헬라어 문장 내 검색 Language

ἔπειτα ταύτησ μὲν ἀθῶοσ ἀφείσθω τῆσ αἰτίασ, ἐκεῖνο δέ γε πεισθήτω, παυσάσθω τὰ ἀδεᾶ δεδιὼσ καὶ πέρα τοῦ καιροῦ σεμνὸσ ὢν, πλὴν εἰ καὶ τοὺσ κυβερνήτασ ἐναντία ποιεῖν αὑτοῖσ φήσει, καὶ μέμψεται ὅτι τὸν πλοῦν οὐχὶ τὸν ἐξ ἀρχῆσ οὐδὲ τὸν εὐθὺν ἀεὶ ποιοῦνται, ἀλλ’ ἐπὶ θάτερα καὶ τὰ ἐναντία τῶν πρόσθεν διατελοῦσι κομιζόμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 7:16)
κἀκεῖ μὲν ἂν μνῆμα καὶ τρόπαιον ἴδοισ, ἐνταυθοῖ δὲ οὐδὲ τάφοσ μεμένηκεν ἀθῶοσ τῆσ ἐπηρείασ, ἀλλὰ καὶ ἔξω καὶ ἔνδον ὁμοίωσ πέπραγεν ἡ πόλισ, καὶ γέγονεν ἀντὶ μνήματοσ αὐτὴ τοῖσ πολίταισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 3:13)
λαβόντων δὲ ἡμῶν τούτουσ τοὺσ λογισμοὺσ καὶ τῶν θεῶν εὐμενῶσ συναιρομένων ἐλευθέρα μὲν ἡ σὴ καὶ ἡμετέρα πατρὶσ καὶ σώα καὶ ἀθῶοσ τῆσ τῶν βαρβάρων ὕβρεωσ καὶ παρανομίασ, ἐλευθέρα δὲ καὶ πᾶσα ἡ Ἑλλὰσ, ἐξουσία δὲ καὶ σοὶ φιλοσοφεῖν καὶ τοῖσ σοῖσ ἑταίροισ ἐγένετο καὶ πλεῖν ἐλευθέρωσ ὅποι ἐβούλεσθε καὶ ἔχειν ἡμῶν μνησθῆναι, καὶ ἔπειτα, εὔγνωμον δ’ ἦν, ὡσ ἐπὶ τὰ βελτίω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 77:10)
οὐδὲ γὰρ οὗτοσ ἀθῶοσ δή που διέφυγεν, ἀλλ’ ἐξέπεσε, προσθήσω δ’ ὅτι οὗτόσ γε οὐδὲ ἐν δικαστηρίῳ δυστυχήσασ ὥσπερ Μιλτιάδησ καὶ Περικλῆσ οὐδ’ ὑπὸ τούτων οἷσ προσέκρουσεν ὑπὲρ τῶν πολλῶν, ἀλλ’ ἐξοστρακισθεὶσ ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ δήμου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 89:2)
οὐδὲ γὰρ αὐτὸσ ἀθῶοσ φαίνεται διαφυγὼν, ἀλλὰ ταὐτὰ παθὼν ἐκείνων ἐνίοισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 165:7)
εὑρίσκω δὲ καὶ παρὰ τοῖσ κωμικοῖσ κυλιστὸν τινα καλούμενον στέφανον καὶ μνημονεύοντα αὐτοῦ Ἄρχιππον ἐν Ῥίνωνι διὰ τούτων ἀθῷοσ ἀποδοὺσ θοἰμάτιον ἀπέρχεται, στέφανον ἔχων τῶν ἐκκυλίστων οἴκαδε .
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 231)
οὐδὲ εἷσ μάγειρον ἀδικήσασ ἀθῷοσ διέφυγεν ἱεροπρεπήσ πώσ ἐστιν ἡμῶν ἡ τέχνη.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 31 1:1)
οὗ δ’ ἐγὼ μὲν ἀθῷοσ ἅπασι, τοῖσ νόμοισ, τῷ χρόνῳ, τῇ προθεσμίᾳ, τῷ κεκρίσθαι περὶ πάντων πολλάκισ πρότερον, τῷ μηδεπώποτ’ ἐξελεγχθῆναι μηδὲν ὑμᾶσ ἀδικῶν, τῇ πόλει δ’ ἢ πλέον ἢ ἔλαττον ἀνάγκη τῶν γε δημοσίᾳ πεπραγμένων μετεῖναι τῆσ δόξησ, ἐνταῦθ’ ἀπήντηκασ;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 183:1)
εἰ μὲν γὰρ ἔχεισ, Αἰσχίνη, τῶν ὑπὸ τοῦτον τὸν ἥλιον εἰπεῖν ἀνθρώπων ὅστισ ἀθῷοσ τῆσ Φιλίππου πρότερον καὶ νῦν τῆσ Ἀλεξάνδρου δυναστείασ γέγονεν, ἢ τῶν Ἑλλήνων ἢ τῶν βαρβάρων, ἔστω, συγχωρῶ τὴν ἐμὴν εἴτε τύχην εἴτε δυστυχίαν ὀνομάζειν βούλει πάντων αἰτίαν γεγενῆσθαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 387:2)
κἂν μὲν ἁλῷ, τὴν ἐπὶ τοῖσ ἑκουσίοισ φόνοισ δίκην ἔδωκε δικαίωσ, ἂν δ’ ἀποφύγῃ, ταύτησ μὲν ἀθῷοσ ἀφίεται, τὴν δ’ ἐπὶ τῷ πρότερον φόνῳ φυγὴν ὑπέχει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 111:4)
νῦν δ’ οὔτε τὴν μαρτυρίαν ταύτην ἔχω, οὑτοσί τε οἰέται δεῖν ἀθῷοσ εἶναι οὐδὲν βέβαιον ἐνέχυρον καταλιπὼν ὧν πείθει ὑμᾶσ ψηφίζεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 66:7)
οὐ μὴν ἀθῷόσ γε διέφυγε τηλικούτοισ ἀνομήμασιν ἐπιβαλόμενοσ, ἀλλὰ τῆσ νυκτὸσ ἀναιρεθεὶσ ἄδηλον ἔσχε τὴν τοῦ βίου τελευτήν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 73 33:2)
αὐτὸσ δὲ ὁ στρατηγὸσ ὁ ποιησάμενοσ σκηνὴν μὲν τὸ τοῦ Διὸσ ἱερόν, πρόσοδον δὲ τὸν ἐκ τῶν ἱερῶν συληθέντα πλοῦτον, αἰσχρῶσ μετ’ ὀλίγων εἰσ Καρχηδόνα διέφυγεν, ὅπωσ μὴ τὸν ὀφειλόμενον τῇ φύσει θάνατον ἀποδοὺσ ἀθῷοσ γένηται τῶν ἀσεβημάτων, ἀλλ’ ἐν τῇ πατρίδι περιβόητον ἔχῃ τὸν βίον ὑπὸ πάντων ὀνειδιζόμενοσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 74 21:1)
λέγ’, ὡσ ἀθῷοσ ἐξ ἐμοῦ πάντωσ ἔσῃ.
(에우리피데스, episode, trochees 2:26)
κτείνασ δ’ ἐπὶ τοῖσ κατ’ οἶκον κλεπτομένοισ τισ ἀθῷοσ ἔστω κἂν εἰ πρὸσ διορύγματι τειχίου.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 345:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION