헬라어 문장 검색 - Σοπηοξ́Οεδιπυσ́15́

(소포클레스, Oedipus at Colonus, episode)

ἄνδρεσ πολῖται, ξυντομωτάτωσ, μὲν ἂν τύχοιμι λέξασ Οἰδίπουν ὀλωλότα· ἃ δ’ ἦν τὰ πραχθέντ’, οὔθ’ ὁ μῦθοσ ἐν βραχεῖ φράσαι πάρεστιν οὔτε τἄργ’ ὅσ’ ἦν ἐκεῖ. ὄλωλε γὰρ δύστηνοσ; ὡσ λελοιπότα κεῖνον τὸν ἀεὶ βίοτον ἐξεπίστασο. πῶσ; ἆρα θείᾳ κἀπόνῳ τάλασ τύχῃ; ταῦτ’ ἐστὶν ἤδη κἀποθαυμάσαι πρέπον. ὡσ μὲν γὰρ ἐνθένδ’ εἱρ͂πε, καὶ σύ που παρὼν ἔξοισθ’, ὑφηγητῆροσ οὐδενὸσ φίλων, ἀλλ’ αὐτὸσ ἡμῖν πᾶσιν ἐξηγούμενοσ. ἐπεὶ δ’ ἀφῖκτο τὸν καταρράκτην ὀδὸν χαλκοῖσ βάθροισι γῆθεν ἐρριζωμένον, ἔστη κελεύθων ἐν πολυσχίστων μιᾷ, κοίλου πέλασ κρατῆροσ, οὗ τὰ Θησέωσ Περίθου τε κεῖται πίστ’ ἀεὶ ξυνθήματα. ἀφ’ οὗ μέσοσ στὰσ τοῦ τε Θορικίου πέτρου κοίλησ τ’ ἀχέρδου κἀπὸ λαί̈νου τάφου, καθέζετ’· εἶτ’ ἔλυσε δυσπινεῖσ στολάσ. κἄπειτ’ ἀύ̈σασ παῖδασ ἠνώγει ῥυτῶν ὑδάτων ἐνεγκεῖν λουτρὰ καὶ χοάσ ποθεν· τὼ δ’ εὐχλόου Δήμητροσ εἰσ προσόψιον πάγον μολοῦσαι τάσδ’ ἐπιστολὰσ πατρὶ ταχεῖ ’πόρευσαν σῦν χρόνῳ, λουτροῖσ τέ νιν ἐσθῆτί τ’ ἐξήσκησαν ᾗ νομίζεται. ἐπεὶ δὲ παντὸσ εἶχε δρῶντοσ ἡδονὴν κοὐκ ἦν ἔτ’ οὐδὲν ἀργὸν ὧν ἐφίετο, κτύπησε μὲν Ζεὺσ χθόνιοσ αἱ δὲ παρθένοι ῥίγησαν, ὡσ ἤκουσαν· ἐσ δὲ γούνατα πατρὸσ πεσοῦσαι ’κλαιον οὐδ’ ἀνίεσαν στέρνων ἀραγμοὺσ οὐδὲ παμμήκεισ γόουσ. ὁ δ’ ὡσ ἀκούει φθόγγον ἐξαίφνησ πικρόν, πτύξασ ἐπ’ αὐταῖσ χεῖρασ εἶπεν· ὦ τέκνα, οὐκ ἔστ’ ἔθ’ ὑμῖν τῇδ’ ἐν ἡμέρᾳ πατήρ. ὄλωλε γὰρ δὴ πάντα τἀμά, κοὐκέτι τὴν δυσπόνητον ἕξετ’ ἀμφ’ ἐμοὶ τροφήν· σκληρὰν μέν, οἶδα, παῖδεσ· ἀλλ’ ἓν γὰρ μόνον τὰ πάντα λύει ταῦτ’ ἔποσ μοχθήματα. τὸ γὰρ φιλεῖν οὐκ ἔστιν ἐξ ὅτου πλέον ἢ τοῦδε τἀνδρὸσ ἔσχεθ’, οὗ τητώμεναι τὸ λοιπὸν ἤδη τὸν βίον διάζετον. τοιαῦτ’ ἐπ’ ἀλλήλοισιν ἀμφικείμενοι λύγδην ἔκλαιον πάντεσ. ὡσ δὲ πρὸσ τέλοσ γόων ἀφίκοντ’ οὐδ’ ἔτ’ ὠρώρει βοή, ἦν μὲν σιωπή· φθέγμα δ’ ἐξαίφνησ τινὸσ θώϋξεν αὐτόν, ὥστε πάντασ ὀρθίασ στῆσαι φόβῳ δείσαντασ ἐξαίφνησ τρίχασ, καλεῖ γὰρ αὐτὸν πολλὰ πολλαχῇ θεόσ· ὦ οὗτοσ οὗτοσ, Οἰδίπουσ, τί μέλλομεν χωρεῖν; πάλαι δὴ τἀπὸ σοῦ βραδύνεται. ὁ δ’ ὡσ ἐπῄσθετ’ ἐκ θεοῦ καλούμενοσ, αὐδᾷ μολεῖν οἱ γῆσ ἄνακτα Θησέα. κἀπεὶ προσῆλθεν, εἶπεν· ὦ φίλον κάρα, δόσ μοι χερὸσ σῆσ πίστιν ὁρκίαν τέκνοισ, ὑμεῖσ τε, παῖδεσ, τῷδε· καὶ καταίνεσον μήποτε προδώσειν τάσδ’ ἑκών, τελεῖν δ’ ὅσ’ ἂν μέλλῃσ φρονῶν εὖ ξυμφέροντ’ αὐτοῖσ ἀεί. ὁ δ’, ὡσ ἀνὴρ γενναῖοσ, οὐκ οἴκτου μέτα κατῄνεσεν τάδ’ ὁρ́κιοσ δράσειν ξένῳ. ὅπωσ δὲ ταῦτ’ ἔδρασεν, εὐθὺσ Οἰδίπουσ ψαύσασ ἀμαυραῖσ χερσὶν ὧν παίδων λέγει· ὦ παῖδε, τλάσασ χρὴ τὸ γενναῖον φρενὶ χωρεῖν τόπων ἐκ τῶνδε, μηδ’ ἃ μὴ θέμισ λεύσσειν δικαιοῦν μηδὲ φωνούντων κλύειν, ἀλλ’ ἑρ́πεθ’ ὡσ τάχιστα· πλὴν ὁ κύριοσ Θησεὺσ παρέστω μανθάνων τὰ δρώμενα. τοσαῦτα φωνήσαντοσ εἰσηκούσαμεν ξύμπαντεσ· ἀστακτὶ δὲ σὺν ταῖσ παρθένοισ στένοντεσ ὡμαρτοῦμεν. ὡσ δ’ ἀπήλθομεν, χρόνῳ βραχεῖ στραφέντεσ ἐξαπείδομεν τὸν ἄνδρα τὸν μὲν οὐδαμοῦ παρόντ’ ἔτι, ἄνακτα δ’ αὐτὸν ὀμμάτων ἐπίσκιον χεῖρ’ ἀντέχοντα κρατόσ, ὡσ δεινοῦ τινοσ φόβου φανέντοσ οὐδ’ ἀνασχετοῦ βλέπειν. ἔπειτα μέντοι βαιὸν οὐδὲ σὺν χρόνῳ ὁρῶμεν αὐτὸν γῆν τε προσκυνοῦνθ’ ἅμα καὶ τὸν θεῶν Ὄλυμπον ἐν ταὐτῷ λόγῳ. μόρῳ δ’ ὁποίῳ κεῖνοσ ὤλετ’, οὐδ’ ἂν εἷσ θνητῶν φράσειε, πλὴν τὸ Θησέωσ κάρα. οὐ γάρ τισ αὐτὸν οὔτε πυρφόροσ θεοῦ κεραυνὸσ ἐξέπραξεν οὔτε ποντία θύελλα κινηθεῖσα τῷ τότ’ ἐν χρόνῳ, ἀλλ’ ἤ τισ ἐκ θεῶν πομπὸσ ἢ τὸ νερτέρων εὔνουν διαστὰν γῆσ ἀλύπητον βάθρον. ἁνὴρ γὰρ οὐ στενακτὸσ οὐδὲ σὺν νόσοισ ἀλγεινὸσ ἐξεπέμπετ’, ἀλλ’ εἴ τισ βροτῶν θαυμαστόσ. εἰ δὲ μὴ δοκῶ φρονῶν λέγειν, οὐκ ἂν παρείμην οἷσι μὴ δοκῶ φρονεῖν. ποῦ δ’ αἵ τε παῖδεσ χοἰ προπέμψαντεσ φίλων; αἵδ’ οὐχ ἑκάσ· γόων γὰρ οὐκ ἀσήμονεσ φθόγγοι σφε σημαίνουσι δεῦρ’ ὁρμωμένασ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Sophocles, Oedipus at Colonus, episode

(소포클레스, Oedipus at Colonus, episode)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION