헬라어 문장 검색 - Σοπηοξ́Οεδιπυσ́13́

(소포클레스, Oedipus at Colonus, episode)

τίσ αὖ παρ’ ὑμῶν κοινὸσ ἠχεῖται κτύποσ, σαφὴσ μὲν ἀστῶν, ἐμφανὴσ δὲ τοῦ ξένου; μή τισ Διὸσ κεραυνὸσ ἤ τισ ὀμβρία χάλαζ’ ἐπιρράξασα; πάντα γὰρ θεοῦ τοιαῦτα χειμάζοντοσ εἰκάσαι πάρα. ἄναξ, ποθοῦντι προυφάνησ, καί σοι θεῶν τύχην τισ ἐσθλὴν τῆσδ’ ἔθηκε τῆσ ὁδοῦ. τί δ’ ἐστίν, ὦ παῖ Λαί̈ου, νέορτον αὖ; ῥοπὴ βίου μοι· καί σ’ ἅπερ ξυνῄνεσα θέλω πόλιν τε τήνδε μὴ ψεύσασ θανεῖν. τῷ δ’ ἐκπέπεισαι τοῦ μόρου τεκμηρίῳ; αὐτοὶ θεοὶ κήρυκεσ ἀγγέλλουσί μοι, ψεύδοντεσ οὐδὲν σῆμα τῶν προκειμένων. πῶσ εἶπασ, ὦ γεραιέ, δηλοῦσθαι τάδε; αἱ πολλὰ βρονταὶ διατελεῖσ τὰ πολλά τε στράψαντα χειρὸσ τῆσ ἀνικήτου βέλη. πείθεισ με· πολλὰ γάρ σε θεσπίζονθ’ ὁρῶ κοὐ ψευδόφημα· χὤ τι χρὴ ποιεῖν λέγε. ἐγὼ διδάξω, τέκνον Αἰγέωσ, ἅ σοι γήρωσ ἄλυπα τῇδε κείσεται πόλει. χῶρον μὲν αὐτὸσ αὐτίκ’ ἐξηγήσομαι, ἄθικτοσ ἡγητῆροσ, οὗ με χρὴ θανεῖν. τοῦτον δὲ φράζε μή ποτ’ ἀνθρώπων τινί, μήθ’ οὗ κέκευθε μήτ’ ἐν οἷσ κεῖται τόποισ· ὥσ σοι πρὸ πολλῶν ἀσπίδων ἀλκὴν ὅδε δορόσ τ’ ἐπακτοῦ γειτονῶν ἀεὶ τιθῇ. ἃ δ’ ἐξάγιστα μηδὲ κινεῖται λόγῳ, αὐτὸσ μαθήσει, κεῖσ’ ὅταν μόλῃσ μόνοσ· ὡσ οὔτ’ ἂν ἀστῶν τῶνδ’ ἂν ἐξείποιμί τῳ οὔτ’ ἂν τέκνοισι τοῖσ ἐμοῖσ, στέργων ὅμωσ. ἀλλ’ αὐτὸσ αἰεὶ σῷζε, χὤταν εἰσ τέλοσ τοῦ ζῆν ἀφικνῇ, τῷ προφερτάτῳ μόνῳ σήμαιν’, ὁ δ’ αἰεὶ τὠπιόντι δεικνύτω. χοὔτωσ ἀδῇον τήνδ’ ἐνοικήσεισ πόλιν σπαρτῶν ἀπ’ ἀνδρῶν· αἱ δὲ μυρίαι πόλεισ, κἂν εὖ τισ οἰκῇ, ῥᾳδίωσ καθύβρισαν. θεοὶ γὰρ εὖ μέν, ὀψὲ δ’ εἰσορῶσ’, ὅταν τὰ θεῖ’ ἀφείσ τισ εἰσ τὸ μαίνεσθαι τραπῇ· ὃ μὴ σύ, τέκνον Αἰγέωσ, βούλου παθεῖν. τὰ μὲν τοιαῦτ’ οὖν εἰδότ’ ἐκδιδάσκομεν. χῶρον δ’, ἐπείγει γάρ με τοὐκ θεοῦ παρόν, στείχωμεν ἤδη μηδ’ ἔτ’ ἐντρεπώμεθα. ὦ παῖδεσ, ὧδ’ ἕπεσθ’· ἐγὼ γὰρ ἡγεμὼν σφῷν αὖ πέφασμαι καινόσ, ὥσπερ σφὼ πατρί. χωρεῖτε καὶ μὴ ψαύετ’, ἀλλ’ ἐᾶτέ με αὐτὸν τὸν ἱερὸν τύμβον ἐξευρεῖν, ἵνα μοῖρ’ ἀνδρὶ τῷδε τῇδε κρυφθῆναι χθονί. τῇδ’ ὧδε, τῇδε βᾶτε· τῇδε γάρ μ’ ἄγει Ἑρμῆσ ὁ πομπὸσ ἥ τε νερτέρα θεόσ. ὦ φῶσ ἀφεγγέσ, πρόσθε πού ποτ’ ἦσθ’ ἐμόν, νῦν δ’ ἔσχατόν σου τοὐμὸν ἅπτεται δέμασ. ἤδη γὰρ ἑρ́πω τὸν τελευταῖον βίον κρύψων παρ’ Αἵδην. ἀλλά, φίλτατε ξένων, αὐτόσ τε χώρα θ’ ἥδε πρόσπολοί τε σοὶ εὐδαίμονεσ γένοισθε, κἀπ’ εὐπραξίᾳ μέμνησθέ μου θανόντοσ εὐτυχεῖσ ἀεί.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Sophocles, Oedipus at Colonus, episode

(소포클레스, Oedipus at Colonus, episode)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION