Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ πρώτην μὲν γεννηθεῖσαν Ἑστίαν κατέπιεν, εἶτα Δήμητραν καὶ Ἥραν, μεθ’ ἃσ Πλούτωνα καὶ Ποσειδῶνα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 1 6:2)
ἀποθανούσησ δὲ Εὐρυδίκησ τῆσ γυναικὸσ αὐτοῦ, δηχθείσησ ὑπὸ ὄφεωσ, κατῆλθεν εἰσ Αἵδου θέλων ἀνάγειν αὐτήν, καὶ Πλούτωνα ἔπεισεν ἀναπέμψαι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 3 2:2)
αἰτοῦντοσ δὲ αὐτοῦ Πλούτωνα τὸν Κέρβερον, ἐπέταξεν ὁ Πλούτων ἄγειν χωρὶσ ὧν εἶχεν ὅπλων κρατοῦντα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 12:14)
ἐκ δὲ τούτων ποιηταὶ Προμηθέασ τε ὑπ’ αὐτοῦ λυομένουσ συνέθεσαν, ὡσ καὶ ὅσα δήσειεν ὁ Ζεὺσ, ταῦτ’ ἐξὸν Ἡρακλεῖ λῦσαι, καὶ τὸν Ἄτλαντα ὡσ ἀπέπαυσε διαδεξάμενοσ καὶ ἀνασχὼν τὸν οὐρανὸν αὐτὸσ, καὶ τὸν Κέρβερον ὡσ ἀνήγαγεν ἐξ Αἵδου καὶ μετ’ αὐτοῦ Θησέα τὸν τῶν Ἐρεχθειδῶν, καὶ ὡσ Πλούτωνα καὶ Ἥραν τρώσειε, καὶ τοὺσ Γίγαντασ ὡσ χειρώσαιτο ἐπίκουροσ τοῖσ θεοῖσ γενόμενοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 2:6)
οὐ μόνον δὲ τὰσ ἐν τῇ γῇ πάσασ ἔχει δυνάμεισ οὗτοσ εἷσ ὢν καθ’ ἑκάστην, οὐδ’ ὥσπερ ἄλλοσ ἄλλῃ τέτακται θεὸσ, οὐδὲ κατὰ τὸν Ὁμήρου κλῆρον τριῶν μοῖραν ἔλαχε λαβὼν, ὡσ τὸν Δία καὶ τὸν Ποσειδῶ καὶ τὸν Πλούτωνα ἐκεῖνοσ ἔφη διαλαχεῖν, ἀλλὰ καὶ ἐν θαλάττῃ μέγασ οὗτοσ ὁ θεὸσ καὶ ὁλκάδεσ καὶ τριήρεισ ὑπὸ τούτῳ κυβερνῶνται καὶ ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλαισ, ἐκείνῳ μέλειν γῆσ καὶ θαλάττησ ἀνάγκησ λόγοσ αἱρεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 7:7)
τὸ μέντοι γε πολὺ τούτου βαθείαισ καὶ κακοπαθέσι μεταλλείαισ εὑρίσκεται κατὰ τὸν Φαληρέα Δημήτριον ἐλπιζούσησ τῆσ πλεονεξίασ ἀνάξειν ἐκ τῶν μυχῶν τῆσ γῆσ αὐτὸν τὸν Πλούτωνα, χαριεντιζόμενοσ γοῦν φησιν ὅτι πολλάκισ καταναλώσαντεσ τὰ φανερὰ τῶν ἀδήλων ἕνεκα ἃ μὲν ἔμελλον οὐκ ἔλαβον, ἃ δ’ εἶχον ἀπέβαλον ὥσπερ αἰνίγματοσ τρόπον ἀτυχοῦντεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1944)
τὸν δὲ Ὄσιριν οἱ μὲν Σάραπιν, οἱ δὲ Διόνυσον, οἱ δὲ Πλούτωνα, οἱ δὲ Ἄμμωνα, τινὲσ δὲ Δία, πολλοὶ δὲ Πᾶνα τὸν αὐτὸν νενομίκασι·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 25 2:1)
λέγουσι δέ τινεσ Σάραπιν εἶναι τὸν παρὰ τοῖσ Ἕλλησι Πλούτωνα ὀνομαζόμενον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 25 2:2)
ἔχει δὲ καὶ πλησίον ἄλση καὶ περὶ ταῦτα ἕλη, καὶ σπήλαιον εὐμέγεθεσ, ἔχον χάσμα κατάγειον πρὸσ τὴν ἄρκτον νενευκόσ, δἰ οὗ μυθολογοῦσι τὸν Πλούτωνα μεθ’ ἁρ́ματοσ ἐπελθόντα ποιήσασθαι τὴν ἁρπαγὴν τῆσ Κόρησ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 3 3:1)
τὸν γὰρ Πλούτωνα μυθολογοῦσι τὴν ἁρπαγὴν ποιησάμενον ἀποκομίσαι τὴν Κόρην ἐφ’ ἁρ́ματοσ πλησίον τῶν Συρακουσῶν, καὶ τὴν γῆν ἀναρρήξαντα αὐτὸν μὲν μετὰ τῆσ ἁρπαγείσησ δῦναι καθ’ ᾅδου, πηγὴν δ’ ἀνεῖναι τὴν ὀνομαζομένην Κυάνην, πρὸσ ᾗ κατ’ ἐνιαυτὸν οἱ Συρακόσιοι πανήγυριν ἐπιφανῆ συντελοῦσι, καὶ θύουσιν οἱ μὲν ἰδιῶται τὰ ἐλάττω τῶν ἱερείων, δημοσίᾳ δὲ ταύρουσ βυθίζουσιν ἐν τῇ λίμνῃ, ταύτην τὴν θυσίαν καταδείξαντοσ Ἡρακλέουσ καθ’ ὃν καιρὸν τὰσ Γηρυόνου βοῦσ ἐλαύνων περιῆλθε πᾶσαν Σικελίαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 4 2:1)
λέγουσι Δήμητρόσ ποτ’ ἄρρητον κόρην Πλούτωνα κρυφίοισ ἁρπάσαι βουλεύμασι, δῦναί τε γαίασ εἰσ μελαμφαεῖσ μυχούσ, πόθῳ δὲ μητέρ’ ἠφανισμένησ κόρησ μαστῆρ’ ἐπελθεῖν πᾶσαν ἐν κύκλῳ χθόνα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 5 1:3)
μόνοισι γὰρ τούτοισι τὸν Πλούτωνα συσσιτεῖν ἔφη δι’ εὐσέβειαν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 38:3)
ἀλλ’ οὔτε Σισύφειον εἰσορῶ πέτρον Πλούτωνά τ’, οὐδὲ σκῆπτρα Δήμητροσ κόρησ.
(에우리피데스, Heracles, episode, lyric 1:14)
ἄξιόν γε παρατηρβιν τὰ ὑπὸ τῶν πολλῶν ἐν τοῖσ πένθεσι γιγνόμενα καὶ λεγόμενα καὶ τὰ ὑπὸ τῶν παραμυθουμένων δῆθεν αὐτοὺσ αὖθισ λεγόμενα, καὶ ὡσ ἀφόρητα ἡγοῦνται τὰ συμβαίνοντα σφίσι τε αὐτοῖσ οἱ ὀδυρόμενοι καὶ ἐκείνοισ οὓσ ὀδύρονται, οὐ μὰ τὸν Πλούτωνα καὶ Φερσεφόνην κατ’ οὐδὲν ἐπιστάμενοι σαφῶσ οὔτε εἰ πονηρὰ ταῦτα καὶ λύπησ ἄξια οὔτε εἰ τοὐναντίον ἡδέα καὶ βελτίω τοῖσ παθοῦσι, νόμῳ δὲ καὶ συνηθείᾳ τὴν λύπην ἐπιτρέποντεσ.
(루키아노스, (no name) 1:1)
ὁ μὲν δὴ πολὺσ ὅμιλοσ, οὓσ ἰδιώτασ οἱ σοφοὶ καλοῦσιν, Ὁμήρῳ τε καὶ Ἡσιόδῳ καὶ τοῖσ ἄλλοισ μυθοποιοῖσ περὶ τούτων πειθόμενοι καὶ νόμον θέμενοι τὴν ποίησιν αὐτῶν, τόπον τινα ὑπὸ τῇ γῇ βαθὺν Αἳδην ὑπειλήφασιν, μέγαν δὲ καὶ πολύχωρον τοῦτον εἶναι καὶ ζοφερὸν καὶ ἀνήλιον, οὐκ οἶδ’ ὅπωσ αὐτοῖσ φωτίζεσθαι δοκοῦντα πρὸσ τὸ καὶ καθορᾶν τῶν ἐνόντων ἕκαστον βασιλεύειν δὲ τοῦ χάσματοσ ἀδελφὸν τοῦ Διὸσ Πλούτωνα κεκλημένον, ὥσ μοι τῶν τὰ τοιαῦτα δεινῶν τισ ἔλεγε, διὰ τὸ πλουτεῖν τοῖσ νεκροῖσ τῇ προσηγορίᾳ τετιμημένον.
(루키아노스, (no name) 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION