Theocritus, Idylls, Ὕλας

(테오크리토스, Idylls, Ὕλας)

Οὐχ ἁμῖν τὸν Ἔρωτα μόνοισ ἔτεχ’, ὡσ ἐδοκεῦμεσ, Νικία, ᾧ τινι τοῦτο θεῶν ποκα τέκνον ἔγεντο. οὐχ ἁμῖν τὰ καλὰ πράτοισ καλὰ φαίνεται εἶμεν, οἳ θνατοὶ πελόμεσθα, τὸ δ’ αὔριον οὐκ ἐσορῶμεσ· ἀλλὰ καὶ ὡμφιτρύωνοσ ὁ χαλκεοκάρδιοσ υἱόσ, ὃσ τὸν λῖν ὑπέμεινε τὸν ἄγριον, ἤρατο παιδόσ, τῶ χαρίεντοσ Ὕλα, τῶ τὰν πλοκαμῖδα φορεῦντοσ, καί νιν πάντ’ ἐδίδαξε πατὴρ ὡσεὶ φίλον υἱέα, ὅσσα μαθὼν ἀγαθὸσ καὶ ἀοίδιμοσ αὐτὸσ ἔγεντο· χωρὶσ δ’ οὐδέποκ’ ἦσ, οὔτ’ εἰ μέσον ἆμαρ ὄροιτο, οὔτ’ ἄρ’ ὅχ’ ἁ λεύκιπποσ ἀνατρέχοι ἐσ Διὸσ Ἀώσ, οὐδ’ ὁπόκ’ ὀρτάλιχοι μινυροὶ ποτὶ κοῖτον ὁρῷεν, σεισαμένασ πτερὰ ματρὸσ ἐπ’ αἰθαλόεντι πετεύρῳ, ὡσ αὐτῷ κατὰ θυμὸν ὁ παῖσ πεποναμένοσ εἰή, αὐτῷ δ’ εὖ ἕλκων ἐσ ἀλαθινὸν ἄνδρ’ ἀποβαίη. ἀλλ’ ὅτε τὸ χρύσειον ἔπλει μετὰ κῶασ Ἰήσων Αἰσονίδασ, οἱ δ’ αὐτῷ ἀριστῆεσ συνέποντο πασᾶν ἐκ πολίων προλελεγμένοι, ὧν ὄφελόσ τι, ἵκετο χὡ ταλαεργὸσ ἀνὴρ ἐσ ἀφνειὸν Ἰωλκόν, Ἀλκμήνησ υἱὸσ Μιδεάτιδοσ ἡρωίνησ, σὺν δ’ αὐτῷ κατέβαινεν Ὕλασ εὐέδρον ἐσ Ἀργώ, ἅτισ κυανεᾶν οὐχ ἥψατο συνδρομάδων ναῦσ, ἀλλὰ διεξάιξε‐‐βαθὺν δ’ εἰσέδραμε Φᾶσιν‐‐ αἰετὸσ ἐσ μέγα λαῖτμα· ἀφ’ οὗ τότε χοιράδεσ ἔσταν. ἆμοσ δ’ ἀντέλλοντι Πελειάδεσ, ἐσχατιαὶ δὲ ἄρνα νέον βόσκοντι, τετραμμένου εἰάροσ ἤδη, τᾶμοσ ναυτιλίασ μιμνάσκετο θεῖοσ ἀώτοσ ἡρώων, κοίλαν δὲ καθιδρυνθέντεσ ἐσ Ἀργὼ Ἑλλάσποντον ἵκοντο νότῳ τρίτον ἆμαρ ἀέντι, εἴσω δ’ ὁρ́μον ἔθεντο Προποντίδοσ, ἔνθα Κιανῶν αὔλακασ εὐρύνοντι βόεσ τρίβοντεσ ἄροτρα. ἐκβάντεσ δ’ ἐπὶ θῖνα κατὰ ζυγὰ δαῖτα πένοντο δειελινοί, πολλοὶ δὲ μίαν στορέσαντο χαμεύναν. λειμὼν γάρ σφιν ἔκειτο, μέγα στιβάδεσσιν ὄνειαρ, ἔνθεν βούτομον ὀξὺ βαθύν τ’ ἐτάμοντο κύπειρον. κᾤχεθ’ Ὕλασ ὁ ξανθὸσ ὕδωρ ἐπιδόρπιον οἰσῶν αὐτῷ θ’ Ἡρακλῆι καὶ ἀστεμφεῖ Τελαμῶνι, οἳ μίαν ἄμφω ἑταῖροι ἀεὶ δαίνυντο τράπεζαν, χάλκεον ἄγγοσ ἔχων. τάχα δὲ κράναν ἐνόησεν ἡμένῳ ἐν χώρῳ· περὶ δὲ θρύα πολλὰ πεφύκει, κυάνεόν τε χελιδόνιον χλωρόν τ’ ἀδίαντον καὶ θάλλοντα σέλινα καὶ εἰλιτενὴσ ἄγρωστισ. ὕδατι δ’ ἐν μέσσῳ Νύμφαι χορὸν ἀρτίζοντο, Νύμφαι ἀκοίμητοι, δειναὶ θεαὶ ἀγροιώταισ, Εὐνείκα καὶ Μαλὶσ ἐάρ θ’ ὁρόωσα Νύχεια, ἤτοι ὁ κοῦροσ ἐπεῖχε ποτῷ πολυχανδέα κρωσσὸν βάψαι ἐπειγόμενοσ, ταὶ δ’ ἐν χερὶ πᾶσαι ἔφυσαν· πασάων γὰρ ἔρωσ ἁπαλὰσ φρένασ ἐξεσόβησεν Ἀργείῳ ἐπὶ παιδί· κατήριπε δ’ ἐσ μέλαν ὕδωρ ἀθρόοσ, ὡσ ὅτε πυρσὸσ ἀπ’ οὐρανοῦ ἤριπεν ἀστὴρ ἀθρόοσ, ἐν πόντῳ, ναύταισ δέ τισ εἶπεν ἑταίροισ· "κουφότερ’ ὦ παῖδεσ ποιεῖσθ’ ὅπλα· πνευστικὸσ οὖροσ. " Νύμφαι μὲν σφετέροισ ἐπὶ γούνασι κοῦρον ἔχοισαι δακρυόεντ’ ἀγανοῖσι παρεψύχοντ’ ἐπέεσσιν. Ἀμφιτρυωνιάδασ δὲ ταρασσόμενοσ περὶ παιδὶ ᾤχετο, μαιωτιστὶ λαβὼν εὐκαμπέα τόξα καὶ ῥόπαλον, τό οἱ αἰὲν ἐχάνδανε δεξιτερὴ χείρ. τρὶσ μὲν Ὕλαν ἀύσεν, ὅσον βαρὺσ ἤρυγε λαιμόσ· τρὶσ δ’ ἄρ’ ὁ παῖσ ὑπάκουσεν, ἀραιὰ δ’ ἵκετο φωνὰ ἐξ ὕδατοσ, παρεὼν δὲ μάλα σχεδὸν εἴδετο πόρρω. ὡσ δ’ ὁπότ’ ἠυγένειοσ ἀπόπροθι λῖσ ἐσακούσασ, νεβροῦ φθεγξαμένασ τισ ἐν οὔρεσιν ὠμοφάγοσ λῖσ ἐξ εὐνᾶσ ἔσπευσεν ἑτοιμοτάταν ἐπὶ δαῖτα· Ἡρακλέησ τοιοῦτοσ ἐν ἀτρίπτοισιν ἀκάνθαισ παῖδα ποθῶν δεδόνητο, πολὺν δ’ ἐπελάμβανε χῶρον. σχέτλιοι οἱ φιλέοντεσ· ἀλώμενοσ ὅσσ’ ἐμόγησεν οὔρεα καὶ δρυμούσ, τὰ δ’ Ἰήσονοσ ὕστερα πάντ’ ἦσ. ναῦσ γέμεν ἄρμεν’ ἔχοισα μετάρσια τῶν παρεόντων, ἱστία δ’ ἡμίθεοι μεσονύκτιον ἐξεκάθαιρον Ἡρακλῆα μένοντεσ. ὁ δ’ ᾇ πόδεσ ἆγον ἐχώρει μαινόμενοσ· χαλεπὸσ γὰρ ἔσω θεὸσ ἧπαρ ἄμυσσεν. οὕτω μὲν κάλλιστοσ Ὕλασ μακάρων ἀμιθρεῖται· Ἡρακλέην δ’ ἡρ́ωεσ ἐκερτόμεον λιποναύταν, οὕνεκεν ἠρώησε τριακοντάζυγον Ἀργώ, πεζᾷ δ’ ἐσ Κόλχουσ τε καὶ ἄξενον ἵκετο Φᾶσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION