Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ ἀλύξειν ἔννεπεν οὔτε πόρουσ δολιχῆσ ἁλόσ, οὔτε θυέλλασ ἀργαλέασ, ὅτε μὴ Κίρκη φόνον Ἀψύρτοιο νηλέα νίψειεν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 10:17)
αὐτίκα δ’ ἔγνω Κίρκη φύξιον οἶτον ἀλιτροσύνασ τε φόνοιο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 12:9)
ταύτην κατῴκει Κίρκη, θυγάτηρ Ἡλίου καὶ Πέρσησ, Αἰήτου δὲ ἀδελφή, πάντων ἔμπειροσ οὖσα φαρμάκων.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 14:2)
Κίρκη δὲ ἑκατέρουσ αὐτοὺσ εἰσ Μακάρων νήσουσ ἀποστέλλει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 37:2)
τῆσ μέθησ δὲ κατατρέχων ὁ ποιητὴσ τὸν τηλικοῦτον Κύκλωπα ὑπὸ μικροῦ σώματοσ διὰ ταύτην ἀπολλύμενον παρίστησι καὶ Εὐρυτίωνα τὸν Κένταυρον τούσ τε παρὰ Κίρκῃ λέοντασ ποιεῖ καὶ λύκουσ ταῖσ ἡδοναῖσ ἐπακολουθήσαντασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 18 1:3)
Ἀναξίλασ δ’ ἐν Κίρκῃ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 48 1:10)
καὶ Ἀναξίλασ δ’ ἐν Κίρκῃ καὶ ἀρσενικῶσ εἴρηκε τὸν δέλφακα καὶ ἐπὶ τοῦ τελείου τέθεικε τοὔνομα εἰπών τοὺσ μὲν ὀρεινόμουσ ὑμῶν ποιήσει δέλφακασ ὑλιβάτουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 17 1:2)
ἔφιπποσ δ’ ἐν Κίρκῃ τρεῖσ πρὸσ τέτταρασ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 36 2:1)
καίτοι τί ποτε βούλονται τῶν μακαρίων τινὲσ θεραπεύεσθαι πρὸσ ἀνθρώπων ἐλευθέρων εἶναι φασκόντων καὶ τοὺσ καλουμένουσ φιλοσόφουσ ἐπὶ θύραισ αὑτῶν ὁρᾶσθαι ταπεινοὺσ καὶ ἀτίμουσ, καθάπερ ἡ Κίρκη ἐβούλετο τὴν οἴκησιν αὐτῆσ φυλάττεσθαι ὑπὸ λεόντων δειλῶν καὶ κατεπτηχότων;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 60:2)
χλευάζει δ’ αὐτὸν καὶ Ἀναξίλασ Βοτρυλίωνι καὶ Κίρκῃ καὶ Πλουσίαισ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 27:11)
ὦ Κίρκη, τίσ γάρ κεν ἀνήρ, ὃσ ἐναίσιμοσ εἰή, πρὶν τλαίη πάσσασθαι ἐδητύοσ ἠδὲ ποτῆτοσ, πρὶν λύσασθ’ ἑτάρουσ καὶ ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι;
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. b'. CENOKRATHS 3:6)
οὗ δὴ στενὸν δίαυλον ᾤκισται πέτρασ δεινὴ Χάρυβδισ, ὠμοβρώσ τ’ ὀρειβάτησ Κύκλωψ, Λιγυστίσ θ’ ἡ συῶν μορφώτρια Κίρκη, θαλάσσησ θ’ ἁλμυρᾶσ ναυάγια, λωτοῦ τ’ ἔρωτεσ, Ἡλίου θ’ ἁγναὶ βόεσ, αἳ σάρκα φωνήεσσαν ἥσουσίν ποτε, πικρὰν Ὀδυσσεῖ γῆρυν.
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, iambic 3:18)
Κίρκη δ’, Ηἐλίου θυγάτηρ Ὑπεριονίδαο, γείνατ’ Ὀδυσσῆοσ ταλασίφρονοσ ἐν φιλότητι Ἄγριον ἠδὲ Λατῖνον ἀμύμονά τε κρατερόν τε·
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 112:1)
αὐτὰρ ἐπεὶ τό γ’ ἄκουσε πολύτλασ δῖοσ Ὀδυσσεύσ, αὐτίκ’ ἐπήρτυε πῶμα, θοῶσ δ’ ἐπὶ δεσμὸν ἰήλεν ποικίλον, ὅν ποτέ μιν δέδαε φρεσὶ πότνια Κίρκη·
(호메로스, 오디세이아, Book 8 60:1)
ὣσ δ’ αὔτωσ Κίρκη κατερήτυεν ἐν μεγάροισιν Αἰαίη δολόεσσα, λιλαιομένη πόσιν εἶναι·
(호메로스, 오디세이아, Book 9 1:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION