Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ συμβαίνει τισ Ὀδύσσεια, εὐθὺσ μὲν ἐν τῷ Τυρρηνικῷ πελάγει ζάλη καὶ ζόφοσ καὶ λὶψ καὶ ταραχὴ τῆσ θαλάττησ ἀκατάσχετοσ, καὶ ὁ κυβερνήτησ μεθῆκε τοὺσ οἰάκασ, καὶ ὁ ναύκληροσ καὶ οἱ ναῦται σποδὸν καταχεάμενοι σφᾶσ τε αὐτοὺσ ἀπῴμωζον καὶ τὸ πλοῖον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 15:16)
καίτοι τῶν ἄκρων ῥητορικὴν καὶ λόγουσ εὑρεῖν καὶ κρῖναι ὁ Νέστωρ αὐτῷ πεποίηται καὶ ἐν Ἰλιάδι καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 24:2)
οὗ ἅπαξ μέμνηται ἐν Ὀδυσσείᾳ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 192)
παρατηρητέον δὲ καὶ ὅτι ἐν μὲν Ὀδυσσείᾳ ἀπονιζομένουσ τὰσ χεῖρασ ποιεῖ πρὶν μεταλαβεῖν τροφῆσ, ἐν Ἰλιάδι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 33 1:3)
σχολαζόντων γὰρ βίοσ ὁ ἐν Ὀδυσσείᾳ καὶ διὰ τὴν εἰρήνην τρυφώντων διὸ οἱ ἐνταῦθα ἐθεράπευον τὸ σῶμα διὰ λουτρῶν καὶ κατανιμμάτων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 33 1:5)
Ὅμηροσ ἐν Ὀδυσσείᾳ περὶ Πεισιστράτου·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 242)
ἔχαιρε γὰρ τοῖσ Ὁμήρου ὁ Λαρήνσιοσ ὡσ ἄλλοσ οὐδὲ εἷσ, ὡσ λῆρον ἀποφαίνειν Κάσανδρον τὸν Μακεδονίασ βασιλεύσαντα, περὶ οὗ φησι Καρύστιοσ ἐν Ἱστορικοῖσ Ὑπομνήμασιν ὅτι οὕτωσ ἦν φιλόμηροσ ὡσ διὰ στόματοσ ἔχειν τῶν ἐπῶν τὰ πολλά καὶ Ἰλιὰσ ἦν αὐτῷ καὶ Ὀδυσσεία ἰδίωσ γεγραμμέναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 122)
"Ὁμήρου γὰρ εἰπόντοσ ἐν Ὀδυσσείᾳ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 132)
οὕτωσ γὰρ καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ τὰ μὲν περὶ τὴν Ἰθάκην καὶ τὸν θάνατον τῶν μνηστήρων αὐτὸσ λέγει, τὰ δὲ μέγιστα τῶν ψευσμάτων οὐχ ὑπέμεινεν εἰπεῖν, τὰ περὶ τὴν Σκύλλαν καὶ τὸν Κύκλωπα καὶ τὰ φάρμακα τῆσ Κίρκησ, ἔτι δὲ τὴν εἰσ ᾅδου κατάβασιν τοῦ Ὀδυσσέωσ, ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ἐποίησε διηγούμενον τοῖσπερὶ τὸν Ἀλκίνοον·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 41:1)
ἔτι δὲ μὴ κατὰ ταὐτὸ πλεῖν ἅπαντασ, ἀλλὰ στασιάσαι τὸ στράτευμα καὶ τοὺσ Ἀτρείδασ, καὶ τοὺσ μὲν Ἀγαμέμνονι, τοὺσ δὲ Μενελάῳ προσθέσθαι, τοὺσ δὲ καθ’ αὑτοὺσ ἀπελθεῖν, ὧν καὶΌμηροσ ἐν Ὀδυσσείᾳ μέμνηται.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 164:2)
εἰ οὖν τὰ τοῦ Ἑρμοῦ ἔπη κἀγὼ λέγοιμι πρὸσ ὑμᾶσ, ὡσ ἐκεῖνοσ ἐν Ὀδυσσείᾳ πεποίηται Καλυψοῖ ἀπολογούμενοσ ὑπὲρ τῆσ ἀγγελίασ, ἣν ἀηδῆ οὖσαν ἐκόμιζε, τάχ’ ἂν ληρεῖν με φαίητε, ῥητέα δ’ ὅμωσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 28:4)
ἐν δὲ τῇ Ὀδυσσείᾳ τὰ μὲν ἄλλ̓ ἐῶ, ἑνὸσ δὲ μόνου μνησθήσομαι, τοῦ Ἀντινόου.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 31:1)
καὶ ἔτι σαφέστερον ἐν Ὀδυσσείᾳ τοῦτο ποιεῖ φανερὸν ἐπὶ τῆσ Ἴρου καὶ Ὀδυσσέωσ πυγμῆσ ἐν τοῖσδε τοῖσ ἔπεσιν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 72 6:1)
ἀπολώλει ἡ Ἰλιὰσ οὐ μόνον ἀλλὰ καὶ ἡ Ὀδύσσεια.
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι οὐ δεῖ χαλεπαίνειν ἀνθρώποισ καὶ τίνα τὰ μικρὰ καὶ μεγάλα ἐν ἀνθρώποισ. 13:2)
μαρτυρεῖ δέ μοι καὶ Ὁμήρου ἔποσ ἐν Ὀδυσσείᾳ·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 12 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION