Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, Ξενοφάνους, περὶ φύσιος

(작자 미상, 비가, Ξενοφάνους, περὶ φύσιος)

εὖ γοῦν καὶ Ξενοφάνησ ὁ Κολοφώνιοσ, διδάσκων ὅτι εἷσ καὶ ἀσώματοσ ὁ θεόσ, ἐπιφέρει· Εἷσ θεὸσ ἔν τε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισι μέγιστοσ, οὔ τι δέμασ θνητοῖσιν ὁμοίϊοσ οὔτε νόημα. εἰ γάρ ἐστι τὸ θεῖον, ζψο͂́ν ἐστιν· εἰ <δὲ> ζψο͂́ν ἐστιν ὁρᾷ ὅλοσ· οὖλοσ ὁρᾷ, οὖλοσ δὲ νοεῖ, οῦλοσ δέ τ’ ἀκούει. σεχτ. εμπ. αδϝ. ματη. 9. 144 π. τοῦ παντόσ· καὶ πάντα νοεῖν δέ φησιν αὐτὸ λέγων δ Ξενοφάνησ· ἀλλ’ ἀπάνευθε πόνοιο νοῶν φρενὶ πάντα κραδαίνει. σιμπλ. πηψσ. 23. 19 δ ὥστε καὶ ὅταν ἐν ταὐτψ͂ μένειν λέγῃ δ Ξενοφάνησ καὶ μὴ κινεῖσθαι· αἰεὶ δ’ ἐν ταὐτῷ μίμνει κινεύμενοσ οὐδέν, οὐδὲ μετέρχεσθαί μιν ἐπιπρέπει ἄλλοτε ἄλλῃ· οὺ κατὰ τὴν ἐρημίαν κτλ. σιμπλ. πηψσ. 22. 9 ἐκ τῆσ γῆσ φῦναι ἅπαντα εἴρηκεν ο Ξενοφάνησ· αὐτοῦ γὰρ δὴ τόδε τὸ ἔποσ ἐστίν· ἐκ γαίησ γὰρ πάντα καὶ εἰσ γῆν πάντα τελευτᾷ. Ξενοφάνησ δὲ οὐκ οἰέται μετέωρον εἶναι τὴν γῆν, ἀλλὰ κάτω εἰσ ἄπειρον καθήκειν· γαίησ μὲν γάρ φησι, κτλ. γαίησ μὲν τόδε πεῖρασ ἄνω παρὰ ποσσὶν ὁρᾶται ἠέρι προσπλάζον, τὸ κάτω δ’ ἐσ ἄπειρον ἱκνεῖται. αξη. ισαγ. 4 π. 34. 11 μαασσ ὁ Πορφύριόσ φησι τὸν Ξενοφάνη τὸ ξηρὸν καὶ τὸ ὑγρὸν δοξάσαι ἀρχάσ, τὴν γῆν λέγω καὶ τὸ ὕδωρ, καὶ χρῆσιν αὐτοῦ παρατίθεται τοῦτο δηλοῦσαν· γῆ καὶ ὕδωρ πάντ’ ἐσθ’ ὅσα γίνοντ’ ἠδὲ φύονται. πηιλοπ. αδ πηψσ. ι. 5. π. 125. 27. ϝιτ. ἐκ Κράτητοσ· Ξενοφάνησἐν τῷ Περὶ φύσεωσ· πηγὴ δ’ ἐστὶ θάλασσ’ ὕδατοσ, πηγὴ δ’ ἀνέμοιο· οὔτε γὰρ ἦν ἄνεμόσ κεν ἄνευ πόντου μεγάλοιο οὔτε ῥοαὶ ποταμῶν οὔτ’ αἰ<θέροσ> ὄμβριον ὕδωρ, ἀλλὰ μέγασ πόντοσ γενέτωρ νεφέων ἀνέμων τε καὶ ποταμῶν. σξη. γεν. ιν ιλ. 21. 196 νιξολε ι. 199 Ὑπερίονα δὲ νομιστέον αὐτὸν τὸν ἥλιον τὸν ὑπεριέμενον ἀεὶ τῆσ γῆσ, ὥσπερ οἶμαι καὶ Ξενοφάνησ ὁ Κολοφώνιόσ φησιν· ἠέλιόσ θ’ ὑπεριέμενοσ γαῖάν τ’ ἐπιθάλπων ηεραξλ. αλλ. ηομ. 44 δράκοντεσ ἴρισσιν ἐοικότεσ· τῷ κυρτώματι ἢ τῷ χρώματι· φησὶ γὰρ Ξενοφάνησ· ἥν τ’ Ἶριν καλέουσι, νέφοσ καὶ τοῦτο πέφυκε, πορφύρεον καὶ φοινίκ εο ν καὶ χλωρὸν ἰδέσθαι. σξη. ιλ. 11. 27 ξφ. Ευστ. συμφέρεσθαι δ’ αὐτῷ Ομήρῳδοκεῖ κατ’ ἐνίουσ καὶ ὁ Κολοφώνιοσ Ξενοφάνησ· φησὶ γάρ· πάντεσ γὰρ γαίησ τε καὶ ὕδατοσ ἐκγενόμεσθα. σεχτ. εμπ. αδϝ. ματη. 10. 314 ταῦτα μὲν οἱ Πυθαγορικοί· Ξενοφάνησ δὲ κατὰ τοὺσ ὡσ ἑτέρωσ αὐτὸν ἐξηγουμένουσ ὅταν λέγῃ· καὶ τὸ μὲν οὖν σαφὲσ οὔτισ ἀνὴρ γένετ’ οὐδέ τισ ἔσται εἰδὼσ ἀμφὶ θεῶν τε καὶ ἅσσα λέγω περὶ πάντων· εἰ γὰρ καὶ τὰ μάλιστα τύχοι τετελεσ μένον εἰπών, αὐτὸσ ὅμωσ οὐκ οἶδε· δόκοσ δ’ ἐπὶ πᾶσι τέτυκται· φαίνεται μὴ πᾶσαν κατάληψιν ἀναιρεῖν ἀλλὰ τὴν ἐπιστημονικὴν καὶ ἀδιάπτωτον, κτλ. σεχτ. εμπ. αδϝ. ματη. 7. 49. 110 τούτοισ ἐπιφωνήσαντοσ τοῦ Ἀμμωνίου τὰ τοῦ Ξενοφάνουσ ὥσπερ εἰώθει· ταῦτα δεδοξάσθω μὲν ἐοικότα τοῖσ ἐτύμοισι. πλυτ. θ. ξονϝ. 9. 7 καὶ πάλιν· ὁππόσα δὴ θνητοῖσι πεφήνασιν εἰσοράασθαι ηδν. π. διχρ. γραμ. γρ. 2. 1. 16. 21 αφτερ φρ. 10. ὅ τε Ξενοφάνησ φησί· ἁγνὸν ἐνὶ σπεάτεσσι τεοῖσ καταλείβεται ὕδωρ· ἀλλ’ οὐ γὰρ λέγεται σπέασ. ηδν. π. μ. λ. γραμ. γρ. 936. 18 οὐδὲν τῶν εἰσ ων ληγόντων συγκριτικῶν ἔχει πρὸ τέλουσ τὸ υ· σημειῶδεσ ἄρα τὸ παρὰ Ξενοφάνει γλύσσων· εἰ μὴ χλωρὸν ἔφυσε θεὸσ μέλι, πολλὸν ἔφασκον γλύσσονα σῦκα πέλεσθαι. ηδν. π. μ. λ. γραμ. γρ. 2. 946 συκάμινα· ταῦτα δὲ καὶ μόρα Αἰσχύλοσ ὠνόμασεν, τὰ ἄγρια οὕτωσ ὀνομάσασ τὰ ἐκ τῆσ βάτου. τάχα δ’ ἄν τισ καὶ κεράσια φαίη, κερασόν τὸ δένδρον ἐν τῷ Περὶ Φύσεωσ Ξενοφάνουσ εὑρών. βρόταχον τὸν βάτραχον Ιὤνεσ . . . καὶ παρὰ Ξενοφάνει. περὶ τῶν εἰσ ροσ κανών· σιρόσ· σιλλογράφοσ δέ τισ τὸ σι μακρὸν γράφει ͅ τῷ ῥῶ, δοκεῖ μοι, τοῦτο μηκύνασ τάχα. σιλλογράφοσ νῦν ὁ Ξενοφάνησ ἐστὶ καὶ ὁ Τίμων καὶ ἕτεροι. βληστρισμόσ· ὁ ῥιπτασμόσ· . . . καθὼσ καὶ Ξενοφάνησ ὁ Κολοφώνιόσ φησιν· ἐγὼ δ’ ἐμαυτὸν ἐκ πόλιοσ πόλιν φέρων ἐβλήστριζον· ἀντὶ τοῦ ἐρριπταζόμην. π. ὁρ́κων· καὶ τὸ τοῦ Ξενοφάνουσ ἁρμόττει, ὅτι· οὐκ ἴση πρόκλησισ αὕτη δυσσεβεῖ πρὸσ εὐσεβῆ· ἀλλ’ ὁμοῖα καὶ εἰ ἰσχυρὸσ ἀσθενῆ πατάξαι ἢ πληγῆναι προκαλέσαιτο. αριστ. ρηετ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION