Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ῥηθέντων δὲ τούτων, ψήφισμα ἔγραψεν ὁ Φιλοκράτησ ἑλέσθαι πρέσβεισ πρὸσ Φίλιππον ἄνδρασ δέκα, οἵτινεσ διαλέξονται Φιλίππῳ περὶ εἰρήνησ καὶ τῶν κοινῇ συμφερόντων Ἀθηναίοισ καὶ Φιλίππῳ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 181)
ὃσ διασκοπούντων ἡμῶν ὅ τι χρὴ λέγειν, καὶ Κίμωνοσ εἰπόντοσ ὅτι φοβοῖτο μὴ δικαιολογούμενοσ περιγένοιτο ἡμῶν ὁ Φίλιπποσ, πηγὰσ δὴ λόγων ἐπηγγέλλετο, καὶ περὶ τῶν δικαίων τῶν ὑπὲρ Ἀμφιπόλεωσ καὶ τῆσ ἀρχῆσ τοῦ πολέμου τοιαῦτα ἐρεῖν ἔφη, ὥστε ἀπορράψειν τὸ Φιλίππου στόμα ὁλοσχοίνῳ ἀβρόχῳ καὶ πείσειν Ἀθηναίουσ μὲν καταδέξασθαι Λεωσθένην, Φίλιππον δ’ Ἀθηναίοισ Ἀμφίπολιν ἀποδοῦναι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 212)
συμμαχίασ γὰρ Λακεδαιμονίων καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων συνελθούσησ, εἷσ ὢν τούτων Ἀμύντασ ὁ Φιλίππου πατὴρ καὶ πέμπων σύνεδρον καὶ τῆσ καθ’ αὑτὸν ψήφου κύριοσ ὤν, ἐψηφίσατο Ἀμφίπολιν τὴν Ἀθηναίων συνεξαιρεῖν μετὰ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων Ἀθηναίοισ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 321)
ἀνάγνωθι δὴ καὶ τὸ τῶν συμμάχων δόγμα τί λέγει, ἐν ᾧ διαρρήδην γέγραπται, ἐπειδὴ βουλεύεται ὁ δῆμοσ ὁ Ἀθηναίων ὑπὲρ εἰρήνησ πρὸσ Φίλιππον, οἱ δὲ πρέσβεισ οὔπω πάρεισιν, οὓσ ἐξέπεμψεν ὁ δῆμοσ εἰσ τὴν Ἐλλάδα παρακαλῶν τὰσ πόλεισ ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ τῶν Ἑλλήνων, δεδόχθαι τοῖσ συμμάχοισ, ἐπειδὰν ἐπιδημήσωσιν οἱ πρέσβεισ καὶ τὰσ πρεσβείασ ἀπαγγείλωσιν Ἀθηναίοισ καὶ τοῖσ συμμάχοισ, προγράψαι τοὺσ πρυτάνεισ ἐκκλησίασ δύο κατὰ τὸν νόμον, ἐν δὲ ταύταισ βουλεύσασθαι περὶ τῆσ εἰρήνησ Ἀθηναίουσ·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 601)
καὶ τούτων ἔδειξα ἕκαστον ἔθνοσ ἰσόψηφον γιγνόμενον, τὸ μέγιστον τῷ ἐλαχίστῳ, τὸν ἥκοντα ἐκ Δωρίου καὶ Κυτινίου ἴσον δυνάμενον Λακεδαιμονίοισ, δύο γὰρ ψήφουσ ἕκαστον φέρει ἔθνοσ, πάλιν ἐκ τῶν Ιὤνων τὸν Ἐρετριᾶ καὶ Πριηνέα τοῖσ Ἀθηναίοισ, καὶ τοὺσ ἄλλουσ κατὰ ταὐτά.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1163)
καὶ πότερον ἦν ἀσφαλεστέρα καὶ καλλίων Ἀθηναίοισ ἡ ἔξοδοσ, ἡνίκα ἤκμαζον μὲν τῇ μανίᾳ Φωκεῖσ, ἐπολέμουν δὲ Φιλίππῳ, εἶχον δὲ Ἀλπωνὸν καὶ Νίκαιαν, οὔπω παραδόντοσ Φαλαίκου Μακεδόσι, τὰσ σπονδὰσ δὲ οἷσ ἐμέλλομεν βοηθεῖν τὰσ μυστηριώτιδασ οὐκ ἐδέχοντο, Θηβαίουσ δ’ ὄπισθεν κατελείπομεν, ἢ μεταπεμπομένου μὲν Φιλίππου, ὁρ́κων δ’ ἡμῖν καὶ συμμαχίασ γεγενημένησ, Θετταλῶν δὲ καὶ τῶν ἄλλων Ἀμφικτυόνων στρατευόντων;
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1382)
ἀπαγαγὼν δ’ ὑμᾶσ ἄπωθεν ἀπὸ τοῦ κλέμματοσ καὶ ἀνακρεμάσασ ἀπὸ τῶν ἐλπίδων, ἐνταῦθ’ ἤδη συστρέψασ γράφει, ἑλέσθαι πρέσβεισ εἰσ Ἐρέτριαν, οἵτινεσ δεήσονται τῶν Ἐρετριέων, πάνυ γὰρ ἔδει δεηθῆναι, μηκέτι διδόναι τὴν σύνταξιν ὑμῖν, τὰ πέντε τάλαντα, ἀλλὰ Καλλίᾳ, καὶ πάλιν ἑτέρουσ εἰσ Ὠρεόν, οἵτινεσ δεήσονται τὸν αὐτὸν Ἀθηναίοισ καὶ φίλον καὶ ἐχθρὸν νομίζειν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 100 1:2)
καὶ περὶ τούτων ἐν ἅπασιν Ἀθηναίοισ ἐξελεγχθεὶσ ὑπ’ ἐμοῦ καὶ κληθεὶσ ξενοκτόνοσ, οὐ τὸ ἀσέβημα ἠρνήσω, ἀλλ’ ἀπεκρίνω ἐφ’ ᾧ ἀνεβόησεν ὁ δῆμοσ καὶ ὅσοι ξένοι περιέστασαν τὴν ἐκκλησίαν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2242)
λέγοντοσ δέ, ὦ ἄνδρεσ, Χαρμίδου ταῦτα, ἀντιβολούντων δὲ τῶν ἄλλων καὶ ἱκετεύοντοσ ἑνὸσ ἑκάστου, ἐνεθυμήθην πρὸσ ἐμαυτόν, "ὢ πάντων ἐγὼ δεινοτάτῃ συμφορᾷ περιπεσών, πότερα περιίδω τοὺσ ἐμαυτοῦ συγγενεῖσ ἀπολλυμένουσ ἀδίκωσ, καὶ αὐτούσ τε ἀποθανόντασ καὶ τὰ χρήματα αὐτῶν δημευθέντα, πρὸσ δὲ τούτοισ ἀναγραφέντασ ἐν στήλαισ ὡσ ὄντασ ἀλιτηρίουσ τῶν θεῶν τοὺσ οὐδενὸσ αἰτίουσ τῶν γεγενημένων, ἔτι δὲ τριακοσίουσ Ἀθηναίων μέλλοντασ ἀδίκωσ ἀπολεῖσθαι, τὴν δὲ πόλιν ἐν κακοῖσ οὖσαν τοῖσ μεγίστοισ καὶ ὑποψίαν εἰσ ἀλλήλουσ ἔχοντασ, ἢ εἴπω Ἀθηναίοισ ἅπερ ἤκουσα Εὐφιλήτου αὐτοῦ τοῦ ποιήσαντοσ;
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 91:1)
καὶ τοῖσ μὲν οὐδέπω βέβαιοσ ἦν ἡ σωτηρία, τοῖσ δὲ ἐμοῖσ οἰκείοισ φανερὸσ <ὁ> ὄλεθροσ, εἰ μή τισ ἐρεῖ Ἀθηναίοισ τὰ γενόμενα.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 93:2)
ἐπειδὴ ἐψηφίσαντο Ἀθηναῖοι τὴν ἄδειαν περὶ <τῶν ἀτίμων καὶ> τῶν ὀφειλόντων, ὥστε λέγειν ἐξεῖναι καὶ ἐπιψηφίζειν, ψηφίσασθαι τὸν δῆμον ταὐτὰ ἅπερ ὅτε ἦν τὰ Μηδικά, καὶ συνήνεγκεν Ἀθηναίοισ ἐπὶ τὸ ἄμεινον.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 130:2)
εἰ δὲ μή, ἔνοχον εἶναι τὸν παραβαίνοντα ταῦτα ἐν τοῖσ αὐτοῖσ ἐν οἷσπερ οἱ ἐξ Ἀρείου πάγου φεύγοντεσ, ὅπωσ ἂν ὡσ πιστότατα ἔχῃ Ἀθηναίοισ καὶ νῦν καὶ εἰσ τὸν λοιπὸν χρόνον.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 132:4)
μηδὲ ἐπ’ ἀνδρὶ νόμον ἐξεῖναι θεῖναι, ἐὰν μὴ τὸν αὐτὸν ἐπὶ πᾶσιν Ἀθηναίοισ, ἐὰν μὴ ἑξακισχιλίοισ δόξῃ κρύβδην ψηφιζομένοισ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 143:3)
ὅπου οὖν ἔδοξεν ὑμῖν δοκιμάσαι μὲν τοὺσ νόμουσ, δοκιμάσαντασ δὲ ἀναγράψαι, ἀγράφῳ δὲ νόμῳ τὰσ ἀρχὰσ μὴ χρῆσθαι μηδὲ περὶ ἑνόσ, ψήφισμα δὲ <μηδὲν> μήτε βουλῆσ μήτε δήμου <νόμου> κυριώτερον εἶναι, μηδ’ ἐπ’ ἀνδρὶ νόμον <ἐξεῖναι> τιθέναι ἐὰν μὴ τὸν αὐτὸν ἐπὶ πᾶσιν Ἀθηναίοισ, τοῖσ δὲ νόμοισ τοῖσ κειμένοισ χρῆσθαι ἀπ’ Εὐκλείδου ἄρχοντοσ, ἐνταυθοῖ ἔστιν ὅ τι ὑπολείπεται ἢ μεῖζον ἢ ἔλαττον τῶν γενομένων πρότερον ψηφισμάτων, πρὶν Εὐκλείδην ἄρξαι, ὅπωσ κύριον ἔσται;
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 147:1)
ἐπειδὴ δ’ ἔλεγε τῇ βουλῇ Εὐκλῆσ ὅτι οὐδεὶσ ὑπακούοι, πάλιν ὁ Καλλίασ <ἀνα>στὰσ ἔλεγεν ὅτι εἰή νόμοσ πάτριοσ, εἴ τισ ἱκετηρίαν θείη ἐν τῷ Ἐλευσινίῳ, ἄκριτον ἀποθανεῖν, καὶ ὁ πατήρ ποτ’ αὐτοῦ Ἱππόνικοσ ἐξηγήσαιτο ταῦτα Ἀθηναίοισ, ἀκούσειε δὲ ὅτι ἐγὼ θείην τὴν ἱκετηρίαν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 187:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION