Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δ’ ἔσ τε Πυθὼ κἀπὶ Δωδώνησ πυκνοὺσ θεοπρόπουσ ἰάλλεν, ὡσ μάθοι τί χρὴ δρῶντ’ ἢ λέγοντα δαίμοσιν πράσσειν φίλα.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 3:2)
εἶσι δὲ φορμίζων Λητοῦσ ἐρικυδέοσ υἱὸσ φόρμιγγι γλαφυρῇ πρὸσ Πυθὼ πετρήεσσαν, ἄμβροτα εἵματ’ ἔχων τεθυωμένα·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 2:1)
τὴν δ’ αὐτοῦ κατέπυσ’ ἱερὸν μένοσ Ηἐλίοιο, ἐξ οὗ νῦν Πυθὼ κικλήσκεται·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 22:3)
οἳ δὲ ῥήσσοντεσ ἕποντο Κρῆτεσ πρὸσ Πυθὼ καὶ ἰηπαιήον’ ἀείδον, οἱοῖ́ τε Κρητῶν παιήονεσ, οἷσί τε Μοῦσα ἐν στήθεσσιν ἔθηκε θεὰ μελίγηρυν ἀοιδήν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 34:11)
οἱο͂σ δ’ ἐκ νηοῖο θυώδεοσ εἶσιν Ἀπόλλων Δῆλον ἀν’ ἠγαθέην, ἠὲ Κλάρον, ἢ ὅγε Πυθώ, ἢ Αυκίην εὐρεῖαν, ἐπὶ Ξάνθοιο ῥοῇσιν, τοῖοσ ἀνὰ πληθὺν δήμου κίεν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 6:26)
δοιοὺσ γὰρ τρίποδασ τηλοῦ πόρε Φοῖβοσ ἄγεσθαι Αἰσονίδῃ περόωντι κατὰ χρέοσ, ὁππότε Πυθὼ ἱρὴν πευσόμενοσ μετεκίαθε τῆσδ’ ὑπὲρ αὐτῆσ ναυτιλίησ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 9:25)
οὗτοσ ἐρχομένην εἰσ Πυθὼ Λητὼ θεωρήσασ, πόθῳ κατασχεθεὶσ ἐπισπᾶται·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 4 1:7)
ἐσ ἀγαθέαν ἀνέπεμψε Πυθώ.
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 3 Ιἕρωνι Συρακοσίῳ Ἵπποισ Ὀλύμπια. 14:2)
ἐπείτε δὲ ἀνενειχθέντα τὰ θεοπρόπια ἐπύθετο ὁ Κροῖσοσ, ὑπερήσθη τε τοῖσι χρηστηρίοισι, πάγχυ τε ἐλπίσασ καταλύσειν τὴν Κύρου βασιληίην, πέμψασ αὖτισ ἐσ Πυθὼ Δελφοὺσ δωρέεται, πυθόμενοσ αὐτῶν τὸ πλῆθοσ, κατ’ ἄνδρα δύο στατῆρσι ἕκαστον χρυσοῦ.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 54 2:1)
χρόνῳ δὲ ὕστερον καὶ Πυθὼ τὴν πόλιν, οὐ Δελφοὺσ μόνον ἐκάλεσαν οἱ περιοικοῦντεσ, καθὰ καὶ Ὁμήρῳ πεποιημένα ἐν καταλόγῳ Φωκέων ἐστίν.
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 6 7:1)
λόγοσ δὲ ὃσ ἥκει τῶν ἀνθρώπων ἐσ τοὺσ πολλούσ, τὸν ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνοσ τοξευθέντα σήπεσθαί φησιν ἐνταῦθα, καὶ διὰ τοῦτο ὄνομα τῇ πόλει γενέσθαι Πυθώ·
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 6 8:1)
τῷ μὲν Ἀπόλλων ἅ τε Πυθὼ κῦδοσ ἐξ ἀμφικτιόνων ἔπορεν ἱπποδρομίασ.
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 4 ΑΡΚΕΣΙΛᾼ ΚΥΡΗΝΑΙῼ ΑΡΜΑΤΙ 20:1)
ἐνταῦθα ἦν ἄσυλον Ποσειδῶνοσ ἱερόν, καί φασι τὸν θεὸν τοῦτον ἀλλάξασθαι πρὸσ μὲν Λητὼ τὴν Καλαυρίαν ἀντιδόντα Δῆλον, πρὸσ Ἀπόλλωνα δὲ Ταίναρον ἀντιδόντα Πυθώ.
(스트라본, 지리학, Book 8, chapter 6 22:4)
Ἔφοροσ δὲ καὶ τὸν χρησμὸν λέγει ἶσόν τοι Δῆλόν τε Καλαύρειάν τε νέμεσθαι, Πυθώ τ’ ἠγαθέην καὶ Ταίναρον ἠνεμόεντα.
(스트라본, 지리학, Book 8, chapter 6 22:5)
ὁ πρὶν ἀελλοπόδων λάμψασ πλέον Αἰετὸσ ἵππων, ὁ πρὶν ὑπαὶ μίτραισ κῶλα καθαψάμενοσ, ὃν Φοίβου χρησμῳδὸσ ἀέθλιον ἔστεφε Πυθώ, ὀρνύμενον πτανοῖσ ὠκυπέταισ ἴκελον, καὶ Νεμέη βλοσυροῖο τιθηνήτειρα λέοντοσ, Πῖσά τε, καὶ δοιὰσ ᾐόνασ Ἰσθμὸσ ἔχων, νῦν κλοιῷ δειρὴν πεπεδημένοσ, οἱᾶ χαλινῷ, καρπὸν ἐλᾷ Δηοῦσ ὀκριόεντι λίθῳ, ἴσαν μοῖραν ἔχων Ἡρακλέι·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 191)

SEARCH

MENU NAVIGATION