Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

θεῖσαι μέλαιναν κύλικα μεγάλην ὑπτίαν, μηλοσφαγοῦσαι Θάσιον οἴνου σταμνίον ὀμόσωμεν ἐσ τὴν κύλικα μὴ ’πιχεῖν ὕδωρ.
(아리스토파네스, Lysistrata, Prologue 5:20)
εἰ Θάσιον ἐνέχεισ, εἰκότωσ γε νὴ Δία.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:15)
καὶ Ἀντίδοτοσ δέ Θάσιον ἔγχει ὁ γὰρ λαβών μου καταφάγῃ τὴν καρδίαν, ὅταν πίω τοῦδ’, εὐθὺσ ὑγιὴσ γίνεται·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 51 1:1)
Θάσιον ἢ Χῖον λαβὼν ἢ Λέσβιον γέροντα νεκταροσταγῆ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 51 2:10)
οἶνον δὲ πίνειν οὐκ ἐάσω πράμνιον, οὐ Χῖον, οὐχὶ Θάσιον, οὐ Πεπαρήθιον, οὐδ’ ἄλλον ὅστισ ἐπεγερεῖ τὸν ἔμβολον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 52 1:3)
Μάγνητα δὲ μειλιχόδωρον καὶ Θάσιον, τῷ δὴ μήλων ἐπιδέδρομεν ὀδμή, τοῦτον ἐγὼ κρίνω πολὺ πάντων εἶναι ἄριστον τῶν ἄλλων οἴνων μετ’ ἀμύμονα Χῖον ἄλυπον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 53 1:2)
φησὶ δὲ Φιλύλλιοσ ὅτι παρέξω Λέσβιον, Χῖον σαπρόν, Θάσιον, Βίβλινον, Μενδαῖον, ὥστε μηδένα κραιπαλᾶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 56 2:5)
οἶνον Θάσιον πίνοισ ἄν;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 491)
εἶτ’ οὐχ ὅμοια πράττομεν καὶ θύομεν ὅπου γε τοῖσ θεοῖσ μὲν ἠγορασμένον δραχμῶν ἄγω προβάτιον ἀγαπητὸν δέκα, αὐλητρίδασ δὲ καὶ μύρον καὶ ψαλτρίασ, Μενδαῖον,1 Θάσιον, ἐγχέλεισ, τυρόν, μέλι μικροῦ ταλάντου, γίνεταί τε κατὰ λόγον ὡσ γὰρ ὑπερβολῆσ τινοσ ἀναλώματοσ τάλαντον ὠνόμασε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 27 3:5)
καὶ θύοντεσ μὲν τοῖσ θεοῖσ ὀλίγιστα εἰσ τὰσ θυσίασ καὶ τὰ τυχόντα δαπανῶμεν, ὥσπερ ὁ καλὸσ Μένανδροσ ἐν τῇ Μέθῃ παρίστησιν εἶτ’ οὐχ ὅμοια πράττομεν καὶ θύομεν ὅπου γε τοῖσ θεοῖσ μὲν ἠγορασμένον δραχμῶν ἄγω προβάτιον ἀγαπητὸν δέκα, αὐλητρίδασ δὲ καὶ μύρον καὶ ψαλτρίασ, τὸν μέλανα Θάσιον, ἐγχέλεισ, τυρόν, μέλι μικροῦ ταλάντου·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 671)
’ γέροντα Θάσιον τόν τε γῆσ ἀπ’ ’ Ἀτθίδοσ ἑσμὸν μελίσσησ τῆσ ἀκραχόλου γλυκὺν συγκυρκανήσασ ἐν σκύφῳ χυτῆσ λίθου, Δήμητροσ ἀκτῇ πᾶν γεφυρώσασ ὑγρόν, κατῃσίμωσα πῶμα, καύματοσ λύσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 402)
τοιγαροῦν ἥδιον μὲν προσεφέρετο μᾶζαν ἢ οἱ ἄλλοι τὰ πολυτελέστατα τῶν σιτίων, ἥδιον δὲ ἔπινε τοῦ ῥέοντοσ ὕδατοσ ἢ οἱ ἄλλοι τὸν Θάσιον οἶνον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 15:4)
τὸν οἰνόφλυγα ἓν Θάσιον κατέπλησε, καὶ πιὼν Ἐνδυμίωνοσ ἥδιον καθεύδει·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 12:1)
τῷ Βίωνι δοκεῖ μὴ δυνατὸν εἶναι τοῖσ πολλοῖσ ἀρέσκειν, εἰ μὴ πλακοῦντα γενόμενον ἢ Θάσιον·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 45:7)
καὶ Δημοσθένην Σαβῖνοσ λέγει Μνησίστρατον Θάσιον παρατιθέμενοσ ἐν δ’ Μελετητικῆσ ὕλησ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 46:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION