Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ αὐτοῦ περὶ τοῖν παίδοιν προεῖπον ἀμφοῖν βεβασιλευκότοιν, Σελεύκου τε καὶ Ἀντιόχου, Σελεύκου μὲν ἔτεσι δώδεκα, ἀπράκτωσ ἅμα καὶ ἀσθενῶσ διὰ τὴν τοῦ πατρὸσ συμφοράν, Ἀντιόχου δὲ δώδεκα οὐ πλήρεσιν, ἐν οἷσ Ἀρταξίαν τὸν Ἀρμένιον εἷλε, καὶ ἐσ Αἴγυπτον ἐστράτευσεν ἐπὶ ἕκτον Πτολεμαῖον, ὀρφανευόμενον μετ’ ἀδελφοῦ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 2:6)
ἐσ δὲ τὸν Ἀρμένιον αὐτῷ καὶ ἐπιγαμία γέγονε, καὶ ἐσ Αἴγυπτον καὶ Συρίαν περιπέμπει προσεταιριζόμενοσ τοὺσ βασιλέασ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 6:8)
ὅθεν ὁ μὲν ἐσ Ἀμισὸν ἀπὸ κάλω διαπλέων, πρόσ τε τὸν κηδεστὴν Τιγράνην τὸν Ἀρμένιον καὶ ἐσ Μαχάρην τὸν υἱόν, ἄρχοντα Βοσπόρου, περιέπεμπεν, ἐπικουρεῖν ἐπείγων ἑκάτερον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 7:5)
ἢ Τιγράνην τὸν Ἀρμένιον ἢ τὸν Βιθυνὸν Νικομήδην ὧν ὁ μὲν τὸ διάδημα τοῖσ Πομπηίου ποσὶν ὑπορρίψασ αἰσχρῶσ τὴν βασιλείαν ἀπέλαβε, λάφυρον γενομένην Νικομήδησ δὲ τὴν κεφαλὴν ξυράμενοσ καὶ πιλίον ἐπιθέμενοσ ἀπελεύθερον ἑαυτὸν Ῥωμαίων ἀνηγόρευσεν.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 3 6:1)
ποιησάτω τούτοισ μέγαν Ἄμασιν ἢ Ὦχον ἢ Οἄρσην ἢ Τιγράνην τὸν Ἀρμένιον ἢ τὸν Βιθυνὸν Νικομήδην·
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 3 16:2)
πυνθανόμενοσ δὲ Μιθριδάτην τε καὶ Τιγράνην εἰσ Λυκαονίαν καὶ Κιλικίαν ὅσον οὔπω διαβιβάζειν δύναμιν ὡσ προτέρουσ ἐμβαλοῦντασ εἰσ τὴν Ἀσίαν, ἐθαύμαζε τὸν Ἀρμένιον, εἰ γνώμην ἔχων ἐπιθέσθαι Ῥωμαίοισ, ἀκμάζοντι μὲν οὐκ ἐχρῆτο Μιθριδάτῃ πρὸσ τὸν πόλεμον, οὐδ’ ἐρρωμένοισ τοῖσ ἐκείνου τὰ παρ’ αὑτοῦ συνῆπτεν, ἀπολέσθαι δ’ ἐάσασ καὶ συντριβῆναι νῦν ἐπὶ ψυχραῖσ ἐλπίσιν ἄρχεται πολέμου τοῖσ ἀναστῆναι μὴ δυναμένοισ συγκαταβάλλων ἑαυτόν.
(플루타르코스, Lucullus, chapter 23 7:1)
λέγεται δ’ Ἀννίβαν τὸν Καρχηδόνιον, Ἀντιόχου καταπολεμηθέντοσ ὑπὸ Ῥωμαίων, μεταβάντα πρὸσ Ἀρτάξαν τὸν Ἀρμένιον ἄλλων τε πολλῶν εἰσηγητὴν καὶ διδάσκαλον αὐτῷ γενέσθαι χρησίμων, καὶ τῆσ χώρασ καταμαθόντα τόπον εὐφυέστατον καὶ ἥδιστον ἀργοῦντα καὶ παρορώμενον σχῆμα πόλεωσ ἐν αὐτῷ προϋπογράψασθαι, καὶ τὸν Ἀρτάξαν ἐπαγαγόντα δεῖξαι καὶ παρορμῆσαι πρὸσ τὸν οἰκισμόν.
(플루타르코스, Lucullus, chapter 31 3:1)
καὶ ἄλλα δ’ ἐστὶ μέταλλα, καὶ δὴ τῆσ σάνδικοσ καλουμένησ, ἣν δὴ καὶ Ἀρμένιον καλοῦσι χρῶμα, ὅμοιον κάλχῃ.
(스트라본, 지리학, Book 11, chapter 14 14:2)
οὐ μέντοι διηυτύχησεν, ἀλλ’ ἐμπεσὼν εἰσ ἔχθραν ἀδικωτέρων ἀνθρώπων ἀπέστη τοῦ βασιλέωσ κατὰ τὴν πρὸσ Τιγράνην τὸν Ἀρμένιον πρεσβείαν·
(스트라본, 지리학, Book 13, chapter 1 93:6)
προεληλυθότοσ δ’ ἤδη τοῦ Κυαξάρου σὺν δυνάμει πεζῇ καὶ ἱππικῇ τὴν πρὸσ τὰ φρούρια ὁδὸν γίγνεται τῷ Κύρῳ τὰ ἱερὰ ἐπὶ τὸν Ἀρμένιον ἰέναι καλά·
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Β, chapter 4 22:4)
Κῦροσ δέ, ἐπειδὴ ἡμέρα ἐγένετο, ἄγγελον μὲν προέπεμπε πρὸσ τὸν Ἀρμένιον, εἰπὼν αὐτῷ λέγειν ὧδε·
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Β, chapter 4 37:1)
ὁ δὲ πέμψασ πρὸσ τὸν Ἀρμένιον κήρυκα ἤρετο ὧδε·
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Γ, chapter 1 6:3)
καὶ ἐκ τούτου δὴ τὸν Ἀρμένιον ἐρωτᾷ·
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Γ, chapter 1 35:3)
ἐπὶ μὲν δὴ τὸν Ἀρμένιον ᾤχετο ἄγγελοσ·
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Γ, chapter 2 14:4)
συνεκάλεσε δὲ αὐτοῖσ καὶ Ἀρτάβαζον τὸν Μῆδον καὶ Τιγράνην τὸν Ἀρμένιον καὶ τὸν Ὑρκάνιον ἵππαρχον καὶ Γωβρύαν.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 4 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION