Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 22:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 22:)

οὐ γὰρ ἐν μὲν τοῖσ βελτίστοισ εἰσὶ παῖδεσ, ἐν δὲ τοῖσ πονηροτάτοισ οὐκέτι, ἀλλὰ καὶ πολὺ μᾶλλον ἐνταῦθα δεῖ τούτουσ τὸ πεφυκὸσ ἐνδεδεῖχθαι, εἰ μὴ μέλλοιεν ἔλαττον ἔχειν τῶν φίλων, οὓσ αἱ συμφοραὶ παριστᾶσιν· εἰ δ’ οὐδ’ ἂν ἐν ὀνείροισ συνατυχεῖν αὐτοῖσ ἕλοιντο, οὔκουν γε ἑκόντεσ εἶναι, ὥσ γε ἐγὼ νομίζω, πῶσ ταῖσ τούτων εὐπραγίαισ δεῖν οἰόνται χρῆσθαι; πῶσ δ’ οὐ σφίσιν αὐτοῖσ περιπίπτουσιν, ὅταν ταῦτ’ ἀξιῶσιν, εἴπερ ἐπὶ μὲν τῶν φαυλοτάτων ἀρνοῦνται τὴν φύσιν, ἐπὶ δὲ τῶν εὖ ἐχόντων ἄνω καὶ κάτω ταυτησὶ λόγον ποιοῦνται; ὅλωσ δὲ εἰ μὲν ὀρθῶσ καὶ δικαίωσ ταύτην προί̈σχονται, δεῖ δή που ταύτησ διὰ πάντων ἔχεσθαι καὶ μὴ νῦν μὲν, νῦν δ’ οὔ· εἰ δὲ κέρδουσ ἕνεκα μόνου πρὸσ αὐτὴν καταφεύγουσιν, ἄλλωσ δὲ οὐδαμῶσ, λανθάνουσι σφᾶσ αὐτοὺσ ταύτησ οὐδὲν ἧττον ἀλλοτριοῦντεσ ἢ συνιστάντεσ· οὔκουν οὐδὲ προσέχειν τὸν νοῦν αὐτοῖσ δεῖ τὰ τοιαῦτα προκαλουμένοισ. ἔτι τοίνυν κἀκεῖθεν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μάλιστ’ ἔχοιτ’ ἂν συνιδεῖν ὃ λέγω καὶ τὸ συμφέρον ἐξ ἀνάγκησ νομοθετεῖν, ὅτι πλὴν ἀτελείασ πάντα τἄλλα πρὸσ τοὺσ εὐεργέτασ ἔσθ’ ἡμῖν ποιητέα, ἂν τοὺσ ἡμετέρουσ προγόνουσ ὁποῖοί τινεσ περὶ ταῦτ’ ἦσαν ἐνθυμηθῶμεν, ὅτε καὶ τὰ τῆσ πόλεωσ ὡσ μάλιστα ἤνθει, καὶ τὸ πρὸσ ταύτην ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι φιλοτιμότερόν πωσ καὶ μετὰ μείζονοσ ἀπήντα παρασκευῆσ. ἐκεῖνοι τοίνυν καὶ ἀγχινοίᾳ καὶ συνέσει καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἀγαθοῖσ τῶν ἁπανταχῆ πάντων κρατοῦντεσ καὶ πᾶσαν πολιτικῆσ ἀρετῆσ ἐπιστήμην ἐν τῇ ψυχῇ φέροντεσ, μᾶλλον δ’ αὐτὸ τοῦτο ψυχὴ τῶν πραγμάτων καὶ δοκοῦντεσ καὶ ὄντεσ, οὐ μόνον ὅπωσ ἑαυτῆσ ἀξίωσ ἡ πόλισ εὖ πράττοι καὶ διαγίγνοιτο, ἀλλ’ ὅπωσ καὶ τῶν παρὰ τῆσ τύχησ εὐποιιῶν μειζόνων ἀεὶ διὰ πάντων πειρῷτο, τοῦτ’ ἔχοντεσ προὔργου, αὐτοί τε πάνθ’ ὑπὲρ αὐτῆσ καὶ ποιεῖν καὶ λέγειν ᾤοντο χρῆναι, μηδὲν τῶν ὅσα πρὸσ εὐδαιμονίαν τοῦ κοινοῦ φέρει μηδ’ ὁπωστιοῦν παριέντεσ, τούσ τε πρὸσ αὐτὴν ὁτιοῦν ἀγαθὸν διαπραξαμένουσ, καὶ πολίτασ λέγω καὶ ξένουσ, καὶ γενομένουσ τοῖσ πράγμασιν ἐν καιρῷ, ὁμοῦ μὲν ἀμειβόμενοι τῆσ σπουδῆσ, ὁμοῦ δὲ καὶ πρὸσ τὸ μέλλον καὶ αὐτοὺσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἐπὶ τὰ ἴσα καὶ μείζω παρακαλοῦντεσ, μεγίσταισ ὅτι μάλιστα καὶ φιλοτιμοτάταισ ἐδωροῦντο τουτουσὶ ταῖσ τιμαῖσ, τοῦτο μὲν χαλκοῦσ ἐπ’ ἀγορᾶσ ἱστάντεσ, τοῦτο δὲ παρέδρουσ τοῖσ ἐν ἀκροπόλει θεοῖσ καθιστάντεσ, τοὺσ δὲ μεγάλων καὶ θαυμαστῶν καὶ τῶν αὐτῶν τοῖσ θεοῖσ ἀξιοῦντεσ τῶν προσρημάτων, ἔστι δ’ οἷσ καὶ χρήματα ὅτι πλεῖστα διδόντεσ·

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION