Theocritus, Idylls, Βουκολίσκος

(테오크리토스, Idylls, Βουκολίσκος)

Εὐνείκα μ’ ἐγέλαξε θέλοντά μιν ἁδὺ φιλῆσαι, καί μ’ ἐπικερτομέοισα τάδ’ ἔννεπεν· "ἔρρ’ ἀπ’ ἐμεῖο. βουκόλοσ ὢν ἐθέλεισ με κύσαι τάλαν; οὐ μεμάθηκα ἀγροίκωσ φιλέειν, ἀλλ’ ἀστικὰ χείλεα θλίβειν. μή τύ γέ μευ κύσσῃσ τὸ καλὸν στόμα μηδ’ ἐν ὀνείροισ. οἱᾶ βλέπεισ, ὁπποῖα λαλεῖσ, ὡσ ἄγρια παίσδεισ, ὡσ τρυφέρ’ αἰκάλλεισ, ὡσ κωτίλα ῥήματα φράσδεισ· ὡσ μαλακὸν τὸ γένειον ἔχεισ, ὡσ ἁδέα χαίταν. χείλεά τοι νοσέοντι, χέρεσ δέ τοι ἐντὶ μέλαιναι, καὶ κακὸν ἐξόσδεισ. ἀπ’ ἐμεῦ φύγε, μή με μολύνῃσ. " τοιάδε μυθίζοισα τρὶσ εἰσ ἑὸν ἔπτυσε κόλπον, καί μ’ ἀπὸ τᾶσ κεφαλᾶσ ποτὶ τὼ πόδε συνεχὲσ εἶδε χείλεσι μυχθίζοισα καὶ ὄμμασι λοξὰ βλέποισα, καὶ πολὺ τᾷ μορφᾷ θηλύνετο, καί τι σεσαρὸσ καὶ σοβαρόν μ’ ἐγέλαξεν. ἐμοὶ δ’ ἄφαρ ἔζεσεν αἷμα, καὶ χρόα φοινίχθην ὑπὸ τὤλγεοσ ὡσ ῥόδον ἑρ́σᾳ. χἁ μὲν ἔβα με λιποῖσα· φέρω δ’ ὑποκάρδιον ὀργάν, ὅττί με τὸν χαρίεντα κακὰ μωμήσαθ’ ἑταίρα. ποιμένεσ, εἴπατέ μοι τὸ κρήγυον· οὐ καλὸσ ἐμμί; ἆρά τισ ἐξαπίνασ με θεὸσ βροτὸν ἄλλον ἔτευξε; καὶ γὰρ ἐμοὶ τὸ πάροιθεν ἐπάνθεεν ἁδύ τι κάλλοσ ὡσ κισσὸσ ποτὶ πρέμνον, ἐμὰν δ’ ἐπύκαζεν ὑπήναν, χαῖται δ’ οἱᾶ σέλινα περὶ κροτάφοισι κέχυντο, καὶ λευκὸν τὸ μέτωπον ἐπ’ ὀφρύσι λάμπε μελαίναισ· ὄμματά μοι γλαυκᾶσ χαροπώτερα πολλὸν Ἀθάνασ, καὶ στόμα δ’ αὖ πακτᾶσ γλυκερώτερον, ἐκ στομάτων δὲ ἔρρεέ μοι φωνὰ γλυκερωτέρα ἢ μέλι κηρῶ. ἁδὺ δέ μοι τὸ μέλισμα, καὶ ἢν σύριγγι μελίσδω, κἢν αὐλῷ δονέω, κἢν δώνακι, κἢν πλαγιαύλῳ. καὶ πᾶσαι καλόν με κατ’ ὤρεα φαντὶ γυναῖκεσ, καὶ πᾶσαί με φιλεῦντι· τὰ δ’ ἀστικά μ’ οὐκ ἐφίλασεν, ἀλλ’ ὅτι βουκόλοσ ἐμμὶ παρέδραμε κοὔποτ’ ἀκούει, ὡσ ὁ καλὸσ Διόνυσοσ ἐν ἄγκεσι πόρτιν ἔλαυνεν· οὐκ ἔγνω δ’, ὅτι Κύπρισ ἐπ’ ἀνέρι μήνατο βούτᾳ καὶ Φρυγίοισ ἐνόμευσεν ἐν ὤρεσι καὶ τὸν Ἄδωνιν ἐν δρυμοῖσι φίλασε καὶ ἐν δρυμοῖσιν ἔκλαυσεν. Ἐνδυμίων δὲ τίσ ἦν; οὐ βουκόλοσ; ὅν γε Σελάνα βουκολέοντα φίλασεν, ἀπ’ Οὐλύμπω δὲ μολοῖσα λάθριον ἀν νάποσ ἦλθε καὶ εἰσ ἕνα παιδὶ κάθευδε. καὶ τὺ ̔Ρέα κλαίεισ τὸν βουκόλον. οὐχὶ δὲ καὶ τὺ ὦ Κρονίδα διὰ παῖδα βοηνόμον ὄρνισ ἐπλάγχθησ; Εὐνείκα δὲ μόνα τὸν βουκόλον οὐκ ἐφίλασεν, ἁ Κυβέλασ κρέσσων καὶ Κύπριδοσ ἠδὲ Σελάνασ. μηκέτι μηδὲ σὺ Κύπρι τὸν ἁδέα μήτε κατ’ ἄστυ μήτ’ ἐν ὄρει φιλέοισ, μούνη δ’ ἀνὰ νύκτα καθεύδοισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION