Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐξ οὗ γὰρ ἡμᾶσ προὔδοσαν Μιλήσιοι, οὐκ εἶδον οὐδ’ ὄλισβον ὀκτωδάκτυλον, ὃσ ἦν ἂν ἡμῖν σκυτίνη ’πικουρία.
(아리스토파네스, Lysistrata, Prologue 3:20)
ἄμητα προσαπέπεμψεν ἡμῖν τουτονί, ἐφ’ ᾧ τ’ ἐκεῖσε μηδέποτέ μ’ ἐλθεῖν ἔτι, καὶ πρὸσ ἐπὶ τούτοισ εἶπεν ἀποπέμπων ὅτι πάλαι ποτ’ ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι.
(아리스토파네스, Plutus, Episode32)
εἶναί σ’ ὑβριστήν φησι καὶ λέγειν ὅτι πάλαι ποτ’ ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 2:25)
ἔνθα οἱ Μιλήσιοί τε καὶ οἱ μισθοφόροι πανταχόθεν ἤδη προσκειμένων σφίσι τῶν Μακεδόνων οἱ μὲν αὐτῶν ῥιπτοῦντεσ σφᾶσ ἐν τῇ θαλάσσῃ ἐπὶ τῶν ἀσπίδων ὑπτίων ἐσ νησῖδά τινα ἀνώνυμον τῇ πόλει ἐπικειμένην διενήχοντο, οἱ δὲ ἐσ κελήτια ἐμβαίνοντεσ καὶ ἐπειγόμενοι ὑποφθάσαι τὰσ τριήρεισ τῶν Μακεδόνων τριήρων·
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 19 4:1)
ὡσ δ’ αὕτωσ Μιλήσιοι Ἀρχελάου τοῦ κιθαριστοῦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 34 1:2)
Ἀριστόβουλοσ δ’ ὁ Κασανδρεύσ φησιν ἐν Μιλήτῳ κρήνην εἶναι Ἀχίλλειον καλουμένην, ἧσ τὸ μὲν ῥεῦμα εἶναι γλυκύτατον, τὸ δ’ ἐφεστηκὸσ ἁλμυρόν ἀφ’ ἧσ οἱ Μιλήσιοι περιρράνασθαί φασι τὸν ἡρ́ωα, ὅτε ἀπέκτεινε Τράμβηλον τὸν τῶν Λελέγων βασιλέα, φασὶ δὲ καὶ ὅτι τὸ περὶ Καππαδοκίαν ὕδωρ πολύ τε ὂν καὶ κάλλιστον οὐ σήπεται ἀπόρρυσιν οὐκ ἔχον, πλὴν εἰ μὴ ὑπὸ γῆν ῥέοι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 191)
κρείττουσ δ’ οἱ λευκοὶ τῶν μελάνων καὶ πυξοειδεῖσ καὶ οἱ Μιλήσιοι τῶν λεγομένων κριῶν οἵ τε χλωροὶ τῶν ξηρῶν καὶ οἱ βεβρεγμένοι τῶν ἀβρόχων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 44 3:4)
"Μιλήσιοι δ’ ἑώσ μὲν οὐκ ἐτρύφων, ἐνίκων Σκύθασ, ὥσ φησιν Ἔφοροσ, καὶ τάσ τε ἐφ’ Ἑλλησπόντῳ πόλεισ ἔκτισαν καὶ τὸν Εὔξεινον Πόντον κατῴκισαν πόλεσι λαμπραῖσ, καὶ πάντεσ ὑπὸ τὴν Μίλητον ἔθεον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:40)
"ὡσ δὲ ὑπήχθησαν ἡδονῇ καὶ τρυφῇ, κατερρύη τὸ τῆσ πόλεωσ ἀνδρεῖον, φησὶν ὁ Ἀριστοτέλησ, καὶ παροιμία τισ ἐγεννήθη ἐπ’ αὐτῶν πάλαι ποτ’ ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:41)
ὅτι οἱ Μιλήσιοι ἀκολουθῆσαι βουλόμενοι τῷ χρησμῷ Θάλητι τῷ Μιλησίῳ τὸ ἀριστεῖον ἐβούλοντο δοῦναι·
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri ix, chapter 3 5:1)
εὐθὺ δ’ οἱ Μιλήσιοι μεθ’ ἱκετηριῶν τῷ βασιλεῖ προσπίπτοντεσ παρέδωκαν σφᾶσ αὐτοὺσ καὶ τὴν πόλιν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 22 4:1)
ὁ δὲ ἀνεῖλεν, πάλαι ποτ’ ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 25 4:2)
ἀνασπασθέντοσ δὲ τοῦ τρίποδοσ ἀμφισβήτησισ ἦν, ἑώσ οἱ Μιλήσιοι ἔπεμψαν εἰσ Δελφούσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. a'. QALHS 7:2)
εἰ δὲ ἀσχαλήσεισ ὅτι καὶ Μιλήσιοι τυραννεόμεθα‐ἐχθαίρεισ γὰρ πάντασ αἰσυμνήτασ‐‐ἀλλὰ τέρποι’ ἂν σὺν τοῖσ ἑτάροισ ἡμῖν καταβιούσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. a'. QALHS 23:6)
οἱᾶ Κερκυραῖοί τε κατὰ τὴν στάσιν εἰργάσαντο καὶ Ἀργεῖοι καὶ Μιλήσιοι καὶ Σικελία πᾶσα καὶ συχναὶ ἄλλαι πόλεισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 66 7:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION