헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ μὲν ταῦτα φήσει, ἀλαζὼν καὶ ἀρχαῖοσ ὡσ ἀληθῶσ καὶ Κρονικὸσ ἄνθρωποσ, νεκροὺσ εἰσ μίμησιν παλαιοὺσ προτιθεὶσ καὶ ἀνορύττειν ἀξιῶν λόγουσ πάλαι κατορωρυγμένουσ ὥσ τι μέγιστον ἀγαθόν, μαχαιροποιοῦ υἱὸν καὶ ἄλλον Ἀτρομήτου τινὸσ γραμματιστοῦ ζηλοῦν ἀξιῶν, καὶ ταῦτα ἐν εἰρήνῃ μήτε Φιλίππου ἐπιόντοσ μήτε Ἀλεξάνδρου ἐπιτάττοντοσ, ὅπου τὰ ἐκείνων ἴσωσ ἐδόκει χρήσιμα, οὐκ εἰδὼσ ὁποία νῦν κεκαινοτόμηται ταχεῖα καὶ ἀπράγμων καὶ εἰσ τὸ εὐθὺ τῆσ ῥητορικῆσ ὁδόσ.
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 10:1)
οὔτε γὰρ αὐτὸσ ἑκοντὶ ποιεῖσ, οὔτ’ ἄλλον ἀφίησ, ὡσ ἀστὴρ Κρονικὸσ πᾶσιν ἀπεχθόμενοσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 2272)

SEARCH

MENU NAVIGATION