Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Νιόβησ δὲ καὶ Διόσ ᾗ πρώτῃ γυναικὶ Ζεὺσ θνητῇ ἐμίγη παῖσ Ἄργοσ ἐγένετο, ὡσ δὲ Ἀκουσίλαόσ φησι, καὶ Πελασγόσ, ἀφ’ οὗ κληθῆναι τοὺσ τὴν Πελοπόννησον οἰκοῦντασ Πελασγούσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 1 1:6)
τῶν δὲ ναυαγησάντων περὶ τὸν Καφηρέα ἄλλοσ ἀλλαχῆ φέρεται, Γουνεὺσ μὲν εἰσ Λιβύην, Ἄντιφοσ δὲ ὁ Θεσσαλοῦ εἰσ Πελασγοὺσ καὶ <τὴν> χώραν κατασχὼν Θεσσαλίαν ἐκάλεσεν, ὁ δὲ Φιλοκτήτησ πρὸσ Ἰταλίαν εἰσ Καμπανούσ,Φείδιπποσ μετὰ τῶν Κῴων ἐν Ἄνδρῳ κατῴκησεν, Ἀγαπήνωρ ἐν Κύπρῳ, καὶ ἄλλοσ ἀλλαχοῦ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 6 24:1)
Ἄντιφοσ δὲ ὁ Θεσσαλοῦ εἰσ Πελασγοὺσ ἐλθὼν καὶ τὴν χώραν κατασχὼν Θεσσαλίαν ἐκάλεσε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 6 26:2)
ἔστι δ’ ἃ καὶ παντάπασιν ἐκκεχωρηκότα νῦν γένη τῶν Ἑλλήνων καταφεύγοντα εἰσ αὐτὴν ἀνέλαβεν, ὥσπερ Δρύοπασ καὶ Πελασγούσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 21:1)
καὶ σιωπῶ Δρύοπασ καὶ Πελασγοὺσ καὶ πάντασ τοὺσ ἄλλουσ, οὓσ ἐδέξατο μὲν κινδυνεύοντασ, οὕτω δ’ ἀντ’ ἀγαθοῦ του δαίμονοσ σφίσι κατέστη ὡσ ἐπιλελῆσθαι δι’ ὧν εὖ πεπόνθασι καὶ τῶν συμφορῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 56:4)
ἐνταῦθα δὲ καθαρθέντα τὸν φόνον ὑπὸ Μελισσέωσ τοῦ βασιλέωσ εἰσ τὴν Θετταλίαν πλεῦσαι ἐπὶ συμμαχίαν τοῖσ Δευκαλίωνοσ παισί, καὶ συνεκβαλεῖν ἐκ τῆσ Θετταλίασ τοὺσ Πελασγούσ, καὶ μερίσασθαι τὸ καλούμενον Δώτιον πεδίον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 61 1:2)
ἐρήμου γὰρ οὔσησ αὐτῆσ πρώτουσ Πελασγοὺσ κατασχεῖν αὐτὴν τοιῷδέ τινι τρόπῳ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 81 1:3)
τινὲσ δέ φασι Πελασγοὺσ πρὸ τῶν Τρωικῶν ἐκ Θετταλίασ φυγόντασ τὸν ἐπὶ Δευκαλίωνοσ γενόμενον κατακλυσμὸν ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ κατοικῆσαι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 113 3:2)
σπένδονταί τε δὴ πρὸσ τοὺσ Πελασγοὺσ καὶ διδόασιν αὐτοῖσ χωρία τῆσ ἑαυτῶν ἀποδασάμενοι τὰ περὶ τὴν ἱερὰν λίμνην, ἐν οἷσ ἦν τὰ πολλὰ ἑλώδη, ἃ νῦν κατὰ τὸν ἀρχαῖον τῆσ διαλέκτου τρόπον Οὐέλια ὀνομάζεται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 20 3:2)
ταῦτα δὴ Μυρσίλοσ ὁ Λέσβιοσ ἱστόρηκεν ὀλίγου δεῖν τοῖσ αὐτοῖσ ὀνόμασι γράφων οἷσ ἐγὼ νῦν, πλὴν ὅσον οὐ Πελασγοὺσ καλεῖ τοὺσ ἀνθρώπουσ, ἀλλὰ Τυρρηνούσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 23 8:1)
ποιητῶν ἢ συγγραφέων ἀκούῃ τοὺσ Πελασγοὺσ καὶ Τυρρηνοὺσ ὀνομαζόντων, πῶσ ἀμφοτέρασ ἔσχον τὰσ ἐπωνυμίασ οἱ αὐτοί.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 25 4:1)
τοῦτον δ’ ἀφικόμενον εἰσ Ἰταλίαν ἐκβαλεῖν τοὺσ Πελασγοὺσ ἐκ τῶν πόλεων οὐχ ἁπασῶν, ἀλλ’ ὅσαι πέραν ἦσαν τοῦ Τεβέριοσ ἐν τῷ βορείῳ μέρει.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 28 1:3)
Ἑλλάνικοσ δὲ ὁ Λέσβιοσ τοὺσ Τυρρηνούσ φησι Πελασγοὺσ πρότερον καλουμένουσ, ἐπειδὴ κατῴκησαν ἐν Ἰταλίᾳ, παραλαβεῖν ἣν νῦν ἔχουσι προσηγορίαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 28 3:6)
τούτῳ μὲν δὴ τῷ τεκμηρίῳ χρώμενοσ ἑτέρουσ εἶναι πείθομαι τῶν Τυρρηνῶν τοὺσ Πελασγούσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 30 1:1)
τοῦτο δεύτερον ἔθνοσ Ἑλληνικὸν μετὰ Πελασγοὺσ ἀφικόμενον εἰσ Ἰταλίαν κοινὴν ἔσχε μετὰ τὴν τῶν Ἀβοριγίνων οἴκησιν ἐν τῷ κρατίστῳ τῆσ Ῥώμησ ἱδρυσάμενον χωρίῳ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 33 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION