τὸν Σπαρτιάτην, ἔτι δὲ Σόλωνα τὸν Ἀθηναῖον καὶ Πλάτωνα τὸν φιλόσοφον, ἐλθεῖν δὲ καὶ Πυθαγόραν τὸν Σάμιον καὶ τὸν μαθηματικὸν Εὔδοξον, ἔτι δὲ Δημόκριτον τὸν Ἀβδηρίτην καὶ Οἰνοπίδην τὸν Χῖον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 96 2:1)
πρὸσ δὲ τούτοισ τὴν πάτριον δίαιταν μετέβαλεν καὶ ταῖσ ἡδοναῖσ ἐνετρύφησεν οὕτωσ ἀσελγῶσ ὥστε Πέρσην εἶναι δοκεῖν καὶ οὐ Σπαρτιάτην.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 71 3:1)
ὁ δὲ βασιλεὺσ ἀκούσασ παρὰ τῶν ἀγγέλων τὰσ τῶν Ἑλλήνων ἀποκρίσεισ προσεκαλέσατο Δημάρατον Σπαρτιάτην, ἐκ τῆσ πατρίδοσ πεφευγότα πρὸσ αὐτόν, καταγελάσασ δὲ τῶν ἀποκρίσεων ἐπηρώτησε τὸν Λάκωνα, πότερον οἱ Ἕλληνεσ ὀξύτερον τῶν ἐμῶν ἵππων φεύξονται ἢ πρὸσ τηλικαύτασ δυνάμεισ παρατάξασθαι τολμήσουσι;
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 6 2:1)
καὶ Θυρέασ μὲν κειμένασ ἐν τοῖσ μεθορίοισ τῆσ Λακωνικῆσ καὶ τῆσ Ἀργείασ ἐκπολιορκήσασ ἐξηνδραποδίσατο καὶ κατέσκαψε, τοὺσ δ’ ἐν αὐτῇ κατοικοῦντασ Αἰγινήτασ καὶ τὸν φρούραρχον Τάνταλον Σπαρτιάτην ζωγρήσασ ἀπήγαγεν εἰσ τὰσ Ἀθήνασ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 65 10:1)
Σπαρτιάτησ γὰρ ὢν καὶ τὸν λόγον ἔχω Σπαρτιάτην.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 28 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION