Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν δὲ τῷ Βρεντεσίῳ νεῶν πέντε μακρῶν ἐκ Μακεδονίασ οἱ μεταπέμπτων γενομένων ἐπιβᾶσα ἀνήγετο·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 6 1:4)
Ιοὐλίαν δ’ αὐτῷ τὴν μητέρα Πομπήιοσ, ἐσ αὐτὸν διαφυγοῦσαν, ἔπεμπεν ἐκ Σικελίασ ἐπὶ νεῶν μακρῶν, καὶ παρέπεμπον αὐτὴν οἱ τῶν ἀμφὶ τὸν Πομπήιον ἄριστοι, Λεύκιόσ τε Λίβων, ὁ κηδεστὴσ τοῦ Πομπηίου, καὶ Σατουρνῖνοσ καὶ ἕτεροι, ὅσοι χρῄζοντεσ τῆσ Ἀντωνίου μεγαλοπραγίασ ἠξίουν αὐτὸν συναλλαγέντα Πομπηίῳ σύμμαχον ἐπὶ Καίσαρι λαβεῖν Πομπήιον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 6 3:3)
ἐδωρήσατο δὲ καὶ Ὀκταουία τὸν ἀδελφόν, αἰτήσασα παρ’ Ἀντωνίου, δέκα φασήλοισ τριηριτικοῖσ, ἐπιμίκτοισ ἔκ τε φορτίδων νεῶν καὶ μακρῶν, καὶ τὴν Ὀκταουίαν ὁ Καῖσαρ χιλίοισ λογάσι σωματοφύλαξιν, οὓσ ἐπιλέξαιτο Ἀντώνιοσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 10 8:3)
Καὶ Μασσανάσσησ μὲν Καρχηδονιοισ οὕτωσ ἐπολέμει, ὁ δὲ Σκιπίων, ἐπεί οἱ πάντα εὐτρεπῆ ἐγεγένητο ἐν Σικελίᾳ, ἔθυε Διὶ καὶ Ποσειδῶνι, καὶ ἐσ Λιβύην ἀνήγετο ἐπὶ νεῶν μακρῶν μὲν δύο καὶ πεντήκοντα φορτίδων δὲ τετρακοσίων·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 1:1)
οὐ γὰρ δὴ τῶν αὐτῶν ἔργον ἑκούσιον ἦν ἄρτι μὲν περὶ εἰρήνησ παρακαλεῖν, καὶ χρήματα τοσαῦτα διδόναι, καὶ τῶν νεῶν τῶν μακρῶν πλὴν ὀλίγων ἀφίστασθαι, καὶ τὸ πολὺ τῆσ ἀρχῆσ ὑμῖν παριέναι, καὶ περὶ τῶνδε ὀμνύναι τε καὶ ὁρκοῦν πέμψαντασ ἐσ Ῥωμην, ἔτι δ’ ὄντων τῶν ἡμετέρων πρέσβεων παρ’ ὑμῖν ἑκόντασ ἁμαρτεῖν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 2:14)
Ῥωμαίοισ δὲ ὁ μὲν ἐπίπλουσ ἦν ῥᾴδιοσ καὶ τὸ μάχεσθαι ναυσὶν ἑστώσαισ εὐμαρέσ, αἱ δ’ ἀναχωρήσεισ δι’ ἀναστροφὴν τῶν νεῶν, μακρῶν οὐσῶν, βραδεῖαί τε καὶ δυσχερεῖσ ἐπεγίγνοντο·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 18 7:6)
Παυσίμαχοσ δ’ οἰχομένου Λιουίου πείρασ τε πυκνὰσ καὶ μελέτασ τῶν ἰδίων ἐποιεῖτο, καὶ μηχανὰσ ποικίλασ συνεπήγνυτο, πυρφόρα τε ἀγγεῖα σιδηρᾶ ἐξῆπτε κοντῶν μακρῶν, αἰωρεῖσθαι τὸ πῦρ ἐσ τὸ πέλαγοσ, ἵνα τῶν μὲν ἰδίων σκαφῶν πολὺ προύχῃ, τοῖσ δὲ πολεμίοισ προσιοῦσιν ἐμπίπτῃ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 2:1)
μετὰ δὲ τοῦτο ὡσ ἐν Περγάμῳ ἐδόκουν στέφανον πέμπειν τῷ θεῷ τῶν μακρῶν, οἵ εἰσιν οὓσ ἰδίᾳ τῷ Ἀσκληπιῷ κομίζουσι, προστάξασ τῷ ἀποκομίζοντι ‐ εἶναι δ’ αὐτὸν Ἀγαθίωνα ‐ ἐπαναφέρειν μοι παρὰ τοῦ νεωκόρου ἕτερον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 11:3)
ἐν δὲ ταῖσ ὀλιγαρχίαισ θῆτα μὲν οὐκ ἐνδέχεται εἶναι πολίτην ἀπὸ τιμημάτων γὰρ μακρῶν αἱ μεθέξεισ τῶν ἀρχῶν, βάναυσον δὲ ἐνδέχεται·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 78:2)
τὰσ ἀρχὰσ τηλικούτων ὥστε τοὺσ ἀπόρουσ μὴ μετέχειν, πλείουσ ὄντασ, ἐξεῖναι δὲ τῷ κτωμένῳ μετέχειν τῆσ πολιτείασ, ἄλλο δέ, ὅταν ἀπὸ τιμημάτων μακρῶν ὦσιν αἱ ἀρχαὶ καὶ αἱρῶνται αὐτοὶ τοὺσ ἐλλείποντασ ἂν μὲν οὖν ἐκ πάντων τούτων τοῦτο ποιῶσι, δοκεῖ τοῦτ’ εἶναι μᾶλλον ἀριστοκρατικόν, ἐὰν δὲ ἐκ τινῶν ἀφωρισμένων, ὀλιγαρχικόν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 88:1)
καὶ τὸ ἐν Αἰγὸσ ποταμοῖσ αὖθισ Ἀθηναίων πταῖσμα ναυτικόν τε ἦν καὶ ἡ πόλισ οὐδὲν ἄλλο ὅτι μὴ τῶν μακρῶν τειχῶν καθαιρέσει καὶ νεῶν τῶν πολλῶν παραδόσει καὶ στερήσει τῆσ ἀρχῆσ ἐσ ταπεινότητα ἀφικομένη τό τε σχῆμα τὸ πάτριον ὅμωσ ἐφύλαξε καὶ τὴν δύναμιν οὐ διὰ μακροῦ τὴν πάλαι ἀνέλαβεν, ὡσ τά τε μακρὰ τείχη ἐκτειχίσαι καὶ τῆσ θαλάσσησ αὖθισ ἐπικρατῆσαι καὶ, τοὺσ τότε φοβερούσ σφισι Λακεδαιμονίουσ καὶ παῤ ὀλίγον ἐλθόντασ ἀφανίσαι τὴν πόλιν αὐτοὺσ ἐν τῷ μέρει ἐκ τῶν ἐσχάτων κινδύνων διασώσασθαι.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 9 3:1)
’ ἐκ ταύτησ γὰρ τῆσ πίστεωσ τὸ τρίμετρον καλούμενον ἀνατίθησι τῷ θεῷ, φάσκων τοῦ θεοῦ διὰ τοῦθ’ ἑκάτερον εἶναι τῶν μέτρων, ὅτι μακρῶν μὲν τῶν πρώτων δύο συλλαβῶν λεγομένων ’ ἰὴ παιὰν ’ ἡρῷον γίνεται, βραχέωσ δὲ λεχθεισῶν ἰαμβεῖον, διὰ δὲ τοῦτο δῆλον ὅτι καὶ τὸν χωλίαμβον ἀναθετέον αὐτῷ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce, chapter 62 1:12)
καίτοι ταῦτα μέν ἐστι μακρῶν καὶ πολλῶν ἀγώνων καὶ λόγων ἀρχή, ἐκεῖνα δ’ ἁπλᾶ καὶ δύ’ ἢ τρί’ ἴσωσ ῥήματα, ἃ κἂν ἐχθὲσ ἐωνημένοσ ἄνθρωποσ εἰπεῖν ἠδυνήθη, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τουτὶ τὸ πρᾶγμα πάνδεινόν ἐστιν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 274:2)
ὁπότε γὰρ καὶ νόμουσ ἔχω παρέχεσθαι καὶ μάρτυρασ ἁπάντων τῶν εἰρημένων, καὶ τὸν ἀντίδικον αὐτὸν ὁμολογοῦντά μοι, τί δεῖ μακρῶν ἔτι λόγων;
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Σπουδίαν ὑπὲρ Προικός 33:1)
ἐπεὶ καὶ αὐτοῖσ τούτοισ τοῖσ ἔπεσιν ἀντείρηκε τῶν πάνυ φιλοσόφων τισ, ὃν οὐδείσ, ἐμοὶδοκεῖν, φαίη ἄν ποτε φιλονικοῦντα τούτοισ τε ἀντειρηκέναι καὶ τοῖσ ὑπὸ Σοφοκλέουσ εἰσ τὸν πλοῦτον εἰρημένοισ, ἐκείνοισ μὲν ἐπ’ ὀλίγον, τοῖσ δὲ τοῦ Σοφοκλέουσ ἐπὶ πλέον, οὐ μήν, ὥσπερ νῦν ἡμεῖσ, διὰ μακρῶν, ἅτε οὐ παραχρῆμα κατὰ πολλὴν ἐξουσίαν διεξιών, ἀλλ’ ἐν βίβλοισ γράφων.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 123:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION