Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ῥωμαῖοι δὲ καὶ τούσδε καὶ Παίονασ ἐπ’ αὐτοῖσ καὶ Ῥαιτοὺσ καὶ Νωρικοὺσ καὶ Μυσοὺσ τοὺσ ἐν Εὐρώτῃ, καὶ ὅσα ἄλλα ὅμορα τούτοισ ἐν δεξιᾷ τοῦ Ἴστρου καταπλέοντι ᾤκηται, διαιροῦσι μὲν ὁμοίωσ τοῖσ Ἕλλησιν ἀπὸ Ἑλλήνων, καὶ καλοῦσι τοῖσ ἰδίοισ ἑκάστουσ ὀνόμασι, κοινῇ δὲ πάντασ Ἰλλυρίδα ἡγοῦνται, ὅθεν μὲν ἀρξάμενοι τῆσδε τῆσ δόξησ, οὐκ ἔσχον εὑρεῖν, χρώμενοι δ’ αὐτῇ καὶ νῦν, ὅπου καὶ τὸ τέλοσ τῶνδε τῶν ἐθνῶν, ἀπὸ ἀνίσχοντοσ Ἴστρου μέχρι τῆσ Ποντικῆσ θαλάσσησ, ὑφ’ ἓν ἐκμισθοῦσι καὶ Ἰλλυρικὸν τέλοσ προσαγορεύουσιν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 5:1)
Νικομήδησ μὲν οὖν Μανίῳ παρεστρατοπέδευε, Μιθριδάτησ δ’ ἐπὶ τὸ Σκορόβαν ὄροσ ἀνῄει, ὃ τέλοσ ἐστὶ Βιθυνῶν καὶ τῆσ Ποντικῆσ χώρασ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 5:3)
"ἀγνοεῖτε δὲ ὅτι Λεύκολλοσ ὁ Ῥωμαίων στρατηγόσ, ὁ τὸν Μιθριδάτην καὶ Τιγράνην καταγωνισάμενοσ, πρῶτοσ διεκόμισεν εἰσ Ἰταλίαν τὸ φυτὸν τοῦτο ἀπὸ Κερασοῦντοσ Ποντικῆσ πόλεωσ, καὶ οὗτόσ ἐστιν ὁ καὶ τὸν καρπὸν καλέσασ κέρασον ὁμωνύμωσ τῇ πόλει, ὡσ ἱστοροῦσιν οἱ ἡμέτεροι συγγραφεῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 35 2:7)
εἰσὶ δὲ οἳ τὴν Κελτικὴν διὰ βάθοσ χώρασ καὶ μέγεθοσ ἀπὸ τῆσ ἔξω θαλάσσησ καὶ τῶν ὑπαρκτίων κλιμάτων πρὸσ ἥλιον ἀνίσχοντα κατὰ τὴν Μαιῶτιν ἐπιστρέφουσαν ἅπτεσθαι τῆσ Ποντικῆσ Σκυθίασ λέγουσι, κἀκεῖθεν τὰ γένη μεμεῖχθαι.
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 11 4:1)
ὅσῳ γάρ ἐστι νῦν ἡ Μαιῶτισ γλυκυτέρα τῆσ Ποντικῆσ θαλάττησ, οὕτωσ θεωρεῖται διαφέρουσα προφανῶσ ἡ Ποντικὴ τῆσ καθ’ ἡμᾶσ.
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 42 3:2)
ἑξῆσ δὲ περὶ τῶν ἠπείρων εἰπὼν γεγονέναι πολὺν λόγον, καὶ τοὺσ μὲν τοῖσ ποταμοῖσ διαιρεῖν αὐτὰσ τῷ τε Νείλῳ καὶ τῷ Τανάιδι νήσουσ ἀποφαίνοντασ, τοὺσ δὲ τοῖσ ἰσθμοῖσ τῷ τε μεταξὺ τῆσ Κασπίασ καὶ τῆσ Ποντικῆσ θαλάσσησ καὶ τῷ μεταξὺ τῆσ Ἐρυθρᾶσ καὶ τοῦ Ἐκρήγματοσ, τούτουσ δὲ χερρονήσουσ αὐτὰσ λέγειν, οὐχ ὁρᾶν φησι πῶσ ἂν εἰσ πράγματα καταστρέφοι ἡ ζήτησισ αὕτη, ἀλλὰ μόνον ἔριν διαιτώντων κατὰ Δημόκριτον εἶναι.
(스트라본, 지리학, book 1, chapter 4 14:1)
ἀλλ’ ἡ μὲν Βαγαδανία, πεδίον ἐξαίσιον μεταξὺ πῖπτον τοῦ τε Ἀργαίου ὄρουσ καὶ τοῦ Ταύρου, σπάνιον εἴ πού τι τῶν καρπίμων δένδρων φύοι, καίπερ νοτιώτερον τῆσ Ποντικῆσ θαλάττησ σταδίοισ τρισχιλίοισ, τὰ δὲ τῆσ Σινώπησ προάστεια καὶ τῆσ Ἀμισοῦ καὶ τῆσ Φαναροίασ τὸ πλέον ἐλαιόφυτά ἐστι.
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 1 28:4)
ὧν ὁ μὲν βόρειοσ Κασπία καλεῖται θάλαττα οἱ δ’ Ὑρκανίαν προσαγορεύουσιν, ὁ δὲ Περσικὸσ καὶ Ἀράβιοσ ἀπὸ τῆσ νοτίασ ἀναχέονται θαλάττησ, ὁ μὲν τῆσ Κασπίασ κατ’ ἀντικρὺ μάλιστα ὁ δὲ τῆσ Ποντικῆσ, τὸν δὲ τέταρτον, ὅσπερ πολὺ τούτουσ ὑπερβέβληται κατὰ τὸ μέγεθοσ, ἡ ἐντὸσ καὶ καθ’ ἡμᾶσ λεγομένη θάλαττα ἀπεργάζεται, τὴν μὲν ἀρχὴν ἀπὸ τῆσ ἑσπέρασ λαμβάνουσα καὶ τοῦ κατὰ τὰσ Ἡρακλείουσ στήλασ πορθμοῦ, μηκυνομένη δ’ εἰσ τὸ πρὸσ ἑώ μέροσ ἐν ἄλλῳ [καὶ ἄλλῳ] πλάτει, μετὰ δὲ ταῦτα σχιζομένη καὶ τελευτῶσα εἰσ δύο κόλπουσ πελαγίουσ, τὸν μὲν ἐν ἀριστερᾷ, ὅνπερ Εὔξεινον πόντον προσαγορεύομεν, τὸν δ’ ἕτερον τὸν συγκείμενον ἔκ τε τοῦ Αἰγυπτίου πελάγουσ καὶ τοῦ Παμφυλίου καὶ τοῦ Ἰσσικοῦ.
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 5 36:2)
οὐκ ὀλίγη δὲ οὐδὲ ἐκ τῶν ὄψων ταριχεία οὐκ ἔνθεν μόνον ἀλλὰ καὶ ἐκ τῆσ ἄλλησ τῆσ ἐκτὸσ στηλῶν παραλίασ, οὐ χείρων τῆσ Ποντικῆσ.
(스트라본, 지리학, book 3, chapter 2 12:4)
λείπεται δὲ τὰ πρὸσ ἑώ μὲν τὰ πέραν τοῦ Ῥήνου μέχρι τοῦ Τανάιδοσ καὶ τοῦ στόματοσ τῆσ Μαιώτιδοσ λίμνησ, καὶ ὅσα μεταξὺ τοῦ Ἀδρίου καὶ τῶν ἀριστερῶν τῆσ Ποντικῆσ θαλάττησ μερῶν ἀπολαμβάνει πρὸσ νότον μέχρι τῆσ Ἑλλάδοσ καὶ τῆσ Προποντίδοσ ὁ Ἴστροσ·
(스트라본, 지리학, Book 7, chapter 1 2:2)
μεταξὺ δὲ τῆσ Ποντικῆσ θαλάττησ τῆσ ἀπὸ Ἴστρου ἐπὶ Τύραν καὶ ἡ τῶν Γετῶν ἐρημία πρόκειται πεδιὰσ πᾶσα καὶ ἄνυδροσ, ἐν ᾗ Δαρεῖοσ ἀποληφθεὶσ ὁ Ὑστάσπεω, καθ’ ὃν καιρὸν διέβη τὸν Ἴστρον ἐπὶ τοὺσ Σκύθασ, ἐκινδύνευσε πανστρατιᾷ δίψῃ διαλυθῆναι·
(스트라본, 지리학, Book 7, chapter 3 28:1)
τοιαύτη μὲν ἡ ἐκτὸσ Ἴστρου πᾶσα ἡ μεταξὺ τοῦ Ῥήνου καὶ τοῦ Τανάιδοσ ποταμοῦ μέχρι τῆσ Ποντικῆσ θαλάττησ καὶ τῆσ Μαιώτιδοσ.
(스트라본, 지리학, Book 7, chapter 4 16:6)
ἡ δὲ πόλισ ἐστὶ τῆσ Ποντικῆσ ἐπαρχίασ τῆσ συντεταγμένησ τῇ Βιθυνίᾳ.
(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 3 12:8)
ἔχει δὲ τὰσ πηγὰσ ἐν τῇ μεγάλῃ Καππαδοκίᾳ τῆσ Ποντικῆσ πλησίον κατὰ τὴν Καμισηνήν, ἐνεχθεὶσ δ’ ἐπὶ δύσιν πολύσ, εἶτ’ ἐπιστρέψασ πρὸσ τὴν ἄρκτον διά τε Γαλατῶν καὶ Παφλαγόνων ὁρίζει τούτουσ τε καὶ τοὺσ Λευκοσύρουσ.
(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 3 24:3)
ἐτετείχιστο γοῦν ἐνταῦθα τὰ πλεῖστα τῶν γαζοφυλακίων, καὶ δὴ καὶ τὸ τελευταῖον εἰσ ταύτασ κατέφυγε τὰσ ἐσχατιὰσ τῆσ Ποντικῆσ βασιλείασ ὁ Μιθριδάτησ ἐπιόντοσ Πομπηίου, καὶ τῆσ Ἀκιλισηνῆσ κατὰ Δάστειρα εὐύδρον ὄροσ καταλαβόμενοσ πλησίον δ’ ἦν καὶ ὁ Εὐφράτησ ὁ διορίζων τὴν Ἀκιλισηνὴν ἀπὸ τῆσ μικρᾶσ Ἀρμενίασ διέτριψε τέωσ ἑώσ πολιορκούμενοσ ἠναγκάσθη φυγεῖν διὰ τῶν ὀρῶν εἰσ Κολχίδα κἀκεῖθεν εἰσ Βόσπορον.
(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 3 47:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION