Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀσπάζονται δὲ οὐ μόνον οἱ Ἐπικούρειοι τὴν ἡδονήν, ἀλλὰ καὶ οἱ Κυρηναικοὶ καὶ οἱ Θάσιοι, Μνησιστράτειοι δὲ καλούμενοι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 101)
ἔνιοι δ’ ἀπὸ τῶν διδασκάλων, ὡσ οἱ Σωκρατικοὶ καὶ Ἐπικούρειοι, καὶ τὰ ὅμοια.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, PROOIMION 17:6)
καὶ Ὠρίων καὶ ἄλλοι οὓσ οἱ γνήσιοι Ἐπικούρειοι σοφιστὰσ ἀποκαλοῦσιν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 26:3)
ἐν τοίνυν τῷ Κανόνι λέγων ἐστὶν ὁ Ἐπίκουροσ κριτήρια τῆσ ἀληθείασ εἶναι τὰσ αἰσθήσεισ καὶ προλήψεισ καὶ τὰ πάθη, οἱ δ’ Ἐπικούρειοι καὶ τὰσ φανταστικὰσ ἐπιβολὰσ τῆσ διανοίασ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 31:3)
ἡ μέντοι παρασιτικὴ οὐχ οὕτωσ ἔχει, ἀλλὰ καὶ ἐν Ἕλλησι καὶ βαρβάροισ μία ἐστὶν καὶ κατὰ ταὐτὰ καὶ ὡσαύτωσ, καὶ οὐκ ἂν εἴποι τισ ἄλλωσ μὲν τούσδε, ἑτέρωσ δὲ τούσδε παρασιτεῖν, οὐδέ εἰσιν ὡσ ἐοίκεν ἐν παρασίτοισ ^ τινεσ οἱο͂ν Στωϊκοὶ ἢ Ἐπικούρειοι δόγματα ἔχοντεσ διάφορα, ἀλλὰ πᾶσι πρὸσ ἅπαντασ ὁμολογία τίσ ἐστιν καὶ συμφωνία τῶν ἔργων καὶ τοῦ τέλουσ.
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 30:1)
Μάλα πολλοί, Περιπατητικοὶ καὶ Ἐπικούρειοι καὶ οἱ τὸν Πλάτωνα ἐπιγραφόμενοι, καὶ αὖ Διογένουσ ἄλλοι τινὲσ καὶ Ἀντισθένουσ ζηλωταὶ καὶ οἱ ἀπὸ τοῦ Πυθαγόρου καὶ ἔτι πλείουσ.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 29:1)
Οὐ μόνον τοῦτο, ὦ Λυκῖνε, ἀλλὰ καὶ ἤκουον ἁπάντων λεγόντων ὡσ οἱ μὲν Ἐπικούρειοι γλυκύθυμοι καὶ φιλήδονοί εἰσιν, οἱ Περιπατητικοὶ δὲ φιλόπλουτοι καὶ ἐριστικοί τινεσ, οἱ Πλατωνικοὶ δὲ τετύφωνται καὶ φιλόδοξοί εἰσι, περὶ δὲ τῶν Στωϊκῶν πολλοὶ ἔφασκον, ὅτι ἀνδρώδεισ καὶ πάντα γιγνώσκουσι, καὶ ὅτι ὁ ταύτην ἰὼν τὴν ὁδὸν μόνοσ βασιλεύσ, μόνοσ πλούσιοσ, μόνοσ σοφὸσ καὶ συνόλωσ ἅπαντα.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 33:5)
φαῖεν γὰρ ἂν οἱ Ἐπικούρειοι ἢ Πλατωνικοί, σφᾶσ μὲν οὕτω ξυντιθέναι, ὑμᾶσ δὲ πέντε ἢ ἑπτὰ λέγειν αὐτά.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 76:10)
ἢ οὐ δοκοῦσί σοι τοῦτο ποιεῖν, ὁπόταν ὑμεῖσ μὲν μόνον τὸ καλὸν ἀγαθὸν ἡγῆσθε εἶναι, οἱ Ἐπικούρειοι δὲ τὸ ἡδύ;
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 76:11)
ὡσ δὲ οὐ πολλὰ ταῦτα τίθημι, ἐκεῖθεν μάθοισ ἄν, ἢν ἐννοήσῃσ, ὅσοι ὀγδοηκοντούτεισ εἰσὶ Στωϊκοὶ ἢ Ἐπικούρειοι ἢ Πλατωνικοὶ ὁμολογοῦντεσ μὴ ταῦτα εἰδέναι πάντα τὰ τῆσ ἑαυτοῦ αἱρέσεωσ ἕκαστοσ, ὡσ μηδὲν ἐνδεῖν σφίσιν ἐσ τὰ μαθήματα·
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 100:2)
"οἱ δὲ δὴ Ἐπικούρειοι αὐτῶν λεγόμενοι μάλα δὴ καὶ ὑβρισταί εἰσι καὶ οὐ μετρίωσ ἡμῶν καθάπτονται μήτε ἐπιμελεῖσθαι τῶν ἀνθρωπίνων λέγοντεσ τοὺσ θεοὺσ μήτε ὅλωσ τὰ γιγνόμενα ἐπισκοπεῖν ὥστε ὡρ́α ὑμῖν λογίζεσθαι διότι ἢν ἅπαξ οὗτοι πεῖσαι τὸν βίον δυνηθῶσιν, οὐ μετρίωσ πεινήσετε.
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 29:10)
"ἄνδρεσ Ἐπικούρειοι, καὶ τεκμήριόν ἐστι μέγα τοῖσ Κυρηναϊκοῖσ πρὸσ ὑμᾶσ τοῦ μὴ περὶ τὴν ὄψιν εἶναι μηδὲ περὶ τὴν ἀκοὴν ἀλλὰ περὶ τὴν διάνοιαν ἡμῶν τὸ ἡδόμενον ἐπὶ τοῖσ ἀκούσμασι καὶ θεάμασιν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Διὰ τί τῶν μιμουμένων τοὺσ ὀργιζομένουσ καὶ λυπουμένουσ ἡδέωσ ἀκούομεν, αὐτῶν δὲ τῶν ἐν τοῖσ πάθεσιν ὄντων ἀηδῶσ. 13:1)
οἱ Στωικοὶ δὲ καὶ οἱ Ἐπικούρειοι οὐκ ἔμψυχα τινὰ γὰρ ψυχῆσ ὁρμητικῆσ εἶναι καὶ ἐπιθυμητικῆσ, τινὰ δὲ καὶ λογικῆσ·
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 5, Πῶσ ηὐξήθη τὰ φυτὰ καὶ εἰ ζῷα. 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION