Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἶπε γὰρ ὡσ ἥκοι ἐκ Πελοποννήσου νεωστὶ σύνταγμα συντάξασ εἰσ ἑκατὸν ταλάντων πρόσοδον ἐπὶ Φίλιππον, καὶ διελογίζετο ὅσον ἑκάστουσ ἔδει συντελεῖν, Ἀχαιοὺσ μὲν πάντασ καὶ Μεγαρέασ ἑξήκοντα τάλαντα, τὰσ δ’ ἐν Εὐβοία πόλεισ ἁπάσασ τετταράκοντα·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 95 1:2)
ἡνίκα τοίνυν ἦν μὲν ὁ πόλεμοσ ἡμῖν ἐν Εὐβοίᾳ, Μέγαρα δὲ εἴχομεν καὶ Πηγὰσ καὶ Τροζῆνα, εἰρήνησ ἐπεθυμήσαμεν, καὶ Μιλτιάδην τὸν Κίμωνοσ ὠστρακισμένον καὶ ὄντα ἐν Χερρονήσῳ κατεδεξάμεθα δι’ αὐτὸ τοῦτο, πρόξενον ὄντα Λακεδαιμονίων, ὅπωσ πέμψαιμεν εἰσ Λακεδαίμονα προκηρυκευσόμενον περὶ σπονδῶν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 6:1)
ὅσσουσ Κρήτη τ’ ἐντὸσ ἔχει καὶ δῆμοσ Ἀθηνῶν νῆσόσ τ’ Αἰγίνη ναυσικλειτή τ’ Εὔβοια, Αἰγαί, Πειρεσίαι τε καὶ ἀγχιάλη Πεπάρηθοσ Θρηίκιόσ τ’ Ἀθόωσ καὶ Πηλίου ἄκρα κάρηνα Θρηικίη τε Σάμοσ Ἴδησ τ’ ὄρεα σκιόεντα, Σκῦροσ καὶ Φώκαια καὶ Αὐτοκάνησ ὄροσ αἰπύ, Ἴμβροσ τ’ εὐκτιμένη καὶ Λῆμνοσ ἀμιχθαλόεσσα Λέσβοσ τ’ ἠγαθέη, Μάκαροσ ἕδοσ Αἰολίωνοσ, καὶ Χίοσ, ἣ νήσων λιπαρωτάτη εἰν ἁλὶ κεῖται, παιπαλόεισ τε Μίμασ καὶ Κωρύκου ἄκρα κάρηνα καὶ Κλάροσ αἰγλήεσσα καὶ Αἰσαγέησ ὄροσ αἰπὺ καὶ Σάμοσ ὑδρηλὴ Μυκάλησ τ’ αἰπεινὰ κάρηνα Μίλητόσ τε Κόωσ τε, πόλισ Μερόπων ἀνθρώπων, καὶ Κνίδοσ αἰπεινὴ καὶ Κάρπαθοσ ἠνεμόεσσα Νάξοσ τ’ ἠδὲ Πάροσ Ῥήναιά τε πετρήεσσα, τόσσον ἔπ’ ὠδίνουσα Ἑκηβόλον ἵκετο Λητώ, εἴ τίσ οἱ γαιέων υἱεῖ θέλοι οἰκία θέσθαι.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 2:6)
τῶν δὲ ἄλλων Εὐβοίᾳ προσφερομένων νυκτὸσ Ναύπλιοσ ἐπὶ τοῦ Καφηρέωσ ὄρουσ πυρσὸν ἀνάπτει·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 6 13:1)
Μέγησ δὲ καὶ Πρόθοοσ ἐν Εὐβοίᾳ περὶ τὸν Καφηρέα σὺν πολλοῖσ ἑτέροισ διαφθείρεται .
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 6 25:3)
τάδε γὰρ ποιεῖ καὶ τάδε, οἱο͂ν Θετταλίαν καταδεδούλωται, αἱ δ’ ἐν Εὐβοίᾳ πόλεισ ἤδη τυραννοῦνται, ἐφ’ Ἑλλήσποντον οἴχεται, πρότερον ἧκεν ἐπ’ Ἀμβρακίαν, Ἦλιν ἔχει τηλικαύτην πόλιν ἐν Πελοποννήσῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 12:2)
ὑπερβάντι δὲ τὴν Προποντίδα καὶ τὸν Ἑλλήσποντον, καὶ διαβάντι τὰσ νήσουσ τὰσ Κυκλάδασ καλουμένασ κατὰ μὲν τὴν πρὸσ τῷ Αἰγαίῳ θάλατταν ἥ τε Εὔβοια καὶ τὰ ἄκρα αὐτῆσ, ὁ ἐν Γεραιστῷ λιμὴν, καὶ ἱερὸν τοῦ θεοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 5:10)
τριῶν γὰρ ἐθνῶν τῶν μεγίστων ἐν τοῖσ Ἕλλησιν ἐπιθεμένων τῇ πόλει, τὸ μὲν αὑτῷ φυγῆσ τιμῆσαν ἀπῆλθε, τὸ Δωρικὸν, Βοιωτοὶ δὲ χερσὶν ἡττῶντο, καὶ τῆσ αὐτῆσ ἡμέρασ Εὐβοεῖσ ἐν Εὐβοίᾳ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 30:2)
ἔπειτα γιγνομένησ τῆσ συνόδου καὶ τῶν βαρβάρων περικαλυψάντων ταῖσ ναυσὶν ἅπαντα τὸν ἔξω τόπον, τότε ἤδη καὶ γῆσ καὶ θαλάττησ παρὰ τοσοῦτον ἐξειργόμενοι, παρ’ ὅσον αἱ τριήρεισ ἐπεῖχον, καὶ ὡσ ἀληθῶσ ὥσπερ ἐν θαλάττῃ καὶ κύμασι πανταχῆ ταυτὸν ὁρῶντεσ ὅποι βλέψειαν, πολεμίουσ, οὐδὲν παρεῖσαν ἑτέροισ, ἀλλὰ πρῶτοι μὲν αὐτοὶ κατῆρξαν τῆσ ναυμαχίασ, ὥσπερ ἐν Εὐβοίᾳ πάντων ἀποκνούντων, μόνοι δὲ τὸ πᾶν ἐξειργάσαντο, ὅσα μὲν στρατηγοῦ προνοίᾳ κακῶσαι τὸν βασιλέα ἔδει πρότερον παρασκευάσαντεσ, ὥστ’ ἐν τοῖσ πολεμίοισ φιλίων καὶ τῶν συνευξομένων εὐπορῆσαι ‐ λέγω δὲ τὴν περὶ τοὺσ Ιὤνασ πρᾶξιν ‐ ἃ δὲ χειρῶν νόμῳ καὶ μετὰ κοινῆσ τῆσ εὐψυχίασ ἔδει πραχθῆναι, κάλλιστα δὴ τῶν ὑφ’ ἡλίῳ μάρτυρι καὶ τολμήσαντεσ καὶ τελεσάμενοι, τάξαντεσ μὲν αὑτοὺσ ἐναντία ἐκείνοισ, οἵπερ ἦσαν κεφάλαιον τοῦ ναυτικοῦ τῶν πολεμίων, τρεψάμενοι δὲ πρῶτοι καὶ διαφθείραντεσ ἄλλασ ἀλλαχοῦ τῶν νεῶν ἐν παντοδαποῖσ τῶν ἔργων εἴδεσι, παρασχόντεσ δὲ τοῖσ λοιποῖσ διώκειν ἀντὶ τοῦ ναυμαχεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 50:6)
Κρῆτεσ γοῦν, ὡσ ἔφην, καὶ οἱ ἐν Εὐβοίᾳ Χαλκιδεῖσ περὶ τὰ παιδικὰ δαιμονίωσ ἐπτόηνται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 772)
Ἡσίοδοσ δ’ ἐν τρίτῳ Μελαμποδίασ τὴν ἐν Εὐβοίᾳ Χαλκίδα καλλιγύναικα εἶπεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 89 5:1)
πάλιν ταῦτ’ ἀμελούμεν’ ἰδὼν καὶ οὐδεμιᾶσ βοηθείασ τυγχάνοντα παρ’ ὑμῶν κατέσκαπτε Πορθμόν, καὶ τυραννίδ’ ἀπαντικρὺ τῆσ Ἀττικῆσ ἐπετείχισεν ὑμῖν ἐν τῇ Εὐβοίᾳ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 10:4)
ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πρῶτον μέν, ἡνίκ’ ἔπειθόν τινεσ ὑμᾶσ, τῶν ἐν Εὐβοίᾳ πραγμάτων ταραττομένων, βοηθεῖν Πλουτάρχῳ καὶ πόλεμον ἄδοξον καὶ δαπανηρὸν ἄρασθαι, πρῶτοσ καὶ μόνοσ παρελθὼν ἀντεῖπον, καὶ μόνον οὐ διεσπάσθην ὑπὸ τῶν ἐπὶ μικροῖσ λήμμασιν πολλὰ καὶ μεγάλ’ ὑμᾶσ ἁμαρτάνειν πεισάντων·
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῆσ Εἰρήνης 7:1)
οὔτε τὴν Εὔβοιαν ἠλευθερώσατε, οὔτε τῶν ὑμετέρων αὐτῶν οὐδὲν ἐκομίσασθε, ἀλλ’ ἐκεῖνοσ μὲν ὑμῶν οἴκοι μενόντων, σχολὴν ἀγόντων, ὑγιαινόντων εἰ δὴ τοὺσ τὰ τοιαῦτα ποιοῦντασ ὑγιαίνειν φήσαιμεν, δύ’ ἐν Εὐβοίᾳ κατέστησε τυράννουσ, τὸν μὲν ἀπαντικρὺ τῆσ Ἀττικῆσ ἐπιτειχίσασ, τὸν δ’ ἐπὶ Σκίαθον, ὑμεῖσ δ’ οὐδὲ ταῦτ’ ἀπελύσασθε, εἰ μηδὲν ἄλλ’ ἐβούλεσθε, ἀλλ’ εἰάκατε;
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 42:1)
φησὶ μὲν γὰρ οὐ πολεμεῖν, ἐγὼ δὲ τοσούτου δέω ταῦτα ποιοῦντ’ ἐκεῖνον ἄγειν ὁμολογεῖν τὴν πρὸσ ὑμᾶσ εἰρήνην, ὥστε καὶ Μεγάρων ἁπτόμενον κἀν Εὐβοίᾳ τυραννίδα κατασκευάζοντα καὶ νῦν ἐπὶ Θρᾴκην παριόντα καὶ τἀν Πελοποννήσῳ σκευωρούμενον καὶ πάνθ’ ὅσα πράττει μετὰ τῆσ δυνάμεωσ ποιοῦντα, λύειν φημὶ τὴν εἰρήνην καὶ πολεμεῖν ὑμῖν, εἰ μὴ καὶ τοὺσ τὰ μηχανήματ’ ἐφιστάντασ εἰρήνην ἄγειν φήσετε, ἑώσ ἂν αὐτὰ τοῖσ τείχεσιν ἤδη προσαγάγωσιν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 21:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION