Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τῶν γὰρ γειτόνων ἡμῖν τωνδε πάντων ἐν κύκλῳ πολλάκισ ἀποστάντων καὶ σπονδὰσ συνεχῶσ λυσάντων οὐ κατεφρόνησαν, οὐ Λατίνων, οὐ Τυρρηνῶν, οὐ Σαβίνων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 4:3)
καὶ μεταναστάντεσ ἐκ τοῦ Λαουϊνίου κοινῇ μετὰ τῶν ἐπιχωρίων μείζονα περιβάλλονται πόλιν, ἣν Ἄλβαν ἐκάλεσαν, ἐξ ἧσ ὁρμώμενοι πολλὰσ μὲν καὶ ἄλλασ πόλεισ ἔκτισαν τῶν κληθέντων Πρίσκων Λατίνων, ἐξ ὧν αἱ πλεῖσται ἔτι καὶ εἰσ ἐμὲ ἦσαν οἰκούμεναι, γενεαῖσ δ’ ὕστερον ἑκκαίδεκα μετὰ τὴν Ἰλίου ἅλωσιν ἐκπέμψαντεσ ἀποικίαν εἰσ τὸ Παλλάντιόν τε καὶ τὴν Σατορνίαν, ἔνθα Πελοποννήσιοί τε καὶ Ἀρκάδεσ τὴν πρώτην οἴκησιν ἐποιήσαντο καὶ ἦν ἔτι ζώπυρ’ ἄττα περιλειπόμενα τοῦ παλαιοῦ γένουσ, οἰκίζουσι τοὺσ τόπουσ περιλαβόντεσ τείχεσι τὸ Παλλάντιον, ὥστε λαβεῖν πόλεωσ σχῆμα τότε πρῶτον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 45 3:1)
Αἰνείου δ’ ἐξ ἀνθρώπων μεταστάντοσ ἑβδόμῳ μάλιστα ἔτει μετὰ τὴν Ἰλίου ἅλωσιν Εὐρυλέων παρέλαβε τὴν Λατίνων ἡγεμονίαν ὁ μετονομασθεὶσ Ἀσκάνιοσ ἐν τῇ φυγῇ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 65 1:1)
ἦσαν δὲ τειχήρεισ οἱ Τρῶεσ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ, καὶ τοῖσ μὲν πολεμίοισ ἀεὶ προσῄει δύναμισ, αἱ δὲ τῶν Λατίνων ἀδύνατοι ἦσαν τοῖσ ἐν τῷ Λαουϊνίῳ πολιορκουμένοισ ἐπικουρεῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 65 1:2)
τριακοστῷ δὲ ὕστερον ἔτει μετὰ τὴν κτίσιν τοῦ Λαουϊνίου πόλιν ἑτέραν οἰκίζει κατὰ τὸ γενόμενον Αἰνείᾳ θέσφατον Ἀσκάνιοσ ὁ Αἰνείου καὶ μετάγει τούσ τ’ ἐκ Λαουϊνίου καὶ τῶν ἄλλων Λατίνων ὅσοισ ἦν βουλομένοισ ἄμεινον οἰκεῖν εἰσ τὴν νεόκτιστον, ὄνομα τῇ πόλει θέμενοσ Ἄλβαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 66 1:1)
χρόνου δὲ προϊόντοσ ὡσ πολλὴν ζήτησιν ἔγνω τῆσ γυναικὸσ ὑπὸ τῶν Λατίνων γινομένην καὶ δι’ αἰτίασ ὄντα παρὰ τῷ πλήθει τὸν Ἀσκάνιον, ὡσ ἀνῃρηκότα τὴν παιδίσκην, φράζει τῷ δήμῳ τὸ πρᾶγμα καὶ τὴν ἄνθρωπον ἄγει μετὰ τοῦ παιδὸσ ἐκ τῆσ νάπησ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 70 4:1)
ἄλλοι δὲ λέγουσιν Αἰνείου τελευτήσαντοσ Ἀσκάνιον ἅπασαν τὴν Λατίνων ἀρχὴν παραλαβόντα νείμασθαι πρὸσ τοὺσ ἀδελφοὺσ Ῥωμύλον τε καὶ Ῥῶμον τήν τε χώραν καὶ τὴν δύναμιν τὴν Λατίνων τριχῇ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 73 4:1)
ἀγνοοῦντασ δέ τινασ αὐτὸ πλάσαι τὸν περὶ τῆσ λυκαίνησ μῦθον, ἐπειδὴ κατὰ τὴν γλῶτταν, ἣν τὸ Λατίνων ἔθνοσ φθέγγεται, λούπα καλεῖται τοῦτο τὸ θηρίον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 84 5:3)
νόμασ δὲ τὴν ἀρχὴν παραλαβὼν τὰσ μὲν ἰδίασ οὐκ ἐκίνησε τῶν φρατριῶν ἑστίασ, κοινὴν δὲ κατεστήσατο πάντων μίαν ἐν τῷ μεταξὺ τοῦ τε Καπιτωλίου καὶ τοῦ Παλατίου χωρίῳ, συμπεπολισμένων ἤδη τῶν λόφων ἑνὶ περιβόλῳ καὶ μέσησ ἀμφοῖν οὔσησ τῆσ ἀγορᾶσ, ἐν ᾗ κατεσκεύασται τὸ ἱερόν, τήν τε φυλακὴν τῶν ἱερῶν κατὰ τὸν πάτριον τῶν Λατίνων νόμον διὰ παρθένων ἐνομοθέτησε γίνεσθαι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 66 1:1)
ἡμεῖσ, ὦ Τύλλε, καὶ τῆσ μὲν ἄλλησ ἄρχειν ἄξιοί ἐσμεν Ἰταλίασ, ὅτι ἔθνοσ Ἑλληνικὸν καὶ μέγιστον τῶν κατοικούντων τήνδε τὴν γῆν ἐθνῶν παρεχόμεθα, τοῦ δὲ Λατίνων ἔθνουσ, εἰ καὶ μηδενὸσ τῶν ἄλλων , ἡγεῖσθαι δικαιοῦμεν οὐκ ἄτερ αἰτίασ, ἀλλὰ κατὰ τὸν κοινὸν ἀνθρώπων νόμον, ὃν ἡ φύσισ ἔδωκεν ἅπασι, τῶν ἐκγόνων ἄρχειν τοὺσ προγόνουσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 10 4:1)
ὅτι τὸ μὲν Ἀλβανῶν γένοσ οἱο͂ν ἦν ἐπὶ τῶν κτισάντων τὴν πόλιν, τοιοῦτον ἑώσ τῶν καθ’ ἡμᾶσ χρόνων διαμένει, καὶ οὐκ ἂν ἔχοι τισ ἐπιδεῖξαι φῦλον ἀνθρώπων οὐδὲν ἔξω τοῦ Ἑλληνικοῦ τε καὶ τοῦ Λατίνων, ᾧ τῆσ πολιτείασ μεταδεδώκαμεν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 10 7:2)
μεγάλη τε ἡμῶν ἡ πόλισ ἐκ μικρᾶσ καὶ φοβερὰ τοῖσ περιοίκοισ ἐξ εὐκαταφρονήτου διὰ ταύτην τὴν φιλανθρωπίαν γέγονε, τῆσ τε ἡγεμονίασ, ὑπὲρ ἧσ τῶν ἄλλων Λατίνων οὐδεὶσ ἀντιποιεῖται πρὸσ ἡμᾶσ, τοῦτο Ῥωμαίοισ τὸ πολίτευμα ἦρξεν οὗ σὺ κατηγόρεισ, ὦ Φουφέττιε.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 11 7:4)
ἱκαναὶ δὲ τεκμηριῶσαι τὸ κράτοσ αὐτῆσ πολλαὶ πόλεισ ἐκ τοῦ Λατίνων οὖσαι γένουσ καὶ τὴν κτίσιν ἀφ’ ὑμῶν ἔχουσαι, αἳ τὴν ὑμετέραν ὑπεριδοῦσαι πόλιν ἡμῖν προσκεχωρήκασι καὶ ὑπὸ Ῥωμαίων ἄρχεσθαι μᾶλλον ἀξιοῦσιν ἢ ὑπ’ Ἀλβανῶν, ὡσ ἡμῶν μὲν ἀμφότερα ἱκανῶν ὄντων τούσ τε φίλουσ εὖ ποιεῖν καὶ τοὺσ ἐχθροὺσ κακῶσ, ὑμῶν δ’ οὐδέτερα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 11 13:3)
ἡ μὲν δὴ τῶν Ἀλβανῶν πόλισ, ἣν ἔκτισεν Ἀσκάνιοσ ὁ ἐξ Αἰνείου τοῦ Ἀγχίσου καὶ Κρεούσησ τῆσ Πριάμου θυγατρόσ, ἔτη διαμείνασα μετὰ τὸν οἰκισμὸν πεντακόσια τριῶν ἐπὶ τοῖσ δέκα δέοντα, ἐν οἷσ πολλὴν ἔσχεν ἐπίδοσιν εἰσ εὐανδρίαν τε καὶ πλοῦτον καὶ τὴν ἄλλην ἅπασαν εὐδαιμονίαν ἡ τὰσ τριάκοντα Λατίνων ἀποικίσασα πόλεισ καὶ πάντα τὸν χρόνον ἡγησαμένη τοῦ ἔθνουσ, ὑπὸ τῆσ ἐσχάτησ ἀποικήσεωσ καθαιρεθεῖσα ἔρημοσ εἰσ τόδε χρόνου διαμένει.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 31 5:1)
ἱερόν ἐστι κοινῇ τιμώμενον ὑπὸ Σαβίνων τε καὶ Λατίνων ἅγιον ἐν τοῖσ πάνυ θεᾶσ Φερωνείασ ὀνομαζομένησ, ἣν οἱ μεταφράζοντεσ εἰσ τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν οἱ μὲν Ἀνθοφόρον, οἱ δὲ Φιλοστέφανον, οἱ δὲ Φερσεφόνην καλοῦσιν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 32 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION