Homer, Iliad, Book 12 25:

(호메로스, 일리아스, Book 12 25:)

ὣσ ἔφατ’, οὐδ’ ἄρα οἱ κῆρυξ ἀπίθησεν ἀκούσασ, βῆ δὲ θέειν παρὰ τεῖχοσ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων, στῆ δὲ παρ’ Αἰάντεσσι κιών, εἶθαρ δὲ προσηύδα· Αἰάντ’ Ἀργείων ἡγήτορε χαλκοχιτώνων ἠνώγει Πετεῶο διοτρεφέοσ φίλοσ υἱὸσ κεῖσ’ ἴμεν, ὄφρα πόνοιο μίνυνθά περ ἀντιάσητον ἀμφοτέρω μὲν μᾶλλον· ὃ γάρ κ’ ὄχ’ ἄριστον ἁπάντων εἰή, ἐπεὶ τάχα κεῖθι τετεύξεται αἰπὺσ ὄλεθροσ· ὧδε γὰρ ἔβρισαν Λυκίων ἀγοί, οἳ τὸ πάροσ περ ζαχρηεῖσ τελέθουσι κατὰ κρατερὰσ ὑσμίνασ. εἰ δὲ καὶ ἐνθάδε περ πόλεμοσ καὶ νεῖκοσ ὄρωρεν, ἀλλά περ οἰο͂σ ἴτω Τελαμώνιοσ ἄλκιμοσ Αἰάσ, καί οἱ Τεῦκροσ ἅμα σπέσθω τόξων ἐὺ̈ εἰδώσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION