Homer, Iliad, Book 20 44:

(호메로스, 일리아스, Book 20 44:)

ὣσ εἰπὼν Δρύοπ’ οὖτα κατ’ αὐχένα μέσσον ἄκοντι· ἤριπε δὲ προπάροιθε ποδῶν· ὃ δὲ τὸν μὲν ἐάσε, Δημοῦχον δὲ Φιλητορίδην ἠύ̈ν τε μέγαν τε κὰγ γόνυ δουρὶ βαλὼν ἠρύκακε. τὸν μὲν ἔπειτα οὐτάζων ξίφεϊ μεγάλῳ ἐξαίνυτο θυμόν· αὐτὰρ ὃ Λαόγονον καὶ Δάρδανον υἱε͂ Βίαντοσ ἄμφω ἐφορμηθεὶσ ἐξ ἵππων ὦσε χαμᾶζε, τὸν μὲν δουρὶ βαλών, τὸν δὲ σχεδὸν ἀόρι τύψασ. Τρῶα δ’ Ἀλαστορίδην, ὃ μὲν ἀντίοσ ἤλυθε γούνων, εἴ πώσ εὑ πεφίδοιτο λαβὼν καὶ ζωὸν ἀφείη μηδὲ κατακτείνειεν ὁμηλικίην ἐλεήσασ, νήπιοσ, οὐδὲ τὸ ᾔδη ὃ οὐ πείσεσθαι ἔμελλεν· οὐ γάρ τι γλυκύθυμοσ ἀνὴρ ἦν οὐδ’ ἀγανόφρων, ἀλλὰ μάλ’ ἐμμεμαώσ· ὃ μὲν ἥπτετο χείρεσι γούνων ἱέμενοσ λίσσεσθ’, ὃ δὲ φασγάνῳ οὖτα καθ’ ἧπαρ· ἐκ δέ οἱ ἧπαρ ὄλισθεν, ἀτὰρ μέλαν αἷμα κατ’ αὐτοῦ κόλπον ἐνέπλησεν· τὸν δὲ σκότοσ ὄσσε κάλυψε θυμοῦ δευόμενον· ὃ δὲ Μούλιον οὖτα παραστὰσ δουρὶ κατ’ οὖσ· εἶθαρ δὲ δι’ οὐάτοσ ἦλθ’ ἑτέροιο αἰχμὴ χαλκείη· ὃ δ’ Ἀγήνοροσ υἱὸν Ἔχεκλον μέσσην κὰκ κεφαλὴν ξίφει ἤλασε κωπήεντι, πᾶν δ’ ὑπεθερμάνθη ξίφοσ αἵματι· τὸν δὲ κατ’ ὄσσε ἔλλαβε πορφύρεοσ θάνατοσ καὶ μοῖρα κραταιή. Δευκαλίωνα δ’ ἔπειθ’, ἵνα τε ξυνέχουσι τένοντεσ ἀγκῶνοσ, τῇ τόν γε φίλησ διὰ χειρὸσ ἔπειρεν αἰχμῇ χαλκείῃ· ὃ δέ μιν μένε χεῖρα βαρυνθεὶσ πρόσθ’ ὁρόων θάνατον· ὃ δὲ φασγάνῳ αὐχένα θείνασ τῆλ’ αὐτῇ πήληκι κάρη βάλε· μυελὸσ αὖτε σφονδυλίων ἔκπαλθ’, ὃ δ’ ἐπὶ χθονὶ κεῖτο τανυσθείσ. αὐτὰρ ὃ βῆ ῥ’ ἰέναι μετ’ ἀμύμονα Πείρεω υἱὸν Ῥίγμον, ὃσ ἐκ Θρῄκησ ἐριβώλακοσ εἰληλούθει· τὸν βάλε μέσσον ἄκοντι, πάγη δ’ ἐν νηδύϊ χαλκόσ, ἤριπε δ’ ἐξ ὀχέων· ὃ δ’ Ἀρηί̈θοον θεράποντα ἂψ ἵππουσ στρέψαντα μετάφρενον ὀξέϊ δουρὶ νύξ’, ἀπὸ δ’ ἁρ́ματοσ ὦσε· κυκήθησαν δέ οἱ ἵπποι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION