Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Φίλλισ ὁ Δήλιοσ μουσικὸσ τοὺσ ἀρχαίουσ φησὶ κιθαρῳδοὺσ κινήσεισ ἀπὸ μὲν τοῦ προσώπου μικρὰσ φέρειν, ἀπὸ ποδῶν δὲ πλείουσ, ἐμβατηρίουσ καὶ χορευτικάσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 39 2:5)
Σῆμοσ δ’ ὁ Δήλιόσ φησι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 6 2:6)
τὴν δὲ συναυλίαν τί ποτ’ ἐστὶν ἐμφανίζει Σῆμοσ ὁ Δήλιοσ ἐν ε# Δηλιάδοσ γράφων οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 9 1:2)
Σῆμοσ δ’ ὁ Δήλιοσ ἐν τῷ περὶ Παιάνων φησί·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 10 1:4)
"πεποίηται γὰρ καὶ τούτῳ δύο βυβλία περὶ Αὐλητῶν, οὐκ εἶπεν δὲ τοῦτο οὐδὲ Πύρρανδροσ ἐν τῷ περὶ Αὐλητῶν, οὐδὲ Φίλλισ ὁ Δήλιοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 358)
καὶ Φίλλισ δ’ ὁ Δήλιοσ ἐν δευτέρῳ περὶ Μουσικῆσ διαφέρειν φησὶ πηκτίδα μαγάδιδοσ, λέγων οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 387)
"φοίνικα δὲ τὸ ὄργανον Ἔφοροσ καὶ Σκάμων ἐν τοῖσ περὶ Εὑρημάτων ὑπὸ Φοινίκων εὑρεθέντα ταύτησ τυχεῖν τῆσ προσηγορίασ, Σῆμοσ δὲ ὁ Δήλιοσ ἐν πρώτῳ Δηλιάδοσ διὰ τὸ ἐκ τοῦ ἐν Δήλῳ φοίνικοσ τοὺσ ἀγκῶνασ αὐτοῦ ἐξειργάσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 39 1:13)
καὶ ὃσ γελάσασ πρῶτον ἐν τοῖσ Ἕλλησι στέφανοσ ὠνομάσθη, ὥσ φησι Σῆμοσ ὁ Δήλιοσ ἐν δ Δηλιάδοσ, τὸ παρά μὲν ἡμῖν στέφοσ,1 παρὰ δέ τισι στέμμα προσαγορευόμενον, διὸ καὶ τούτῳ πρώτῳ στεφανωσάμενοι δεύτερον περιτιθέμεθα τὸν δάφνινον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 19 1:6)
’ Σῆμοσ δὲ ὁ Δήλιοσ ἐν β’ Νησιάδοσ ἐν Κιμώλῳ τῇ νήσῳ φησὶ ψυχεῖα κατεσκευάσθαι θέρουσ ὀρυκτά, ἔνθα χλιεροῦ ὕδατοσ πλήρη κεράμια καταθέντεσ κομίζονται χιόνοσ οὐδὲν διάφορα, τὸ δὲ χλιαρὸν ὕδωρ Ἀθηναῖοι μετάκερασ καλοῦσιν, ὡσ Σώφιλοσ ἐν Ἀνδροκλεῖ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 96 3:2)
καὶ γὰρ ἐν Δήλῳ φησὶ Σῆμοσ ὁ Δήλιοσ ἐν β’ Δηλιάδοσ ’ὅταν θύωσι τῇ Βριζοῖ αὕτη δ’ ἐστὶν ἡ ἐνυπνιόμαντισ ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 12 1:3)
ὧν ἐστιν ὃ μὲν ἐκ τῶν ῥητόρων τῶν Ἀττικῶν, ὃ δὲ τὰσ περὶ Κρήτην συναγήοχε μυθολογίασ, ὃ δὲ πρεσβύτεροσ μὲν ἀμφοῖν τούτοιν, Δήλιοσ δὲ τὸ γένοσ, πεπραγματευμένοσ τοῦτο μὲν ἔποσ, τοῦτο δὲ πράγματα, τέταρτοσ δὲ ὁ περὶ Ὁμήρου λόγον συντεθεικώσ.
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 1 2:4)
μετὰ δὲ νειμάμενοι κατὰ ἔθνη σέβουσι καὶ πολίτασ αὐτῶν ἀποφαίνουσιν, ὁ μὲν Δελφὸσ τὸν Ἀπόλλω καὶ ὁ Δήλιοσ, ὁ δὲ Ἀθηναῖοσ τὴν Ἀθηνᾶν ‐ μαρτυρεῖται γοῦν τὴν οἰκειότητα τῷ ὀνόματι ‐ καὶ τὴν Ἥραν ὁ Ἀργεῖοσ καὶ ὁ Μυγδόνιοσ τὴν Ῥέαν καὶ τὴν Ἀφροδίτην ὁ Πάφιοσ.
(루키아노스, De sacrificiis, (no name) 10:4)
"ὁ δὲ πεμφθεὶσ πρὸσ Ἀλέξανδρον ὑπὸ τῶν ἐν Ἀσίᾳ κατοικούντων Ἑλλήνων καὶ μάλιστα διακαύσασ καὶ παροξύνασ ἅψασθαι τοῦ πρὸσ τοὺσ βαρβάρουσ πολέμου Δήλιοσ ἦν Ἐφέσιοσ, ἑταῖροσ Πλάτωνοσ.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 32 1:17)
Δήλιοσ δὲ καὶ Φαναῖοσ οἷσ ἤδη τι δηλοῦται καὶ ὑποφαίνεται τῆσ ἀληθείασ·
(플루타르코스, De E apud Delphos, section 2 1:1)
"λέγεται γὰρ ὁ μὲν Ἀπόλλων ὁ δὲ Πλούτων, καὶ ὁ μὲν Δήλιοσ ὁ δ’ Αἰδωνεύσ, καὶ ὁ μὲν Φοῖβοσ ὁ δὲ Σκότιοσ·
(플루타르코스, De E apud Delphos, section 218)

SEARCH

MENU NAVIGATION