Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δὲ ὀρθῆσ ἡμῖν τῆσ πατρίδοσ οὔσησ, καὶ τῶν πολιτῶν κοινῇ μηδὲν ἀτυχούντων, συνῇδον μετὰ τῶν ἄλλων πρέσβεων τὸν παιᾶνα, ἡνίκα ὁ θεὸσ μὲν ἐτιμᾶτο, Ἀθηναῖοι δὲ μηδὲν ἠδόξουν, εὐσέβουν, ἀλλ’ οὐκ ἠδίκουν, καὶ δικαίωσ ἂν σῳζοίμην.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1633)
ἰήιον δὲ καλέω Παιᾶνα, μή τινασ ἀντιπνόουσ Δανα‐ οῖσ χρονίασ ἐχενῇδασ ἀ‐ πλοίασ τεύξῃ, σπευδομένα θυσίαν ἑτέραν ἄνομόν τιν’, ἄδαιτον νεικέων τέκτονα σύμφυτον, οὐ δεισήνορα.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, epode 1:2)
τοιῶνδε μέντοι πημάτων σεσαγμένον πρέπει λέγειν παιᾶνα τόνδ’ Ἐρινύων.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 5:4)
ὑμᾶσ δὲ κωκυτοῖσ ἐπανθίζειν νόμοσ, παιᾶνα τοῦ θανόντοσ ἐξαυδωμένασ.
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode 5:2)
καὶ ἐπειδὴ ἔτικτε, μαιοῦταί τε καὶ δέχεται τοὺσ παῖδασ, καὶ στεφανοῖ τὸν Ἀπόλλω κατὰ τὸν τῶν Ἑλλήνων παιᾶνα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 5:14)
εἰ δ’ ὀρθὴ δόξα τοῦ Θασίου ξένου ἤτοι Μακεδόνοσ γε, ὃσ ἔφη ποτὲ παιᾶνα δόξαι ᾄδειν ὑπ’ ἐμοῦ πεποιημένον, εἶναι δ’ αὐτῷ τοῦτο ἐπᾳδόμενον, ἰὴ Παιὰν Ἥρακλεσ Ἀσκληπιὲ, εἰ ταῦτ’ ἀληθῆ καὶ κύρια, καλὸν ἄν τι χρῆμα καὶ τοῦτο συζυγίασ πεφηνὸσ, ὁ καλλίνικοσ ἅμα τῷ σωτῆρι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 6:1)
ἐκείνου μὲν γὰρ ὁ Πὰν τὸν παιᾶνα ὠρχήσατο, ὡσ λόγοσ, ἐγὼ δὲ, εἰ θέμισ εἰπεῖν, ὧν ὑποκριτὴσ εἶναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λαλιὰ εἰσ Ἀσκληπιόν 5:2)
ὡσ δ’ ἐξέβην ἐπὶ τὴν ὄχθην, θέρμη διὰ παντὸσ ἐχώρει τοῦ σώματοσ καὶ ἀτμὸσ ἄνω πολὺσ, καὶ πάντα ἐπεφοίνικτο, καὶ τὸν παιᾶνα ᾔδομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 12:14)
ἦλθε γάρ μοι ἐνύπνιον φράζον τόν τε Παιᾶνα ὡσ δέον ποιῆσαι τῷ θεῷ καὶ ἅμα τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ, καὶ εἶχεν οὕτω πωσ, Φορμίγγων ἄνακτα Παιᾶνα κληίσω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 8:12)
ἐδόκει γὰρ ᾄδειν ἐμὸν παιᾶνα ἐν ᾧ ταύτην τὴν πρόσρησιν εἶναι, Ιἢ παιὰν Ἥρακλεσ Ἀσκληπιέ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 11:2)
καὶ οὕτω δὴ τὸν παιᾶνα ἀπέδωκα ἀμφοτέροισ τοῖσ θεοῖσ κοινόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 11:3)
μετὰ δὲ τοῦτο ἐλογιζόμην ὡσ τὸ μὲν χαίρειν κοινὸν ἁπάντων καὶ ἀνδρῶν καὶ παιδαρίων καὶ γυναικῶν, ἅτε τῆσ ὄψεωσ προξενούσησ τὴν ἡδονὴν, λόγῳ δὲ ἐπικοσμῆσαι τὴν τῶν Νυμφῶν δόσιν τάχα ἄν τινοσ εἰή τῶν περὶ τὸν Παιᾶνα διατριψάντων καὶ τῶν ἐπιταχθέντων τῶν ἐν λόγοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, πανηγυρικὸσ ἐπὶ τῷ ὕδατι ἐν Περγάμῳ12)
προσοδιακοί, ἀποστολικοὶ οὗτοι δὲ καὶ παρθένιοι καλοῦνται καὶ οἱ τούτοισ ὅμοιοι, τῶν γὰρ ὕμνων οἱ μὲν ὠρχοῦντο, οἱ δὲ οὐκ ὠρχοῦντο , ἢ τοὺσ εἰσ Ἀφροδίτην καὶ Διόνυσον, καὶ τὸν παιᾶνα δὲ ὁτὲ μὲν ὁτὲ δὲ οὔ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 30 2:2)
"ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ ὑπ’ τοῦ πολυμαθεστάτου γραφὲν Ἀριστοτέλουσ εἰσ Ἑρμείαν τὸν Ἀταρνέα οὐ παιάν ἐστιν, ὡσ ὁ τὴν τῆσ ἀσεβείασ κατὰ τοῦ φιλοσόφου γραφὴν ἀπενεγκάμενοσ Δημόφιλοσ εἰσέδωκε,7 παρασκευασθεὶσ ὑπ’ Εὐρυμέδοντοσ, ὡσ ἀσεβοῦντοσ καὶ ᾄδοντοσ ἐν τοῖσ συσσιτίοισ ὁσημέραι εἰσ τὸν Ἑρμείαν παιᾶνα, ὅτι δὲ παιᾶνοσ οὐδεμίαν ἔμφασιν παρέχει τὸ ἆσμα, ἀλλὰ τῶν σκολίων ἕν τι καὶ αὐτὸ εἶδόσ ἐστιν ἐξ αὐτῆσ τῆσ λέξεωσ φανερὸν ὑμῖν ποιήσω·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 512)
άμενοσ, ἐπισπείσασ ι τοῦ οἴνου καὶ δοὺσ κατὰ ι τὸ νόμιμον τὸ ἐπιχώριον τὸ ` λοιπὸν τοῦ ἀκράτου τῷ ι διδόντι ἐκπιεῖν παιδὶ ι τὸν εἰσ τὴν Ὑγίειαν παιᾶνα ᾄσασ τὸν ποιηθέντα ὑπὸ Ἀρίφρονοσ τοῦ Σικυωνίου τόνδε·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce, chapter 639)

SEARCH

MENU NAVIGATION