Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τῶν δ’ ἄλλων οὔ πέρ τι πεφυγμένον ἔστ’ Ἀφροδίτην οὔτε θεῶν μακάρων οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 5:2)
αἰδοίην, χρυσοστέφανον, καλὴν Ἀφροδίτην ᾄσομαι, ἣ πάσησ Κύπρου κρήδεμνα λέλογχεν εἰναλίησ, ὅθι μιν Ζεφύρου μένοσ ὑγρὸν ἀέντοσ ἤνεικεν κατὰ κῦμα πολυφλοίσβοιο θαλάσσησ ἀφρῷ ἔνι μαλακῷ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 2:1)
Εἰρήνην Εὐνομίαν Δίκην, μοίρασ, Κλωθὼ Λάχεσιν Ἄτροπον, ἐκ Διώνησ δὲ Ἀφροδίτην, ἐξ Εὐρυνόμησ δὲ τῆσ Ὠκεανοῦ χάριτασ, Ἀγλαί̈ην Εὐφροσύνην Θάλειαν, ἐκ δὲ Στυγὸσ Περσεφόνην, ἐκ δὲ Μνημοσύνησ μούσασ, πρώτην μὲν Καλλιόπην, εἶτα Κλειὼ Μελπομένην Εὐτέρπην Ἐρατὼ Τερψιχόρην Οὐρανίαν Θάλειαν Πολυμνίαν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 3 1:3)
αἱ Λήμνιαι τὴν Ἀφροδίτην οὐκ ἐτίμων·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 17:3)
ὁ δὲ Ἀφροδίτην προκρίνει καὶ πηξαμένου Φερέκλου ναῦσ εἰσ Σπάρτην ἐκπλέει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 3 3:2)
ὅτι Διομήδησ ἀριστεύων Ἀφροδίτην Αἰνείᾳ βοηθοῦσαν τιτρώσκει, καὶ Γλαύκῳ συστάσ, ὑπομνησθεὶσ πατρῴασ φιλίασ, ἀλλάσσει τὰ ὅπλα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 4 3:1)
θυόμενόσ τε νυκτὸσ μέσησ τὸν Ἄρη κατεκάλει καὶ τὴν ἑαυτοῦ πρόγονον Ἀφροδίτην ἑ̓κ γὰρ Αἰνείου καὶ Ἴλου τοῦ Αἰνείου τὸ τῶν Ιοὐλίων γένοσ παρενεχθέντοσ τοῦ ὀνόματοσ ἡγεῖτο εἶναἰ, νεών τε αὐτῇ νικηφόρῳ χαριστήριον ἐν Ῥώμῃ ποιήσειν εὔχετο κατορθώσασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 10 6:2)
οἱ μὲν δὴ τοιάδε κατ’ ἀλλήλων ἐμηχανῶντο καὶ περιῄεσαν ἑκάστουσ, καθιστάμενοί τε τὰ ἐπείγοντα καὶ ἐσ εὐτολμίαν παρακαλοῦντεσ καὶ τὰ συνθήματα ἀναδιδόντεσ, ὁ μὲν Καῖσαρ Ἀφροδίτην νικηφόρον, ὁ δὲ Πομπήιοσ Ἡρακλέα ἀνίκητον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 11 5:7)
καὶ τὸ ὄνειδοσ οὐκ ἐνεγκὼν ὁ Καῖσαρ ἐξέτασσε παρὰ πόλιν Κορδύβην, σύνθημα καὶ τότε δοὺσ Ἀφροδίτην·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 15 4:2)
ὥστε ἄμφω συμβῆναι, μήτε δὴ τὴν Ἀφροδίτην ἀκοῦσαι κακῶσ μήτε τὸν Μῶμον εἰπεῖν εὖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 33:3)
καὶ τὴν Ἀφροδίτην ἐπὶ τούτοισ καλῶ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 6:8)
ἡ δ’ ἐπιθυμία, καθάπερ τὴν Ἀφροδίτην φασίν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 80:1)
ἐοίκε γὰρ ὁ μυθολογήσασ πρῶτοσ οὐκ ἀλόγωσ συζεῦξαι τὸν Ἄρην πρὸσ τὴν Ἀφροδίτην·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 208:1)
καὶ ὡσ ἡ Εὐριπίδου Ἑκάβη εἰσ τὴν Ἀφροδίτην καὶ τοὔνομ’ ὀρθῶσ ἀφροσύνησ ἄρχει θεᾶσ, καὶ ὡσ Χαιρήμων Πενθεὺσ ἐσομένησ συμφορᾶσ ἐπώνυμοσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 29:2)
νὴ τὴν Ἀφροδίτην εὖ γε ταυταγὶ λέγεισ.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Prologue 5:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION