Xenophon, Minor Works, Περὶ Ἱππικῆς, chapter 1

(크세노폰, Minor Works, Περὶ Ἱππικῆς, chapter 1)

ἐπειδὴ διὰ τὸ συμβῆναι ἡμῖν πολὺν χρόνον ἱππεύειν οἰόμεθα ἔμπειροι ἱππικῆσ γεγενῆσθαι, βουλόμεθα καὶ τοῖσ νεωτέροισ τῶν φίλων δηλῶσαι ᾗ ἂν νομίζομεν αὐτοὺσ ὀρθότατα ἵπποισ προσφέρεσθαι. συνέγραψε μὲν οὖν καὶ Σίμων περὶ ἱππικῆσ, ὃσ καὶ τὸν κατὰ τὸ Ἐλευσίνιον Ἀθήνησιν ἵππον χαλκοῦν ἀνέθηκε καὶ ἐν τῷ βάθρῳ τὰ ἑαυτοῦ ἔργα ἐξετύπωσεν· ἡμεῖσ γε μέντοι ὅσοισ συνετύχομεν ταὐτὰ γνόντεσ ἐκείνῳ, οὐκ ἐξαλείφομεν ἐκ τῶν ἡμετέρων, ἀλλὰ πολὺ ἥδιον παραδώσομεν αὐτὰ τοῖσ φίλοισ, νομίζοντεσ ἀξιοπιστότερα εἶναι ὅτι κἀκεῖνοσ κατὰ ταὐτὰ ἡμῖν ἔγνω ἱππικὸσ ὤν· καὶ ὅσα δὴ παρέλιπεν ἡμεῖσ πειρασόμεθα δηλῶσαι. πρῶτον δὲ γράψομεν ὡσ ἄν τισ ἥκιστα ἐξαπατῷτο ἐν ἱππωνίᾳ.

τοῦ μὲν τοίνυν ἔτι ἀδαμάστου πώλου δῆλον ὅτι τὸ σῶμα δεῖ δοκιμάζειν· τῆσ γὰρ ψυχῆσ οὐ πάνυ σαφῆ τεκμήρια παρέχεται ὁ μήπω ἀναβαινόμενοσ. τοῦ γε μὴν σώματοσ πρῶτόν φαμεν χρῆναι τοὺσ πόδασ σκοπεῖν.

ὥσπερ γὰρ οἰκίασ οὐδὲν ὄφελοσ ἂν εἰή, εἰ τὰ ἄνω πάνυ καλὰ ἔχοι μὴ ὑποκειμένων οἱών δεῖ θεμελίων, οὕτω καὶ ἵππου πολεμιστηρίου οὐδὲν ἂν ὄφελοσ εἰή, οὐδ’ εἰ τἆλλα πάντα ἀγαθὰ ἔχοι, κακόπουσ δ’ εἰή· οὐδενὶ γὰρ ἂν δύναιτο τῶν ἀγαθῶν χρῆσθαι. πόδασ δ’ ἄν τισ δοκιμάζοι πρῶτον μὲν τοὺσ ὄνυχασ σκοπῶν·

οἱ γὰρ παχεῖσ πολὺ τῶν λεπτῶν διαφέρουσιν εἰσ εὐποδίαν· ἔπειτα οὐδὲ τοῦτο δεῖ λανθάνειν, πότερον αἱ ὁπλαί εἰσιν ὑψηλαὶ ἢ ταπειναὶ καὶ ἔμπροσθεν καὶ ὄπισθεν ἢ χαμηλαί. αἱ μὲν γὰρ ὑψηλαὶ πόρρω ἀπὸ τοῦ δαπέδου ἔχουσι τὴν χελιδόνα καλουμένην, αἱ δὲ ταπειναὶ ὁμοίωσ βαίνουσι τῷ τε ἰσχυροτάτῳ καὶ τῷ μαλακωτάτῳ τοῦ ποδόσ, ὥσπερ οἱ βλαισοὶ τῶν ἀνθρώπων· καὶ τῷ ψόφῳ δὲ ἔφη Σίμων δήλουσ εἶναι τοὺσ εὔποδασ, καλῶσ λέγων· ὥσπερ γὰρ κύμβαλον ψοφεῖ πρὸσ τὸ δάπεδον ἡ κοίλη ὁπλή. ἐπεὶ δὲ ἠρξάμεθα ἐντεῦθεν, ταύτῃ καὶ ἀναβησόμεθα πρὸσ τὸ ἄλλο σῶμα.

δεῖ τοίνυν καὶ τὰ ἀνωτέρω μὲν τῶν ὁπλῶν, κατωτέρω δὲ τῶν κυνηπόδων ὀστᾶ μήτε ἄγαν ὀρθὰ εἶναι ὥσπερ αἰγόσ· ἀντιτυπώτερα γὰρ ὄντα κόπτει τε τὸν ἀναβάτην καὶ παραπίμπραται μᾶλλον τὰ τοιαῦτα σκέλη· οὐδὲ μὴν ἄγαν ταπεινὰ τὰ ὀστᾶ δεῖ εἶναι· ψιλοῖντο γὰρ ἂν καὶ ἑλκοῖντο οἱ κυνήποδεσ εἴτ’ ἐν βώλοισ εἴτ’ ἐν λίθοισ ἐλαύνοιτο ὁ ἵπποσ. τῶν γε μὴν κνημῶν τὰ ὀστᾶ παχέα χρὴ εἶναι·

ταῦτα γάρ ἐστι στήριγγεσ τοῦ σώματοσ· οὐ μέντοι φλεψί γε οὐδὲ σαρξὶ παχέα· εἰ δὲ μή, ὅταν ἐν σκληροῖσ ἐλαύνηται, ἀνάγκη αἵματοσ ταῦτα πληροῦσθαι καὶ κρισσοὺσ γίγνεσθαι, καὶ παχύνεσθαι μὲν τὰ σκέλη, ἀφίστασθαι δὲ τὸ δέρμα. χαλῶντοσ δὲ τούτου πολλάκισ καὶ ἡ περόνη ἀποστᾶσα χωλὸν ἀπέδειξε τὸν ἵππον. τά γε μὴν γόνατα ἢν βαδίζων ὁ πῶλοσ ὑγρῶσ κάμπτῃ, εἰκάζοισ ἂν καὶ ἱππεύοντα ὑγρὰ ἕξειν τὰ σκέλη·

πάντεσ γὰρ προϊόντοσ τοῦ χρόνου ὑγροτέρωσ κάμπτουσιν ἐν τοῖσ γόνασι. τὰ δὲ ὑγρὰ δικαίωσ εὐδοκιμεῖ· ἀπταιστότερον γὰρ καὶ ἀκοπώτερον τὸν ἵππον τῶν σκληρῶν σκελῶν παρέχει. μηροί γε μέντοι οἱ ὑπὸ ταῖσ ὠμοπλάταισ ἢν παχεῖσ ὦσιν, ἰσχυρότεροί τε καὶ εὐπρεπέστεροι ὥσπερ ἀνδρὸσ φαίνονται.

καὶ μὴν στέρνα πλατύτερα ὄντα καὶ πρὸσ κάλλοσ καὶ πρὸσ ἰσχὺν καὶ πρὸσ τὸ μὴ ἐπαλλὰξ ἀλλὰ διὰ πολλοῦ τὰ σκέλη φέρειν εὐφυέστερα. ἀπό γε μὴν τοῦ στέρνου ὁ μὲν αὐχὴν αὐτοῦ μὴ ὥσπερ κάπρου προπετὴσ πεφύκοι, ἀλλ’ ὥσπερ ἀλεκτρυόνοσ ὀρθὸσ πρὸσ τὴν κορυφὴν ἥκοι, λαγαρὸσ δὲ εἰή τὰ κατὰ τὴν συγκαμπήν, ἡ δὲ κεφαλὴ ὀστώδησ οὖσα μικρὰν σιαγόνα ἔχοι.

οὕτωσ ὁ μὲν τράχηλοσ πρὸ τοῦ ἀναβάτου ἂν εἰή, τὸ δὲ ὄμμα <τὰ> πρὸ τῶν ποδῶν ὁρῴη. καὶ βιάζεσθαι δὲ ἥκιστ’ ἂν δύναιτο ὁ τοιοῦτον σχῆμα ἔχων καὶ εἰ πάνυ θυμοειδὴσ εἰή· οὐ γὰρ ἐγκάμπτοντεσ ἀλλ’ ἐκτείνοντεσ τὸν τράχηλον καὶ τὴν κεφαλὴν βιάζεσθαι οἱ ἵπποι ἐπιχειροῦσι. σκοπεῖν δὲ χρὴ καὶ εἰ ἀμφότεραι μαλακαὶ αἱ γνάθοι ἢ σκληρὰ ἡ ἑτέρα.

ἑτερόγναθοι γὰρ ὡσ τὰ πολλὰ οἱ μὴ ὁμοίασ τὰσ γνάθουσ ἔχοντεσ γίγνονται. καὶ μὴν τὸ ἐξόφθαλμον εἶναι ἐγρηγορὸσ μᾶλλον φαίνεται τοῦ κοιλοφθάλμου, καὶ ἐπὶ πλέον δ’ ἂν ὁ τοιοῦτοσ ὁρῴη. καὶ μυκτῆρέσ γε οἱ ἀναπεπταμένοι τῶν συμπεπτωκότων εὐπνοώτεροί τε ἅμα εἰσὶ καὶ γοργότερον τὸν ἵππον ἀποδεικνύουσι.

καὶ γὰρ ὅταν ὀργίζηται ἵπποσ ἵππῳ ἢ ἐν ἱππασίᾳ θυμῶται, εὐρύνει μᾶλλον τοὺσ μυκτῆρασ. καὶ μὴν κορυφὴ μὲν μείζων, ὦτα δὲ μικρότερα ἱππωδεστέραν τὴν κεφαλὴν ἀποφαίνει.

ἡ δ’ αὖ ὑψηλὴ ἀκρωμία τῷ τε ἀναβάτῃ ἀσφαλεστέραν τὴν ἕδραν καὶ τοῖσ ὤμοισ καὶ τῷ σώματι ἰσχυροτέραν τὴν πρόσφυσιν παρέχεται. <ῥάχισ γε μὴν> ἡ διπλῆ τῆσ ἁπλῆσ καὶ ἐγκαθῆσθαι μαλακωτέρα καὶ ἰδεῖν ἡδίων. καὶ πλευρὰ δὲ ἡ βαθυτέρα καὶ πρὸσ τὴν γαστέρα ὀγκωδεστέρα ἅμα εὐεδρότερόν τε καὶ ἰσχυρότερον καὶ εὐχιλότερον ὡσ ἐπὶ πολὺ τὸν ἵππον παρέχεται.

ὀσφῦσ γε μὴν ὅσῳ ἂν πλατυτέρα τε καὶ βραχυτέρα ᾖ, τοσούτῳ ῥᾷον μὲν ὁ ἵπποσ τὰ πρόσθεν αἴρεται, ῥᾷον δὲ τὰ ὄπισθεν προσάγεται· καὶ ὁ κενεὼν δὲ οὕτω μικρότατοσ φαίνεται, ὅσπερ μέγασ ὢν μέροσ μέν τι καὶ αἰσχύνει, μέροσ δέ τι καὶ ἀσθενέστερον καὶ δυσφορώτερον αὖ τὸν ἵππον παρέχεται. τά γε μὴν ἰσχία πλατέα μὲν εἶναι χρὴ καὶ εὔσαρκα, ἵνα ἀκόλουθα ᾖ ταῖσ πλευραῖσ καὶ τοῖσ στέρνοισ·

ἢν δὲ πάντα στερεὰ ᾖ, κουφότερα ἂν τὰ πρὸσ τὸν δρόμον εἰή καὶ ὀξύτερον μᾶλλον ἂν τὸν ἵππον παρέχοιτο. μηρούσ γε μὴν τοὺσ ὑπὸ τῇ οὐρᾷ ἢν ἅμα πλατείᾳ τῇ γραμμῇ διωρισμένουσ ἔχῃ, οὕτω καὶ τὰ ὄπισθεν σκέλη διὰ πολλοῦ ὑποθήσει.

τοῦτο δὲ ποιῶν ἅμα γοργοτέραν τε καὶ ἰσχυροτέραν ἕξει τὴν ὑπόβασίν τε καὶ ἱππασίαν καὶ ἅπαντα βελτίων ἔσται ἑαυτοῦ. τεκμήραιο δ’ ἂν καὶ ἀπ’ ἀνθρώπων· ὅταν γάρ τι ἀπὸ τῆσ γῆσ ἄρασθαι βούλωνται, διαβαίνοντεσ πάντεσ μᾶλλον ἢ συμβεβηκότεσ ἐπιχειροῦσιν αἴρεσθαι. τούσ γε μὴν ὄρχεισ δεῖ μὴ μεγάλουσ τὸν ἵππον ἔχειν, ὃ οὐκ ἔστι πώλου κατιδεῖν.

περί γε μὴν τῶν κάτωθεν, ἀστραγάλων ἢ κνημῶν καὶ κυνηπόδων καὶ ὁπλῶν, ταὐτὰ λέγομεν ἅπερ περὶ τῶν ἔμπροσθεν. γράψαι δὲ βούλομαι καὶ ἐξ ὧν ἂν περὶ μεγέθουσ ἥκιστα ἀποτυγχάνοι τισ.

ὅτου γὰρ ἂν ὦσιν αἱ κνῆμαι εὐθὺσ γιγνομένου ὑψηλόταται, οὗτοσ μέγιστοσ γίγνεται. προϊόντοσ γὰρ τοῦ χρόνου πάντων τῶν τετραπόδων αἱ μὲν κνῆμαι εἰσ μέγεθοσ οὐ μάλα αὔξονται, πρὸσ δὲ ταύτασ ὡσ ἂν συμμέτρωσ ἔχῃ συναύξεται καὶ τὸ ἄλλο σῶμα. εἶδοσ μὲν δὴ πώλου οὕτω δοκιμάζοντεσ μάλιστ’ ἂν ἡμῖν δοκοῦσι τυγχάνειν εὔποδοσ καὶ ἰσχυροῦ καὶ εὐσάρκου καὶ εὐσχήμονοσ καὶ εὐμεγέθουσ.

εἰ δέ τινεσ αὐξανόμενοι μεταβάλλουσιν, ὅμωσ οὕτω θαρρῶν τισ δοκιμάζοι ἄν· πολὺ γὰρ πλείονεσ εὔχρηστοι ἐξ αἰσχρῶν ἢ ἐκ τοιούτων αἰσχροὶ γίγνονται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION