Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐχ ὁρᾷσ, πῶσ ἕκαστοσ λέγεται Ιοὐδαῖοσ, πῶσ Σύροσ, πῶσ Αἰγύπτιοσ;
(에픽테토스, Works, book 2, Ὅτι οὐ δυνάμενοι τὴν ἀνθρώπου ἐπαγγελίαν πληρῶσαι τὴν φιλοσόφου προσλαμβάνομεν. 20:1)
καὶ ὅταν τινὰ ἐπαμφοτερίζοντα ἴδωμεν, εἰώθαμεν λέγειν "οὐκ ἔστιν Ιοὐδαῖοσ, ἀλλ’ ὑποκρίνεται".
(에픽테토스, Works, book 2, Ὅτι οὐ δυνάμενοι τὴν ἀνθρώπου ἐπαγγελίαν πληρῶσαι τὴν φιλοσόφου προσλαμβάνομεν. 20:2)
ὅταν δ’ ἀναλάβῃ τὸ πάθοσ τὸ τοῦ βεβαμμένου καὶ ᾑρημένου, τότε καὶ ἔστι τῷ ὄντι καὶ καλεῖται Ιοὐδαῖοσ.
(에픽테토스, Works, book 2, Ὅτι οὐ δυνάμενοι τὴν ἀνθρώπου ἐπαγγελίαν πληρῶσαι τὴν φιλοσόφου προσλαμβάνομεν. 20:3)
θάπτουσι δ’ ἐν τῇ βάρει τούσ τε Μήδων βασιλέασ καὶ Περσῶν καὶ Πάρθων ἄχρι τοῦ δεῦρο, καὶ ὁ ταύτην πεπιστευμένοσ Ιοὐδαῖόσ ἐστιν ἱερεὺσ καὶ τοῦτο γίνεται μέχρι τῆσ σήμερον ἡμέρασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 328:2)
Χρόνῳ δ’ ὕστερον ἐπιβουλευσάντων τῷ βασιλεῖ Βαγαθώου καὶ Θεοδοσίτου Βαρνάβαζοσ τῶν εὐνούχων οἰκέτησ τοῦ ἑτέρου τὸ γένοσ ὢν Ιοὐδαῖοσ συνεὶσ τὴν ἐπιβουλὴν τῷ θείῳ κατεμήνυσε τῆσ γυναικὸσ τοῦ βασιλέωσ, Μαρδοχαῖοσ δὲ διὰ τῆσ Ἐσθήρασ φανεροὺσ ἐποίησε τῷ βασιλεῖ τοὺσ ἐπιβουλεύοντασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 249:1)
ἐπιτρέπω δὲ καὶ τοῖσ πατρῴοισ χρῆσθαι νόμοισ καὶ τούτουσ φυλάττειν, καὶ τοῖσ τρισὶν τοῖσ προσκειμένοισ τῇ Ιοὐδαίᾳ νομοῖσ ὑποτάσσεσθαι βούλομαι, καὶ τῷ ἀρχιερεῖ δὲ ἐπιμελὲσ εἶναι, ἵνα μηδὲ εἷσ Ιοὐδαῖοσ ἄλλο ἔχῃ ἱερὸν προσκυνεῖν ἢ μόνον τὸ ἐν Ιἑροσολύμοισ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 65:1)
ἐξεῖλεν δὲ καὶ Λυσιάδα χωρίον, οὗ τύραννοσ ἦν Σίλασ ὁ Ιοὐδαῖοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 52:1)
Τούτων δὲ ταύτῃ διαπεπραγμένων ὑπὸ Καίσαροσ νεανίασ Ιοὐδαῖοσ μὲν τὸ γένοσ, ἐπὶ δὲ τῆσ Σιδωνίων τεθραμμένοσ πόλεωσ παρά τινι τῶν Ῥωμαϊκῶν ἀπελευθέρων εἰσῴκισεν αὑτὸν εἰσ τὴν Ἡρώδου συγγένειαν ὁμοιότητι μορφῆσ, ἣ πρὸσ Ἀλέξανδρον αὐτῷ τὸν ἀνῃρημένον Ἡρώδου υἱὸν ἐμαρτυρεῖτο παρὰ τοῖσ θεωροῦσιν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 391:1)
Ἦν ἀνὴρ Ιοὐδαῖοσ, φυγὰσ μὲν τῆσ αὐτοῦ κατηγορίᾳ τε παραβάσεων νόμων τινῶν καὶ δέει τιμωρίασ τῆσ ἐπ’ αὐτοῖσ, πονηρὸσ δὲ εἰσ τὰ πάντα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 100:1)
Καθ’ ὃν δὲ χρόνον ὁ Ἰζάτησ ἐν τῷ Σπασίνου χάρακι διέτριβεν Ιοὐδαῖόσ τισ ἔμποροσ Ἀνανίασ ὄνομα πρὸσ τὰσ γυναῖκασ εἰσιὼν τοῦ βασιλέωσ ἐδίδασκεν αὐτὰσ τὸν θεὸν σέβειν, ὡσ Ιοὐδαίοισ πάτριον ἦν, καὶ δὴ δι’ αὐτῶν εἰσ γνῶσιν ἀφικόμενοσ τῷ Ἰζάτῃ κἀκεῖνον ὁμοίωσ συνανέπεισεν μετακληθέντι τε ὑπὸ τοῦ πατρὸσ εἰσ τὴν Ἀδιαβηνὴν συνεξῆλθεν κατὰ πολλὴν ὑπακούσασ δέησιν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 42:1)
Πυθόμενοσ δὲ πάνυ τοῖσ Ιοὐδαίων ἔθεσιν χαίρειν τὴν μητέρα τὴν ἑαυτοῦ ἔσπευσε καὶ αὐτὸσ εἰσ ἐκεῖνα μεταθέσθαι, νομίζων τε μὴ ἂν εἶναι βεβαίωσ Ιοὐδαῖοσ, εἰ μὴ περιτέμνοιτο, πράττειν ἦν ἕτοιμοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 47:1)
μετὰ ταῦτα δέ, τὴν γὰρ ἐπιθυμίαν οὐκ ἐξεβεβλήκει παντάπασιν, Ιοὐδαῖόσ τισ ἕτεροσ ἐκ τῆσ Γαλιλαίασ ἀφικόμενοσ Ἐλεάζαροσ ὄνομα πάνυ περὶ τὰ πάτρια δοκῶν ἀκριβὴσ εἶναι προετρέψατο πρᾶξαι τοὖργον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 52:1)
λέγω δὴ θαρσήσασ ἤδη διὰ τὴν τῶν προτεθέντων συντέλειαν, ὅτι μηδεὶσ ἂν ἕτεροσ ἠδυνήθη θελήσασ μήτε Ιοὐδαῖοσ μήτε ἀλλόφυλοσ τὴν πραγματείαν ταύτην οὕτωσ ἀκριβῶσ εἰσ Ἕλληνασ ἐξενεγκεῖν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 324:1)
κἀκεῖνοσ τοίνυν τὸ μὲν γένοσ ἦν Ιοὐδαῖοσ ἐκ τῆσ κοίλησ Συρίασ.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 201:1)
εἰ γὰρ ἠδύνατο προγιγνώσκειν τὸ μέλλον, εἰσ τὸν τόπον τοῦτον οὐκ ἂν ἦλθε φοβούμενοσ, μὴ τοξεύσασ αὐτὸν ἀποκτείνῃ Μοσόλλαμοσ ὁ Ιοὐδαῖοσ.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 226:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION