Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

διαφέροντοσ δὲ ἐν τοῖσ ἀγῶσι Φώκου, τοὺσ ἀδελφοὺσ Πηλέα καὶ Τελαμῶνα ἐπιβουλεῦσαι·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 12 6:19)
μὴ δυναμένη δὲ πεῖσαι, πρὸσ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ πέμψασα ἔφη μέλλειν Πηλέα γαμεῖν Στερόπην τὴν Ἀκάστου θυγατέρα·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 13 3:3)
εἰ γὰρ Ἀχιλλέα λέγει Πηλέα ἐπαινεῖ, εἶτα Αἰακόν, εἶτα τὸν θεόν, ὁμοίωσ δὲ καὶ ἀνδρείαν, ἣ τὰ καὶ τὰ ποιεῖ ἢ τοιόνδε ἐστίν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 17 11:4)
ἕτοιμόσ εἰμ’ ἔγωγε, κοὐκ ἀναδύομαι, δάκνειν δάκνεσθαι πρότεροσ, εἰ τούτῳ δοκεῖ, τἄπη, τὰ μέλη, τὰ νεῦρα τῆσ τραγῳδίασ, καὶ νὴ Δία τὸν Πηλέα γε καὶ τὸν Αἰόλον καὶ τὸν Μελέαγρον κἄτι μάλα τὸν Τήλεφον.
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene 1:1)
ἐπιτιμῶντασ δὲ τινί φασιν μὴ δεῖν τὸν Οἰνέα Πηλέα ποιεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 30 1:1)
ρίαν ἄθυρσιν παρθένοι μέλπουσι τ[εὸν κράτοσ], ὦ δέσποινα παγξε[ίνου χθονόσ, Ἐνδαί̈δα τε ῥοδό[παχυν, ἃ τ[ὸν ἱππευτὰ]ν ἔτ[ικτε Πηλέα καὶ Τελαμῶνα [κρα]τ̣
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 13 Πυθέᾳ Αιγινήτῃ ΠαγκρατιαστῇΝέμεα 16:1)
οὐδὲ γὰρ τὸν Ἡρακλέα ἑώρων ἀγωνιζόμενον καὶ πονοῦντα, οὐδὲ ἔμελεν αὐτοῖσ, ἀλλὰ καὶ τότε ἴσωσ ἀθλητάσ τινασ ἐθαύμαζον, Ζήτην καὶ Κάλαϊν καὶ Πηλέα καὶ ἄλλουσ τοιούτουσ δρομέασ τινὰσ καὶ παλαιστάσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 32:2)
πολὺ γὰρ κρείττονα εἶναι τὸν Πηλέα τοῦ Χείρωνοσ καὶ οὐκ εἶναι σοφιστήν, ὥσπερ ὁ Χείρων.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΧΙΛΛΕΥΣ. 4:5)
γῆν γὰρ λιπὼν Φάρσαλον ἠδὲ Πηλέα μένω ’πὶ λεπταῖσ ταισίδ’ Εὐρίπου πνοαῖσ, Μυρμιδόνασ ἴσχων·
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode7)
καθεστάναι δὲ ἐκ παλαιοῦ καὶ τοῖσ πᾶσι τοῦτο Ἕλλησι τῇ Ὁμήρου τισ ἂν τεκμαίροιτο ποιήσει, ὃσ τὸν Πηλέα εὔξασθαί <φησι> τῷ Σπερχειῷ κερεῖν ἀνασωθέντοσ ἐκ Τροίασ Ἀχιλλέωσ τὴν κόμην.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 37 6:3)
καὶ ἡνίκα Φῶκον Τελαμὼν καὶ Πηλεὺσ προηγάγοντο ἐσ ἀγῶνα πεντάθλου καὶ περιῆλθεν ἐσ Πηλέα ἀφεῖναι τὸν λίθον ‐ οὗτοσ γὰρ ἀντὶ δίσκου σφίσιν ἦν ‐ , ἑκὼν τυγχάνει τοῦ Φώκου.
(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 29 14:2)
πεποίηται δὲ καὶ Θέτισ παρθένοσ, λαμβάνεται δὲ αὐτῆσ Πηλεύσ, καὶ ἀπὸ τῆσ χειρὸσ τῆσ Θέτιδοσ ὄφισ ἐπὶ τὸν Πηλέα ἐστὶν ὁρμῶν.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 18 6:3)
ὁ δὲ τὸ σχῆμα τοῦ παιδαγωγοῦ καὶ τὴν προσηγορίαν ὑποποιούμενοσ ἦν Λυσίμαχοσ, τῷ γένει Ἀκαρνάν, ἄλλο μὲν οὐδὲν ἔχων ἀστεῖον, ὅτι δ’ ἑαυτὸν μὲν ὠνόμαζε Φοίνικα, τὸν δὲ Ἀλέξανδρον Ἀχιλλέα, Πηλέα δὲ τὸν Φίλιππον, ἠγαπᾶτο καὶ δευτέραν εἶχε χώραν.
(플루타르코스, Alexander, chapter 5 5:1)
ὅτι δ’ ἐξ Ὀποῦντοσ ἦν ὁ Πάτροκλοσ λέγει Ὅμηροσ, καὶ διότι φόνον ἀκούσιον πράξασ ἔφυγεν εἰσ Πηλέα, ὁ δὲ πατὴρ Μενοίτιοσ ἔμεινεν ἐν τῇ πατρίδι·
(스트라본, 지리학, Book 9, chapter 4 2:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION