헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ πολεμῆσαι μὲν αὐτοῖσ εὐθὺσ ἐπὶ τῷδε Ἀντώνιοσ, καὶ οὐ πρᾶξαι καλῶσ, χρηματίσαι δ’ ὅμωσ διὰ τὴν πρᾶξιν Κρητικόσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4:4)
καὶ ἐθριάμβευσε, καὶ Κρητικὸσ ἐκλήθη ὅδε δικαιότερον Ἀντωνίου, τὴν νῆσον ἐξεργασάμενοσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5:8)
ὃ μὲν γάρ τισ ἐξελιγμὸσ Μακεδών, ὃ δὲ Λάκων, ὃ δὲ Κρητικὸσ ὀνομάζεται·
(아리아노스, chapter 23 2:2)
μέσησ μὲν γὰρ γινομένησ τῆσ βραχείασ, ἄκρων δὲ τῶν μακρῶν κρητικόσ τε λέγεται καὶ ἔστιν οὐκ ἀγεννήσ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1734)
τρεῖσ μὲν γὰρ οἱ τοῦ πρώτου προηγούμενοι κώλου σπονδεῖοι πόδεσ εἰσίν, ὁ δὲ τέταρτοσ ἀνάπαιστοσ, ὁ δὲ μετὰ τοῦτον αὖθισ σπονδεῖοσ, ἔπειτα κρητικόσ, ἅπαντεσ ἀξιωματικοί.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1811)
ὁ δ’ ἑξῆσ μᾶλλον κρητικὸσ ἢ ἀνάπαιστοσ·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1828)
μεθ’ οὓσ αὖθισ κρητικόσ, ἔπειτα τελευταῖοσ ὑποβάκχειοσ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1834)
εἶτα κρητικόσ·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1846)
ἄρχουσι μὲν ὑποβάκχειοι δύο, ἕπεται δὲ κρητικόσ, ᾧ συνῆπται σπονδεῖοσ·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1850)
εἶτ’ αὖθισ βακχεῖοσ ἢ κρητικόσ, καὶ τελευταῖοσ πάλιν κρητικόσ, εἶτα κατάληξισ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1851)
Παραλαβόντοσ γὰρ τὴν βασιλείαν Ὑρκανοῦ τῷ τρίτῳ ἔτει τῆσ ἑβδόμησ καὶ ἑβδομηκοστῆσ πρὸσ ταῖσ ἑκατὸν ὀλυμπιάδοσ, ὑπατεύοντοσ Ῥωμαίων Κυίντου Ὁρτησίου καὶ Κυίντου Μετέλλου, ὃσ δὴ καὶ Κρητικὸσ ἐπεκαλεῖτο, πόλεμον εὐθὺσ ἐκφέρει πρὸσ αὐτὸν Ἀριστόβουλοσ, καὶ τῆσ μάχησ αὐτῷ γενομένησ πρὸσ Ιἑριχοῦντι πολλοὶ τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ πρὸσ τὸν ἀδελφὸν αὐτομολοῦσιν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 7:1)
Ὅταν δὲ ἐσ ὑποδήματοσ λόγον ἰῄ, ἀρβύλαι ἐπιτηδειόταται αἱ πηλοπάτιδεσ καλεόμεναι‧ τοῦτο γὰρ ὑποδημάτων ἥκιστα κρατέεται ὑπὸ τοῦ ποδὸσ, ἀλλὰ κρατέει μᾶλλον‧ ἐπιτήδειοσ δὲ καὶ ὁ κρητικὸσ τρόποσ τῶν ὑποδημάτων.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 62.11)
Ἀντωνίου πάπποσ μὲν ἦν ὁ ῥήτωρ Ἀντώνιοσ, ὃν τῆσ Σύλλα γενόμενον στάσεωσ Μάριοσ ἀπέκτεινε, πατὴρ δὲ ὁ Κρητικὸσ ἐπικληθεὶσ Ἀντώνιοσ, οὐχ οὕτω μὲν εὐδόκιμοσ ἐν τοῖσ πολιτικοῖσ ἀνὴρ οὐδὲ λαμπρόσ, εὐγνώμων δὲ καὶ χρηστόσ, ἄλλωσ τε καὶ πρὸσ τὰσ μεταδόσεισ ἐλευθέριοσ, ὡσ ἀφ’ ἑνὸσ ἄν τισ ἔργου καταμάθοι.
(플루타르코스, Antony, chapter 1 1:1)
καὶ γὰρ ἦν ὁ νεανίσκοσ οὐδαμῶσ Κρητικόσ, ἀλλὰ πεφευγὼσ τὴν Κρητικὴν ἀναγωγίαν.
(폴리비오스, Histories, book 33, ii. bellum rhodiorum cum cretensibus 5:1)
γίνεται δὲ ὁ τελευταῖοσ τῆσ τετραποδίασ διὰ τὴν ἐπὶ τέλουσ ἀδιάφορον καὶ κρητικόσ·
(작자 미상, 비가, Ἀρχιλόχου, Ιὀβάκχων667)

SEARCH

MENU NAVIGATION