Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκ ἔσται ἄρα πλείω ἄλφα ἑνόσ, οὐδὲ τῶν ἄλλων στοιχείων οὐθὲν κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον ὅνπερ οὐδὲ τῶν ἄλλων συλλαβῶν ἡ αὐτὴ ἄλλη καὶ ἄλλη·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 231:3)
ἡ μὲν οὖν δύναμισ ὡσ ὕλη τοῦ καθόλου οὖσα καὶ ἀόριστοσ τοῦ καθόλου καὶ ἀορίστου ἐστίν, ἡ δ’ ἐνέργεια ὡρισμένη καὶ ὡρισμένου, τόδε τι οὖσα τοῦδέ τινοσ, ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκὸσ ἡ ὄψισ τὸ καθόλου χρῶμα ὁρᾷ ὅτι τόδε τὸ χρῶμα ὃ ὁρᾷ χρῶμά ἐστιν, καὶ ὃ θεωρεῖ ὁ γραμματικόσ, τόδε τὸ ἄλφα ἄλφα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 238:2)
τὰ γὰρ εἰσ ασ λήγοντα ἐκτεταμένον ὑπὲρ δύο συλλαβὰσ ὅτε ἔχει τὸ ἄλφα παραλῆγον, βαρύτονά ἐστιν, οἱο͂ν ἀκάμασ, Σακάδασ, ἀδάμασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 39 3:5)
ι ἐν γράμματι μέν, οἱο͂ν ἐροῦμεν ἀπὸ τοῦ ἄλφα, ὡσ ὄνομά τι ἰχθύοσ ἢ φυτοῦ, ὁμοίωσ κἂν ἔχειν τι κελεύῃ τῶν γραμμάτων ἢ μὴ ἔχειν, καθάπερ οἱ ἄσιγμοι καλούμενοι τῶν γρίφων ὅθεν καὶ Πίνδαροσ πρὸσ τὸ σ ἐποίησεν ᾠδήν, οἱονεὶ γρίφου τινὸσ ἐν μελοποιίᾳ προβληθέντοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 69 3:5)
τὸ ἄλφα, βῆτα, γάμμα, δέλτα, θεοῦ γὰρ εἶ, ζῆτ’, ἦτα, θῆτ’, ἰῶτα, β κάππα, λάβδα, μῦ, νῦ, ξεῖ, τὸ οὖ, πεῖ, ῥῶ, τὸ σίγμα, ταῦ, τὸ ὖ, παρὸν φεῖ χεῖ τε τῷ ψεῖ εἰσ τὸ ὦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 79 1:1)
ὁ χορὸσ δὲ γυναικῶν ἐκ τῶν σύνδυο πεποιημένοσ αὐτῷ ἐστιν ἔμμετροσ ἅμα καὶ μεμελοπεποιημένοσ τόνδε τὸν τρόπον βῆτα ἄλφα βᾱ, βῆτα εἶ βα, βῆτα ἦτα βε, βῆτα ἰῶτα β, βῆτα οὖ βο , βῆτα ὖ βυ, βῆτα ὦ βω, καὶ πάλιν ἐν ἀντιστρόφῳ τοῦ μέλουσ καὶ τοῦ μέτρου γάμμα ἄλφα, γάμμα εἶ, γάμμα ἦτα, γάμμα ἰῶτα, γάμμα οὖ, γάμμα ὖ γάμμα ὦ, καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν συλλαβῶν ὁμοίωσ ἑκάστων τό τε μέτρον καὶ τὸ μέλοσ ἐν ἀντιστρόφοισ ἔχουσι πᾶσαι ταὐτόν, ὥστε τὸν Εὐριπίδην μὴ μόνον ὑπονοεῖσθαι τὴν Μήδειαν ἐντεῦθεν πεποιηκέναι πᾶσαν, ἀλλὰ καὶ τὸ μέλοσ αὐτὸ μετενηνοχότα φανερὸν εἶναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 79 1:2)
διόπερ οἱ λοιποὶ τὰσ ἀντιστρόφουσ ἀπὸ τούτου παρεδέχοντο πάντεσ, ὡσ ἐοίκεν, εἰσ τὰσ τραγῳδίασ, καὶ μετὰ τὸν χορὸν εἰσάγει πάλιν ἐκ τῶν φωνηέντων ῥῆσιν οὕτωσ ἣν δεῖ κατὰ τὰσ παραγραφὰσ ὁμοίωσ τοῖσ πρόσθεν λέγοντα διαιρεῖν, ἵν’ ἡ τοῦ ποιήσαντοσ ὑπόκρισισ σῴζηται κατὰ τὴν δύναμιν ἄλφα μόνον, ὦ γυναῖκεσ, εἶ τε δεύτερον λέγειν μόνον χρή.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 79 2:4)
τοὔνομα θῆτα ῥῶ ἄλφα σὰν ὖ μῦ ἄλφα χεῖ οὖ σάν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 812)
στίχον εἰπεῖν Ὁμηρικὸν ἀπὸ τοῦ ἄλφα ἀρχόμενον καὶ εἰσ τὸ αὐτὸ στοιχεῖον καταλήγοντα ἀγχοῦ δ’ ἱσταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 87 2:3)
τριχῶσ δὲ λέγεται τὸ γράμμα, τό τε στοιχεῖον ὅ τε χαρακτὴρ τοῦ στοιχείου καὶ τὸ ὄνομα, οἱο͂ν Ἄλφα·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 56:7)
ἐγγράφεται δὲ ἐσ δύο μὲν ἄλφα ἐν ἑκατέρῳ, ἐσ δύο δὲ τὸ βῆτα, καὶ ἐσ ἄλλουσ δύο τὸ γάμμα καὶ ἑξῆσ κατὰ τὰ αὐτά, ἢν πλείουσ οἱ ἀθληταὶ ὦσι, δύο ἀεὶ κλῆροι τὸ αὐτὸ γράμμα ἔχοντεσ.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 84:4)
ἁπάντων δὲ ἤδη ἐχόντων ὁ ἀλυτάρχησ, οἶμαι, ἢ τῶν Ἑλλανοδικῶν αὐτῶν εἷσ ‐ οὐκέτι γὰρ τοῦτο μέμνημαι ‐ περιιὼν ἐπισκοπεῖ τοὺσ κλήρουσ ἐν κύκλῳ ἑστώτων καὶ οὕτω τὸν μὲν τὸ ἄλφα ἔχοντα τῷ τὸ ἕτερον ἄλφα ἀνεσπακότι παλαίειν ἢ παγκρατιάζειν συνάπτει, τὸν δὲ τὸ βῆτα τῷ τὸ βῆτα ὁμοίωσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ τοὺσ ὁμογράμμουσ κατὰ ταὐτά·
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 85:2)
τὸ δέ γε Ταῦ τοῦτο, οὐ γὰρ ἔχω χείρονι αὐτὸ ὀνομάσαι ῥήματι ἢ ᾧ καλεῖται, ὃ μὰ τοὺσ θεούσ, εἰ μὴ ἐξ ὑμῶν δύο συνῆλθον ἀγαθοὶ καὶ καθήκοντεσ ὁραθῆναι, τό τε Ἄλφα καὶ τὸ Ὗ, οὐκ ἂν ἠκούσθη μόνον, τοῦτο τοίνυν ἐτόλμησεν ἀδικεῖν με πλείω τῶν πώποτε βιασαμένων, ὀνομάτων μὲν καὶ ῥημάτων ἀπελάσαν πατρῴων, ἐκδιῶξαν δὲ ὁμοῦ συνδέσμων ἅμα καὶ προθέσεων, ὡσ μηκέτι φέρειν τὴν ἔκτοπον πλεονεξίαν.
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 6:1)
Ἐγώ εἰμι τὸ Ἄλφα καὶ τὸ Ὦ, λέγει Κύριοσ, ὁ θεόσ, ὁ ὢν καὶ ὁ ἦν καὶ ὁ ἐρχόμενοσ, ὁ παντοκράτωρ.
(APOKALUYIS IWANOU, chapter 1 11:1)
ἐγὼ τὸ Ἄλφα καὶ τὸ Ὦ, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλοσ.
(APOKALUYIS IWANOU, chapter 19 49:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION