Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥστε οὐκ ἂν ὀκνῆσαί μοι δοκῶ καὶ τὸ ὄνομα ἀναγράψαι τῆσ κυνόσ, ὡσ καὶ ἐσ ὕστερον ἀπολελεῖφθαι αὐτῆσ, ὅτι ἦν ἄρα Ξενοφῶντι τῷ Ἀθηναίῳ κύων, Ὁρμὴ ὄνομα, ὠκυτάτη τε καὶ σοφωτάτη καὶ πραοτάτη.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 5 6:1)
Τιμαγόρᾳ μὲν γὰρ τῷ Ἀθηναίῳ τῷ προσκυνήσαντι βασιλέα καὶ μάλιστα τιμηθέντι τοῦτο οὐχ ὑπῆρξε·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 31 2:3)
Καλλίμαχοσ δ’ ἐοίκε διαμαρτάνειν ἐν τῇ συγχρήσει τῶν ὀνομάτων, λέγων ἐπὶ τοῦ οἰκείου ξένου τοῦ παρὰ τῷ Ἀθηναίῳ Πόλλιδι συνεστιασθέντοσ αὐτῷ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 53 3:1)
"τῷ Ἀθηναίῳ διὰ Λυσάνδρου τάλαντα ἑξήκοντα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 2:1)
διαβόητα δ’ ἐστὶν καὶ τὰ ἐπὶ Κρατίνῳ τῷ Ἀθηναίῳ γενόμενα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 78 2:4)
τὴν γὰρ θυγατέρα τὴν ταυτησὶ Νεαίρασ, ἣν ἦλθεν ἔχουσα ὡσ τουτονὶ παιδάριον μικρόν, ἣν τότε μὲν Στρυβήλην ἐκάλουν, νυνὶ δὲ Φανώ, ἐκδίδωσι Στέφανοσ οὑτοσὶ ὡσ οὖσαν αὑτοῦ θυγατέρα ἀνδρὶ Ἀθηναίῳ Φράστορι Αἰγιλιεῖ, καὶ προῖκα ἐπ’ αὐτῇ δίδωσι τριάκοντα μνᾶσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 78:1)
λαχόντοσ δὲ τοῦ Στεφάνου αὐτῷ δίκην σίτου εἰσ Ωἰδεῖον κατὰ τὸν νόμον ὃσ κελεύει, ἐὰν ἀποπέμπῃ τὴν γυναῖκα, ἀποδιδόναι τὴν προῖκα, ἐὰν δὲ μή, ἐπ’ ἐννέ’ ὀβολοῖσ τοκοφορεῖν, καὶ σίτου εἰσ Ωἰδεῖον εἶναι δικάσασθαι ὑπὲρ τῆσ γυναικὸσ τῷ κυρίῳ, γράφεται ὁ Φράστωρ Στέφανον τουτονὶ γραφὴν πρὸσ τοὺσ θεσμοθέτασ, Ἀθηναίῳ ὄντι ξένησ θυγατέρα αὐτῷ ἐγγυῆσαι ὡσ αὑτῷ προσήκουσαν, κατὰ τὸν νόμον τουτονί.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 80:1)
Νόμοσ ἐὰν δέ τισ ἐκδῷ ξένην γυναῖκα ἀνδρὶ Ἀθηναίῳ ὡσ ἑαυτῷ προσήκουσαν, ἄτιμοσ ἔστω, καὶ ἡ οὐσία αὐτοῦ δημοσία ἔστω, καὶ τοῦ ἑλόντοσ τὸ τρίτον μέροσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 80:3)
οὐκοῦν περιφανῶσ ἐπιδεικνύω ὑμῖν καὶ αὐτοὺσ τοὺσ οἰκειοτάτουσ Νεαίρασ ταυτησὶ καταμεμαρτυρηκότασ ὡσ ἔστιν ξένη, Στέφανόν τε τουτονὶ τὸν ἔχοντα ταύτην νυνὶ καὶ συνοικοῦντ’ αὐτῇ καὶ Φράστορα τὸν λαβόντα τὴν θυγατέρα, Στέφανον μὲν οὐκ ἐθελήσαντα ἀγωνίσασθαι ὑπὲρ τῆσ θυγατρὸσ τῆσ ταύτησ, γραφέντα ὑπὸ Φράστοροσ πρὸσ τοὺσ θεσμοθέτασ ὡσ Ἀθηναίῳ ὄντι ξένησ θυγατέρα αὐτῷ ἠγγύησεν, ἀλλ’ ἀποστάντα τῆσ προικὸσ καὶ οὐκ ἀπολαβόντα, Φράστορα δ’ ἐκβαλόντα τε τὴν θυγατέρα τὴν Νεαίρασ ταυτησὶ γήμαντα, ἐπειδὴ ἐπύθετο οὐ Στεφάνου οὖσαν, καὶ τὴν προῖκα οὐκ ἀποδόντα, ἐπειδή τε ἐπείσθη ὕστερον διὰ τὴν ἀσθένειαν τὴν αὑτοῦ καὶ τὴν ἀπαιδίαν καὶ τὴν ἔχθραν τὴν πρὸσ τοὺσ οἰκείουσ ποιήσασθαι τὸν υἱόν, καὶ ἐπειδὴ εἰσῆγεν εἰσ τοὺσ γεννήτασ, ἀποψηφισαμένων τῶν γεννητῶν καὶ διδόντων ὁρ́κον αὐτῷ οὐκ ἐθελήσαντα ὀμόσαι, ἀλλὰ μᾶλλον εὐορκεῖν προελόμενον, καὶ ἑτέραν ὕστερον γήμαντα γυναῖκα ἀστὴν κατὰ τὸν νόμον·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 96:1)
ἐπειδὰν δὲ νεμηθῶσι, μὴ ἐξέστω ἔτι Ἀθηναίῳ μηδενὶ γίγνεσθαι Πλαταιέων, μὴ εὑρομένῳ παρὰ τοῦ δήμου τοῦ Ἀθηναίων.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 152:2)
ἀλλ’ οἱ παῖδεσ ταύτησ ὄντεσ καὶ εἰσηγμένοι εἰσ τοὺσ φράτερασ ὑπὸ Στεφάνου καὶ ἡ θυγάτηρ ἀνδρὶ Ἀθηναίῳ ἐκδοθεῖσα περιφανῶσ αὐτὴν ἀποφαίνουσι γυναῖκα ἔχοντα.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 170:5)
τῶν δὲ χρόνων τούτων περιειλημμένων ἐν ταύτῃ τῇ πραγματείᾳ τοὺσ μὲν πρὸ τῶν Τρωικῶν οὐ διοριζόμεθα βεβαίωσ διὰ τὸ μηδὲν παράπηγμα παρειληφέναι περὶ τούτων πιστευόμενον, ἀπὸ δὲ τῶν Τρωικῶν ἀκολούθωσ Ἀπολλοδώρῳ τῷ Ἀθηναίῳ τίθεμεν ὀγδοήκοντ’ ἔτη πρὸσ τὴν κάθοδον τῶν Ἡρακλειδῶν, ἀπὸ δὲ ταύτησ ἐπὶ τὴν πρώτην ὀλυμπιάδα δυσὶ λείποντα τῶν τριακοσίων καὶ τριάκοντα, συλλογιζόμενοι τοὺσ χρόνουσ ἀπὸ τῶν ἐν Λακεδαίμονι βασιλευσάντων, ἀπὸ δὲ τῆσ πρώτησ ὀλυμπιάδοσ εἰσ τὴν ἀρχὴν τοῦ Κελτικοῦ πολέμου, ἣν τελευτὴν πεπονήμεθα τῆσ ἱστορίασ, ἑπτακόσια καὶ τριάκοντα·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 5 1:1)
διὸ καὶ τούτουσ προσέταξαν ἐν ἀπορρήτοισ Λεωσθένει τῷ Ἀθηναίῳ τὸ μὲν πρῶτον ἀναλαβεῖν αὐτοὺσ ὡσ ἰδιοπραγοῦντα χωρὶσ τῆσ τοῦ δήμου γνώμησ, ὅπωσ ὁ μὲν Ἀντίπατροσ ῥᾳθυμότερον διατεθῇ πρὸσ τὰσ παρασκευὰσ, καταφρονῶν τοῦ Λεωσθένουσ, οἱ δ’ Ἀθηναῖοι σχολὴν λάβωσι καὶ χρόνον προκατασκευάσαι τι τῶν εἰσ τὸν πόλεμον χρησίμων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 9 2:1)
ὅτι ὁ Πυθαγόρασ πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ παρήγγελλε τοῖσ μανθάνουσι σπανίωσ μὲν ὀμνύναι, χρησαμένουσ δὲ τοῖσ ὁρ́κοισ πάντωσ ἐμμένειν καὶ πρὸσ τέλοσ ἄγειν ὑπὲρ ὧν ἄν τισ ὀμόσῃ πραγμάτων, οὐχ ὁμοίαν ἀπόφασιν ποιούμενοσ Λυσάνδρῳ τε τῷ Λάκωνι καὶ Δημάδῃ τῷ Ἀθηναίῳ, ὧν ὁ μὲν ἀπεφαίνετο τοὺσ μὲν παῖδασ δεῖν ἐξαπατᾶν τοῖσ ἀστραγάλοισ, τοὺσ δὲ ἄνδρασ τοῖσ ὁρ́κοισ, ὁ δὲ διαβεβαιούμενοσ ὅτι δεῖ τὸ λυσιτελέστατον ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων, οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν ὁρ́κων αἱρεῖσθαι·
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 7 15:1)
τοῦ δὲ ναυτικοῦ τὴν στρατηγίαν ἐνεχείρισε Χαβρίᾳ τῷ Ἀθηναίῳ, δημοσίᾳ μὲν ὑπὸ τῆσ πατρίδοσ οὐκ ἀπεσταλμένῳ, ἰδίᾳ δὲ ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ συστρατεύειν πεπεισμένῳ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 92 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION