Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

νὴ Δί’ ἀλλὰ καὶ Ἡρακλῆσ ἐν Λυδοῖσ ὠρχήσατο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 15:3)
ἐγὼ δ’ εἰ μὲν ὠρχήσατο ἐν Λυδοῖσ Ἡρακλῆσ οὐκ ἔχω λέγειν, εἰ δ’ ἄρα, ἀλλὰ μιᾷ γε ἡμέρᾳ καὶ τῆσ παιδιᾶσ ἕνεκα καὶ ἅμα σκώπτων ἴσωσ τοὺσ Λυδοὺσ, καὶ τέταρτον εἴποιμ’ ἂν ὅτι οὐδέν γε χείρων ἐν οἷσ ὠρχεῖτο ἐγίγνετο, ἀλλ’ ἦν ὅστισ ἦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 15:8)
οἶδα δὲ καὶ Λακωνικάσ τινασ ὀρχήσεισ καὶ τραγικάσ γ’ ἑτέρασ, ἐμμελείασ, οἶμαι, καλουμένασ ‐ οὐ γὰρ ἡ ὄρχησισ αἰσχρὸν, ἀλλὰ τὸ αἰσχρὸν φευκτὸν πανταχοῦ ‐ ἀλλ’ ὑμεῖσ οὐκ ἐν Λυδοῖσ, οὐδ’ εἰσάπαξ, οὐδὲ σκώπτοντεσ, οὐδ’ ὑγιαίνοντεσ τἄνδοθεν, ἀλλ’ ἐν ἅπασιν ἀνθρώποισ ἁπάσασ τὰσ ἡμέρασ ἐξορχεῖσθε, ἃ μὴ ὅτι τοῦ Ἡρακλέουσ, ἀλλ’ οὐδὲ τῆσ Ὀμφάλησ ἐπαινεῖν ἦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 15:9)
"κἀν τῇ πρώτῃ δὲ πρὸσ ταῖσ εἴκοσι τῶν Φιλιππικῶν τὸ τῶν ’ Ὀμβρικῶν φησὶν ἔθνοσ ἐστὶν δὲ περὶ τὸν Ἀδρίαν ἐπιεικῶσ εἶναι ἁβροδίαιτον παραπλησίωσ τε βιοτεύειν τοῖσ Λυδοῖσ χώραν τε ἔχειν ἀγαθήν, ὅθεν προελθεῖν εἰσ εὐδαιμονίαν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:105)
Φρύγεσ δὲ οὐχ ὅτι ὁμοτέρμονεσ τοῖσ Λυδοῖσ εἰσιν, ἀλλ’ ὅτι καὶ αὐτῶν ἦρχεν ὁ Τάνταλοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 21 1:1)
ἀγνοεῖ δ’ ὁ Ποσειδώνιοσ ὅτι ἀρχαῖόν ἐστιν ὄργανον ἡ μάγαδισ, σαφῶσ Πινδάρου λέγοντοσ τὸν Τέρπανδρον ἀντίφθογγον εὑρεῖν τῇ παρὰ Λυδοῖσ πηκτίδι τὸν βάρβιτον τὸν ῥα Τέρπανδρόσ ποθ’ ὁ Λέσβιοσ εὑρ͂ε πρῶτοσ ἐν δείπνοισι Λυδῶν ψαλμὸν ἀντίφθογγον ὑψηλᾶσ ἀκούων πηκτίδοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 37 1:3)
Μάγνησ δ’ ἐν Λυδοῖσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 41 2:3)
ἀλλὰ μᾶλλον, ὃσ ὑμῖν δείξει τι τῶν ἁμαρτημάτων, καὶ πρῶτον ἁπάντων, ἂν δύνηται, παρασκευάσει φρονεῖν ὑμᾶσ, ὅτι τούτων ἕνεκεν, ὧν εἶπον, οὐκ ἐστὲ εὐδαίμονεσ, οὐδ’ ἂν ὁ Νεῖλοσ ὑμῶν διέρχηται τὴν πόλιν τῆσ Κασταλίασ γενόμενοσ διαυγέστεροσ, οὐδ’ ἂν ὁ Πακτωλὸσ ἐνθάδε φανεὶσ μὴ κατὰ ψῆγμα τὸ χρυσίον ὑμῖν φέρῃ, καθάπερ φασὶ Λυδοῖσ πρότερον,ἀλλ’ ἄθρουν ὥσπερ ἰλύν, μηδ’ ἂν Αἴγυπτον ἢ Βαβυλῶνα τῇ πολυτελείᾳ τῶν οἰκοδομημάτων ὑπερβάλλησθε.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 30:4)
καὶ τὸν εἰσελθόντα πάνυ ἀνδρείωσ ἐμφορήσασθαι τῆσ βασιλικῆσ δωρεᾶσ, χιτῶνά τε ποδήρη καταζωσάμενον καὶ τὸν κόλπον ἐμπλήσαντα γυναικεῖον καὶ βαθὺν καὶ τὰ ὑποδήματα ἐξεπίτηδεσ μεγάλα καὶ κοῖλα ὑποδησάμενον, τέλοσ δὲ τὴν κόμην διαπάσαντα καὶ τὰ γένεια τῷ ψήγματι καὶ τὸ στόμα ἐμπλήσαντα καὶ τὰσ γνάθουσ ἑκατέρασ μόλισ ἔξω βαδίζειν, ὥσπερ αὐλοῦντα τὴν τῆσ Σεμέλησ ὠδῖνα, γέλωτα καὶ θέαν Κροίσῳ παρέχοντα καὶ Λυδοῖσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 57:2)
ὑπὲρ οὗ πολλὰ μὲν Λυδοὶ Φρυξί, πολλὰ δὲ Φρύγεσ Λυδοῖσ ἐπολέμησαν, πολλὰ δ̓ Ιὤνέσ τε καὶ Δωριεῖσ καὶ ξύμπαντα γένη, ἀνοήτῳ δὲ ψευδοῦσ αὐτονομίασ ἔρωτι οὐδεὶσ ἐγκεχείρηκεν τοῖσ αὐτὸσ αὑτοῦ χρῆσθαι νόμοισ, οἱ δὲ ξύμπαντεσ περὶ τῶν Σόλωνοσ καὶ Δράκοντοσ καὶ Νόμα καὶ Ζαλεύκου νόμων ἐρίζουσιν, ὅπωσ τούτοισ, ἀλλὰ μὴ τούτοισ ἕπωνται, μηδενὸσ αὖ μηδὲ ἐκείνων οἱᾶ ἐχρῆν θέντοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΤΩΝ ΕΝ ΚΙΛΙΚΙΑΙ ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. 4:1)
"εἴθε γάρ τισ πείσειε νησιώτασ σὺν ἵπποισ παρατάξασθαι Λυδοῖσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri ix, chapter 25 3:3)
οὔτε γὰρ θεοὺσ Λυδοῖσ τοὺσ αὐτοὺσ νομίζουσιν οὔτε νόμοισ οὔτ’ ἐπιτηδεύμασι κέχρηνται παραπλησίοισ, ἀλλὰ κατά γε ταῦτα πλέον Λυδῶν διαφέρουσιν ἢ Πελασγῶν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 30 1:4)
εἰσ τοσοῦτον ἐπιβιῶναι, μέχρι ἂν ὑπαγάγωμαι Πισίδασ ^ καὶ Λυδοῖσ ἐπιθῶ τοὺσ φόρουσ καὶ μνῆμα ἑαυτῷ παμμέγεθεσ ἀναστήσασ ἐπιγράψω ὁπόσα ἔπραξα μεγάλα καὶ στρατηγικὰ παρὰ τὸν βίον.
(루키아노스, Cataplus, (no name) 9:11)
ἆρ’ οὖν, ἢν Κῦροσ, ὡσ λογοποιοῦσι τινεσ, ἐπίῃ Λυδοῖσ, χρυσᾶσ μαχαίρασ σὺ ποιήσῃ τῷ στρατῷ, ἢ ὁ σίδηροσ ἀναγκαῖοσ τότε;
(루키아노스, Contemplantes, (no name) 12:17)
καὶ ὅσον ἐπὶ τῇ γῇ, βαθεῖ λιμῷ ἀεὶ συνῆμεν ἄν, τὸ δ’ ἱερὸν καὶ ὁ Πύθιοσ καὶ τὸ χρηστήριον καὶ οἱ θύοντεσ καὶ οἱ εὐσεβοῦντεσ, ταῦτα Δελφῶν τὰ πεδία, ταῦτα ἡ πρόσοδοσ, ἐντεῦθεν ἡ εὐπορία, ἐντεῦθεν αἱ τροφαὶ ‐ χρὴ γὰρ τἀληθῆ πρόσ γε ἡμᾶσ αὐτοὺσ λέγειν ‐ καὶ τὸ λεγόμενον ὑπὸ τῶν ποιητῶν, ἄσπαρτα ἡμῖν καὶ ἀνήροτα φύεται τὰ πάντα ’ὑπὸ γεωργῷ τῷ θεῷ, ὃσ οὐ μόνον τὰ παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν ἀγαθὰ γιγνόμενα παρέχει, ἀλλ’ εἴ τι ἐν Φρυξὶν ἢ Λυδοῖσ ἢ Πέρσαισ ἢ Ἀσσυρίοισ ἢ Φοίνιξιν ἢ Ἰταλιώταισ ἢ Ὑπερβορέοισ αὐτοῖσ, πάντα ἐσ Δελφοὺσ ἀφικνεῖται.
(루키아노스, Phalaris, book 2 8:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION