Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τῷδε πεισθεὶσ ὁ Ἀντίοχοσ μετεστρατοπέδευσεν ἀμφὶ τὸ ὄροσ τὸ Σίπυλον, τεῖχόσ τε καρτερὸν τῷ στρατοπέδῳ περιετείχιζε, καὶ τὸν Φρύγιον ποταμὸν ἐν προβολῇ τοῖσ πολεμίοισ ἐτίθετο, ἵνα μηδ’ ἄκων ἀναγκάζοιτο πολεμεῖν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 3:4)
<δηλοῖ δ’ ἡ ποίησισ,> οἱο͂ν ὁ διθύραμβοσ ὁμολογουμένωσ εἶναι δοκεῖ Φρύγιον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 122:1)
καὶ γὰρ ἡ Ῥέα αὐτοῖσ ἡ Φρυγία τιμᾶται ἐκ Πεσσινοῦντοσ ἐλθοῦσα, καὶ τὸ πένθοσ τὸ ἀμφὶ τῷ Ἄττῃ Φρύγιον ὂν ἐν Ῥώμῃ πενθεῖται, καὶ τὸ λουτρὸν δ̓ ἡ Ῥέα, ἀφ̓ οὗ τοῦ πένθουσ λήγει, Φρυγῶν νόμῳ λοῦται.
(아리아노스, chapter 33 5:3)
̔ Ἡρακλείδησ δ’ ὁ Ποντικὸσ ἐν τρίτῳ περὶ Μουσικῆσ οὐδ’ ἁρμονίαν φησὶ δεῖν καλεῖσθαι τὴν Φρύγιον, καθάπερ οὐδὲ τὴν Λύδιον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 191)
πρῶτοι παρὰ κρατῆρασ Ἑλλήνων ἐν αὐλοῖσ συνοπαδοὶ Πέλοποσ Ματρὸσ ὀρείασ Φρύγιον ἀείσαν νόμον τοὶ δ’ ὀξυφώνοισ πηκτίδων ψαλμοῖσ κρέκον Λύδιον ὕμνον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 21 2:1)
Ἀγίασ δὲ ὁ μουσικὸσ ἔφη τὸν στύρακα τὸν ἐν ταῖσ ὀρχήστραισ θυμιώμενον τοῖσ Διονυσίοισ φρύγιον ποιεῖν ὀδμὴν τοῖσ αἰσθανομένοισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 23 1:1)
δεξάμενοσ δὲ ταῦτα Αἰνείασ καὶ νομίσασ ἐκ τῶν ἐνόντων κράτιστα εἶναι Ἀσκάνιον μὲν τὸν πρεσβύτατον τῶν παίδων ἔχοντα τοῦ συμμαχικοῦ τινα μοῖραν, ἧσ Φρύγιον ἦν τὸ πλεῖστον, εἰσ τὴν Δασκυλῖτιν καλουμένην γῆν, ἔνθα ἐστὶν ἡ Ἀσκανία λίμνη, μετάπεμπτον ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων γενόμενον ἐπὶ βασιλείᾳ τοῦ ἔθνουσ ἀποπέμπει·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 47 7:1)
ματέρεσ τε παῖδασ ὄλεσαν, ἀπὸ δὲ παρθένοι κόμασ ἔθεντο σύγγονοι νεκρῶν Σκαμάνδριον ἀμφὶ Φρύγιον οἶδμα.
(에우리피데스, Helen, episode, lyric 1:7)
Ἴλιον Ἴλιον, ὤμοι μοι, Φρύγιον ἄστυ καὶ καλλίβωλον Ἴ‐ δασ ὄροσ ἱερόν, ὥσ σ’ ὀλόμενον στένω ἁρμάτειον ἁρμάτειον μέλοσ βαρβάρῳ βοᾷ δι’ ὀρνιθόγονον ὄμμα κυκνοπτέρου καλλοσύνασ, Λήδασ σκύμνου, δυσελένασ δυσελένασ, ξεστῶν περγάμων Ἀπολλωνίων ἐρινύν·
(에우리피데스, episode, lyric6)
τὸν χίλιοι μὲν Περσέων ἐδορυφόρεον, εἶχε δὲ νομὸν τόν τε Φρύγιον καὶ Λύδιον καὶ Ιὠνικόν.
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 127 2:3)
οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνο τὸ Φρύγιον τῆσ ὀρχήσεωσ εἶδοσ, τὸ παροίνιον καὶ συμποτικόν, μετὰ μέθησ γιγνόμενον ἀγροίκων πολλάκισ πρὸσ αὔλημα γυναικεῖον ὀρχουμένων σφοδρὰ καὶ καματηρὰ ^ πηδήματα, καὶ νῦν ἔτι ταῖσ ἀγροικίαισ ἐπιπολάζοντα,^ ὑπ’ ἀγνοίασ παρέλιπον, ἀλλ’ ὅτι μηδὲν ταῦτα τῇ νῦν ὀρχήσει κοινωνεῖ.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 34:4)
Ἐξ οὗ τὸ μειράκιον τοῦτο, ὦ Ζεῦ, τὸ Φρύγιον ἀπὸ τῆσ Ἴδησ ἁρπάσασ δεῦρο ἀνήγαγεσ, ἔλαττόν μοι τὸν νοῦν προσέχεισ.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥρα, Ζευσ. 2:1)
ἀλλὰ σύ, ὦ τολμηρότατε, καὶ τὴν Ῥέαν αὐτὴν γραῦν ἤδη καὶ μητέρα τοσούτων θεῶν οὖσαν ἀνέπεισασ παιδεραστεῖν καὶ τὸ Φρύγιον μειράκιον ποθεῖν, καὶ νῦν ἐκείνη μέμηνεν ὑπὸ σοῦ καὶ ζευξαμένη τοὺσ λέοντασ, παραλαβοῦσα καὶ τοὺσ Κορύβαντασ ἅτε μανικοὺσ καὶ αὐτοὺσ ὄντασ, ἄνω καὶ κάτω τὴν Ἴδην περιπολοῦσιν, ἡ μὲν ὀλολύζουσα ἐπὶ τῷ Ἄττῃ, οἱ Κορύβαντεσ δὲ ὁ μὲν αὐτῶν τέμνεται ξίφει τὸν πῆχυν, ὁ δὲ ἀνεὶσ τὴν κόμην ἱέται μεμηνὼσ διὰ τῶν ὀρῶν, ὁ δὲ αὐλεῖ τῷ κέρατι, ὁ δὲ ἐπιβομβεῖ τῷ τυμπάνῳ ἢ ἐπικτυπεῖ τῷ κυμβάλῳ, καὶ ὅλωσ θόρυβοσ καὶ μανία τὰ ἐν τῇ Ἴδῃ ἅπαντά ἐστι.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἀφροδίτη, Ἔρωσ. 2:4)
τέωσ μέν γε ἰδέασ αὐλῶν τρεῖσ ἐκτῶντο οἱ αὐληταὶ καὶ τοῖσ μὲν αὔλημα ηὔλουν τὸ Δώριον, διάφοροι δὲ αὐτοῖσ ἐσ ἁρμονίαν τὴν Φρύγιον ἐπεποίηντο οἱ αὐλοί, τὸ δὲ καλούμενον Λύδιον ἐν αὐλοῖσ ηὐλεῖτο ἀλλοίοισ·
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 12 9:2)
"πορρωτέρω δ’ οὐκέτι ταύτῃ προελθεῖν οἱο͂́ν τε ὥστ’ οὐδὲ ζητεῖν παρὰ ταύτησ τὸ διαγνῶναι δύνασθαι, πότερον οἰκείωσ εἴληφεν ὁ ποιητὴσ ὅμοἱο͂ν εἰπεῖν ἐν μούσοισ τὸν Ὑποδώριον τόνον ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ἢ τὸν Μιξολύδιόν τε καὶ Δώριον ἐπὶ τὴν ἔκβασιν ἢ τὸν Ὑποφρύγιόν τε καὶ Φρύγιον ἐπὶ τὴν μέσην.
(위 플루타르코스, De musica, section 332)

SEARCH

MENU NAVIGATION