Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτω μὲν ἐξ ἀρχῆσ εἱρχθεὶσ ἐτρέφου παρὰ ἐλπίδα καὶ παρ’ ἀξίαν ἅπασαν σεαυτοῦ, καὶ εἰ μή σε ἀνὴρ Ἰταλιώτησ ἐξῃτήσατο τῶν Πυθαγορείων, ὥσπερ σὺ φῂσ τὸν πρύτανιν, ὅτι ἡμῶν ἕνα μέλλοντα εἰσ τὸ βάραθρον ἐμπεσεῖσθαι διεκώλυσε, κἂν αὐτὸσ ἴσωσ εἰσ τὰσ λιθοτομίασ ἐνέπεσεσ, ἢ δή τοι τό γε δεύτερον οὐκ ἂν ὑπεξέφυγεσ Στυγὸσ ὕδατοσ αἰπὰ ῥέεθρα τοῦ πορθμοῦ, ἀλλ’ ἐτεθνήκεισ ἂν αὐτοῦ ἐν Σικελίᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 117:1)
περὶ μὲν οὖν τῶν Πυθαγορείων ἀφείσθω τὰ νῦν ἱκανὸν γὰρ αὐτῶν ἅψασθαι τοσοῦτον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 192:1)
μοναδικοὺσ δὲ τοὺσ ἀριθμοὺσ εἶναι πάντεσ τιθέασι, πλὴν τῶν Πυθαγορείων, ὅσοι τὸ ἓν στοιχεῖον καὶ ἀρχήν φασιν εἶναι τῶν ὄντων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 100:1)
ὁ δὲ τῶν Πυθαγορείων τρόποσ τῇ μὲν ἐλάττουσ ἔχει δυσχερείασ τῶν πρότερον εἰρημένων, τῇ δὲ ἰδίασ ἑτέρασ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 159:1)
Λύκοσ δ’ ὁ Πυθαγόρειοσ τὴν ἐκ γενέσεώσ φησι θρίδακα πλατύφυλλον τετανὴν ἄκαυλον ὑπὸ μὲν τῶν Πυθαγορείων λέγεσθαι εὐνοῦχον, ὑπὸ δὲ τῶν γυναικῶν ἀστύτιδα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 80 2:4)
Ἐπιχαρίδησ μέντοι κύνασ κατεσθίει, τῶν Πυθαγορείων εἷσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 52 2:4)
παροξυνθεὶσ οὖν τῷ συστήματι τῶν Πυθαγορείων, ἑταιρείαν μεγάλην συνεστήσατο, καὶ διετέλει πάντα καὶ λέγων καὶ πράττων κατ’ αὐτῶν.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 11 3:3)
Περὶ τῶν Πυθαγορείων α’.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. a'. ARISTOTELHS 24:13)
ἀλλὰ καὶ τῶν Πυθαγορείων διήκουσε καὶ τὰ Πλάτωνοσ ἐζηλώκει·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. s'. HRAKLEIDHS 1:3)
Περὶ τῶν Πυθαγορείων καὶ Περὶ εὑρημάτων.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. s'. HRAKLEIDHS 3:18)
φησὶ δ’ Ἀριστοτέλησ ἐν τῷ Περὶ τῶν Πυθαγορείων παραγγέλλειν αὐτὸν ἀπέχεσθαι τῶν κυάμων ἤτοι ὅτι αἰδοίοισ εἰσὶν ὅμοιοι ἢ ὅτι ᾍδου πύλαισ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 34:1)
τελευταῖοι γὰρ ἐγένοντο τῶν Πυθαγορείων, οὓσ καὶ Ἀριστόξενοσ εἶδε, Ξενόφιλόσ τε ὁ Χαλκιδεὺσ ἀπὸ Θρᾴκησ καὶ Φάντων ὁ Φλιάσιοσ καὶ Ἐχεκράτησ καὶ Διοκλῆσ καὶ Πολύμναστοσ, Φλιάσιοι καὶ αὐτοί.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 46:1)
καὶ ἐγὼ νῦν τοῦτ’ αὐτὸ παρασκευάζων, τῶν τε Πυθαγορείων πέμπω σοι καὶ τῶν διαιρέσεων, καὶ ἄνδρα, ὥσπερ ἐδόκει ἡμῖν τότε, ᾧ γε σὺ καὶ Ἀρχύτησ, εἴπερ ἥκει παρά σε Ἀρχύτησ, χρῆσθαι δύναισθ’ ἄν.
(플라톤, Epistles, Letter 13 5:5)
τῶν Πυθαγορείων τινὲσ ἀνταυγείᾳ καὶ ἐπιφράξει τὸ μὲν τῆσ γῆσ τὸ δὲ τῆσ ἀντίχθονοσ·
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 2, Περὶ ἐκλείψεωσ σελήνησ. 2:1)
τῶν Πυθαγορείων οἱ μὲν ἔφασαν ἀστέροσ εἶναι διάκαυσιν, ἐκπεσόντοσ μὲν ἀπὸ τῆσ ἰδίασ ἕδρασ, δι’ οὗ δὲ περιέδραμε χωρίου κυκλοτερῶσ αὐτὸ καταφλέξαντοσ ἐπὶ τοῦ κατὰ Φαέθοντα ἐμπρησμοῦ οἱ δὲ τὸν ἡλιακὸν ταύτῃ φασὶ κατ’ ἀρχὰσ γεγονέναι δρόμον.
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 3, Περὶ τοῦ γαλαξίου κύκλου. 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION