헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ Σκιπίων Σύφακα μέν, συνετόν τε φαινόμενον καὶ τῆσ χώρασ ἔμπειρον, ἐπὶ τὰ κοινὰ ἐπήγετο, καὶ γνώμησ καὶ συμβουλῆσ μετεδίδου, οἱο͂́ν τι καὶ Κροίσῳ τῷ Λυδῷ Κῦροσ ἐχρῆτο, Λαιλίου δ’ ἀφικομένου, καὶ ταὐτὰ περὶ τῆσ Σοφωνίβασ πυθέσθαι παρὰ πολλῶν λέγοντοσ, ἐκέλευσε τὸν Μασσανάσσην τὴν Σύφακοσ γυναῖκα παραδοῦναι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 3:2)
ἐπεὶ δὲ πάντων ἡμᾶσ εὐθύνασ σοι διδόναι κέκριται, Ἀντιφάνησ ἐν Λυδῷ εἴρηκε·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 64 1:3)
Λυδῷ, φασί, πράγματα οὐκ ἦν, ὁ δὲ ἐξελθὼν ἐπρίατο.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 1:1)
λαχούσησ δὲ τῆσ ἅμα Λυδῷ μοίρασ τὴν τοῦ μεῖναι τύχην, ἐκχωρῆσαι τὴν ἑτέραν ἀπολαχοῦσαν τῶν χρημάτων τὰ μέρη, ὁρμισαμένην δ’ ἐπὶ τοῖσ ἑσπερίοισ μέρεσι τῆσ Ἰταλίασ, ἔνθα ἦν Ὀμβρικοῖσ ἡ οἴκησισ, αὐτοῦ καταμείνασαν ἱδρύσασθαι πόλεισ τὰσ ἔτι καὶ κατ’ αὐτὸν ἐκεῖνον οὔσασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 27 6:1)
μετὰ ταῦτα ἐπιτρέψασ τὰσ μὲν Σάρδισ Ταβάλῳ ἀνδρὶ Πέρσῃ, τὸν δὲ χρυσὸν τόν τε Κροίσου καὶ τὸν τῶν ἄλλων Λυδῶν Πακτύῃ ἀνδρὶ Λυδῷ κομίζειν, ἀπήλαυνε αὐτὸσ ἐσ Ἀγβάτανα, Κροῖσόν τε ἅμα ἀγόμενοσ καὶ τοὺσ Ιὤνασ ἐν οὐδενὶ λόγῳ ποιησάμενοσ τὴν πρώτην εἶναι.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 153 4:1)
ἦν δὲ ὁ Μιλτιάδησ Κροίσῳ τῷ Λυδῷ ἐν γνώμῃ γεγονώσ·
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 37 2:3)
πλὴν ἀλλὰ καὶ τὸ ἐξαπατηθῆναι τῷ Λυδῷ ^ ἐπέπρωτο, οἶμαι, καὶ ὅλωσ ^ τὸ μὴ σαφῶσ ἀκοῦσαι τὰ μέλλοντα ἡ Εἱμαρμένη ἐπέκλωσεν ὥστε καὶ ^ μαντικὴ ὑμῶν ἐκείνησ μέροσ ἐστίν.
(루키아노스, Juppiter confuatus, (no name) 14:4)
ἆρ’ ἐκείνου ὃν τῷ Λυδῷ ὁ Πύθιοσ ἔχρησεν, ὃσ ἀκριβῶσ ἀμφήκησ ἦν καὶ διπρόσωποσ, οἱοῖ́ εἰσι τῶν Ἑρμῶν ἔνιοι, διττοὶ καὶ ἀμφοτέρωθεν ὅμοιοι πρὸσ ὁπότερον ἂν αὐτῶν μέροσ ἐπιστραφῇσ;
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 43:3)
Λυδῷ γὰρ Ἀσώπιχον τρόπῳ ἔν τε μελέταισ ἀείδων ἔμολον, οὕνεκ’ Ὀλυμπιόνικοσ ἁ Μινυεία σεῦ ἕκατι.
(핀다르, Odes, olympian odes, ολψμπιαν 14 <ΑΣΩΠΙΧῼ ΟΡΧΟΜΕΝΙῼ ΣΤΑΔΙΕΙ παιδὶ Κλεοδάμου 4:1)
χρησμὸσ δοθεὶσ Κροίσῳ τῷ Λυδῷ ἀλλ’ ὅταν ἡμίονοσ βασιλεὺσ Μήδοισι γένηται, καὶ τότε, Λυδὲ ποδαβρέ, πολυψήφιδα παρ’ Ἕρμον φεύγειν, μηδὲ μένειν, μηδ’ αἰδεῖσθαι κακὸσ εἶναι.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 1121)

SEARCH

MENU NAVIGATION