헬라어 문장 검색 - Σεπτύ003́

(70인역 성경, 레위기)

ΚΑΙ ἀνεκάλεσε Μωυσῆν, καὶ ἐλάλησε Κύριοσ αὐτῷ ἐκ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου λέγων. λάλησον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. ἄνθρωποσ ἐξ ὑμῶν ἐὰν προσαγάγῃ δῶρα τῷ Κυρίῳ, ἀπὸ τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ τῶν βοῶν καὶ ἀπὸ τῶν προβάτων προσοίσετε τὰ δῶρα ὑμῶν. ἐὰν ὁλοκαύτωμα τὸ δῶρον αὐτοῦ ἐκ τῶν βοῶν, ἄρσεν ἄμωμον προσάξει. πρὸσ τὴν θύραν τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου προσοίσει αὐτὸ δεκτὸν ἐναντίον Κυρίου. καὶ ἐπιθήσει τὴν χεῖρα ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ καρπώματοσ, δεκτὸν αὐτῷ ἐξιλάσασθαι περὶ αὐτοῦ. καὶ σφάξουσι τὸν μόσχον ἔναντι Κυρίου, καὶ προσοίσουσιν οἱ υἱοὶ Ἀαρὼν οἱ ἱερεῖσ τὸ αἷμα, καὶ προσχεοῦσι τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλῳ τὸ ἐπὶ τῶν θυρῶν τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. καὶ ἐκδείραντεσ τὸ ὁλοκαύτωμα μελιοῦσιν αὐτὸ κατὰ μέλη, καὶ ἐπιθήσουσιν οἱ υἱοὶ Ἀαρὼν οἱ ἱερεῖσ πῦρ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ ἐπιστοιβάσουσι ξύλα ἐπὶ τὸ πῦρ. καὶ ἐπιστοιβάσουσιν οἱ υἱοὶ Ἀαρὼν οἱ ἱερεῖσ τὰ διχοτομήματα καὶ τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ στέαρ ἐπὶ τὰ ξύλα τὰ ἐπὶ τοῦ πυρὸσ τὰ ὄντα ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου, τὰ δὲ ἐγκοίλια καὶ τοὺσ πόδασ πλυνοῦσιν ὕδατι, καὶ ἐπιθήσουσιν οἱ ἱερεῖσ τὰ πάντα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. κάρπωμά ἐστι, θυσία, ὀσμὴ εὐωδίασ τῷ Κυρίῳ. Ἐὰν δὲ ἀπὸ τῶν προβάτων τὸ δῶρον αὐτοῦ τῷ Κυρίῳ, ἀπό τε τῶν ἀρνῶν καὶ τῶν ἐρίφων, εἰσ ὁλοκαυτώματα, ἄρσεν ἄμωμον προσάξει αὐτὸ καὶ ἐπιθήσει τὴν χεῖρα ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. καὶ σφάξουσιν αὐτὸ ἐκ πλαγίων τοῦ θυσιαστηρίου πρὸσ βορρᾶν ἔναντι Κυρίου καὶ προσχεοῦσιν οἱ υἱοὶ Ἀαρὼν οἱ ἱερεῖσ τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλῳ. καὶ διελοῦσιν αὐτὸ κατὰ μέλη καὶ τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ στέαρ, καὶ ἐπιστοιβάσουσιν οἱ ἱερεῖσ αὐτὰ ἐπὶ τὰ ξύλα τὰ ἐπὶ τοῦ πυρὸσ τὰ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ τὰ ἐγκοίλια καὶ τοὺσ πόδασ πλυνοῦσιν ὕδατι. καὶ προσοίσει ὁ ἱερεὺσ τὰ πάντα καὶ ἐπιθήσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. κάρπωμά ἐστι, θυσία, ὀσμὴ εὐωδίασ τῷ Κυρίῳ. Ἐὰν δὲ ἀπὸ τῶν πετεινῶν κάρπωμα προσφέρῃ δῶρον αὐτοῦ τῷ Κυρίῳ, καὶ προσοίσει ἀπὸ τῶν τρυγόνων, ἢ ἀπὸ τῶν περιστερῶν τὸ δῶρον αὐτοῦ. καὶ προσοίσει αὐτὸ ὁ ἱερεὺσ πρὸσ τὸ θυσιαστήριον καὶ ἀποκνίσει τὴν κεφαλήν, καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺσ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ στραγγιεῖ τὸ αἷμα πρὸσ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ ἀφελεῖ τὸν πρόλοβον σὺν τοῖσ πτεροῖσ καὶ ἐκβαλεῖ αὐτὸ παρὰ τὸ θυσιαστήριον κατὰ ἀνατολάσ εἰσ τὸν τόπον τῆσ σποδοῦ. καὶ ἐκκλάσει αὐτὸ ἐκ τῶν πτερύγων καὶ οὐ διελεῖ, καὶ ἐπιθήσει αὐτὸ ὁ ἱερεὺσ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, ἐπὶ τὰ ξύλα τὰ ἐπὶ τοῦ πυρόσ. κάρπωμά ἐστι, θυσία, ὀσμὴ εὐωδίασ τῷ Κυρίῳ. ΕΑΝ δὲ ψυχὴ προσφέρῃ δῶρον θυσίαν τῷ Κυρίῳ, σεμίδαλισ ἔσται τὸ δῶρον αὐτοῦ, καὶ ἐπιχεεῖ ἐπ̓ αὐτὸ ἔλαιον καὶ ἐπιθήσει ἐπ̓ αὐτὸ λίβανον. θυσία ἐστί.

καὶ οἴσει πρὸσ τοὺσ υἱοὺσ Ἀαρὼν τοὺσ ἱερεῖσ, καὶ δραξάμενοσ ἀπ̓ αὐτῆσ πλήρη τὴν δράκα ἀπὸ τῆσ σεμιδάλεωσ σὺν τῷ ἐλαίῳ καὶ πάντα τὸν λίβανον αὐτῆσ, καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺσ τὸ μνημόσυνον αὐτῆσ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. θυσία, ὀσμὴ εὐωδίασ τῷ Κυρίῳ. καὶ τὸ λοιπὸν ἀπὸ τῆσ θυσίασ Ἀαρὼν καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ. ἅγιον τῶν ἁγίων ἀπὸ τῶν θυσιῶν Κυρίου. ἐὰν δὲ προσφέρῃ δῶρον θυσίαν πεπεμμένην ἐν κλιβάνῳ, δῶρον Κυρίῳ ἐκ σεμιδάλεωσ, ἄρτουσ ἀζύμουσ πεφυραμένουσ ἐν ἐλαίῳ καὶ λάγανα ἄζυμα διακεχρισμένα ἐν ἐλαίῳ. ἐὰν δὲ θυσία ἀπὸ τηγάνου τὸ δῶρόν σου, σεμίδαλισ πεφυραμένη ἐν ἐλαίῳ, ἄζυμά ἐστι. καὶ διαθρύψεισ αὐτὰ κλάσματα, καὶ ἐπιχεεῖσ ἐπ̓ αὐτὰ ἔλαιον. θυσία ἐστὶ Κυρίῳ. ἐὰν δὲ θυσία ἀπὸ τηγάνου τὸ δῶρόν σου, σεμίδαλισ ἐν ἐλαίῳ ποιηθήσεται. καὶ προσοίσει τὴν θυσίαν, ἣν ἂν ποιήσῃ ἐκ τούτων τῷ Κυρίῳ, καὶ προσοίσει πρὸσ τὸν ἱερέα. καὶ προσεγγίσασ πρὸσ τὸ θυσιαστήριον ἀφελεῖ ὁ ἱερεὺσ ἀπὸ τῆσ θυσίασ τὸ μνημόσυνον αὐτῆσ, καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺσ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. κάρπωμα, ὀσμὴ εὐωδίασ τῷ Κυρίῳ. τὸ δὲ καταλειφθὲν ἀπὸ τῆσ θυσίασ, Ἀαρὼν καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ. ἅγια τῶν ἁγίων ἀπὸ τῶν καρπωμάτων Κυρίου. Πᾶσαν θυσίαν, ἣν ἂν προσφέρητε Κυρίῳ, οὐ ποιήσετε ζυμωτόν. πᾶσαν γὰρ ζύμην καὶ πᾶν μέλι οὐ προσοίσετε ἀπ̓ αὐτοῦ, καρπῶσαι Κυρίῳ. δῶρον ἀπαρχῆσ προσοίσετε αὐτὰ Κυρίῳ, ἐπὶ δὲ τὸ θυσιαστήριον οὐκ ἀναβιβασθήσεται εἰσ ὀσμὴν εὐωδίασ Κυρίῳ. καὶ πᾶν δῶρον θυσίασ ὑμῶν ἁλὶ ἁλισθήσεται. οὐ διαπαύσατε ἅλασ διαθήκησ Κυρίου ἀπὸ θυσιασμάτων ὑμῶν, ἐπὶ παντὸσ δώρου ὑμῶν προσοίσετε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ὑμῶν ἅλασ. ἐὰν δὲ προσφέρῃσ θυσίαν πρωτογεννημάτων τῷ Κυρίῳ, νέα πεφρυγμένα χίδρα ἐρικτὰ τῷ Κυρίῳ, καὶ προσοίσεισ τὴν θυσίαν τῶν πρωτογεννημάτων καὶ ἐπιχεεῖσ ἐπ̓ αὐτὴν ἔλαιον καὶ ἐπιθήσεισ ἐπ̓ αὐτὴν λίβανον. θυσία ἐστί. καὶ ἀνοίσει ὁ ἱερεὺσ τὸ μνημόσυνον αὐτῆσ ἀπὸ τῶν χίδρων σὺν τῷ ἐλαίῳ καὶ πάντα τὸν λίβανον αὐτῆσ. κάρπωμά ἐστι τῷ Κυρίῳ. ΕΑΝ δὲ θυσία σωτηρίου τὸ δῶρον αὐτοῦ τῷ Κυρίῳ, ἐὰν μὲν ἐκ τῶν βοῶν αὐτοῦ προσαγάγῃ, ἐάν τε ἄρσεν, ἐάν τε θῆλυ, ἄμωμον προσάξει αὐτὸ ἔναντι Κυρίου.

καὶ ἐπιθήσει τὰσ χεῖρασ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ δώρου, καὶ σφάξει αὐτὸ ἐναντίον Κυρίου παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου, καὶ προσχεοῦσιν οἱ υἱοὶ Ἀαρὼν οἱ ἱερεῖσ τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων κύκλῳ. καὶ προσάξουσιν ἀπὸ τῆσ θυσίασ τοῦ σωτηρίου κάρπωμα Κυρίῳ, τὸ στέαρ τὸ κατακαλύπτον τὴν κοιλίαν καὶ πᾶν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῆσ κοιλίας καὶ τοὺσ δύο νεφροὺσ καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ̓ αὐτῶν, τὸ ἐπὶ τῶν μηρίων, καὶ τὸν λοβὸν τὸν ἐπὶ τοῦ ἥπατοσ σὺν τοῖσ νεφροῖσ περιελεῖ. καὶ ἀνοίσουσιν αὐτὰ οἱ υἱοὶ Ἀαρὼν οἱ ἱερεῖσ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐπὶ τὰ ὁλοκαυτώματα ἐπὶ τὰ ξύλα τὰ ἐπί τοῦ πυρὸσ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου. κάρπωμα, ὀσμὴν εὐωδίασ Κυρίῳ. Ἐὰν δὲ ἀπὸ τῶν προβάτων τὸ δῶρον αὐτοῦ θυσία σωτηρίου τῷ Κυρίῳ, ἄρσεν ἢ θῆλυ, ἄμωμον προσοίσει αὐτό. ἐὰν ἄρνα προσαγάγῃ τὸ δῶρον αὐτοῦ, προσάξει αὐτὸ ἔναντι Κυρίου, καὶ ἐπιθήσει τὰσ χεῖρασ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ δώρου αὐτοῦ καὶ σφάξει αὐτὸ παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου, καὶ προσχεοῦσιν οἱ υἱοὶ Ἀαρὼν οἱ ἱερεῖσ τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλῳ. καὶ προσοίσει ἀπὸ τῆσ θυσίασ τοῦ σωτηρίου κάρπωμα τῷ Κυρίῳ, τὸ στέαρ καὶ τὴν ὀσφὺν ἄμωμον καὶ πᾶν τὸ στέαρ τὸ κατακαλύπτον τὴν κοιλίαν, καὶ πᾶν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῆσ κοιλίας καὶ ἀμφοτέρουσ τοὺσ νεφροὺσ καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ̓ αὐτῶν, τὸ ἐπὶ τῶν μηρίων, καὶ τὸν λοβὸν τὸν ἐπὶ τοῦ ἥπατοσ σὺν τοῖσ νεφροῖσ περιελών, ἀνοίσει ὁ ἱερεὺσ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. ὀσμὴ εὐωδίασ, κάρπωμα Κυρίῳ. Ἐὰν δὲ ἀπὸ τῶν αἰγῶν τὸ δῶρον αὐτοῦ, καὶ προσάξει ἔναντι Κυρίου. καὶ ἐπιθήσει τὰσ χεῖρασ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, καὶ σφάξουσιν αὐτὸ ἔναντι Κυρίου παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου, καὶ προσχεοῦσιν οἱ υἱοὶ Ἀαρὼν οἱ ἱερεῖσ τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλῳ. καὶ ἀνοίσει ἀπ̓ αὐτοῦ κάρπωμα Κυρίῳ τὸ στέαρ τὸ κατακαλύπτον τὴν κοιλίαν καὶ πᾶν τὸ στέαρ τὸ ἐπί τῆσ κοιλίας καὶ ἀμφοτέρουσ τοὺσ νεφροὺσ καὶ πᾶν τὸ στέαρ τὸ ἐπ̓ αὐτῶν, τὸ ἐπὶ τῶν μηρίων, καὶ τὸν λοβὸν τοῦ ἥπατοσ σὺν τοῖσ νεφροῖσ περιελεῖ. καὶ ἀνοίσει ὁ ἱερεὺσ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. κάρπωμα, ὀσμὴ εὐωδίασ τῷ Κυρίῳ. πᾶν τὸ στέαρ τῷ Κυρίῳ. νόμιμον εἰσ τὸν αἰῶνα εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν, ἐν πάσῃ κατοικίᾳ ὑμῶν. πᾶν στέαρ καὶ πᾶν αἷμα οὐκ ἔδεσθε. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

λάλησον πρὸσ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ, λέγων. ψυχὴ ἐὰν ἁμάρτῃ ἔναντι Κυρίου ἀκουσίωσ ἀπὸ πάντων τῶν προσταγμάτων Κυρίου, ὧν οὐ δεῖ ποιεῖν, καὶ ποιήσει ἕν τι ἀπ̓ αὐτῶν. ἐὰν μὲν ὁ ἀρχιερεὺσ ὁ κεχρισμένοσ ἁμάρτῃ τοῦ τὸν λαὸν ἁμαρτεῖν, καὶ προσάξει περὶ τῆσ ἁμαρτίασ αὐτοῦ, ἧσ ἥμαρτε, μόσχον ἐκ βοῶν ἄμωμον τῷ Κυρίῳ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ. καὶ προσάξει τὸν μόσχον παρὰ τὴν θύραν τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου ἔναντι Κυρίου, καὶ ἐπιθήσει τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ μόσχου ἔναντι Κυρίου, καὶ σφάξει τὸν μόσχον ἐνώπιον Κυρίου. καὶ λαβὼν ὁ ἱερεὺσ ὁ χριστὸσ ὁ τετελειωμένοσ τὰσ χεῖρασ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ μόσχου καὶ εἰσοίσει αὐτὸ εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ βάψει ὁ ἱερεὺσ τὸν δάκτυλον εἰσ τὸ αἷμα, καὶ προσρανεῖ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ ἑπτάκισ ἔναντι Κυρίου, κατὰ τὸ καταπέτασμα τὸ ἅγιον. καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺσ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ μόσχου ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ θυμιάματοσ τῆσ συνθέσεωσ τοῦ ἐναντίον Κυρίου, ὅ ἐστιν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου. καὶ πᾶν τὸ αἷμα τοῦ μόσχου ἐκχεεῖ παρὰ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων, ὅ ἐστι παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. καὶ πᾶν τὸ στέαρ τοῦ μόσχου τοῦ τῆσ ἁμαρτίασ περιελεῖ ἀπ̓ αὐτοῦ, τὸ στέαρ τὸ κατακαλύπτον τὰ ἐνδόσθια καὶ πᾶν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῶν ἐνδοσθίων καὶ τοὺσ δύο νεφροὺσ καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ̓ αὐτῶν, ὅ ἐστιν ἐπὶ τῶν μηρίων, καὶ τὸν λοβὸν τὸν ἐπὶ τοῦ ἥπατοσ σὺν τοῖσ νεφροῖσ περιελεῖ αὐτό, ὃν τρόπον ἀφαιρεῖται αὐτὸ ἀπὸ τοῦ μόσχου τοῦ τῆσ θυσίασ τοῦ σωτηρίου, καὶ ἀνοίσει ὁ ἱερεὺσ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τῆσ καρπώσεωσ. καὶ τὸ δέρμα τοῦ μόσχου καὶ πᾶσαν αὐτοῦ τήν σάρκα σὺν τῇ κεφαλῇ καὶ τοῖσ ἀκρωτηρίοισ καὶ τῇ κοιλίᾳ καὶ τῇ κόπρῳ καὶ ἐξοίσουσιν ὅλον τὸν μόσχον ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ εἰσ τόπον καθαρόν, οὗ ἐκχεοῦσι τὴν σποδιάν, καὶ κατακαύσουσιν αὐτὸν ἐπὶ ξύλων ἐν πυρί. ἐπὶ τῆσ ἐκχύσεωσ τῆσ σποδιᾶσ καυθήσεται. Ἐὰν δὲ πᾶσα συναγωγὴ Ἰσραὴλ ἀγνοήσῃ ἀκουσίωσ καὶ λάθῃ ρῆμα ἐξ ὀφθαλμῶν τῆσ συναγωγῆσ καὶ ποιήσωσι μίαν ἀπὸ πασῶν τῶν ἐντολῶν Κυρίου, ἣ οὐ ποιηθήσεται, καὶ πλημμελήσωσι, καὶ γνωσθῇ αὐτοῖσ ἡ ἁμαρτία, ἣν ἥμαρτον ἐν αὐτῇ, καὶ προσάξει ἡ συναγωγὴ μόσχον ἐκ βοῶν ἄμωμον περὶ τῆσ ἁμαρτίασ, καὶ προσάξει αὐτὸν παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. καὶ ἐπιθήσουσιν οἱ πρεσβύτεροι τῆσ συναγωγῆσ τὰσ χεῖρασ αὐτῶν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ μόσχου ἔναντι Κυρίου καὶ σφάξουσι τὸν μόσχον ἔναντι Κυρίου καὶ εἰσοίσει ὁ ἱερεὺσ ὁ χριστὸσ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ μόσχου εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου. καὶ βάψει ὁ ἱερεὺσ τὸν δάκτυλον ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ μόσχου καΙ ρανεῖ ἑπτάκισ ἔναντι Κυρίου, κατενώπιον τοῦ καταπετάσματοσ τοῦ ἁγίου. καὶ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺσ ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τῶν θυμιαμάτων τῆσ συνθέσεωσ, ὅ ἐστιν ἐνώπιον Κυρίου, ὅ ἐστιν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου. καὶ τὸ πᾶν αἷμα ἐκχεεῖ πρὸσ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῶν καρπώσεων, τοῦ πρὸσ τῇ θύρᾳ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. καὶ τὸ πᾶν στέαρ περιελεῖ ἀπ̓ αὐτοῦ καὶ ἀνοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. καὶ ποιήσει τὸν μόσχον, ὃν τρόπον ἐποίησε τὸν μόσχον τὸν τῆσ ἁμαρτίασ, οὕτω ποιηθήσεται. καὶ ἐξιλάσεται περί αὐτῶν ὁ ἱερεύσ, καὶ ἀφεθήσεται αὐτοῖσ ἡ ἁμαρτία. καὶ ἐξοίσουσι τὸν μόσχον ὅλον ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ καὶ κατακαύσουσι τὸν μόσχον, ὃν τρόπον κατέκαυσαν τὸν μόσχον τὸν πρότερον. ἁμαρτία συναγωγῆσ ἐστιν. ἐὰν δὲ ὁ ἄρχων ἁμάρτῃ, καὶ ποιήσῃ μίαν ἀπὸ πασῶν τῶν ἐντολῶν Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ, ἣ οὐ ποιηθήσεται, ἀκουσίωσ, καὶ ἁμάρτῃ καὶ πλημμελήσῃ, καὶ γνωσθῇ αὐτῷ ἡ ἁμαρτία, ἣν ἥμαρτεν ἐν αὐτῇ, καὶ προσοίσει τὸ δῶρον αὐτοῦ χίμαρον ἐξ αἰγῶν, ἄρσεν ἄμωμον. καὶ ἐπιθήσει τὴν χεῖρα ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ χιμάρου, καὶ σφάξουσιν αὐτὸν ἐν τόπῳ, οὗ σφάζουσι τὰ ὁλοκαυτώματα ἐνώπιον Κυρίου. ἁμαρτία ἐστί. καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺσ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ τῆσ ἁμαρτίασ τῷ δακτύλῳ ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ τὸ πᾶν αἷμα αὐτοῦ ἐκχεεῖ παρὰ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων. καὶ τὸ πᾶν στέαρ αὐτοῦ ἀνοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, ὥσπερ τὸ στέαρ θυσίασ σωτηρίου. καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺσ ἀπὸ τῆσ ἁμαρτίασ αὐτοῦ, καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ. ἐὰν δὲ ψυχὴ μία ἁμάρτῃ ἀκουσίωσ ἐκ τοῦ λαοῦ τῆσ γῆσ, ἐν τῷ ποιῆσαι μίαν ἀπὸ πασῶν τῶν ἐντολῶν Κυρίου, ἣ οὐ ποιηθήσεται, καὶ πλημμελήσῃ, καὶ γνωσθῇ αὐτῷ ἡ ἁμαρτία, ἣν ἥμαρτεν ἐν αὐτῇ, καὶ οἴσει χίμαιραν ἐξ αἰγῶν, θήλειαν ἄμωμον οἴσει περὶ τῆσ ἁμαρτίασ, ἧσ ἥμαρτε. καὶ ἐπιθήσει τὴν χεῖρα ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ ἁμαρτήματοσ αὐτοῦ καὶ σφάξουσι τὴν χίμαιραν τὴν τῆσ ἁμαρτίασ ἐν τῷ τόπῳ, οὗ σφάζουσι τὰ ὁλοκαυτώματα. καὶ λήψεται ὁ ἱερεὺσ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ αὐτῆσ τῷ δακτύλῳ, καὶ ἐπιθήσει ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων. καὶ πᾶν τὸ αἷμα αὐτῆσ ἐκχεεῖ παρὰ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ πᾶν τὸ στέαρ περιελεῖ, ὃν τρόπον περιαιρεῖται στέαρ ἀπὸ θυσίασ σωτηρίου, καὶ ἀνοίσει ὁ ἱερεὺσ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον εἰσ ὀσμὴν εὐωδίασ Κυρίῳ. καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεύσ, καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ. ἐὰν δὲ πρόβατον προσενέγκῃ τὸ δῶρον αὐτοῦ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ, θῆλυ ἄμωμον προσοίσει αὐτό. καὶ ἐπιθήσει τὴν χεῖρα ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ τῆσ ἁμαρτίασ, καὶ σφάξουσιν αὐτὸ ἐν τόπῳ, οὗ σφάζουσι τὰ ὁλοκαυτώματα. καὶ λαβὼν ὁ ἱερεὺσ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ τῆσ ἁμαρτίασ τῷ δακτύλῳ, ἐπιθήσει ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τῆσ ὁλοκαρπώσεωσ. καὶ πᾶν αὐτοῦ τὸ αἷμα ἐκχεεῖ παρὰ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῆσ ὁλοκαυτώσεωσ. καὶ πᾶν αὐτοῦ τὸ στέαρ περιελεῖ, ὃν τρόπον περιαιρεῖται στέαρ προβάτου ἐκ τῆσ θυσίασ τοῦ σωτηρίου, καὶ ἐπιθήσει αὐτὸ ὁ ἱερεὺσ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐπὶ τὸ ὁλοκαύτωμα Κυρίου. καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺσ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ, ἧσ ἥμαρτε, καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ. ΕΑΝ δὲ ψυχὴ ἁμάρτῃ, καὶ ἀκούσῃ φωνὴν ὁρκισμοῦ, καὶ οὗτοσ μάρτυσ, ἢ ἑώρακεν, ἢ σύνοιδεν, ἐὰν μὴ ἀπαγγείλῃ, λήψεται τὴν ἁμαρτίαν.

ἡ ψυχὴ ἐκείνη, ἥτισ ἐὰν ἅψηται παντὸσ πράγματοσ ἀκαθάρτου, ἢ θνησιμαίου, ἢ θηριαλώτου ἀκαθάρτου, ἢ τῶν θνησιμαίων βδελυγμάτων τῶν ἀκαθάρτων, ἢ τῶν θνησιμαίων κτηνῶν τῶν ἀκαθάρτων, ἢ ἅψηται ἀπὸ ἀκαθαρσίασ ἀνθρώπου, ἀπὸ πάσησ ἀκαθαρσίασ αὐτοῦ, ἧσ ἂν ἁψάμενοσ μιανθῇ, καί ἔλαθεν αὐτόν, μετὰ τοῦτο δὲ γνῷ, καὶ πλημμελήσῃ. ἡ ψυχή, ἣ ἂν ὀμόσῃ διαστέλλουσα τοῖσ χείλεσι κακοποιῆσαι ἢ καλῶσ ποιῆσαι κατὰ πάντα, ὅσα ἐὰν διαστείλῃ ὁ ἄνθρωποσ μεθ̓ ὅρκου, καὶ λάθῃ αὐτὸν πρὸ ὀφθαλμῶν, καὶ οὗτοσ γνῷ, καὶ ἁμάρτῃ ἕν τι τούτων, καὶ ἐξαγορεύσει τὴν ἁμαρτίαν, περὶ ὧν ἡμάρτηκε κατ̓ αὐτῆσ, καὶ οἴσει περὶ ὧν ἐπλημμέλησε Κυρίῳ, περὶ τῆσ ἁμαρτίασ ἧσ ἥμαρτε, θῆλυ ἀπὸ τῶν προβάτων, ἀμνάδα ἢ χίμαιραν ἐξ αἰγῶν, περὶ ἁμαρτίασ. καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺσ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ αὐτοῦ, ἧσ ἥμαρτε, καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ ἡ ἁμαρτία. Ἐὰν δὲ μὴ ἰσχύῃ ἡ χεὶρ αὐτοῦ τὸ ἱκανὸν εἰσ τὸ πρόβατον, οἴσει περὶ τῆσ ἁμαρτίασ αὐτοῦ, ἧσ ἥμαρτε, δύο τρυγόνασ, ἢ δύο νεοσσοὺσ περιστερῶν Κυρίῳ, ἕνα περὶ ἁμαρτίασ καὶ ἕνα εἰσ ὁλοκαύτωμα. καὶ οἴσει αὐτὰ πρὸσ τὸν ἱερέα, καὶ προσάξει ὁ ἱερεὺσ τὸ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ πρότερον. καὶ ἀποκνίσει ὁ ἱερεὺσ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ σφονδύλου, καὶ οὐ διελεῖ. καὶ ρανεῖ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ ἐπὶ τὸν τοῖχον τοῦ θυσιαστηρίου, τὸ δὲ κατάλοιπον τοῦ αἵματοσ καταστραγγιεῖ ἐπὶ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου. ἁμαρτία γάρ ἐστι. καὶ τὸ δεύτερον ποιήσει ὁλοκάρπωμα, ὡσ καθήκει. καὶ ἐξιλάσεται ὁ ἱερεὺσ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ αὐτοῦ, ἧσ ἥμαρτε, καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ. ἐὰν δὲ μὴ εὑρίσκῃ ἡ χεὶρ αὐτοῦ ζεῦγοσ τρυγόνων, ἢ δύο νεοσσοὺσ περιστερῶν, καὶ οἴσει τὸ δῶρον αὐτοῦ, περὶ οὗ ἥμαρτε, τὸ δέκατον τοῦ οἰφὶ σεμιδάλεωσ περὶ ἁμαρτίασ. οὐκ ἐπιχεεῖ ἐπ̓ αὐτὸ ἔλαιον, οὐδὲ ἐπιθήσει ἐπ̓ αὐτῷ λίβανον, ὅτι περὶ ἁμαρτίασ ἐστί. καὶ οἴσει αὐτὸ πρὸσ τὸν ἱερέα. καὶ δραξάμενοσ ὁ ἱερεὺσ ἀπ̓ αὐτῆσ πλήρη τὴν δράκα, τὸ μνημόσυνον αὐτῆσ ἐπιθήσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων Κυρίῳ. ἁμαρτία ἐστί. καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺσ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ αὐτοῦ, ἧσ ἥμαρτεν, ἀφ̓ ἑνὸσ τούτων, καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ. τὸ δὲ καταλειφθὲν ἔσται τῷ ἱερεῖ, ὡσ ἡ θυσία τῆσ σεμιδάλεωσ. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν, λέγων. ψυχὴ ἣ ἂν λάθῃ αὐτὸν λήθῃ καὶ ἁμάρτῃ ἀκουσίωσ ἀπὸ τῶν ἁγίων Κυρίου, καὶ οἴσει τῆσ πλημμελείασ αὐτοῦ τῷ Κυρίῳ κριὸν ἄμωμον ἐκ τῶν προβάτων, τιμῆσ ἀργυρίου σίκλων, τῷ σίκλῳ τῶν ἁγίων, περὶ οὗ ἐπλημμέλησε. καὶ ὃ ἥμαρτεν ἀπὸ τῶν ἁγίων ἀποτίσει αὐτό. καὶ τὸ ἐπίπεμπτον προσθήσει ἐπ̓ αὐτὸ καὶ δώσει αὐτὸ τῷ ἱερεῖ. καὶ ὁ ἱερεὺσ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ἐν τῷ κριῷ τῆσ πλημμελείασ, καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ. Καὶ ἡ ψυχὴ ἣ ἂν ἁμάρτῃ καὶ ποιήσῃ μίαν ἀπὸ πασῶν τῶν ἐντολῶν Κυρίου, ὧν οὐ δεῖ ποιεῖν, καὶ οὐκ ἔγνω, καὶ πλημμελήσῃ καὶ λάβῃ τὴν ἁμαρτίαν, καὶ οἴσει κριὸν ἄμωμον ἐκ τῶν προβάτων, τιμῆσ ἀργυρίου εἰσ πλημμέλειαν πρὸσ τὸν ἱερέα. καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺσ περὶ τῆσ ἀγνοίασ αὐτοῦ, ἧσ ἠγνόησε, καὶ αὐτὸσ οὐκ ᾔδει, καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ. ἐπλημμέλησε γὰρ πλημμελείᾳ ἔναντι Κυρίου. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. ψυχὴ ἣ ἐὰν ἁμάρτῃ καὶ παριδὼν παρίδῃ τὰσ ἐντολὰσ Κυρίου καὶ ψεύσηται τὰ πρὸσ τὸν πλησίον ἐν παραθήκῃ ἢ περὶ κοινωνίασ ἢ περὶ ἁρπαγῆσ ἢ ἠδίκησέ τι τὸν πλησίον ἢ εὗρεν ἀπώλειαν καὶ ψεύσηται περὶ αὐτῆσ καὶ ὀμόσῃ ἀδίκωσ περὶ ἑνὸσ ἀπὸ πάντων, ὧν ἐὰν ποιήσῃ ὁ ἄνθρωποσ, ὥστε ἁμαρτεῖν ἐν τούτοισ, καὶ ἔσται ἡνίκα ἐὰν ἁμάρτῃ καὶ πλημμελήσῃ, καὶ ἀποδῷ τὸ ἅρπαγμα, ὃ ἥρπασεν, ἢ τὸ ἀδίκημα, ὃ ἠδίκησεν, ἢ τὴν παραθήκην, ἥτισ παρετέθη αὐτῷ, ἢ τὴν ἀπώλειαν, ἣν εὗρεν, ἀπὸ παντὸσ πράγματοσ, οὗ ὤμοσε περὶ αὐτοῦ ἀδίκωσ, καὶ ἀποτίσει αὐτὸ τὸ κεφάλαιον καὶ τὸ ἐπίπεμπτον προσθήσει ἐπ̓ αὐτό. τίνοσ ἐστίν, αὐτῷ ἀποδώσει ᾗ ἡμέρᾳ ἐλεγχθῇ. καὶ τῆσ πλημμελείασ αὐτοῦ οἴσει τῷ Κυρίῳ κριὸν ἀπὸ τῶν προβάτων ἄμωμον, τιμῆσ, εἰσ ὃ ἐπλημμέλησε. καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺσ ἔναντι Κυρίου, καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ περὶ ἑνὸσ ἀπὸ πάντων, ὧν ἐποίησε καὶ ἐπλημμέλησεν αὐτῷ. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

ἔντειλαι Ἀαρὼν καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ, λέγων. οὗτοσ ὁ νόμοσ τῆσ ὁλοκαυτώσεωσ. αὐτὴ ἡ ὁλοκαύτωσισ ἐπὶ τῆσ καύσεωσ αὐτῆσ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου ὅλην τὴν νύκτα ἕωσ τὸ πρωί̈, καὶ τὸ πῦρ τοῦ θυσιαστηρίου καυθήσεται ἐπ̓ αὐτοῦ, οὐ σβεσθήσεται. καὶ ἐνδύσεται ὁ ἱερεὺσ χιτῶνα λινοῦν καὶ περισκελὲσ λινοῦν ἐνδύσεται περὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ, καὶ ἀφελεῖ τὴν κατακάρπωσιν, ἣν ἂν καταναλώσῃ τὸ πῦρ, τὴν ὁλοκαύτωσιν, ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ παραθήσει αὐτὸ ἐχόμενον τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ ἐκδύσεται τὴν στολὴν αὐτοῦ καὶ ἐνδύσεται στολὴν ἄλλην, καὶ ἐξοίσει τὴν κατακάρπωσιν ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ εἰσ τόπον καθαρόν. καὶ πῦρ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καυθήσεται ἀπ̓ αὐτοῦ καὶ οὐ σβεσθήσεται, καὶ καύσει ἐπ̓ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺσ ξύλα τὸ πρωί̈ πρωί̈. καὶ στοιβάσει ἐπ̓ αὐτοῦ τὴν ὁλοκαύτωσιν καὶ ἐπιθήσει ἐπ̓ αὐτὸ τὸ στέαρ τοῦ σωτηρίου. καὶ πῦρ διὰ παντὸσ καυθήσεται ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, οὐ σβεσθήσεται. Οὗτοσ ὁ νόμοσ τῆσ θυσίασ, ἣν προσάξουσιν αὐτὴν οἱ υἱοὶ Ἀαρὼν ἔναντι Κυρίου ἀπέναντι τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ ἀφελεῖ ἀπ̓ αὐτοῦ τῇ δρακὶ ἀπὸ τῆσ σεμιδάλεωσ τῆσ θυσίασ σὺν τῷ ἐλαίῳ αὐτῆσ καὶ σὺν παντὶ τῷ λιβάνῳ αὐτῆσ τὰ ὄντα ἐπὶ τῆσ θυσίασ καὶ ἀνοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κάρπωμα, ὀσμὴν εὐωδίασ, τὸ μνημόσυνον αὐτῆσ τῷ Κυρίῳ. τὸ δὲ καταλειφθὲν ἀπ̓ αὐτῆσ ἔδεται Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ. ἄζυμα βρωθήσεται ἐν τόπῳ ἁγίῳ, ἐν αὐλῇ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου ἔδονται αὐτήν. οὐ πεφθήσεται ἐζυμωμένη. μερίδα αὐτὴν ἔδωκα αὐτοῖσ ἀπὸ τῶν καρπωμάτων Κυρίου. ἅγια ἁγίων ἐστίν, ὥσπερ τὸ τῆσ ἁμαρτίασ καὶ ὥσπερ τὸ τῆσ πλημμελείασ. πᾶν ἀρσενικὸν τῶν ἱερέων ἔδονται αὐτήν. νόμιμον αἰώνιον εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν ἀπὸ τῶν καρπωμάτων Κυρίου. πᾶσ ὃσ ἐὰν ἅψηται αὐτῶν, ἁγιασθήσεται. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. τοῦτο τὸ δῶρον Ἀαρὼν καὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ, ὃ προσοίσουσι Κυρίῳ ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ᾗ ἂν χρίσῃσ αὐτόν. τὸ δέκατον τοῦ οἰφὶ σεμιδάλεωσ εἰσ θυσίαν διὰ παντόσ, τὸ ἥμισυ αὐτῆσ τὸ πρωί̈, καὶ τὸ ἥμισυ αὐτῆσ τὸ δειλινόν. ἐπὶ τηγάνου ἐν ἐλαίῳ ποιηθήσεται, πεφυραμένην οἴσει αὐτήν, ἑλικτά, θυσίαν ἐκ κλασμάτων, θυσίαν εἰσ ὀσμὴν εὐωδίασ Κυρίῳ. ὁ ἱερεὺσ ὁ χριστὸσ ἀντ̓ αὐτοῦ ἐκ τῶν υἱῶν αὐτοῦ ποιήσει αὐτήν. νόμοσ αἰώνιοσ, ἅπαν ἐπιτελεσθήσεται. καὶ πᾶσα θυσία ἱερέωσ ὁλόκαυτοσ ἔσται καὶ οὐ βρωθήσεται. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. λάλησον Ἀαρὼν καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ λέγων. οὗτοσ ὁ νόμοσ τῆσ ἁμαρτίασ. ἐν τόπῳ, οὗ σφάζουσι τὸ ὁλοκαύτωμα, σφάξουσι τὰ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ ἔναντι Κυρίου. ἅγια ἁγίων ἐστίν. ὁ ἱερεὺσ ὁ ἀναφέρων αὐτὴν ἔδεται αὐτήν. ἐν τόπῳ ἁγίῳ βρωθήσεται, ἐν αὐλῇ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. πᾶσ ὁ ἁπτόμενοσ τῶν κρεῶν αὐτῆσ ἁγιασθήσεται. καὶ ᾧ ἐὰν ἐπιρραντισθῇ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ αὐτῆσ ἐπὶ τὸ ἱμάτιον, ὃσ ἐὰν ραντισθῇ ἐπ̓ αὐτό, πλυθήσεται ἐν τόπῳ ἁγίῳ. καὶ σκεῦοσ ὀστράκινον, οὗ ἐὰν ἑψηθῇ ἐν αὐτῷ, συντριβήσεται. ἐὰν δὲ ἐν σκεύει χαλκῷ ἑψηθῇ, ἐκτρίψει αὐτὸ καὶ ἐκκλύσει ὕδατι. πᾶσ ἄρσην ἐν τοῖσ ἱερεῦσι φάγεται αὐτά. ἅγια ἁγίων ἐστὶ Κυρίῳ. καὶ πάντα τὰ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ, ὧν ἐὰν εἰσενεχθῇ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ αὐτῶν εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου ἐξιλάσασθαι ἐν τῷ ἁγίῳ, οὐ βρωθήσεται. ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται. ΚΑΙ οὗτοσ ὁ νόμοσ τοῦ κριοῦ τοῦ περὶ τῆσ πλημμελείασ. ἅγια ἁγίων ἐστίν.

ἐν τόπῳ οὗ σφάζουσι τὸ ὁλοκαύτωμα, σφάξουσι τὸν κριὸν τῆσ πλημμελείασ ἔναντι Κυρίου, καὶ τὸ αἷμα προσχεεῖ ἐπὶ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου κύκλῳ. καὶ πᾶν τὸ στέαρ αὐτοῦ προσοίσει ἀπ̓ αὐτοῦ, καὶ τὴν ὀσφὺν καὶ πᾶν τὸ στέαρ τὸ κατακαλύπτον τὰ ἐνδόσθια καὶ πᾶν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῶν ἐνδοσθίων καὶ τοὺσ δύο νεφροὺσ καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ̓ αὐτῶν, τὸ ἐπὶ τῶν μηρίων, καὶ τὸν λοβὸν τὸν ἐπὶ τοῦ ἥπατοσ σὺν τοῖσ νεφροῖσ, περιελεῖ αὐτά, καὶ ἀνοίσει αὐτὰ ὁ ἱερεὺσ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κάρπωμα τῷ Κυρίῳ. περὶ πλημμελείασ ἐστί. πᾶσ ἄρσην ἐκ τῶν ἱερέων ἔδεται αὐτά, ἐν τόπῳ ἁγίῳ ἔδονται αὐτά. ἅγια ἁγίων ἐστίν. ὥσπερ τὸ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ, οὕτω καὶ τὸ τῆσ πλημμελείασ, νόμοσ εἷσ αὐτῶν. ὁ ἱερεὺσ ὅστισ ἐξιλάσσεται ἐν αὐτῷ, αὐτῷ ἔσται. καὶ ὁ ἱερεὺσ ὁ προσάγων ὁλοκαύτωμα ἀνθρώπου, τὸ δέρμα τῆσ ὁλοκαυτώσεωσ, ἧσ προσφέρει αὐτόσ, αὐτῷ ἔσται. καὶ πᾶσα θυσία, ἥτισ ποιηθήσεται ἐν τῷ κλιβάνῳ, καὶ πᾶσα, ἥτισ ποιηθήσεται ἐπ̓ ἐσχάρασ ἢ ἐπὶ τηγάνου, τοῦ ἱερέωσ τοῦ προσφέροντοσ αὐτήν, αὐτῷ ἔσται. καὶ πᾶσα θυσία ἀναπεποιημένη ἐν ἐλαίῳ καὶ μὴ ἀναπεποιημένη πᾶσι τοῖσ υἱοῖσ Ἀαρὼν ἔσται, ἑκάστῳ τὸ ἴσον. Οὗτοσ ὁ νόμοσ θυσίασ σωτηρίου, ἣν προσοίσουσι Κυρίῳ. ἐὰν μὲν περὶ αἰνέσεωσ προσφέρῃ αὐτήν, καὶ προσοίσει ἐπὶ τῆσ θυσίασ τῆσ αἰνέσεωσ ἄρτουσ ἐκ σεμιδάλεωσ ἀναπεποιημένουσ ἐν ἐλαίῳ, λάγανα ἄζυμα διακεχρισμένα ἐν ἐλαίῳ καὶ σεμίδαλιν πεφυραμένην ἐν ἐλαίῳ. ἐπ̓ ἄρτοισ ζυμίταισ προσοίσει τὰ δῶρα αὐτοῦ ἐπὶ θυσίᾳ αἰνέσεωσ σωτηρίου. καὶ προσάξει ἓν ἀπὸ πάντων τῶν δώρων αὐτοῦ, ἀφαίρεμα Κυρίῳ. τῷ ἱερεῖ τῷ προσχέοντι τὸ αἷμα τοῦ σωτηρίου, αὐτῷ ἔσται. καὶ τὰ κρέα θυσίασ αἰνέσεωσ σωτηρίου αὐτῷ ἔσται, καὶ ἐν ᾗ ἡμέρᾳ δωρεῖται, βρωθήσεται. οὐ καταλείψουσιν ἀπ̓ αὐτοῦ εἰσ τὸ πρωί̈. καὶ ἐὰν εὐχὴ ᾖ, ἢ ἑκούσιον θυσιάζῃ τὸ δῶρον αὐτοῦ, ᾗ ἂν ἡμέρᾳ προσαγάγῃ τὴν θυσίαν αὐτοῦ, βρωθήσεται, καὶ τῇ αὔριον. καὶ τὸ καταλειφθὲν ἀπὸ τῶν κρεῶν τῆσ θυσίασ ἕωσ ἡμέρασ τρίτησ, ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται. ἐὰν δὲ φαγὼν φάγῃ ἀπὸ τῶν κρεῶν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ, οὐ δεχθήσεται αὐτῷ τῷ προσφέροντι αὐτό, οὐ λογισθήσεται αὐτῷ, μίασμά ἐστιν. ἡ δὲ ψυχή, ἥτισ ἐὰν φάγῃ ἀπ̓ αὐτοῦ, τὴν ἁμαρτίαν λήψεται. καὶ κρέα ὅσα ἐὰν ἅψηται παντὸσ ἀκαθάρτου, οὐ βρωθήσεται, ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται. πᾶσ καθαρὸσ φάγεται κρέα. ἡ δὲ ψυχή, ἥτισ ἐὰν φάγῃ ἀπὸ τῶν κρεῶν τῆσ θυσίασ τοῦ σωτηρίου, ὅ ἐστι Κυρίου, καὶ ἡ ἀκαθαρσία αὐτοῦ ἐπ̓ αὐτῷ, ἀπολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆσ. καὶ ψυχή, ἣ ἂν ἅψηται παντὸσ πράγματοσ ἀκαθάρτου, ἢ ἀπὸ ἀκαθαρσίασ ἀνθρώπου, ἢ τῶν τετραπόδων τῶν ἀκαθάρτων, ἢ παντὸσ βδελύγματοσ ἀκαθάρτου, καὶ φάγῃ ἀπὸ τῶν κρεῶν τῆσ θυσίασ τοῦ σωτηρίου, ὅ ἐστι Κυρίου, ἀπολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆσ. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. λάλησον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ λέγων. πᾶν στέαρ βοῶν, καὶ προβάτων, καὶ αἰγῶν οὐκ ἔδεσθε. καὶ στέαρ θνησιμαίων καὶ θηριαλώτων ποιηθήσεται εἰσ πᾶν ἔργον, καὶ εἰσ βρῶσιν οὐ βρωθήσεται. πᾶσ ὁ ἔσθων στέαρ ἀπὸ τῶν κτηνῶν, ὧν προσάξει ἀπ̓ αὐτῶν κάρπωμα Κυρίῳ, ἀπολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἀπὸ τοῦ λαοῦ αὐτῆσ. πᾶν αἷμα οὐκ ἔδεσθε ἐν πάσῃ τῇ κατοικίᾳ ὑμῶν ἀπό τε τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ τῶν πετεινῶν. πᾶσα ψυχή, ἣ ἂν φάγῃ αἷμα, ἀπολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἀπὸ τοῦ λαοῦ αὐτῆσ. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. καὶ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ λαλήσεισ, λέγων. ὁ προσφέρων θυσίαν σωτηρίου, οἴσει τὸ δῶρον αὐτοῦ Κυρίῳ καὶ ἀπὸ τῆσ θυσίασ τοῦ σωτηρίου. αἱ χεῖρεσ αὐτοῦ προσοίσουσι τὰ καρπώματα Κυρίῳ. τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τοῦ στηθυνίου, καὶ τὸν λοβὸν τοῦ ἥπατοσ, προσοίσει αὐτά, ὥστε ἐπιτιθέναι δόμα ἔναντι Κυρίου. καὶ ἀνοίσει ὁ ἱερεὺσ τὸ στέαρ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ ἔσται τὸ στηθύνιον Ἀαρὼν καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ. καὶ τὸν βραχίονα τὸν δεξιὸν δώσετε ἀφαίρεμα τῷ ἱερεῖ ἀπὸ τῶν θυσιῶν τοῦ σωτηρίου ὑμῶν. ὁ προσφέρων τὸ αἷμα τοῦ σωτηρίου καὶ τὸ στέαρ τὸ ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἀαρών, αὐτῷ ἔσται ὁ βραχίων ὁ δεξιὸσ ἐν μερίδι. τὸ γὰρ στηθύνιον τοῦ ἐπιθέματοσ καὶ τὸν βραχίονα τοῦ ἀφαιρέματοσ εἴληφα παρὰ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἀπὸ τῶν θυσιῶν τοῦ σωτηρίου ὑμῶν καὶ ἔδωκα αὐτὰ Ἀαρὼν τῷ ἱερεῖ καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ, νόμιμον αἰώνιον παρὰ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. Αὕτη ἡ χρῖσισ Ἀαρὼν καὶ ἡ χρῖσισ τῶν υἱῶν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν καρπωμάτων Κυρίου, ἐν ᾗ ἡμέρᾳ προσηγάγετο αὐτοὺσ τοῦ ἱερατεύειν τῷ Κυρίῳ. καθὰ ἐνετείλατο Κύριοσ δοῦναι αὐτοῖσ ᾗ ἡμέρᾳ ἔχρισεν αὐτοὺσ παρὰ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. νόμιμον αἰώνιον εἰσ τὰσ γενεὰσ αὐτῶν. οὗτοσ ὁ νόμοσ τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ θυσίασ καὶ περὶ ἁμαρτίασ καὶ τῆσ πλημμελείασ καὶ τῆσ τελειώσεωσ καὶ τῆσ θυσίασ τοῦ σωτηρίου, ὃν τρόπον ἐνετείλατο Κύριοσ τῷ Μωυσῇ ἐν τῷ ὄρει Σινά, ᾗ ἡμέρᾳ ἐνετείλατο τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ προσφέρειν τὰ δῶρα αὐτῶν ἔναντι Κυρίου ἐν τῇ ἐρήμῳ Σινά. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

λάβε Ἀαρὼν καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ καὶ τὰσ στολὰσ αὐτοῦ καὶ τὸ ἔλαιον τῆσ χρίσεωσ καὶ τὸν μόσχον τὸν περὶ τῆσ ἁμαρτίασ καὶ τοὺσ δύο κριοὺσ καὶ τὸ κανοῦν τῶν ἀζύμων, καὶ πᾶσαν τὴν συναγωγὴν ἐκκλησίασον ἐπὶ τὴν θύραν τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. καὶ ἐποίησε Μωυσῆσ ὃν τρόπον συνέταξεν αὐτῷ Κύριοσ, καὶ ἐξεκκλησίασε τὴν συναγωγὴν ἐπὶ τὴν θύραν τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. καὶ εἶπε Μωυσῆσ τῇ συναγωγῇ. τοῦτό ἐστι τὸ ρῆμα, ὃ ἐνετείλατο Κύριοσ ποιῆσαι. καὶ προσήνεγκε Μωυσῆσ τὸν Ἀαρὼν καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ, καὶ ἔλουσεν αὐτοὺσ ὕδατι. καὶ ἐνέδυσεν αὐτὸν τὸν χιτῶνα καὶ ἔζωσεν αὐτὸν τὴν ζώνην καὶ ἐνέδυσεν αὐτὸν τὸν ὑποδύτην καὶ ἐπέθηκεν ἐπ̓ αὐτὸν τὴν ἐπωμίδα καὶ συνέζωσεν αὐτὸν κατὰ τὴν ποίησιν τῆσ ἐπωμίδοσ καὶ συνέσφιγξεν αὐτὸν ἐν αὐτῇ, καὶ ἐπέθηκεν ἐπ̓ αὐτὴν τὸ λογεῖον καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ λογεῖον τὴν δήλωσιν καὶ τὴν ἀλήθειαν. καὶ ἐπέθηκε τὴν μίτραν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὴν μίτραν κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ τὸ πέταλον τὸ χρυσοῦν τὸ καθηγιασμένον ἅγιον, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ ἔλαβε Μωυσῆσ ἀπὸ τοῦ ἐλαίου τῆσ χρίσεως καὶ ἔρρανεν ἀπ̓ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἑπτάκισ καὶ ἔχρισε τὸ θυσιαστήριον καὶ ἡγίασεν αὐτὸ καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῷ καὶ τὸν λουτῆρα καὶ τὴν βάσιν αὐτοῦ, καὶ ἡγίασεν αὐτά. καὶ ἔχρισε τὴν σκηνὴν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆσ καὶ ἡγίασεν αὐτήν. καὶ ἐπέχεε Μωυσῆσ ἀπὸ τοῦ ἐλαίου τῆσ χρίσεωσ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν Ἀαρὼν καὶ ἔχρισεν αὐτὸν καὶ ἡγίασεν αὐτόν. καὶ προσήγαγε Μωυσῆσ τοὺσ υἱουσ Ἀαρὼν καὶ ἐνέδυσεν αὐτοὺσ χιτῶνασ καί ἔζωσεν αὐτοὺσ ζώνασ καὶ περιέθηκεν αὐτοῖσ κιδάρεισ, καθάπερ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ προσήγαγε Μωυσῆσ τὸν μόσχον τὸν περὶ τῆσ ἁμαρτίασ, καὶ ἐπέθηκεν Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τὰσ χεῖρασ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ μόσχου τοῦ τῆσ ἁμαρτίασ. καὶ ἔσφαξεν αὐτόν, καὶ ἔλαβε Μωυσῆσ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου κύκλῳ τῷ δακτύλῳ καὶ ἐκαθάρισε τὸ θυσιαστήριον. καὶ τὸ αἷμα ἐξέχεεν ἐπὶ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἡγίασεν αὐτό, τοῦ ἐξιλάσασθαι ἐπ̓ αὐτοῦ. καὶ ἔλαβε Μωυσῆσ πᾶν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῶν ἐνδοσθίων καὶ τὸν λοβὸν τὸν ἐπὶ τοῦ ἥπατοσ καὶ ἀμφοτέρουσ τοὺσ νεφροὺσ καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ̓ αὐτῶν, καὶ ἀνήνεγκε Μωυσῆσ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. καὶ τὸν μόσχον καὶ τὴν βύρσαν αὐτοῦ καὶ τὰ κρέα αὐτοῦ καὶ τὴν κόπρον αὐτοῦ κατέκαυσεν αὐτὰ πυρὶ ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ προσήγαγε Μωυσῆσ τὸν κριὸν τὸν εἰσ ὁλοκαύτωμα, καὶ ἐπέθηκεν Ἀαρὼν καὶ υἱοὶ αὐτοῦ τὰσ χεῖρασ αὐτῶν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ κριοῦ. καὶ ἔσφαξε Μωυσῆσ τὸν κριόν, καὶ προσέχεε Μωυσῆσ τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλῳ. καὶ τὸν κριὸν ἐκρεανόμησε κατὰ μέλη καὶ ἀνήνεγκε Μωυσῆσ τὴν κεφαλὴν καὶ τὰ μέλη καὶ τὸ στέαρ. καὶ τὴν κοιλίαν καὶ τοὺσ πόδασ ἔπλυνεν ὕδατι, καὶ ἀνήνεγκε Μωυσῆσ ὅλον τὸν κριὸν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. ὁλοκαύτωμά ἐστιν εἰσ ὀσμὴν εὐωδίασ, κάρπωμά ἐστι τῷ Κυρίῳ, καθάπερ ἐνετείλατο Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ προσήγαγε Μωυσῆσ τὸν κριὸν τὸν δεύτερον, κριὸν τελειώσεωσ. καὶ ἐπέθηκεν Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τὰσ χεῖρασ αὐτῶν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ κριοῦ. καὶ ἔσφαξεν αὐτὸν καὶ ἔλαβε Μωυσῆσ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ αὐτοῦ καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸν λοβὸν τοῦ ὠτὸσ Ἀαρὼν τοῦ δεξιοῦ καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆσ χειρὸσ τῆσ δεξιᾶσ καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τοῦ ποδὸσ τοῦ δεξιοῦ. καὶ προσήγαγε Μωυσῆσ τοὺσ υἱοὺσ Ἀαρών, καὶ ἐπέθηκε Μωυσῆσ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ ἐπὶ τοὺσ λοβοὺσ τῶν ὤτων τῶν δεξιῶν καὶ ἐπὶ τὰ ἄκρα τῶν χειρῶν αὐτῶν τῶν δεξιῶν καὶ ἐπὶ τὰ ἄκρα τῶν ποδῶν αὐτῶν τῶν δεξιῶν, καὶ προσέχεε Μωυσῆσ τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλῳ. καὶ ἔλαβε τὸ στέαρ καὶ τὴν ὀσφὺν καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῆσ κοιλίασ καὶ τὸν λοβὸν τοῦ ἥπατοσ καὶ τοὺσ δύο νεφροὺσ καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ̓ αὐτῶν καὶ τὸν βραχίονα τὸν δεξιόν. καὶ ἀπὸ τοῦ κανοῦ τῆσ τελειώσεωσ, τοῦ ὄντοσ ἔναντι Κυρίου, ἔλαβεν ἄρτον ἕνα ἄζυμον καὶ ἄρτον ἐξ ἐλαίου ἕνα καὶ λάγανον ἓν καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ στέαρ καὶ τὸν βραχίονα τὸν δεξιόν. καὶ ἐπέθηκεν ἅπαντα ἐπὶ τὰσ χεῖρασ Ἀαρὼν καὶ ἐπὶ τὰσ χεῖρασ τῶν υἱῶν αὐτοῦ. καὶ ἀνήνεγκεν αὐτά ἀφαίρεμα ἔναντι Κυρίου. καὶ ἔλαβε Μωυσῆσ ἀπὸ τῶν χειρῶν αὐτῶν, καὶ ἀνήνεγκεν αὐτὰ Μωυσῆσ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, ἐπὶ τὸ ὁλοκαύτωμα τῆσ τελειώσεωσ, ὅ ἐστιν ὀσμὴ εὐωδίασ. κάρπωμά ἐστι τῷ Κυρίῳ. καὶ λαβὼν Μωυσῆσ τὸ στηθύνιον ἀφεῖλεν αὐτὸ ἐπίθεμα ἔναντι Κυρίου ἀπὸ τοῦ κριοῦ τῆσ τελειώσεωσ, καὶ ἐγένετο Μωυσῇ ἐν μερίδι, καθὰ ἐνετείλατο Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ ἔλαβε Μωυσῆσ ἀπὸ τοῦ ἐλαίου τῆσ χρίσεωσ καὶ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ προσέρρανεν ἐπὶ Ἀαρὼν καὶ τὰσ στολὰσ αὐτοῦ καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ καὶ τὰσ στολὰσ τῶν υἱῶν αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ, καὶ ἡγίασεν Ἀαρὼν καὶ τὰσ στολὰσ αὐτοῦ καὶ τούσ υἱοὺσ αὐτοῦ καὶ τὰσ στολὰσ τῶν υἱῶν αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ. καὶ εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ Ἀαρὼν καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ. ἑψήσατε τὰ κρέα ἐν τῇ αὐλῇ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου ἐν τόπῳ ἁγίῳ καὶ ἐκεῖ φάγεσθε αὐτὰ καὶ τοὺσ ἄρτουσ τοὺσ ἐν τῷ κανῷ τῆσ τελειώσεωσ, ὃν τρόπον συντέτακταί μοι, λέγων. Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ φάγονται αὐτά. καὶ τὸ καταλειφθὲν τῶν κρεῶν καὶ τῶν ἄρτων ἐν πυρὶ κατακαύσατε. καὶ ἀπὸ τῆσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου οὐκ ἐξελεύσεσθε ἑπτὰ ἡμέρασ, ἕωσ ἡμέρα πληρωθῇ, ἡμέρα τελειώσεωσ ὑμῶν. ἑπτὰ γὰρ ἡμέρασ τελειώσει τὰσ χεῖρασ ὑμῶν, καθάπερ ἐποίησεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ᾗ ἐνετείλατο Κύριοσ τοῦ ποιῆσαι, ὥστε ἐξιλάσασθαι περὶ ὑμῶν. καὶ ἐπὶ τὴν θύραν τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου καθήσεσθε ἑπτὰ ἡμέρασ, ἡμέραν καὶ νύκτα. φυλάξεσθε τὰ φυλάγματα Κυρίου, ἵνα μὴ ἀποθάνητε. οὕτω γὰρ ἐνετείλατό μοι Κύριοσ ὁ Θεόσ. καὶ ἐποίησεν Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ πάντασ τοὺσ λόγουσ, οὓσ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. ΚΑΙ ἐγενήθη τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ, ἐκάλεσε Μωυσῆσ Ἀαρὼν καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ καὶ τὴν γερουσίαν Ἰσραήλ.

καὶ εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ Ἀαρών. λάβε σεαυτῷ μοσχάριον ἐκ βοῶν περὶ ἁμαρτίασ καὶ κριὸν εἰσ ὁλοκαύτωμα, ἄμωμα, καὶ προσένεγκε αὐτὰ ἔναντι Κυρίου. καὶ τῇ γερουσίᾳ Ἰσραὴλ λάλησον, λέγων. λάβετε χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίασ, καὶ μοσχάριον, καὶ ἀμνὸν ἐνιαύσιον εἰσ ὁλοκάρπωσιν, ἄμωμα, καὶ μόσχον καὶ κριὸν εἰσ θυσίαν σωτηρίου ἔναντι Κυρίου καὶ σεμίδαλιν πεφυραμένην ἐν ἐλαίῳ. ὅτι σήμερον Κύριοσ ὀφθήσεται ἐν ὑμῖν. καὶ ἔλαβον, καθὸ ἐνετείλατο Μωυσῆσ, ἀπέναντι τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου, καὶ προσῆλθε πᾶσα συναγωγὴ καὶ ἔστησαν ἔναντι Κυρίου. καὶ εἶπε Μωυσῆσ. τοῦτο τὸ ρῆμα, ὃ εἶπε Κύριοσ, ποιήσατε, καὶ ὀφθήσεται ἐν ὑμῖν ἡ δόξα Κυρίου. καὶ εἶπε Μωυσῆσ τῷ Ἀαρών. πρόσελθε πρὸσ τὸ θυσιαστήριον καὶ ποίησον τὸ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ σου καὶ τὸ ὁλοκαύτωμά σου καὶ ἐξίλασαι περὶ σεαυτοῦ καὶ τοῦ οἴκου σου. καὶ ποίησον τὰ δῶρα τοῦ λαοῦ καὶ ἐξίλασαι περὶ αὐτῶν, καθάπερ ἐνετείλατο Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ προσῆλθεν Ἀαρὼν πρὸσ τὸ θυσιαστήριον καὶ ἔσφαξε τὸ μοσχάριον τὸ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ αὐτοῦ. καὶ προσήνεγκαν οἱ υἱοὶ Ἀαρὼν τὸ αἷμα πρὸσ αὐτόν, καὶ ἔβαψε τὸν δάκτυλον εἰσ τὸ αἷμα καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τὸ αἷμα ἐξέχεεν ἐπὶ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ τὸ στέαρ καὶ τοὺσ νεφροὺσ καὶ τὸν λοβὸν τοῦ ἥπατοσ τοῦ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ ἀνήνεγκεν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, ὃν τρόπον ἐνετείλατο Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ τὰ κρέα καὶ τὴν βύρσαν κατέκαυσεν αὐτὰ πυρί, ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ. καὶ ἔσφαξε τὸ ὁλοκαύτωμα. καὶ προσήνεγκαν οἱ υἱοὶ Ἀαρὼν τὸ αἷμα πρὸσ αὐτόν. καὶ προσέχεεν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλῳ. καὶ τὸ ὁλοκαύτωμα προσήνεγκαν αὐτὸ κατὰ μέλη, αὐτὰ καὶ τὴν κεφαλὴν ἐπέθηκεν ἐπί τὸ θυσιαστήριον. καὶ ἔπλυνε τὴν κοιλίαν καὶ τοὺσ πόδασ ὕδατι καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ ὁλοκαύτωμα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. καὶ προσήνεγκε τὸ δῶρον τοῦ λαοῦ. καὶ ἔλαβε τὸν χίμαρον τὸν περὶ τῆσ ἁμαρτίασ τοῦ λαοῦ καὶ ἔσφαξεν αὐτόν, καὶ ἐκαθάρισεν αὐτόν, καθὰ καὶ τὸν πρῶτον. καὶ προσήνεγκε τὸ ὁλοκαύτωμα καὶ ἐποίησεν αὐτό, ὡσ καθήκει. καὶ προσήνεγκε τὴν θυσίαν, καὶ ἔπλησε τὰσ χεῖρασ ἀπ̓ αὐτῆσ καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον χωρὶσ τοῦ ὁλοκαυτώματοσ τοῦ πρωϊνοῦ. καὶ ἔσφαξε τὸν μόσχον, καὶ τὸν κριὸν τῆσ θυσίασ τοῦ σωτηρίου τῆσ τοῦ λαοῦ. καὶ προσήνεγκαν οἱ υἱοὶ Ἀαρὼν τὸ αἷμα πρὸσ αὐτόν, καὶ προσέχεε πρὸσ τὸ θυσιαστήριον κύκλῳ. καὶ τὸ στέαρ τὸ ἀπὸ τοῦ μόσχου καὶ τοῦ κριοῦ, τὴν ὀσφὺν καὶ τὸ στέαρ τὸ κατακαλύπτον ἐπὶ τῆσ κοιλίασ καὶ τοὺσ δύο νεφρούσ, καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ̓ αὐτῶν καὶ τὸν λοβὸν τὸν ἐπὶ τοῦ ἥπατοσ, καὶ ἐπέθηκε τὰ στέατα ἐπὶ τὰ στηθύνια, καὶ ἀνήνεγκε τὰ στέατα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. καὶ τὸ στηθύνιον, καὶ τὸν βραχίονα τὸν δεξιὸν ἀφεῖλεν Ἀαρὼν ἀφαίρεμα ἔναντι Κυρίου, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. καὶ ἐξάρασ Ἀαρὼν τὰσ χεῖρασ ἐπὶ τὸν λαόν, εὐλόγησεν αὐτούσ. καὶ κατέβη ποιήσασ τὸ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰ τοῦ σωτηρίου. καὶ εἰσῆλθε Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐξελθόντεσ εὐλόγησαν πάντα τὸν λαόν, καὶ ὤφθη ἡ δόξα Κυρίου παντὶ τῷ λαῷ. καὶ ἐξῆλθε πῦρ παρὰ Κυρίου καὶ κατέφαγε τὰ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου, τά τε ὁλοκαυτώματα καὶ τὰ στέατα, καὶ εἶδε πᾶσ ὁ λαὸσ καὶ ἐξέστη καὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον. Καὶ λαβόντεσ οἱ δύο υἱοὶ Ἀαρὼν Ναδὰβ καὶ Ἀβιοὺδ ἕκαστοσ τὸ πυρεῖον αὐτοῦ ἐπέθηκαν ἐπ̓ αὐτὸ πῦρ καὶ ἐπέβαλον ἐπ̓ αὐτὸ θυμίαμα καὶ προσήνεγκαν ἔναντι Κυρίου πῦρ ἀλλότριον, ὃ οὐ προσέταξε Κύριοσ αὐτοῖσ.

καὶ ἐξῆλθε πῦρ παρὰ Κυρίου καὶ κατέφαγεν αὐτούσ, καὶ ἀπέθανον ἔναντι Κυρίου. καὶ εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ Ἀαρών. τοῦτό ἐστιν, ὃ εἶπε Κύριοσ λέγων. ἐν τοῖσ ἐγγίζουσί μοι ἁγιασθήσομαι καὶ ἐν πάσῃ τῇ συναγωγῇ δοξασθήσομαι. καὶ κατενύχθη Ἀαρών. καὶ ἐκάλεσε Μωυσῆσ τὸν Μισαδάη καὶ τὸν Ἐλισαφάν, υἱοὺσ Ὀζιήλ, υἱοὺσ τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ πατρὸσ Ἀαρών, καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. προσέλθατε καὶ ἄρατε τοὺσ ἀδελφοὺσ ὑμῶν ἐκ προσώπου τῶν ἁγίων ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ. καὶ προσῆλθον καὶ ᾖραν αὐτοὺσ ἐν τοῖσ χιτῶσιν αὐτῶν ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ, ὃν τρόπον εἶπε Μωυσῆσ. καὶ εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ Ἀαρὼν καὶ Ἐλεάζαρ καὶ Ἰθάμαρ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ τοὺσ καταλελειμμένουσ. τὴν κεφαλὴν ὑμῶν οὐκ ἀποκιδαρώσετε καὶ τὰ ἱμάτια ὑμῶν οὐ διαρρήξετε, ἵνα μὴ ἀποθάνητε, καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν συναγωγὴν ἔσται θυμόσ. οἱ δὲ ἀδελφοὶ ὑμῶν πᾶσ ὁ οἶκοσ Ἰσραὴλ κλαύσονται τὸν ἐμπυρισμόν, ὃν ἐνεπυρίσθησαν ὑπὸ Κυρίου. καὶ ἀπὸ τῆσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου οὐκ ἐξελεύσεσθε, ἵνα μὴ ἀποθάνητε. τὸ ἔλαιον γὰρ τῆσ χρίσεωσ τὸ παρὰ Κυρίου ἐφ̓ ὑμῖν. καὶ ἐποίησαν κατὰ τὸ ρῆμα Μωυσῆ. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ τῷ Ἀαρών, λέγων. οἶνον καὶ σίκερα οὐ πίεσθε, σὺ καὶ οἱ υἱοί σου μετὰ σοῦ, ἡνίκα ἐὰν εἰσπορεύησθε εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, ἢ προσπορευομένων ὑμῶν πρὸσ τὸ θυσιαστήριον, καὶ οὐ μὴ ἀποθάνητε διαστεῖλαι ἀνὰ μέσον τῶν ἁγίων καὶ τῶν βεβήλων, καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ἀκαθάρτων καὶ τῶν καθαρῶν. καὶ συμβιβάσεισ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἅπαντα τὰ νόμιμα, ἃ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ αὐτοὺσ διὰ χειρὸσ Μωυσῆ. Καὶ εἶπε Μωυσῆσ πρὸσ Ἀαρὼν καὶ πρὸσ Ἐλεάζαρ καὶ Ἰθάμαρ τοὺσ υἱοὺσ Ἀαρὼν τοὺσ καταλειφθέντασ. λάβετε τὴν θυσίαν τὴν καταλειφθεῖσαν ἀπὸ τῶν καρπωμάτων Κυρίου, καὶ φάγεσθε ἄζυμα παρὰ τὸ θυσιαστήριον. ἅγια ἁγίων ἐστί. καὶ φάγεσθε αὐτὴν ἐν τόπῳ ἁγίῳ. νόμιμον γάρ σοί ἐστι, καὶ νόμιμον τοῖσ υἱοῖσ σου τοῦτο ἀπὸ τῶν καρπωμάτων Κυρίου. οὕτω γὰρ ἐντέταλταί μοι. καὶ τὸ στηθύνιον τοῦ ἀφορίσματοσ καὶ τὸν βραχίονα τοῦ ἀφαιρέματοσ φάγεσθε ἐν τόπῳ ἁγίῳ, σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ ὁ οἶκόσ σου μετὰ σοῦ. νόμιμον γὰρ σοὶ καὶ νόμιμον τοῖσ υἱοῖσ σου ἐδόθη ἀπὸ τῶν θυσιῶν τοῦ σωτηρίου τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. τὸν βραχίονα τοῦ ἀφαιρέματοσ καὶ τὸ στηθύνιον τοῦ ἀφορίσματοσ ἐπὶ τῶν καρπωμάτων τῶν στεάτων προσοίσουσιν, ἀφόρισμα ἀφορίσαι ἔναντι Κυρίου. καὶ ἔσται σοι καὶ τοῖσ υἱοῖσ σου καὶ ταῖσ θυγατράσι σου μετὰ σοῦ νόμιμον αἰώνιον, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. Καὶ τὸν χίμαρον τὸν περὶ τῆσ ἁμαρτίασ ζητῶν ἐξεζήτησε Μωυσῆσ. καὶ ὅδε ἐνεπεπύριστο. καὶ ἐθυμώθη Μωυσῆσ ἐπὶ Ἐλεάζαρ καὶ Ἰθάμαρ τοὺσ υἱοὺσ Ἀαρὼν τοὺσ καταλελειμμένουσ, λέγων. διατί οὐκ ἐφάγετε τὸ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ ἐν τόπῳ ἁγίῳ̣ ὅτι γὰρ ἅγια ἁγίων ἐστί, τοῦτο ἔδωκεν ὑμῖν φαγεῖν, ἵνα ἀφέλητε τὴν ἁμαρτίαν τῆσ συναγωγῆσ καὶ ἐξιλάσησθε περὶ αὐτῶν ἔναντι Κυρίου. οὐ γὰρ εἰσήχθη τοῦ αἵματοσ αὐτοῦ εἰσ τὸ ἅγιον. κατὰ πρόσωπον ἔσω φάγεσθε αὐτὸ ἐν τόπῳ ἁγίῳ, ὃν τρόπον μοι συνέταξε Κύριοσ. καὶ ἐλάλησεν Ἀαρὼν πρὸσ Μωυσῆν, λέγων. εἰ σήμερον προσαγηόχασι τὰ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ αὐτῶν καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα αὐτῶν ἔναντι Κυρίου, καὶ συμβέβηκέ μοι τοιαῦτα. καὶ φάγομαι τὰ περί τῆσ ἁμαρτίασ σήμερον, μὴ ἀρεστὸν ἔσται Κυρίῳ̣ καὶ ἤκουσε Μωυσῆσ, καὶ ἤρεσεν αὐτῷ. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων.

λαλήσατε τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ λέγοντεσ. ταῦτα τὰ κτήνη, ἃ φάγεσθε ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν τῶν ἐπὶ τῆσ γῆσ. πᾶν κτῆνοσ διχηλοῦν ὁπλὴν καὶ ὀνυχιστῆρασ ὀνυχίζον δύο χηλῶν καὶ ἀνάγον μηρυκισμὸν ἐν τοῖσ κτήνεσι, ταῦτα φάγεσθε. πλὴν ἀπὸ τούτων οὐ φάγεσθε, ἀπὸ τῶν ἀναγόντων μηρυκισμὸν καὶ ἀπὸ τῶν διχηλούντων τὰσ ὁπλὰσ καὶ ὀνυχιζόντων ὀνυχιστῆρασ. τὸν κάμηλον, ὅτι ἀνάγει μηρυκισμὸν τοῦτο, ὁπλὴν δὲ οὐ διχηλεῖ, ἀκάθαρτον τοῦτο ὑμῖν. καὶ τὸν δασύποδα, ὅτι οὐκ ἀνάγει μηρυκισμὸν τοῦτο, καὶ ὁπλὴν οὐ διχηλεῖ, ἀκάθαρτον τοῦτο ὑμῖν. καὶ τὸν χοιρογρύλλιον, ὅτι οὐκ ἀνάγει μηρυκισμὸν τοῦτο, καὶ ὁπλὴν οὐ διχηλεῖ, ἀκάθαρτον τοῦτο ὑμῖν. καὶ τὸν ὗν, ὅτι διχηλεῖ ὁπλὴν τοῦτο, καὶ ὀνυχίζει ὄνυχασ ὁπλῆσ, καὶ τοῦτο οὐκ ἀνάγει μηρυκισμόν, ἀκάθαρτον τοῦτο ὑμῖν. ἀπὸ τῶν κρεῶν αὐτῶν οὐ φάγεσθε καὶ τῶν θνησιμαίων αὐτῶν οὐχ ἅψεσθε, ἀκάθαρτα ταῦτα ὑμῖν. Καὶ ταῦτα, ἃ φάγεσθε ἀπὸ πάντων τῶν ἐν τοῖσ ὕδασι. πάντα ὅσα ἐστὶν αὐτοῖσ πτερύγια καὶ λεπίδεσ ἐν τοῖσ ὕδασι καὶ ἐν ταῖσ θαλάσσαισ καὶ ἐν τοῖσ χειμάρροισ, ταῦτα φάγεσθε. καὶ πάντα ὅσα οὐκ ἔστιν αὐτοῖσ πτερύγια, οὐδὲ λεπίδεσ ἐν τῷ ὕδατι, ἢ ἐν ταῖσ θαλάσσαισ καὶ ἐν τοῖσ χειμάρροισ, ἀπὸ πάντων, ὧν ἐρεύγεται τὰ ὕδατα, καὶ ἀπὸ πάσησ ψυχῆσ τῆσ ζώσησ ἐν τῷ ὕδατι, βδέλυγμά ἐστι. καὶ βδελύγματα ἔσονται ὑμῖν. ἀπὸ τῶν κρεῶν αὐτῶν οὐκ ἔδεσθε καὶ τὰ θνησιμαῖα αὐτῶν βδελύξεσθε. καὶ πάντα ὅσα οὐκ ἔστιν αὐτοῖσ πτερύγια, οὐδὲ λεπίδεσ, τῶν ἐν τοῖσ ὕδασι, βδέλυγμα τοῦτό ἐστιν ὑμῖν. Καὶ ταῦτα, ἃ βδελύξεσθε ἀπὸ τῶν πετεινῶν, καὶ οὐ βρωθήσεται, βδέλυγμά ἐστι. τὸν ἀετὸν καὶ τὸν γρύπα καὶ τὸν ἁλιαίετον καὶ τὸν γύπα καὶ τὸν ἴκτινον καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ καὶ στρουθὸν καὶ γλαῦκα καὶ λάρον καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ καὶ πάντα κόρακα καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ καὶ ἱέρακα καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ καὶ νυκτικόρακα καὶ καταρράκτην καὶ ἶβιν καὶ πορφυρίωνα καὶ πελεκᾶνα καὶ κύκνον καὶ ἐρωδιὸν καὶ χαραδριόν, καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ καὶ ἔποπα καὶ νυκτερίδα καὶ πάντα τὰ ἑρπετὰ τῶν πετεινῶν, ἃ πορεύεται ἐπὶ τέσσαρα, βδελύγματά ἐστιν ὑμῖν. ἀλλὰ ταῦτα φάγεσθε ἀπὸ τῶν ἑρπετῶν τῶν πετεινῶν, ἃ πορεύεται ἐπὶ τέσσαρα, ἃ ἔχει σκέλη ἀνώτερον τῶν ποδῶν αὐτοῦ, πηδᾶν ἐν αὐτοῖσ ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ ταῦτα φάγεσθε ἀπ̓ αὐτῶν. τὸν βροῦχον καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ καὶ τὸν ἀττάκην καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ καὶ ὀφιομάχην καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ καὶ τὴν ἀκρίδα καὶ τὰ ὅμοια αὐτῇ. πᾶν ἑρπετὸν ἀπὸ τῶν πετεινῶν, οἷσ εἰσι τέσσαρεσ πόδεσ, βδελύγματά ἐστιν ὑμῖν, καὶ ἐν τούτοισ μιανθήσεσθε, πᾶσ ὁ ἁπτόμενοσ τῶν θνησιμαίων αὐτῶν ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ, καὶ πᾶσ ὁ αἴρων τῶν θνησιμαίων αὐτῶν πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. καὶ ἐν πᾶσι τοῖσ κτήνεσιν, ὅ ἐστι διχηλοῦν ὁπλήν, καὶ ὀνυχιστῆρασ ὀνυχίζει καὶ μηρυκισμὸν οὐ μηρυκᾶται, ἀκάθαρτα ἔσονται ὑμῖν. πᾶσ ὁ ἁπτόμενοσ τῶν θνησιμαίων αὐτῶν ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. καὶ πᾶσ ὃσ πορεύεται ἐπὶ χειρῶν ἐν πᾶσι τοῖσ θηρίοισ, ἃ πορεύεται ἐπί τέσσαρα, ἀκάθαρτά ἐστιν ὑμῖν. πᾶσ ὁ ἁπτόμενοσ τῶν θνησιμαίων αὐτῶν ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ, καὶ ὁ αἴρων τῶν θνησιμαίων αὐτῶν πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. ἀκάθαρτα ταῦτά ἐστιν ὑμῖν. Καὶ ταῦτα ὑμῖν ἀκάθαρτα ἀπὸ τῶν ἑρπετῶν τῶν ἐπί τῆσ γῆσ. ἡ γαλῆ καὶ ὁ μῦσ καὶ ὁ κροκόδειλοσ ὁ χερσαῖοσ, μυγάλη καὶ χαμαιλέων, καὶ χαλαβώτησ καὶ σαῦρα καὶ ἀσπάλαξ. ταῦτα ἀκάθαρτα ὑμῖν ἀπὸ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἐπὶ τῆσ γῆσ. πᾶσ ὁ ἁπτόμενοσ αὐτῶν τεθνηκότων ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. καὶ πᾶν, ἐφ̓ ὃ ἂν ἐπιπέσῃ ἀπ̓ αὐτῶν ἐπ̓ αὐτὸ τεθνηκότων αὐτῶν, ἀκάθαρτον ἔσται ἀπὸ παντὸσ σκεύουσ ξυλίνου ἢ ἱματίου ἢ δέρματοσ ἢ σάκκου. πᾶν σκεῦοσ, ὃ ἂν ποιηθῇ ἔργον ἐν αὐτῷ, εἰσ ὕδωρ βαφήσεται καὶ ἀκάθαρτον ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. καὶ καθαρὸν ἔσται. καὶ πᾶν σκεῦοσ ὀστράκινον, εἰσ ὃ ἐὰν πέσῃ ἀπὸ τούτων ἔνδον, ὅσα ἐὰν ἔνδον ᾖ, ἀκάθαρτα ἔσται, καὶ αὐτὸ συντριβήσεται. καὶ πᾶν βρῶμα, ὃ ἔσθεται, εἰσ ὃ ἂν ἐπέλθῃ ἐπ̓ αὐτὸ ὕδωρ, ἀκάθαρτον ἔσται. καὶ πᾶν ποτόν, ὃ πίνεται ἐν παντὶ ἀγγείῳ, ἀκάθαρτον ἔσται. καὶ πᾶν, ὃ ἐὰν ἐπιπέσῃ ἀπὸ τῶν θνησιμαίων αὐτῶν ἐπ̓ αὐτό, ἀκάθαρτον ἔσται. κλίβανοι καὶ χυτρόποδεσ καθαιρεθήσονται. ἀκάθαρτα ταῦτά ἐστι καὶ ἀκάθαρτα ταῦτα ὑμῖν ἔσονται. πλὴν πηγῶν ὑδάτων καὶ λάκκου καὶ συναγωγῆσ ὕδατοσ, ἔσται καθαρόν. ὁ δὲ ἁπτόμενοσ τῶν θνησιμαίων αὐτῶν ἀκάθαρτοσ ἔσται. ἐὰν δὲ ἐπιπέσῃ ἀπὸ τῶν θνησιμαίων αὐτῶν ἐπὶ πᾶν σπέρμα σπόριμον, ὃ σπαρήσεται, καθαρὸν ἔσται. ἐὰν δὲ ἐπιχυθῇ ὕδωρ ἐπί πᾶν σπέρμα καὶ ἐπιπέσῃ τῶν θνησιμαίων αὐτῶν ἐπ̓ αὐτό, ἀκάθαρτόν ἐστιν ὑμῖν. ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ τῶν κτηνῶν, ὃ ἐστιν ὑμῖν φαγεῖν τοῦτο, ὁ ἁπτόμενοσ τῶν θνησιμαίων αὐτῶν ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. καὶ ὁ ἐσθίων ἀπὸ τῶν θνησιμαίων τούτων πλυνεῖ τὰ ἱμάτια καὶ ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. καὶ ὁ αἴρων ἀπὸ θνησιμαίων αὐτῶν πλυνεῖ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. Καὶ πᾶν ἑρπετόν, ὃ ἕρπει ἐπὶ τῆσ γῆσ, βδέλυγμα ἔσται τοῦτο ὑμῖν, οὐ βρωθήσεται. καὶ πᾶσ ὁ πορευόμενοσ ἐπὶ κοιλίασ καὶ πᾶσ ὁ πορευόμενοσ ἐπὶ τέσσαρα διαπαντόσ, ὃ πολυπληθεῖ ποσὶν ἐν πᾶσι τοῖσ ἑρπετοῖσ τοῖσ ἕρπουσιν ἐπὶ τῆσ γῆσ, οὐ φάγεσθε αὐτό, ὅτι βδέλυγμα ὑμῖν ἐστι. καὶ οὐ μὴ βδελύξητε τὰσ ψυχὰσ ὑμῶν ἐν πᾶσι τοῖσ ἑρπετοῖσ τοῖσ ἕρπουσιν ἐπὶ τῆσ γῆσ καὶ οὐ μιανθήσεσθε ἐν τούτοισ καὶ οὐκ ἀκάθαρτοι ἔσεσθε ἐν αὐτοῖσ, ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν, καὶ ἁγιασθήσεσθε καὶ ἅγιοι ἔσεσθε, ὅτι ἅγιόσ εἰμι ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν, καὶ οὐ μιανεῖτε τὰσ ψυχὰσ ὑμῶν ἐν πᾶσι τοῖσ ἑρπετοῖσ τοῖσ κινουμένοισ ἐπὶ τῆσ γῆσ. ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ ἀναγαγὼν ὑμᾶσ ἐκ τῆσ Αἰγύπτου εἶναι ὑμῶν Θεόσ, καὶ ἔσεσθε ἅγιοι, ὅτι ἅγιόσ εἰμι ἐγὼ Κύριοσ. Οὗτοσ ὁ νόμοσ περὶ τῶν κτηνῶν καὶ τῶν πετεινῶν καὶ πάσησ ψυχῆσ τῆσ κινουμένησ ἐν τῷ ὕδατι καὶ πάσησ ψυχῆσ ἑρπούσησ ἐπὶ τῆσ γῆσ, διαστεῖλαι ἀνὰ μέσον τῶν ἀκαθάρτων καὶ ἀνὰ μέσον τῶν καθαρῶν καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ζωογονούντων τὰ ἐσθιόμενα, καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ζωογονούντων τὰ μὴ ἐσθιόμενα. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

λάλησον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. γυνή, ἥτισ ἐὰν σπερματισθῇ καὶ τέκῃ ἄρσεν, καὶ ἀκάθαρτοσ ἔσται ἑπτὰ ἡμέρασ, κατὰ τὰσ ἡμέρασ τοῦ χωρισμοῦ τῆσ ἀφέδρου αὐτῆσ, ἀκάθαρτοσ ἔσται. καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ περιτεμεῖ τὴν σάρκα τῆσ ἀκροβυστίασ αὐτοῦ. καὶ τριάκοντα καὶ τρεῖσ ἡμέρασ καθήσεται ἐν αἵματι ἀκαθάρτῳ αὐτῆσ, παντὸσ ἁγίου οὐχ ἅψεται καὶ εἰσ τὸ ἁγιαστήριον οὐκ εἰσελεύσεται, ἕωσ ἂν πληρωθῶσιν αἱ ἡμέραι καθάρσεωσ αὐτῆσ. ἐὰν δὲ θῆλυ τέκῃ, καὶ ἀκάθαρτοσ ἔσται δὶσ ἑπτὰ ἡμέρασ, κατὰ τὴν ἄφεδρον αὐτῆσ. καὶ ἑξήκοντα ἡμέρασ καὶ ἓξ καθεσθήσεται ἐν αἵματι ἀκαθάρτῳ αὐτῆσ. καὶ ὅταν ἀναπληρωθῶσιν αἱ ἡμέραι καθάρσεωσ αὐτῆσ ἐφ̓ υἱῷ ἢ ἐπὶ θυγατρί, προσοίσει ἀμνὸν ἐνιαύσιον ἄμωμον, εἰσ ὁλοκαύτωμα, καὶ νεοσσὸν περιστερᾶσ ἢ τρυγόνα περὶ ἁμαρτίασ ἐπὶ τὴν θύραν τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου πρὸσ τὸν ἱερέα, καὶ προσοίσει αὐτὸν ἔναντι Κυρίου καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτῆσ ὁ ἱερεύσ καὶ καθαριεῖ αὐτὴν ἀπὸ τῆσ πηγῆσ τοῦ αἵματοσ αὐτῆσ. οὗτοσ ὁ νόμοσ τῆσ τικτούσησ ἄρσεν ἢ θῆλυ. ἐὰν δὲ μὴ εὑρίσκῃ ἡ χεὶρ αὐτῆσ τὸ ἱκανὸν εἰσ ἀμνόν, καὶ λήψεται δύο τρυγόνασ ἢ δύο νεοσσοὺσ περιστερῶν, μίαν εἰσ ὁλοκαύτωμα καὶ μίαν περὶ ἁμαρτίασ, καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτῆσ ὁ ἱερεύσ, καὶ καθαρισθήσεται. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων.

ἀνθρώπῳ ἐάν τινι γένηται ἐν δέρματι χρωτὸσ αὐτοῦ οὐλὴ σημασίασ τηλαυγήσ, καὶ γένηται ἐν δέρματι χρωτὸσ αὐτοῦ ἁφὴ λέπρασ, ἀχθήσεται πρὸσ Ἀαρὼν τὸν ἱερέα, ἢ ἕνα τῶν υἱῶν αὐτοῦ τῶν ἱερέων. καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺσ τὴν ἁφὴν ἐν δέρματι τοῦ χρωτὸσ αὐτοῦ, καὶ ἡ θρὶξ ἐν τῇ ἁφῇ μεταβάλῃ λευκή, καὶ ἡ ὄψισ τῆσ ἁφῆσ ταπεινὴ ἀπὸ τοῦ δέρματοσ τοῦ χρωτόσ, ἁφὴ λέπτρασ ἐστί. καὶ ὄψεται ὁ ἱερεύσ, καὶ μιανεῖ αὐτόν. ἐὰν δὲ τηλαυγὴσ λευκὴ ᾖ ἐν τῷ δέρματι τοῦ χρωτὸσ αὐτοῦ, καὶ ταπεινὴ μὴ ᾖ ἡ ὄψισ αὐτῆσ ἀπὸ τοῦ δέρματοσ, καὶ ἡ θρὶξ αὐτοῦ οὐ μετέβαλε τρίχα λευκήν, αὐτὴ δέ ἐστιν ἀμαυρά, καὶ ἀφοριεῖ ὁ ἱερεὺσ τὴν ἁφὴν ἑπτὰ ἡμέρασ. καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺσ τὴν ἁφὴν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ, καὶ ἰδοὺ ἡ ἁφὴ μένει ἐναντίον αὐτοῦ, οὐ μετέπεσεν ἡ ἁφὴ ἐν τῷ δέρματι, καὶ ἀφοριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεὺσ ἑπτὰ ἡμέρασ τὸ δεύτερον. καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺσ αὐτὸν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ τὸ δεύτερον. καὶ ἰδοὺ ἀμαυρὰ ἡ ἁφή, οὐ μετέπεσεν ἡ ἁφὴ ἐν τῷ δέρματι. καὶ καθαριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύσ. σημασία γάρ ἐστι. καὶ πλυνάμενοσ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καθαρὸσ ἔσται. ἐὰν δὲ μεταβαλοῦσα μεταπέσῃ ἡ σημασία ἐν τῷ δέρματι, μετὰ τὸ ἰδεῖν αὐτὸν τὸν ἱερέα τοῦ καθαρίσαι αὐτόν, καὶ ὀφθήσεται τὸ δεύτερον τῷ ἱερεῖ. καὶ ὄψεται αὐτὸν ὁ ἱερεύσ, καὶ ἰδοὺ μετέπεσεν ἡ σημασία ἐν τῷ δέρματι, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύσ. λέπρα ἐστί. καὶ ἁφὴ λέπρασ ἐὰν γένηται ἐν ἀνθρώπῳ, καὶ ἥξει πρὸσ τόν ἱερέα. καὶ ὄψεται ὁ ἱερεύσ, καὶ ἰδοὺ οὐλὴ λευκὴ ἐν τῷ δέρματι, καὶ αὕτη μετέβαλε τρίχα λευκήν, καὶ ἀπὸ τοῦ ὑγιοῦσ τῆσ σαρκὸσ τῆσ ζώσησ ἐν τῇ οὐλῇ, λέπρα παλαιουμένη ἐστὶν ἐν τῷ δέρματι τοῦ χρωτόσ, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεὺσ καὶ ἀφοριεῖ αὐτόν, ὅτι ἀκάθαρτόσ ἐστιν. ἐὰν δὲ ἀνθοῦσα ἐξανθήσῃ ἡ λέπρα ἐν τῷ δέρματι, καὶ καλύψῃ ἡ λέπρα πᾶν τὸ δέρμα τῆσ ἁφῆσ ἀπὸ κεφαλῆσ ἕωσ ποδῶν, καθ̓ ὅλην τὴν ὅρασιν τοῦ ἱερέωσ, καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺσ καὶ ἰδού ἐκάλυψεν ἡ λέπρα πᾶν τὸ δέρμα τοῦ χρωτόσ, καὶ καθαριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεὺσ τὴν ἁφήν, ὅτι πᾶν μετέβαλε λευκόν, καθαρόν ἐστι. καὶ ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ὀφθῇ ἐν αὐτῷ χρὼσ ζῶν, μιανθήσεται, καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺσ τὸν χρῶτα τὸν ὑγιῆ, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ χρὼσ ὁ ὑγιήσ, ὅτι ἀκάθαρτόσ ἐστι. λέπρα ἐστί. ἐὰν δέ ἀποκαταστῇ ὁ χρὼσ ὁ ὑγιήσ, καὶ μεταβάλῃ λευκή, καὶ ἐλεύσεται πρὸσ τὸν ἱερέα, καὶ ὄψεται ὁ ἱερεύσ, καὶ ἰδοὺ μετέβαλεν ἡ ἁφὴ εἰσ τὸ λευκόν, καὶ καθαριεῖ ὁ ἱερεὺσ τὴν ἁφήν. καθαρόσ ἐστι. Καὶ σὰρξ ἐὰν γένηται ἐν τῷ δέρματι αὐτοῦ ἕλκοσ καὶ ὑγιασθῇ, καὶ γένηται ἐν τῷ τόπῳ τοῦ ἕλκουσ οὐλὴ λευκή, ἢ τηλαυγὴσ λευκαίνουσα, ἢ πυρρίζουσα, καὶ ὀφθήσεται τῷ ἱερεῖ, καὶ ὄψεται ὁ ἱερεύσ, καὶ ἰδοὺ ἡ ὄψισ ταπεινοτέρα τοῦ δέρματοσ, καὶ ἡ θρὶξ αὐτῆσ μετέβαλεν εἰσ λευκήν, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύσ, ὅτι λέπρα ἐστίν, ἐν τῷ ἕλκει ἐξήνθησεν. ἐὰν δὲ ἴδῃ ὁ ἱερεύσ, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῷ θρὶξ λευκή, καὶ ταπεινὸν μὴ ᾖ ἀπὸ τοῦ δέρματοσ τοῦ χρωτόσ, καὶ αὐτὴ ᾖ ἀμαυρά, καὶ ἀφοριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεὺσ ἑπτὰ ἡμέρασ. ἐὰν δὲ διαχύσει διαχέηται ἐν τῷ δέρματι, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύσ, ἁφὴ λέπρασ ἐστίν, ἐν τῷ ἕλκει ἐξήνθησεν. ἐὰν δὲ κατὰ χώραν μείνῃ τὸ τηλαύγημα καὶ μὴ διαχέηται, οὐλὴ τοῦ ἕλκουσ ἐστί, καὶ καθαριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύσ. Καὶ σὰρξ ἐὰν γένηται ἐν τῷ δέρματι αὐτοῦ κατάκαυμα πυρόσ, καὶ γένηται ἐν τῷ δέρματι αὐτοῦ τὸ ὑγιασθὲν τοῦ κατακαύματοσ αὐγάζον τηλαυγὲσ λευκόν, ὑποπυρρίζον ἢ ἔκλευκον, καὶ ὄψεται αὐτὸν ὁ ἱερεύσ, καὶ ἰδοὺ μετέβαλε θρὶξ λευκὴ εἰσ τὸ αὐγάζον, καὶ ἡ ὄψισ αὐτοῦ ταπεινὴ ἀπὸ τοῦ δέρματοσ, λέπρα ἐστίν, ἐν τῷ κατακαύματι ἐξήνθησε. καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύσ, ἁφὴ λέπρασ ἐστίν. ἐὰν δὲ ἴδῃ ὁ ἱερεύσ, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἔστιν ἐν τῷ αὐγάζοντι θρὶξ λευκή, καὶ ταπεινὸν μὴ ᾖ ἀπὸ τοῦ δέρματοσ, αὐτὸ δὲ ἀμαυρόν, καὶ ἀφοριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεὺσ ἑπτὰ ἡμέρασ. καὶ ὄψεται αὐτὸν ὁ ἱερεὺσ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ. ἐὰν δὲ διαχύσει διαχέηται ἐν τῷ δέρματι, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύσ. ἁφὴ λέπρασ ἐστίν, ἐν τῷ ἕλκει ἐξήνθησεν. ἐὰν δὲ κατὰ χώραν μείνῃ τὸ αὐγάζον, καὶ μὴ διαχυθῇ ἐν τῷ δέρματι, αὐτὴ δὲ ἀμαυρὰ ᾖ, οὐλὴ τοῦ κατακαύμαστόσ ἐστι, καὶ καθαριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύσ. ὁ γὰρ χαρακτὴρ τοῦ κατακαύματόσ ἐστι. Καὶ ἀνδρὶ ἢ γυναικὶ ἐὰν γένηται ἐν αὐτοῖσ ἁφὴ λέπρασ ἐν τῇ κεφαλῇ ἢ ἐν τῷ πώγωνι, καί ὄψεται ὁ ἱερεὺσ τὴν ἁφήν, καὶ ἰδοὺ ἡ ὄψισ αὐτῆσ ἐγκοιλοτέρα τοῦ δέρματοσ, ἐν αὐτῇ δὲ θρὶξ ξανθίζουσα λεπτή, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύσ. θραῦσμά ἐστι, λέπρα τῆσ κεφαλῆσ ἢ λέπρα τοῦ πώγωνόσ ἐστι. καὶ ἐὰν ἴδῃ ὁ ἱερεὺσ τὴν ἁφὴν τοῦ θραύσματοσ, καὶ ἰδοὺ οὐχ ἡ ὄψισ ἐγκοιλοτέρα τοῦ δέρματοσ, καὶ θρὶξ ξανθίζουσα οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῇ, καὶ ἀφοριεῖ ὁ ἱερεὺσ τὴν ἁφὴν τοῦ θραύσματοσ ἑπτὰ ἡμέρασ. καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺσ τὴν ἁφὴν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ, καὶ ἰδοὺ οὐ διεχύθη τὸ θραῦσμα, καὶ θρὶξ ξανθίζουσα οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῇ, καὶ ἡ ὄψισ τοῦ θραύσματοσ οὐκ ἔστι κοίλη ἀπὸ τοῦ δέρματοσ. καὶ ξυρηθήσεται τὸ δέρμα, τὸ δὲ θραῦσμα οὐ ξυρηθήσεται, καὶ ἀφοριεῖ ὁ ἱερεὺσ τὸ θραῦσμα ἑπτὰ ἡμέρασ τὸ δεύτερον. καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺσ τὸ θραῦσμα τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ, καὶ ἰδοὺ οὐ διεχύθη τὸ θραῦσμα ἐν τῷ δέρματι μετὰ τὸ ξυρηθῆναι αὐτόν, καὶ ἡ ὄψισ τοῦ θραύσματοσ οὐκ ἔστι κοίλη ἀπὸ τοῦ δέρματοσ, καὶ καθαριεῖ αὐτὴν ὁ ἱερεύσ, καὶ πλυνάμενοσ τὰ ἱμάτια καθαρὸσ ἔσται. ἐὰν δὲ διαχύσει διαχέηται τὸ θραῦσμα ἐν τῷ δέρματι μετὰ τὸ καθαρισθῆναι αὐτόν, καὶ ὄψεται ὁ ἱερεύσ, καὶ ἰδοὺ διακέχυται τὸ θραῦσμα ἐν τῷ δέρματι, οὐκ ἐπισκέψεται ὁ ἱερεὺσ περὶ τῆσ τριχὸσ τῆσ ξανθῆσ, ὅτι ἀκάθαρτόσ ἐστιν. ἐὰν δὲ ἐνώπιον μείνῃ ἐπὶ χώρασ τὸ θραῦσμα, καὶ θρὶξ μέλαινα ἀνατείλῃ ἐν αὐτῷ, ὑγίακε τὸ θραῦσμα. καθαρόσ ἐστι, καὶ καθαριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύσ. Καὶ ἀνδρὶ ἢ γυναικί, ἐὰν γένηται ἐν δέρματι τῆσ σαρκὸσ αὐτοῦ αὐγάσματα αὐγάζοντα λευκανθίζοντα, καὶ ὄψεται ὁ ἱερεύσ, καὶ ἰδοὺ ἐν δέρματι τῆσ σαρκὸσ αὐτοῦ αὐγάσματα αὐγάζοντα λευκανθίζοντα, ἀλφόσ ἐστιν ἐξανθεῖ ἐν τῷ δέρματι τῆσ σαρκὸσ αὐτοῦ, καθαρόσ ἐστι. Ἐὰν δέ τινι μαδήσῃ ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ, φαλακρόσ ἐστι, καθαρόσ ἐστιν. ἐὰν δὲ κατὰ πρόσωπον μαδήσῃ ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ, ἀναφάλαντόσ ἐστι, καθαρόσ ἐστιν. ἐὰν δὲ γένηται ἐν τῷ φαλακρώματι αὐτοῦ ἢ ἐν τῷ ἀναφαλαντώματι αὐτοῦ ἀφὴ λευκὴ ἢ πυρρίζουσα, λέπρα ἐστὶν ἐν τῷ φαλακρώματι αὐτοῦ, ἢ ἐν τῷ ἀναφαλαντώματι αὐτοῦ. καὶ ὄψεται αὐτὸν ὁ ἱερεύσ, καὶ ἰδοὺ ἡ ὄψισ τῆσ ἁφῆσ λευκὴ ἢ πυρρίζουσα ἐν τῷ φαλακρώματι αὐτοῦ ἢ ἐν τῷ φαλαντώματι αὐτοῦ, ὡσ εἶδοσ λέπρασ ἐν δέρματι τῆσ σαρκόσ αὐτοῦ, ἄνθρωποσ λεπρόσ ἐστι. μιάνσει μιανεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεύσ, ἐν τῇ κεφαλῇ αὐτοῦ ἡ ἁφὴ αὐτοῦ. Καὶ ὁ λεπρὸσ ἐν ᾧ ἐστιν ἡ ἁφή, τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἔστω παραλελυμένα καὶ ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ ἀκάλυπτοσ, καὶ περὶ τὸ στόμα αὐτοῦ περιβαλέσθω, καὶ ἀκάθαρτοσ κεκλήσεται. πάσασ τὰσ ἡμέρασ, ὅσασ ἐὰν ᾖ ἐπ̓ αὐτὸν ἡ ἁφή, ἀκάθαρτοσ ὢν ἀκάθαρτοσ ἔσται, κεχωρισμένοσ καθήσεται, ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ αὐτοῦ ἔσται ἡ διατριβή. Καὶ ἱματίῳ ἐὰν γένηται ἁφὴ ἐν αὐτῷ λέπρασ ἐν ἱματίῳ ἐρέῳ, ἢ ἐν ἱματίῳ στυππυίνῳ, ἢ ἐν στήμονι, ἢ ἐν κρόκῃ, ἢ ἐν τοῖσ λινοῖσ, ἢ ἐν τοῖσ ἐρέοισ, ἢ ἐν δέρματι, ἢ ἐν παντὶ ἐργασίμῳ δέρματι, καὶ γένηται ἡ ἁφή χλωρίζουσα ἢ πυρρίζουσα ἐν τῷ δέρματι, ἢ ἐν τῷ ἱματίῳ, ἢ ἐν τῷ στήμονι, ἢ ἐν τῇ κρόκῃ, ἢ ἐν παντὶ σκεύει ἐργασίμῳ δέρματοσ, ἁφὴ λέπρασ ἐστί, καὶ δείξει τῷ ἱερεῖ. καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺσ τὴν ἁφήν, καὶ ἀφοριεῖ ὁ ἱερεὺσ τὴν ἁφὴν ἑπτὰ ἡμέρασ. καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺσ τὴν ἁφὴν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ. ἐὰν δὲ διαχέηται ἡ ἁφὴ ἐν τῷ ἱματίῳ, ἢ ἐν τῷ στήμονι, ἢ ἐν τῇ κρόκῃ, ἢ ἐν τῷ δέρματι, κατὰ πάντα ὅσα ἐὰν ποιηθῇ δέρματα ἐν τῇ ἐργασίῳ, λέπρα ἔμμονόσ ἐστιν ἡ ἁφή, ἀκάθαρτόσ ἐστι. κατακαύσει τὸ ἱμάτιον, ἢ τὸν στήμονα, ἢ τὴν κρόκην ἐν τοῖσ ἐρέοισ, ἢ ἐν τοῖσ λινοῖσ, ἢ ἐν παντὶ σκεύει δερματίνῳ, ἐν ᾧ ἂν ᾖ ἐν αὐτῷ ἡ ἁφή, ὅτι λέπρα ἔμμονόσ ἐστιν, ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται. ἐὰν δὲ ἴδῃ ὁ ἱερεύσ, καὶ μὴ διαχέηται ἡ ἁφὴ ἐν τῷ ἱματίῳ, ἢ ἐν τῷ στήμονι, ἢ ἐν τῇ κρόκῃ, ἢ ἐν παντὶ σκεύει δερματίνῳ, καὶ συντάξει ὁ ἱερεύσ, καὶ πλυνεῖ ἐφ̓ οὗ ἐὰν ᾖ ἐπ̓ αὐτοῦ ἡ ἁφή, καὶ ἀφοριεῖ ὁ ἱερεὺσ τὴν ἁφὴν ἑπτὰ ἡμέρασ τὸ δεύτερον. καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺσ μετὰ τὸ πλυθῦναι αὐτὸ τὴν ἁφήν, καὶ ἥδε οὐ μὴ μετέβαλεν ἡ ἁφὴ τὴν ὄψιν, καὶ ἡ ἁφὴ οὐ διαχεῖται, ἀκάθαρτόν ἐστιν, ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται. ἐστήρικται ἐν τῷ ἱματίῳ, ἢ ἐν τῷ στήμονι, ἢ ἐν τῇ κρόκῃ. καὶ ἐὰν ἴδῃ ὁ ἱερεύσ, καὶ ᾖ ἀμαυρὰ ἡ ἁφὴ μετὰ τὸ πλυθῆναι αὐτό, ἀπορρήξει αὐτὸ ἀπὸ τοῦ ἱματίου, ἢ ἀπὸ τοῦ στήμονοσ, ἢ ἀπὸ τῆσ κρόκησ, ἢ ἀπὸ τοῦ δέρματοσ. ἐὰν δὲ ὀφθῇ ἔτι ἐν τῷ ἱματίῳ, ἢ ἐν τῷ στήμονι, ἢ ἐν τῇ κρόκῃ, ἢ ἐν παντὶ σκεύει δερματίνῳ, λέπρα ἐξανθοῦσά ἐστιν. ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται ἐν ᾧ ἐστιν ἡ ἁφή. καὶ τὸ ἱμάτιον, ἢ ὁ στήμων, ἢ ἡ κρόκη, ἢ πᾶν σκεῦοσ δερμάτινον, ὃ πλυθήσεται, καὶ ἀποστήσεται ἀπ̓ αὐτοῦ ἡ ἁφή, καὶ πλυθήσεται τὸ δεύτερον, καὶ καθαρὸν ἔσται. οὗτοσ ὁ νόμοσ ἁφῆσ λέπρασ ἱματίου ἐρέου, ἢ στυππυίνου, ἢ στήμονοσ, ἢ κρόκησ, ἢ παντὸσ σκεύουσ δερματίνου, εἰσ τὸ καθαρίσαι αὐτό, ἢ μιᾶναι αὐτό. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

οὗτοσ ὁ νόμοσ τοῦ λεπροῦ, ᾗ ἂν ἡμέρᾳ καθαρισθῇ. καὶ προσαχθήσεται πρὸσ τὸν ἱερέα, καὶ ἐξελεύσεται ὁ ἱερεὺσ ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ, καὶ ὄψεται ὁ ἱερεύσ, καὶ ἰδοὺ ἰᾶται ἡ ἁφὴ τῆσ λέπρασ ἀπὸ τοῦ λεπροῦ. καὶ προστάξει ὁ ἱερεύσ, καὶ λήψονται τῷ κεκαθαρισμένῳ δύο ὀρνίθια ζῶντα καθαρὰ καὶ ξύλον κέδρινον καὶ κεκλωσμένον κόκκινον καὶ ὕσσωπον. καὶ προστάξει ὁ ἱερεύσ, καὶ σφάξουσι τὸ ὀρνίθιον τὸ ἓν εἰσ ἀγγεῖον ὀστράκινον ἐφ̓ ὕδατι ζῶντι. καὶ τὸ ὀρνίθιον τὸ ζῶν λήψεται αὐτὸ καὶ τὸ ξύλον τὸ κέδρινον καὶ τὸ κλωστὸν κόκκινον καὶ τὸν ὕσσωπον, καὶ βάψει αὐτὰ καὶ τὸ ὀρνίθιον τὸ ζῶν εἰσ τὸ αἷμα τοῦ ὀρνιθίου τοῦ σφαγέντοσ ἐφ̓ ὕδατι ζῶντι. καὶ περιρρανεῖ ἐπὶ τὸν καθαρισθέντα ἀπὸ τῆσ λέπρασ ἑπτάκισ, καὶ καθαρὸσ ἔσται. καὶ ἐξαποστελεῖ τὸ ὀρνίθιον τὸ ζῶν εἰσ τὸ πεδίον. καὶ πλυνεῖ ὁ καθαρισθεὶσ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ξυρηθήσεται αὐτοῦ πᾶσαν τὴν τρίχα, καὶ λούσεται ἐν ὕδατι, καὶ καθαρὸσ ἔσται, καὶ μετὰ ταῦτα εἰσελεύσεται εἰσ τὴν παρεμβολήν, καὶ διατρίψει ἔξω τοῦ οἴκου αὐτοῦ ἑπτὰ ἡμέρασ. καὶ ἔσται τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ, ξυρηθήσεται πᾶσαν τὴν τρίχα αὐτοῦ, τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ τὸν πώγωνα καὶ τὰσ ὀφρῦσ καὶ πᾶσαν τὴν τρίχα αὐτοῦ ξυρηθήσεται. καὶ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια, καὶ λούσεται τὸ σῶμα αὐτοῦ ὕδατι, καὶ καθαρὸσ ἔσται. καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ λήψεται δύο ἀμνοὺσ ἀμώμουσ ἐνιαυσίουσ καὶ πρόβατον ἄμωμον ἐνιαύσιον καὶ τρία δέκατα σεμιδάλεωσ εἰσ θυσίαν περυραμένησ ἐν ἐλαίῳ καὶ κοτύλην ἐλαίου μίαν. καὶ στήσει ὁ ἱερεὺσ ὁ καθαρίζων τὸν ἄνθρωπον τὸν καθαριζόμενον καὶ ταῦτα ἔναντι Κυρίου, ἐπὶ τὴν θύραν τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. καὶ λήψεται ὁ ἱερεὺσ τὸν ἀμνὸν τὸν ἕνα, καὶ προσάξει αὐτὸν τῆσ πλημμελείασ, καὶ τὴν κοτύλην τοῦ ἐλαίου, καὶ ἀφοριεῖ αὐτὰ ἀφόρισμα ἔναντι Κυρίου. καὶ σφάξουσι τὸν ἀμνὸν ἐν τόπῳ, οὗ σφάζουσι τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰ περὶ ἁμαρτίασ, ἐν τόπῳ ἁγίῳ. ἔστι γὰρ τὸ περὶ ἁμαρτίασ, ὥσπερ τὸ τῆσ πλημμελείασ ἐστὶ τῷ ἱερεῖ, ἅγια ἁγίων ἐστί. καὶ λήψεται ὁ ἱερεὺσ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ τῆσ πλημμελείασ, καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺσ ἐπὶ τὸν λοβὸν τοῦ ὠτὸσ τοῦ καθαριζομένου τοῦ δεξιοῦ, καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆσ χειρὸσ τῆσ δεξιᾶσ καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τοῦ ποδὸσ τοῦ δεξιοῦ. καὶ λαβὼν ὁ ἱερεὺσ ἀπὸ τῆσ κοτύλησ τοῦ ἐλαίου ἐπιχεεῖ ἐπὶ τὴν χεῖρα τοῦ ἱερέωσ τὴν ἀριστερὰν καὶ βάψει τὸν δάκτυλον τὸν δεξιὸν ἀπὸ τοῦ ἐλαίου τοῦ ὄντοσ ἐπὶ τῆσ χειρὸσ αὐτοῦ τῆσ ἀριστερᾶσ καὶ ρανεῖ τῷ δακτύλῳ ἑπτάκισ ἔναντι Κυρίου. τὸ δὲ καταλειφθὲν ἔλαιον τὸ ὂν ἐν τῇ χειρὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺσ ἐπὶ τὸν λοβὸν τοῦ ὠτὸσ τοῦ καθαριζομένου τοῦ δεξιοῦ καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆσ χειρὸσ τῆσ δεξιᾶσ καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τοῦ ποδὸσ τοῦ δεξιοῦ. ἐπὶ τὸν τόπον τοῦ αἵματοσ τοῦ τῆσ πλημμελείασ. τὸ δὲ καταλειφθὲν ἔλαιον τὸ ἐπὶ τῆσ χειρὸσ τοῦ ἱερέωσ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺσ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ καθαρισθέντοσ, καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺσ ἔναντι Κυρίου. καὶ ποιήσει ὁ ἱερεὺσ τὸ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ, καὶ ἐξιλάσεται ὁ ἱερεὺσ περὶ τοῦ καθαριζομένου ἀπὸ τῆσ ἁμαρτίασ αὐτοῦ. καὶ μετά τοῦτο σφάξει ὁ ἱερεὺσ τὸ ὁλοκαύτωμα. καὶ ἀνοίσει ὁ ἱερεὺσ τὸ ὁλοκαύτωμα καὶ τὴν θυσίαν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἔναντι Κυρίου. καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεύσ, καὶ καθαρισθήσεται. Ἐὰν δὲ πένηται καὶ ἡ χεὶρ αὐτοῦ μὴ εὑρίσκῃ, λήψεται ἀμνὸν ἕνα εἰσ ὃ ἐπλημμέλησεν εἰσ ἀφαίρεμα, ὥστε ἐξιλάσασθαι περὶ αὐτοῦ, καὶ δέκατον σεμιδάλεωσ πεφυραμένησ ἐν ἐλαίῳ εἰσ θυσίαν, καὶ κοτύλην ἐλαίου μίαν, καὶ δύο τρυγόνασ, ἢ δύο νεοσσοὺσ περιστερῶν, ὅσα εὗρεν ἡ χεὶρ αὐτοῦ, καὶ ἔσται ἡ μία περὶ ἁμαρτίασ καὶ ἡ μία εἰσ ὁλοκαύτωμα. καὶ προσοίσει αὐτὰ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ εἰσ τὸ καθαρίσαι αὐτὸν πρὸσ τὸν ἱερέα, ἐπὶ τὴν θύραν τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου ἔναντι Κυρίου. καὶ λαβὼν ὁ ἱερεύσ τὸν ἀμνὸν τῆσ πλημμελείασ καὶ τὴν κοτύλην τοῦ ἐλαίου, ἐπιθήσει αὐτὰ ἐπίθεμα ἔναντι Κυρίου. καὶ σφάξει τὸν ἀμνὸν τὸν τῆσ πλημμελείασ, καὶ λήψεται ὁ ἱερεὺσ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ τῆσ πλημμελείασ καὶ ἐπιθήσει ἐπὶ τὸν λοβὸν τοῦ ὠτὸσ τοῦ καθαριζομένου τοῦ δεξιοῦ καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆσ χειρὸσ τῆσ δεξιᾶσ καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τοῦ ποδὸσ τοῦ δεξιοῦ. καὶ ἀπὸ τοῦ ἐλαίου ἐπιχεεῖ ὁ ἱερεὺσ ἐπὶ τὴν χεῖρα τοῦ ἱερέωσ τὴν ἀριστεράν, καὶ ρανεῖ ὁ ἱερεὺσ τῷ δακτύλῳ τῷ δεξιῷ ἀπὸ τοῦ ἐλαίου τοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ τῇ ἀριστερᾷ ἑπτάκισ ἔναντι Κυρίου. καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺσ ἀπὸ τοῦ ἐλαίου τοῦ ἐπὶ τῆσ χειρὸσ αὐτοῦ ἐπὶ τὸν λοβὸν τοῦ ὠτὸσ τοῦ καθαριζομένου τοῦ δεξιοῦ καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆσ χειρὸσ αὐτοῦ τῆσ δεξιᾶσ καὶ ἐπὶ τὸ ἄκρον τοῦ ποδὸσ αὐτοῦ τοῦ δεξιοῦ, ἐπὶ τὸν τόπον τοῦ αἵματοσ τοῦ τῆσ πλημμελείασ. τὸ δὲ καταλειφθὲν ἀπὸ τοῦ ἐλαίου τὸ ὂν ἐπὶ τῆσ χειρὸσ τοῦ ἱερέωσ ἐπιθήσει ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ καθαρισθέντοσ, καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺσ ἔναντι Κυρίου. καὶ ποιήσει μίαν ἀπὸ τῶν τρυγόνων ἢ ἀπὸ τῶν νεοσσῶν τῶν περιστερῶν, καθότι εὗρεν αὐτοῦ ἡ χείρ, τὴν μίαν περὶ ἁμαρτίασ καὶ τὴν μίαν εἰσ ὁλοκαύτωμα σὺν τῇ θυσίᾳ, καὶ ἐξιλάσεται ὁ ἱερεὺσ περὶ τοῦ καθαριζομένου ἔναντι Κυρίου. οὗτοσ ὁ νόμοσ, ἐν ᾧ ἐστιν ἡ ἁφὴ τῆσ λέπρασ, καὶ τοῦ μὴ εὑρίσκοντοσ τῇ χειρὶ εἰσ τὸν καθαρισμὸν αὐτοῦ. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων. ὡσ ἂν εἰσέλθητε εἰσ τὴν γῆν τῶν Χαναναίων, ἣν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν ἐν κτήσει, καὶ δώσω ἁφὴν λέπρασ ἐν ταῖσ οἰκίαισ τῆσ γῆσ τῆσ ἐγκτήτου ὑμῖν, καὶ ἥξει τινὸσ αὐτοῦ ἡ οἰκία, καὶ ἀναγγελεῖ τῷ ἱερεῖ λέγων. ὥσπερ ἁφὴ ἑώραταί μοι ἐν τῇ οἰκίᾳ. καὶ προστάξει ὁ ἱερεὺσ ἀποσκευάσαι τὴν οἰκίαν, πρὸ τοῦ εἰσελθόντα τὸν ἱερέα ἰδεῖν τὴν ἁφήν, καὶ οὐ μὴ ἀκάθαρτα γένηται ὅσα ἂν ᾖ ἐν τῇ οἰκίᾳ, καὶ μετὰ ταῦτα εἰσελεύσεται ὁ ἱερεὺσ καταμαθεῖν τὴν οἰκίαν. καὶ ὄψεται τὴν ἁφήν, καὶ ἰδοὺ ἡ ἁφὴ ἐν τοῖσ τοίχοισ τῆσ οἰκίασ, κοιλάδασ χλωριζούσασ, ἢ πυρριζούσασ, καὶ ἡ ὄψισ αὐτῶν ταπεινοτέρα τῶν τοίχων, καὶ ἐξελθὼν ὁ ἱερεὺσ ἐκ τῆσ οἰκίασ ἐπὶ τὴν θύραν τῆσ οἰκίασ, καὶ ἀφοριεῖ ὁ ἱερεὺσ τὴν οἰκίαν ἑπτὰ ἡμέρασ. καὶ ἐπανήξει ὁ ἱερεὺσ τῇ ἑβδόμῃ καὶ ὄψεται τὴν οἰκίαν, καὶ ἰδοὺ διεχύθη ἡ ἁφὴ ἐν τοῖσ τοίχοισ τῆσ οἰκίασ, καὶ προστάξει ὁ ἱερεύσ, καὶ ἐξελοῦσι τοὺσ λίθουσ, ἐν οἷσ ἐστιν ἡ ἁφή, καὶ ἐκβαλοῦσιν αὐτοὺσ ἔξω τῆσ πόλεωσ εἰσ τόπον ἀκάθαρτον. καὶ τὴν οἰκίαν ἀποξύσουσιν ἔσωθεν κύκλῳ καὶ ἐκχεοῦσι τὸν χοῦν τὸν ἀπεξυσμένον ἔξω τῆσ πόλεωσ εἰσ τόπον ἀκάθαρτον. καὶ λήψονται λίθουσ ἀπεξυσμένουσ ἑτέρουσ, καὶ ἀντιθήσουσιν ἀντὶ τῶν λίθων καὶ χοῦν ἕτερον λήψονται καὶ ἐξαλείψουσι τὴν οἰκίαν. ἐὰν δὲ ἐπέλθῃ πάλιν ἁφὴ καὶ ἀνατείλῃ ἐν τῇ οἰκίᾳ μετὰ τὸ ἐξελεῖν τοὺσ λίθουσ καὶ μετά τὸ ἀποξυσθῆναι τὴν οἰκίαν καὶ μετὰ τὸ ἐξαλειφθῆναι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ ἱερεὺσ καὶ ὄψεται. εἰ διακέχυται ἡ ἁφὴ ἐν τῇ οἰκίᾳ, λέπρα ἔμμονόσ ἐστιν ἐν τῇ οἰκίᾳ, ἀκάθαρτόσ ἐστι. καὶ καθελοῦσι τὴν οἰκίαν καὶ τὰ ξύλα αὐτῆσ καὶ τοὺσ λίθουσ αὐτῆσ καὶ πάντα τὸν χοῦν ἐξοίσουσιν ἔξω τῆσ πόλεωσ εἰσ τόπον ἀκάθαρτον. καὶ ὁ εἰσπορευόμενοσ εἰσ τὴν οἰκίαν πάσασ τὰσ ἡμέρασ, ἃσ ἀφωρισμένη ἐστίν, ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. καὶ ὁ κοιμώμενοσ ἐν τῇ οἰκίᾳ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. καὶ ὁ ἔσθων ἐν τῇ οἰκίᾳ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. ἐὰν δὲ παραγενόμενοσ εἰσέλθῃ ὁ ἱερεὺσ καὶ ἴδῃ, καὶ ἰδοὺ διαχύσει οὐ διαχεῖται ἡ ἁφὴ ἐν τῇ οἰκίᾳ μετὰ τὸ ἐξαλειφθῆναι τὴν οἰκίαν, καὶ καθαριεῖ ὁ ἱερεὺσ τὴν οἰκίαν, ὅτι ἰάθη ἡ ἁφή. καὶ λήψεται ἀφαγνίσαι τὴν οἰκίαν δύο ὀρνίθια ζῶντα καθαρὰ καὶ ξύλον κέδρινον καὶ κεκλωσμένον κόκκινον καὶ ὕσσωπον. καὶ σφάξει τὸ ὀρνίθιον τὸ ἓν εἰσ σκεῦοσ ὀστράκινον ἐφ̓ ὕδατι ζῶντι, καὶ λήψεται τὸ ξύλον τὸ κέδρινον καὶ τὸ κεκλωσμένον κόκκινον καὶ τὸν ὕσσωπον καὶ τὸ ὀρνίθιον τὸ ζῶν, καὶ βάψει αὐτὸ εἰσ τὸ αἷμα τοῦ ὀρνιθίου τοῦ ἐσφαγμένου ἐφ̓ ὕδατι ζῶντι, καὶ περιρρανεῖ ἐν αὐτοῖσ ἐπὶ τὴν οἰκίαν ἑπτάκισ, καὶ ἀφαγνιεῖ τὴν οἰκίαν ἐν τῷ αἵματι τοῦ ὀρνιθίου καὶ ἐν τῷ ὕδατι τῷ ζῶντι καὶ ἐν τῷ ὀρνιθίῳ τῷ ζῶντι καὶ ἐν τῷ ξύλῳ τῷ κεδρίνῳ καὶ ἐν τῷ ὑσσώπῳ καὶ ἐν τῷ κεκλωσμένῳ κοκκίνῳ. καὶ ἐξαποστελεῖ τὸ ὀρνίθιον τὸ ζῶν ἔξω τῆσ πόλεωσ εἰσ τὸ πεδίον καὶ ἐξιλάσεται περὶ τῆσ οἰκίασ, καὶ καθαρὰ ἔσται. Οὗτοσ ὁ νόμοσ κατὰ πᾶσαν ἁφὴν λέπρασ καὶ θραύσματος καὶ τῆσ λέπρασ ἱματίου καὶ οἰκίας καὶ οὐλῆσ καὶ σημασίασ καὶ τοῦ αὐγάζοντος καὶ τοῦ ἐξηγήσασθαι ᾗ ἡμέρᾳ ἀκάθαρτον, καὶ ᾗ ἡμέρᾳ καθαρισθήσεται. οὗτοσ ὁ νόμοσ τῆσ λέπρασ. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν λέγων.

λάλησον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, καὶ ἐρεῖσ αὐτοῖσ. ἀνδρὶ ἀνδρί, ᾧ ἐὰν γένηται ρύσισ ἐκ τοῦ σώματοσ αὐτοῦ, ἡ ρύσισ αὐτοῦ ἀκάθαρτόσ ἐστι. καὶ οὗτοσ ὁ νόμοσ τῆσ ἀκαθαρσίασ αὐτοῦ. ρέων γόνον ἐκ σώματοσ αὐτοῦ, ἐκ τῆσ ρύσεωσ, ἧσ συνέστηκε τὸ σῶμα αὐτοῦ διὰ τῆσ ρύσεωσ, αὕτη ἡ ἀκαθαρσία αὐτοῦ ἐν αὐτῷ. πᾶσαι αἱ ἡμέραι ρύσεωσ σώματοσ αὐτοῦ, ᾗ συνέστηκε τὸ σῶμα αὐτοῦ διά τῆσ ρύσεωσ, ἀκαθαρσία αὐτοῦ ἐστι. πᾶσα κοίτη, ἐφ̓ ἧσ ἐὰν κοιμηθῇ ἐπ̓ αὐτῆσ ὁ γονορρυήσ, ἀκάθαρτόσ ἐστι, καὶ πᾶν σκεῦοσ ἐφ̓ ὃ ἂν καθίσῃ ἐπ̓ αὐτὸ ὁ γονορρυήσ, ἀκάθαρτον ἔσται. καὶ ἄνθρωποσ, ὃσ ἐὰν ἅψηται τῆσ κοίτησ αὐτοῦ, πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. καὶ ὁ καθήμενοσ ἐπὶ τοῦ σκεύουσ, ἐφ̓ ὃ ἐὰν καθίσῃ ὁ γονορρυήσ, πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. καὶ ὁ ἁπτόμενοσ τοῦ χρωτὸσ τοῦ γονορρυοῦσ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. ἐὰν δὲ προσσιελίσῃ ὁ γονορρυὴσ ἐπὶ τὸν καθαρόν, πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. καὶ πᾶν ἐπίσαγμα ὄνου, ἐφ̓ ὃ ἂν ἐπιβῇ ἐπ̓ αὐτὸ ὁ γονορρυήσ, ἀκάθαρτον ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. καὶ πᾶσ ὁ ἁπτόμενοσ ὅσα ἂν ᾖ ὑποκάτω αὐτοῦ, ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. καί ὁ αἴρων αὐτὰ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. καὶ ὅσον ἐὰν ἅψηται ὁ γονορρυήσ, καὶ τὰσ χεῖρασ οὐ νένιπται ὕδατι, πλυνεῖ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται τὸ σῶμα ὕδατι καὶ ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. καὶ σκεῦοσ ὀστράκινον, οὗ ἂν ἅψηται ὁ γονορρυήσ, συντριβήσεται. καὶ σκεῦοσ ξύλινον νιφήσεται ὕδατι καὶ καθαρὸν ἔσται. ἐὰν δὲ καθαρισθῇ ὁ γονορρυὴσ ἐκ τῆσ ρύσεωσ αὐτοῦ, καὶ ἐξαριθμηθήσεται αὐτῷ ἑπτὰ ἡμέρασ εἰσ τὸν καθαρισμὸν αὐτοῦ, καὶ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ λούσεται τὸ σῶμα ὕδατι καὶ καθαρὸσ ἔσται. καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ λήψεται ἑαυτῷ δύο τρυγόνασ ἢ δύο νεοσσοὺσ περιστερῶν καὶ οἴσει αὐτὰ ἔναντι Κυρίου ἐπὶ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου καὶ δώσει αὐτὰ τῷ ἱερεῖ. καὶ ποιήσει αὐτὰ ὁ ἱερεὺσ μίαν περὶ ἁμαρτίασ καὶ μίαν εἰσ ὁλοκαύτωμα. καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺσ ἔναντι Κυρίου ἀπὸ τῆσ ρύσεωσ αὐτοῦ. Καὶ ἄνθρωποσ, ᾧ ἂν ἐξέλθῃ ἐξ αὐτοῦ κοίτη σπέρματοσ, καὶ λούσεται ὕδατι πᾶν τὸ σῶμα αὐτοῦ καὶ ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. καὶ πᾶν ἱμάτιον καὶ πᾶν δέρμα, ἀφ̓ ὃ ἐὰν ᾖ ἐπ̓ αὐτὸ κοίτη σπέρματοσ, καὶ πλυθήσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτον ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. καὶ γυνὴ ἐὰν κοιμηθῇ ἀνὴρ μετ̓ αὐτῆσ κοίτην σπέρματοσ, καὶ λούσονται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτοι ἔσονται ἕωσ ἑσπέρασ. Καὶ γυνή, ἥτισ ἐὰν ᾖ ρέουσα αἵματι, καὶ ἔσται ἡ ρύσισ αὐτῆσ ἐν τῷ σώματι αὐτῆσ, ἑπτὰ ἡμέρασ ἔσται ἐν τῇ ἀφέδρῳ αὐτῆσ. πᾶσ ὁ ἁπτόμενοσ αὐτῆσ ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ, καὶ πᾶν, ἐφ̓ ὃ ἐὰν κοιτάζηται ἐπ̓ αὐτὸ ἐν τῇ ἀφέδρῳ αὐτῆσ, ἀκάθαρτον ἔσται. καὶ πᾶν ἐφ̓ ὃ ἐὰν ἐπικαθίσῃ ἐπ̓ αὐτό, ἀκάθαρτον ἔσται. καὶ πᾶσ ὃσ ἐὰν ἅψηται τῆσ κοίτησ αὐτῆσ, πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ λούσεται τὸ σῶμα αὐτοῦ ὕδατι καὶ ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. καὶ πᾶσ ὁ ἁπτόμενοσ παντὸσ σκεύουσ, οὗ ἐὰν καθίσῃ ἐπ̓ αὐτό, πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. ἐὰν δὲ ἐν τῇ κοίτῃ αὐτῆσ οὔσησ, ἢ ἐπὶ τοῦ σκεύουσ, οὗ ἐὰν καθίσῃ ἐπ̓ αὐτῷ ἐν τῷ ἅπτεσθαι αὐτὸν αὐτῆσ, ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. ἐὰν δὲ κοίτῃ κοιμηθῇ τισ μετ̓ αὐτῆσ καὶ γένηται ἡ ἀκαθαρσία αὐτῆσ ἐπ̓ αὐτῷ, ἀκάθαρτοσ ἔσται ἑπτὰ ἡμέρασ. καὶ πᾶσα κοίτη, ἐφ̓ ᾗ ἂν κοιμηθῇ ἐπ̓ αὐτῇ, ἀκάθαρτοσ ἔσται. Καὶ γυνὴ ἐὰν ρέῃ ρύσει αἵματοσ ἡμέρασ πλείουσ, οὐκ ἐν καιρῷ τῆσ ἀφέδρου αὐτῆσ, ἐὰν καὶ ρέῃ μετὰ τὴν ἄφεδρον αὐτῆσ, πᾶσαι αἱ ἡμέραι ρύσεωσ ἀκαθαρσίασ αὐτῆσ, καθάπερ αἱ ἡμέραι τῆσ ἀφέδρου αὐτῆσ, ἔσται ἀκάθαρτοσ. καὶ πᾶσα κοίτη, ἐφ̓ ἧσ ἐὰν κοιμηθῇ ἐπ̓ αὐτῆσ πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ρύσεωσ, κατὰ τὴν κοίτην τῆσ ἀφέδρου ἔσται αὐτῇ, καὶ πᾶν σκεῦοσ, ἐφ̓ ὃ ἐὰν καθίσῃ ἐπ̓ αὐτό, ἀκάθαρτον ἔσται κατὰ τὴν ἀκαθαρσίαν τῆσ ἀφέδρου. πᾶσ ὁ ἁπτόμενοσ αὐτῆσ ἀκάθαρτοσ ἔσται, καὶ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται τὸ σῶμα ὕδατι καὶ ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. ἐὰν δὲ καθαρισθῇ ἀπὸ τῆσ ρύσεωσ, καὶ ἐξαριθμήσεται αὐτῇ ἑπτὰ ἡμέρασ καὶ μετὰ ταῦτα καθαρισθήσεται. καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ λήψεται αὕτη δύο τρυγόνασ, ἢ δύο νεοσσοὺσ περιστερῶν, καὶ οἴσει αὐτὰ πρὸσ τὸν ἱερέα ἐπὶ τὴν θύραν τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. καὶ ποιήσει ὁ ἱερεὺσ τὴν μίαν περὶ ἁμαρτίασ καὶ τὴν μίαν εἰσ ὁλοκαύτωμα. καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτῆσ ὁ ἱερεὺσ ἔναντι Κυρίου ἀπὸ ρύσεωσ ἀκαθαρσίασ αὐτῆσ. Καὶ εὐλαβεῖσ ποιήσεται τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἀπὸ τῶν ἀκαθαρσιῶν αὐτῶν, καὶ οὐκ ἀποθανοῦνται διὰ τὴν ἀκαθαρσίαν αὐτῶν ἐν τῷ μιαίνειν αὐτοὺσ τὴν σκηνήν μου τὴν ἐν αὐτοῖσ. οὗτοσ ὁ νόμοσ τοῦ γονορρυοῦσ. καὶ ἐάν τινι ἐξέλθῃ ἐξ αὐτοῦ κοίτη σπέρματοσ, ὥστε μιανθῆναι ἐν αὐτῇ, καὶ τῇ αἱμορροούσῃ ἐν τῇ ἀφέδρῳ αὐτῆσ, καὶ ὁ γονορρυὴσ ἐν τῇ ρύσει αὐτοῦ, τῷ ἄρσενι ἢ τῇ θηλείᾳ, καὶ τῷ ἀνδρί, ὃσ ἐὰν κοιμηθῇ μετὰ ἀποκαθημένησ. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν μετὰ τὸ τελευτῆσαι τοὺσ δύο υἱοὺσ Ἀαρὼν ἐν τῷ προσάγειν αὐτοὺσ πῦρ ἀλλότριον ἔναντι Κυρίου καὶ ἐτελεύτησαν.

καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. λάλησον πρὸσ Ἀαρὼν τὸν ἀδελφόν σου, καὶ μὴ εἰσπορευέσθω πᾶσαν ὥραν εἰσ τὸ ἅγιον ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματοσ εἰσ πρόσωπον τοῦ ἱλαστηρίου, ὅ ἐστιν ἐπὶ τῆσ κιβωτοῦ τοῦ μαρτυρίου, καὶ οὐκ ἀποθανεῖται. ἐν γὰρ νεφέλῃ ὀφθήσομαι ἐπὶ τοῦ ἱλαστηρίου. οὕτωσ εἰσελεύσεται Ἀαρὼν εἰσ τὸ ἅγιον. ἐν μόσχῳ ἐκ βοῶν περὶ ἁμαρτίασ, καὶ κριὸν εἰσ ὁλοκαύτωμα. καὶ χιτῶνα λινοῦν ἡγιασμένον ἐνδύσεται, καὶ περισκελὲσ λινοῦν ἔσται ἐπὶ τοῦ χρωτὸσ αὐτοῦ, καὶ ζώνῃ λινῇ ζώσεται καὶ κίδαριν λινῆν περιθήσεται, ἱμάτια ἅγιά ἐστι, καὶ λούσεται ὕδατι πᾶν τὸ σῶμα αὐτοῦ, καὶ ἐνδύσεται αὐτά. καὶ παρὰ τῆσ συναγωγῆσ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ λήψεται δύο χιμάρουσ ἐξ αἰγῶν περὶ ἁμαρτίασ καὶ κριὸν ἕνα εἰσ ὁλοκαύτωμα. καὶ προσάξει Ἀαρὼν τὸν μόσχον τὸν περὶ τῆσ ἁμαρτίασ αὐτοῦ, καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ καὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ. καὶ λήψεται τοὺσ δύο χιμάρουσ καὶ στήσει αὐτοὺσ ἔναντι Κυρίου παρὰ τὴν θύραν τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. καὶ ἐπιθήσει Ἀαρὼν ἐπὶ τοὺσ δύο χιμάρουσ κλήρουσ, κλῆρον ἕνα τῷ Κυρίῳ καὶ κλῆρον ἕνα τῷ ἀποπομπαίῳ. καὶ προσάξει Ἀαρὼν τὸν χίμαρον, ἐφ̓ ὃν ἐπῆλθεν ἐπ̓ αὐτὸν ὁ κλῆροσ τῷ Κυρίῳ, καὶ προσοίσει περὶ ἁμαρτίασ. καὶ τὸν χίμαρον, ἐφ̓ ὃν ἐπῆλθεν ἐπ̓ αὐτὸν ὁ κλῆροσ τοῦ ἀποπομπαίου, στήσει αὐτὸν ζῶντα ἔναντι Κυρίου, τοῦ ἐξιλάσασθαι ἐπ̓ αὐτοῦ, ὥστε ἀποστεῖλαι αὐτὸν εἰσ τὴν ἀποπομπήν, καὶ ἀφήσει αὐτὸν εἰσ τὴν ἔρημον. καὶ προσάξει Ἀαρὼν τὸν μόσχον τὸν περὶ τῆσ ἁμαρτίασ αὐτοῦ, καὶ ἐξιλάσεται περὶ ἑαυτοῦ καὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ. καὶ σφάξει τὸν μόσχον περὶ τῆσ ἁμαρτίασ αὐτοῦ. καὶ λήψεται τὸ πυρεῖον πλῆρεσ ἀνθράκων πυρὸσ ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου, τοῦ ἀπέναντι Κυρίου, καὶ πλήσει τὰσ χεῖρασ θυμιάματοσ συνθέσεωσ λεπτῆσ καὶ εἰσοίσει ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματοσ. καὶ ἐπιθήσει τὸ θυμίαμα ἐπὶ τὸ πῦρ ἔναντι Κυρίου. καὶ καλύψει ἡ ἀτμὶσ τοῦ θυμιάματοσ τὸ ἱλαστήριον τὸ ἐπὶ τῶν μαρτυρίων, καὶ οὐκ ἀποθανεῖται. καὶ λήψεται ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ μόσχου καὶ ρανεῖ τῷ δακτύλῳ ἐπὶ τὸ ἱλαστήριον κατὰ ἀνατολάσ. κατὰ πρόσωπον τοῦ ἱλαστηρίου ρανεῖ ἑπτάκισ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τῷ δακτύλῳ. καὶ σφάξει τὸν χίμαρον τὸν περὶ ἁμαρτίασ, τὸν περὶ τοῦ λαοῦ, ἔναντι Κυρίου καὶ εἰσοίσει τοῦ αἵματοσ αὐτοῦ ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματοσ καὶ ποιήσει τὸ αἷμα αὐτοῦ, ὃν τρόπον ἐποίησε τὸ αἷμα τοῦ μόσχου. καὶ ρανεῖ τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐπὶ τὸ ἱλαστήριον, κατὰ πρόσωπον τοῦ ἱλαστηρίου καὶ ἐξιλάσεται τὸ ἅγιον ἀπὸ τῶν ἀκαθαρσιῶν τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ ἀπὸ τῶν ἀδικημάτων αὐτῶν περὶ πασῶν τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. καὶ οὕτω ποιήσει τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου τῇ ἐκτισμένῃ ἐν αὐτοῖσ ἐν μέσῳ τῆσ ἀκαθαρσίασ αὐτῶν. καὶ πᾶσ ἄνθρωποσ οὐκ ἔσται ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου, εἰσπορευομένου αὐτοῦ ἐξιλάσασθαι ἐν τῷ ἁγίῳ, ἕωσ ἂν ἐξέλθῃ. καὶ ἐξιλάσεται περὶ ἑαυτοῦ καὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ περὶ πάσησ συναγωγῆσ υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ ἐξελεύσεται ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ ὂν ἀπέναντι Κυρίου καὶ ἐξιλάσεται ἐπ̓ αὐτοῦ. καὶ λήψεται ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ μόσχου καὶ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τοῦ χιμάρου καὶ ἐπιθήσει ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου κύκλῳ καὶ ρανεῖ ἐπ̓ αὐτὸ ἀπὸ τοῦ αἵματοσ τῷ δακτύλῳ ἑπτάκισ, καὶ καθαριεῖ αὐτὸ καὶ ἁγιάσει αὐτὸ ἀπὸ τῶν ἀκαθαρσιῶν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ συντελέσει ἐξιλασκόμενοσ τὸ ἅγιον καὶ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ τὸ θυσιαστήριον, καὶ περὶ τῶν ἱερέων καθαριεῖ. καὶ προσάξει τὸν χίμαρον τὸν ζῶντα. καὶ ἐπιθήσει Ἀαρὼν τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ χιμάρου τοῦ ζῶντοσ καὶ ἐξαγορεύσει ἐπ̓ αὐτοῦ πάσασ τὰσ ἀνομίασ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ πάσασ τὰσ ἀδικίασ αὐτῶν καὶ πάσασ τὰσ ἁμαρτίασ αὐτῶν καὶ ἐπιθήσει αὐτὰσ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ χιμάρου τοῦ ζῶντοσ καὶ ἐξαποστελεῖ ἐν χειρὶ ἀνθρώπου ἑτοίμου εἰσ τὴν ἔρημον, καὶ λήψεται ὁ χίμαροσ ἐφ̓ ἑαυτῷ τὰσ ἀδικίασ αὐτῶν εἰσ γῆν ἄβατον, καὶ ἐξαποστελεῖ τὸν χίμαρον εἰσ τὴν ἔρημον. καὶ εἰσελεύσεται Ἀαρὼν εἰσ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐκδύσεται τὴν στολὴν τὴν λινήν, ἣν ἐνδεδύκει εἰσπορευομένου αὐτοῦ εἰσ τὸ ἅγιον, καὶ ἀποθήσει αὐτὴν ἐκεῖ. καὶ λούσεται τὸ σῶμα αὐτοῦ ὕδατι ἐν τόπῳ ἁγίῳ καὶ ἐνδύσεται τὴν στολὴν αὐτοῦ, καὶ ἐξελθὼν ποιήσει τὸ ὁλοκαύτωμα αὐτοῦ καὶ τὸ ὁλοκάρπωμα τοῦ λαοῦ καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ καὶ περὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ περὶ τοῦ λαοῦ, ὡσ περὶ τῶν ἱερέων. καὶ τὸ στέαρ τὸ περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἀνοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. καὶ ὁ ἐξαποστέλλων τὸν χίμαρον τὸν διεσταλμένον εἰσ ἄφεσιν πλυνεῖ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται τὸ σῶμα αὐτοῦ ὕδατι καὶ μετὰ ταῦτα εἰσελεύσεται εἰσ τὴν παρεμβολήν. καἱ τὸν μόσχον τὸν περὶ τῆσ ἁμαρτίασ καὶ τὸν χίμαρον τὸν περὶ τῆσ ἁμαρτίασ, ὧν τὸ αἷμα εἰσηνέχθη ἐξιλάσασθαι ἐν τῷ ἁγίῳ, ἐξοίσουσιν αὐτὰ ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ καὶ κατακαύσουσιν αὐτὰ ἐν πυρί, καί τὰ δέρματα αὐτῶν καὶ τὰ κρέα αὐτῶν καὶ τὴν κόπρον αὐτῶν. ὁ δὲ κατακαίων αὐτὰ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται τὸ σῶμα αὐτοῦ ὕδατι καὶ μετά ταῦτα εἰσελεύσεται εἰσ τὴν παρεμβολήν. Καὶ ἔσται τοῦτο ὑμῖν νόμιμον αἰώνιον. ἐν τῷ μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ δεκάτῃ τοῦ μηνὸσ ταπεινώσετε τὰσ ψυχὰσ ὑμῶν καὶ πᾶν ἔργον οὐ ποιήσετε ὁ αὐτόχθων καὶ ὁ προσήλυτοσ ὁ προσκείμενοσ ἐν ὑμῖν. ἐν γὰρ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐξιλάσεται περὶ ὑμῶν, καθαρίσαι ὑμᾶσ ἀπὸ πασῶν τῶν ἁμαρτιῶν ὑμῶν ἔναντι Κυρίου, καὶ καθαρισθήσεσθε. σάββατα σαββάτων ἀνάπαυσισ αὕτη ἔσται ὑμῖν, καὶ ταπεινώσετε τὰσ ψυχὰσ ὑμῶν, νόμιμον αἰώνιον. ἐξιλάσεται ὁ ἱερεύσ, ὃν ἂν χρίσωσιν αὐτὸν καὶ ὃν ἂν τελειώσωσι τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ, ἱερατεύειν μετὰ τὸν πατέρα αὐτοῦ, καὶ ἐνδύσεται τὴν στολὴν τὴν λινῆν, στολὴν ἁγίαν. καὶ ἐξιλάσεται τὸ ἅγιον τοῦ ἁγίου καὶ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ τὸ θυσιαστήριον ἐξιλάσεται, καὶ περὶ τῶν ἱερέων καὶ περί πάσησ συναγωγῆσ ἐξιλάσεται. καὶ ἔσται τοῦτο ὑμῖν νόμιμον αἰώνιον ἐξιλάσκεσθαι περὶ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἀπὸ πασῶν τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ ποιηθήσεται, καθὰ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

λάλησον πρόσ Ἀαρὼν καὶ πρὸσ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ καὶ πρὸσ πάντασ υἱοὺσ Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. τοῦτο τὸ ρῆμα, ὃ ἐνετείλατο Κύριοσ, λέγων. ἄνθρωποσ ἄνθρωποσ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἢ τῶν προσηλύτων τῶν προσκειμένων ἐν ὑμῖν, ὃσ ἐὰν σφάξῃ μόσχον ἢ πρόβατον ἢ αἶγα ἐν τῇ παρεμβολῇ καὶ ὃσ ἂν σφάξῃ ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ, καὶ ἐπὶ τὴν θύραν τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου μὴ ἐνέγκῃ, ὥστε ποιῆσαι αὐτὸ εἰσ ὁλοκαύτωμα ἢ σωτήριον Κυρίῳ δεκτὸν εἰσ ὀσμὴν εὐωδίασ, καὶ ὃσ ἂν σφάξῃ ἔξω καὶ ἐπὶ τὴν θύραν τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου μὴ ἐνέγκῃ αὐτό, ὥστε προσενέγκαι δῶρον τῷ Κυρίῳ ἀπέναντι τῆσ σκηνῆσ Κυρίου, καὶ λογισθήσεται τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ αἷμα. αἷμα ἐξέχεεν, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆσ. ὅπωσ ἀναφέρωσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὰσ θυσίασ αὐτῶν, ὅσασ ἂν αὐτοὶ σφάξουσιν ἐν τοῖσ πεδίοισ, καὶ οἴσουσι τῷ Κυρίῳ ἐπὶ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου πρὸσ τὸν ἱερέα καὶ θύσουσι θυσίαν σωτηρίου τῷ Κυρίῳ αὐτά. καὶ προσχεεῖ ὁ ἱερεὺσ τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλῳ ἀπέναντι Κυρίου παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου καὶ ἀνοίσει τὸ στέαρ εἰσ ὀσμὴν εὐωδίασ Κυρίῳ. καὶ οὐ θύσουσιν ἔτι τὰσ θυσίασ αὐτῶν τοῖσ ματαίοισ, οἷσ αὐτοὶ ἐκπορνεύουσιν ὀπίσω αὐτῶν. νόμιμον αἰώνιον ἔσται ὑμῖν εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν. Καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. ἄνθρωποσ ἄνθρωποσ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἢ ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν προσηλύτων τῶν προσκειμένων ἐν ὑμῖν, ὃσ ἂν ποιήσῃ ὁλοκαύτωμα ἢ θυσίαν καὶ ἐπὶ τὴν θύραν τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου μὴ ἐνέγκῃ ποιῆσαι αὐτὸ τῷ Κυρίῳ, ἐξολοθρευθήσεται ὁ ἄνθρωποσ ἐκεῖνοσ ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. Καὶ ἄνθρωποσ ἄνθρωποσ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἢ τῶν προσηλύτων τῶν προσκειμένων ἐν ὑμῖν, ὃσ ἂν φάγῃ πᾶν αἷμα, καὶ ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὴν ψυχὴν τὴν ἔσθουσαν τὸ αἷμα καὶ ἀπολῶ αὐτὴν ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆσ. ἡ γὰρ ψυχὴ πάσησ σαρκὸσ αἷμα αὐτοῦ ἐστι, καὶ ἐγὼ δέδωκα αὐτὸ ὑμῖν ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου ἐξιλάσκεσθαι περὶ τῶν ψυχῶν ὑμῶν. τὸ γὰρ αἷμα αὐτοῦ ἀντὶ ψυχῆσ ἐξιλάσεται. διὰ τοῦτο εἴρηκα τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. πᾶσα ψυχὴ ἐξ ὑμῶν οὐ φάγεται αἷμα, καὶ ὁ προσήλυτοσ ὁ προσκείμενοσ ἐν ὑμῖν οὐ φάγεται αἷμα. καὶ ἄνθρωποσ ἄνθρωποσ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἢ τῶν προσηλύτων τῶν προσκειμένων ἐν ὑμῖν, ὃσ ἂν θηρεύσῃ θήρευμα θηρίον ἢ πετεινόν, ὃ ἔσθεται, καὶ ἐκχεεῖ τὸ αἷμα καὶ καλύψει αὐτὸ τῇ γῇ. ἡ γὰρ ψυχὴ πάσησ σαρκὸσ αἷμα αὐτοῦ ἐστι. καὶ εἶπα τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. αἷμα πάσησ σαρκὸσ οὐ φάγεσθε, ὅτι ἡ ψυχὴ πάσησ σαρκὸσ αἷμα αὐτοῦ ἐστι. πᾶσ ὁ ἔσθων αὐτὸ ἐξολοθρευθήσεται. Καὶ πᾶσα ψυχή, ἥτισ φάγεται θνησιμαῖον ἢ θηριάλωτον ἐν τοῖσ αὐτόχθοσιν ἢ ἐν τοῖσ προσηλύτοισ, πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ καὶ καθαρὸσ ἔσται. ἐὰν δὲ μὴ πλύνῃ τὰ ἱμάτια καὶ τὸ σῶμα μὴ λούσηται ὕδατι, καὶ λήψεται ἀνόμημα αὐτοῦ. ΚΑΙ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

λάλησον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. κατά τὰ ἐπιτηδεύματα Αἰγύπτου, ἐν ᾗ κατῳκήσατε ἐπ̓ αὐτῇ, οὐ ποιήσετε καὶ κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα γῆσ Χαναάν, εἰσ ἣν ἐγὼ εἰσάγω ὑμᾶσ ἐκεῖ, οὐ ποιήσετε καὶ τοῖσ νομίμοισ αὐτῶν οὐ πορεύσεσθε. τὰ κρίματά μου ποιήσετε καὶ τὰ προστάγματά μου φυλάξεσθε καὶ πορεύεσθε ἐν αὐτοῖσ. ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. καὶ φυλάξεσθε πάντα τὰ προστάγματά μου καὶ πάντα τὰ κρίματά μου καὶ ποιήσετε αὐτά, ἃ ποιήσασ αὐτά ἄνθρωποσ ζήσεται ἐν αὐτοῖσ. ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. Ἄνθρωποσ ἄνθρωποσ πρὸσ πάντα οἰκεῖα σαρκὸσ αὐτοῦ οὐ προσελεύσεται ἀποκαλύψαι ἀσχημοσύνην. ἐγὼ Κύριοσ. ἀσχημοσύνην πατρόσ σου καὶ ἀσχημοσύνην μητρόσ σου οὐκ ἀποκαλύψεισ, μήτηρ γάρ σού ἐστιν, οὐκ ἀποκαλύψεισ τὴν ἀσχημοσύνην αὐτῆσ. ἀσχημοσύνην γυναικὸσ πατρόσ σου οὐκ ἀποκαλύψεισ, ἀσχημοσύνη πατρὸσ σού ἐστιν. ἀσχημοσύνην τῆσ ἀδελφῆσ σου ἐκ πατρόσ σου ἢ ἐκ μητρόσ σου ἐνδογενοῦσ ἢ γεγεννημένησ ἔξω, οὐκ ἀποκαλύψεισ ἀσχημοσύνην αὐτῶν. ἀσχημοσύνην θυγατρὸσ υἱοῦ σου ἢ θυγατρὸσ θυγατρόσ σου οὐκ ἀποκαλύψεισ τὴν ἀσχημοσύνην αὐτῶν, ὅτι σὴ ἀσχημοσύνη ἐστίν. ἀσχημοσύνην θυγατρὸσ γυναικὸσ πατρόσ σου οὐκ ἀποκαλύψεισ, ὁμοπατρία ἀδελφή σού ἐστιν, οὐκ ἀποκαλύψεισ τὴν ἀσχημοσύνην αὐτῆσ. ἀσχημοσύνην ἀδελφῆσ πατρόσ σου οὐκ ἀποκαλύψεισ, οἰκεία γὰρ πατρόσ σού ἐστιν. ἀσχημοσύνην ἀδελφῆσ μητρόσ σου οὐκ ἀποκαλύψεισ, οἰκεία γὰρ μητρόσ σού ἐστιν. ἀσχημοσύνην ἀδελφοῦ τοῦ πατρόσ σου οὐκ ἀποκαλύψεισ καὶ πρὸσ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ οὐκ εἰσελεύσῃ, συγγενήσ γάρ σού ἐστιν. ἀσχημοσύνην νύμφησ σου οὐκ ἀποκαλύψεισ, γυνὴ γὰρ υἱοῦ σού ἐστιν, οὐκ ἀποκαλύψεισ τὴν ἀσχημοσύνην αὐτῆσ. ἀσχημοσύνην γυναικὸσ ἀδελφοῦ σου οὐκ ἀποκαλύψεισ, ἀσχημοσύνη ἀδελφοῦ σού ἐστιν. ἀσχημοσύνην γυναικὸσ καὶ θυγατρὸσ αὐτῆσ οὐκ ἀποκαλύψεισ. τὴν θυγατέρα τοῦ υἱοῦ αὐτῆσ καὶ τὴν θυγατέρα τῆσ θυγατρὸσ αὐτῆσ οὐ λήψῃ ἀποκαλύψαι τὴν ἀσχημοσύνην αὐτῶν, οἰκεῖαι γὰρ σού εἰσιν. ἀσέβημά ἐστι. γυναῖκα ἐπ̓ ἀδελφῇ αὐτῆσ οὐ λήψῃ ἀντίζηλον ἀποκαλύψαι τήν ἀσχημοσύνην αὐτῆσ ἐπ̓ αὐτῇ, ἔτι ζώσησ αὐτῆσ. Καὶ πρὸσ γυναῖκα ἐν χωρισμῷ ἀκαθαρσίασ αὐτῆσ οὐκ εἰσελεύσῃ ἀποκαλύψαι τὴν ἀσχημοσύνην αὐτῆσ. καὶ πρὸσ τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον σου οὐ δώσεισ κοίτην σπέρματόσ σου, ἐκμιανθῆναι πρὸσ αὐτήν. καὶ ἀπὸ τοῦ σπέρματόσ σου οὐ δώσεισ λατρεύειν ἄρχοντι καὶ οὐ βεβηλώσεισ τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον. ἐγὼ Κύριοσ. καὶ μετά ἄρσενοσ οὐ κοιμηθήσῃ κοίτην γυναικείαν, βέλυγμα γάρ ἐστι. καὶ πρὸσ πᾶν τετράπουν οὐ δώσεισ τὴν κοίτην σου εἰσ σπερματισμόν, ἐκμιανθῆναι πρὸσ αὐτό. καὶ γυνὴ οὐ στήσεται πρὸσ πᾶν τετράπουν βιβασθῆναι, μυσαρὸν γάρ ἐστι. Μὴ μιαίνεσθε ἐν πᾶσι τούτοισ. ἐν πᾶσι γὰρ τούτοισ ἐμιάνθησαν τὰ ἔθνη, ἃ ἐγὼ ἐξαποστέλλω πρὸ προσώπου ὑμῶν, καὶ ἐξεμιάνθη ἡ γῆ, καὶ ἀνταπέδωκα ἀδικίαν αὐτοῖσ δἰ αὐτήν, καὶ προσώχθισεν ἡ γῆ τοῖσ ἐγκαθημένοισ ἐπ̓ αὐτῆσ. καὶ φυλάξεσθε πάντα τὰ νόμιμά μου καὶ πάντα τὰ προστάγματά μου, καὶ οὐ ποιήσετε ἀπὸ πάντων τῶν βδελυγμάτων τούτων, ὁ ἐγχώριοσ καὶ ὁ προσγενόμενοσ προσήλυτοσ ἐν ὑμῖν. πάντα γὰρ τὰ βδελύγματα ταῦτα ἐποίησαν οἱ ἄνθρωποι τῆσ γῆσ οἱ ὄντεσ πρότερον ὑμῶν, καὶ ἐμιάνθη ἡ γῆ. καὶ ἵνα μὴ προσοχθίσῃ ὑμῖν ἡ γῆ ἐν τῷ μιαίνειν ὑμᾶσ αὐτήν, ὃν τρόπον προσώχθισε τοῖσ ἔθνεσι τοῖσ πρὸ ὑμῶν. ὅτι πᾶσ, ὃσ ἐὰν ποιήσῃ ἀπὸ πάντων τῶν βδελυγμάτων τούτων, ἐξολοθρευθήσονται αἱ ψυχαὶ αἱ ποιοῦσαι ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῶν. καὶ φυλάξετε τὰ προστάγματά μου, ὅπωσ μὴ ποιήσητε ἀπὸ πάντων τῶν νομίμων τῶν ἐβδελυγμένων, ἃ γέγονε πρὸ τοῦ ὑμᾶσ, καὶ οὐ μιανθήσεσθε ἐν αὐτοῖσ, ὅτι ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

λάλησον τῇ συναγωγῇ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. ἅγιοι ἔσεσθε, ὅτι ἅγιοσ ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. ἕκαστοσ πατέρα αὐτοῦ καὶ μητέρα αὐτοῦ φοβείσθω, καὶ τὰ σάββατά μου φυλάξεσθε. ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. οὐκ ἐπακολουθήσετε εἰδώλοισ καὶ θεοὺσ χωνευτοὺσ οὐ ποιήσετε ὑμῖν. ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. καὶ ἐὰν θύσητε θυσίαν σωτηρίου τῷ Κυρίῳ, δεκτὴν ὑμῶν θύσετε. ᾗ ἂν ἡμέρᾳ θύσετε, βρωθήσεται καὶ τῇ αὔριον. καὶ ἐὰν καταλειφθῇ ἕωσ ἡμέρασ τρίτησ, ἐν πυρὶ κατακαυθήσεται. ἐὰν δὲ βρώσει βρωθῇ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ, ἄθυτόν ἐστιν, οὐ δεχθήσεται. ὁ δὲ ἔσθων αὐτὸ ἁμαρτίαν λήψεται, ὅτι τὰ ἅγια Κυρίου ἐβεβήλωσε. καὶ ἐξολοθρευθήσονται αἱ ψυχαὶ αἱ ἔσθουσαι ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῶν. Καὶ ἐκθεριζόντων ὑμῶν τὸν θερισμὸν τῆσ γῆσ ὑμῶν, οὐ συντελέσετε τὸν θερισμὸν ὑμῶν τοῦ ἀγροῦ σου ἐκθερίσαι, καὶ τὰ ἀποπίπτοντα τοῦ θερισμοῦ σου οὐ συλλέξεισ. καὶ τὸν ἀμπελῶνά σου οὐκ ἐπανατρυγήσεισ, οὐδὲ τὰσ ρῶγασ τοῦ ἀμπελῶνόσ σου συλλέξεισ. τῷ πτωχῷ καὶ τῷ προσηλύτῳ καταλείψεισ αὐτά. ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. Οὐ κλέψετε, οὐ ψεύσεσθε, οὐδὲ συκοφαντήσει ἕκαστοσ τὸν πλησίον. καὶ οὐκ ὀμεῖσθε τῷ ὀνόματί μου ἐπ̓ ἀδίκῳ καὶ οὐ βεβηλώσετε τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον τοῦ Θεοῦ ὑμῶν. ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. οὐκ ἀδικήσεισ τὸν πλησίον καὶ οὐχ ἁρπάσεισ καὶ οὐ μὴ κοιμηθήσεται ὁ μισθὸσ τοῦ μισθωτοῦ σου παρὰ σοὶ ἕωσ πρωί̈. οὐ κακῶσ ἐρεῖσ κωφόν, καὶ ἀπέναντι τυφλοῦ οὐ προσθήσεισ σκάνδαλον, καὶ φοβηθήσῃ Κύριον τὸν Θεόν σου. ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. Οὐ ποιήσετε ἄδικον ἐν κρίσει. οὐ λήψῃ πρόσωπον πτωχοῦ, οὐδὲ μὴ θαυμάσῃσ πρόσωπον δυνάστου. ἐν δικαιοσύνῃ κρινεῖσ τὸν πλησίον σου. οὐ πορεύσῃ δόλῳ ἐν τῷ ἔθνει σου, οὐκ ἐπιστήσῃ ἐφ̓ αἷμα τοῦ πλησίον σου. ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. οὐ μισήσεισ τὸν ἀδελφόν σου τῇ διανοίᾳ σου. ἐλεγμῷ ἐλέγξεισ τὸν πλησίον σου καί οὐ λήψῃ δἰ αὐτὸν ἁμαρτίαν. καὶ οὐκ ἐκδικᾶταί σου ἡ χείρ, καὶ οὐ μηνιεῖσ τοῖσ υἱοῖσ τοῦ λαοῦ σου, καὶ ἀγαπήσεισ τὸν πλησίον σου ὡσ σεαυτόν. ἐγώ εἰμι Κύριοσ. Τὸν νόμον μου φυλάξεσθε. τὰ κτήνη σου οὐ κατοχεύσεισ ἑτεροζύγῳ, καὶ τὸν ἀμπελῶνά σου οὐ κατασπερεῖσ διάφορον, καὶ ἱμάτιον ἐκ δύο ὑφασμένον κίβδηλον οὐκ ἐπιβαλεῖσ σεαυτῷ. Καὶ ἐάν τισ κοιμηθῇ μετὰ γυναικὸσ κοίτην σπέρματοσ, καὶ αὕτη ᾖ οἰκέτισ διαπεφυλαγμένη ἀνθρώπῳ, καὶ αὐτὴ λύτροισ οὐ λελύτρωται, ἢ ἐλευθερία οὐκ ἐδόθη αὐτῇ, ἐπισκοπὴ ἔσται αὐτοῖσ, οὐκ ἀποθανοῦνται, ὅτι οὐκ ἀπηλευθερώθη. καὶ προσάξει τῆσ πλημμελείασ αὐτοῦ τῷ Κυρίῳ παρὰ τὴν θύραν τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου κριὸν πλημμελείασ. καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺσ ἐν τῷ κριῷ τῆσ πλημμελείασ ἔναντι Κυρίου περὶ τῆσ ἁμαρτίασ, ἧσ ἥμαρτε, καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ ἡ ἁμαρτία, ἣν ἥμαρτεν. Ὅταν δὲ εἰσέλθητε εἰσ τὴν γῆν, ἣν Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν δίδωσιν ὑμῖν, καὶ καταφυτεύσετε πᾶν ξύλον βρώσιμον καὶ περικαθαριεῖτε τὴν ἀκαθαρσίαν αὐτοῦ. ὁ καρπὸσ αὐτοῦ τρία ἔτη ἔσται ὑμῖν ἀπερικάθαρτοσ, οὐ βρωθήσεται. καὶ τῷ ἔτει τῷ τετάρτῳ ἔσται πᾶσ ὁ καρπὸσ αὐτοῦ ἅγιοσ αἰνετὸσ τῷ Κυρίῳ. ἐν δὲ τῷ ἔτει τῷ πέμπτῳ φάγεσθε τὸν καρπόν, πρόσθεμα ὑμῖν τὰ γενήματα αὐτοῦ. ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. Μὴ ἔσθετε ἐπὶ τῶν ὀρέων καὶ οὐκ οἰωνιεῖσθε, οὐδὲ ὀρνιθοσκοπήσεσθε. οὐ ποιήσετε σισόην ἐκ τῆσ κόμησ τῆσ κεφαλῆσ ὑμῶν, οὐδὲ φθερεῖτε τὴν ὄψιν τοῦ πώγωνοσ ὑμῶν. καὶ ἐντομίδασ οὐ ποιήσετε ἐπὶ ψυχῇ ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ γράμματα στικτὰ οὐ ποιήσετε ἐν ὑμῖν. ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. οὐ βεβηλώσεισ τὴν θυγατέρα σου ἐκπορνεῦσαι αὐτὴν καὶ οὐκ ἐκπορνεύσει ἡ γῆ, καὶ ἡ γῆ πλησθήσεται ἀνομίασ. Τὰ σάββατά μου φυλάξεσθε καὶ ἀπὸ τῶν ἁγίων μου φοβηθήσεσθε. ἐγώ εἰμι Κύριοσ. οὐκ ἐπακολουθήσετε ἐγγαστριμύθοισ καὶ τοῖσ ἐπαοιδοῖσ οὐ προσκολληθήσεσθε, ἐκμιανθῆναι ἐν αὐτοῖσ. ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. ἀπὸ προσώπου πολιοῦ ἐξαναστήσῃ καὶ τιμήσεισ πρόσωπον πρεσβυτέρου καὶ φοβηθήσῃ τὸν Θεόν σου. ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. Ἐὰν δέ τισ προσέλθῃ ὑμῖν προσήλυτοσ ἐν τῇ γῇ ὑμῶν, οὐ θλίψετε αὐτόν. ὡσ ὁ αὐτόχθων ἐν ὑμῖν ἔσται ὁ προσήλυτοσ ὁ προσπορευόμενοσ πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ ἀγαπήσεισ αὐτὸν ὡσ σεαυτόν, ὅτι προσήλυτοι ἐγενήθητε ἐν γῇ Αἰγύπτῳ. ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. οὐ ποιήσετε ἄδικον ἐν κρίσει, ἐν μέτροισ καὶ ἐν σταθμοῖσ καὶ ἐν ζυγοῖσ. ζυγὰ δίκαια καὶ σταθμία δίκαια καὶ χοῦσ δίκαιοσ ἔσται ἐν ὑμῖν. ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν, ὁ ἐξαγαγὼν ὑμᾶσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. Καὶ φυλάξεσθε πάντα τὸν νόμον μου καὶ πάντα τὰ προστάγματά μου καὶ ποιήσετε αὐτά. ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

καὶ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ λαλήσεισ. ἐάν τισ ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἢ ἀπὸ τῶν γεγενημένων προσηλύτων ἐν Ἰσραήλ, ὃσ ἂν δῷ τοῦ σπέρματοσ αὐτοῦ ἄρχοντι, θανάτῳ θανατούσθω. τὸ ἔθνοσ τὸ ἐπὶ τῆσ γῆσ λιθοβολήσουσιν αὐτὸν ἐν λίθοισ. καὶ ἐγὼ ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνον καὶ ἀπολῶ αὐτὸν ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, ὅτι τοῦ σπέρματοσ αὐτοῦ ἔδωκεν ἄρχοντι, ἵνα μιάνῃ τὰ ἅγιά μου καὶ βεβηλώσῃ τὸ ὄνομα τῶν ἡγιασμένων μοι. ἐὰν δὲ ὑπερόψει ὑπερίδωσιν οἱ αὐτόχθονεσ τῆσ γῆσ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ αὐτῶν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου, ἐν τῷ δοῦναι αὐτὸν τοῦ σπέρματοσ αὐτοῦ ἄρχοντι, τοῦ μὴ ἀποκτεῖναι αὐτόν, καὶ ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνον καὶ τὴν συγγένειαν αὐτοῦ καὶ ἀπολῶ αὐτὸν καὶ πάντασ τοὺσ ὁμονοοῦντασ αὐτῷ, ὥστε ἐκπορνεύειν αὐτὸν εἰσ τοὺσ ἄρχοντασ ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῶν. καὶ ψυχή, ἣ ἐὰν ἐπακολουθήσῃ ἐγγαστριμύθοισ ἢ ἐπαοιδοῖσ, ὥστε ἐκπορνεῦσαι ὀπίσω αὐτῶν, ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὴν ψυχὴν ἐκείνην καὶ ἀπολῶ αὐτὴν ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆσ. καὶ ἔσεσθε ἅγιοι, ὅτι ἅγιοσ ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. καὶ φυλάξεσθε τὰ προστάγματά μου καὶ ποιήσετε αὐτά. ἐγὼ Κύριοσ ὁ ἁγιάζων ὑμᾶσ. ἄνθρωποσ ἄνθρωποσ, ὃσ ἂν κακῶσ εἴπῃ τὸν πατέρα αὐτοῦ ἢ τὴν μητέρα αὐτοῦ, θανάτῳ θανατούσθω. πατέρα αὐτοῦ ἢ μητέρα αὐτοῦ κακῶσ εἶπεν̣ ἔνοχοσ ἔσται. ἄνθρωποσ ὃσ ἂν μοιχεύσηται γυναῖκα ἀνδρόσ, ἢ ὃσ ἂν μοιχεύσηται γυναῖκα τοῦ πλησίον, θανάτῳ θανατούσθωσαν, ὁ μοιχεύων καὶ ἡ μοιχευομένη. καὶ ἐάν τισ κοιμηθῇ μετὰ γυναικὸσ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ, ἀσχημοσύνην τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ ἀπεκάλυψε, θανάτῳ θανατούσθωσαν, ἀμφότεροι ἔνοχοί εἰσι. καὶ ἐάν τισ κοιμηθῇ μετὰ νύμφησ αὐτοῦ, θανάτῳ θανατούσθωσαν ἀμφότεροι. ἠσεβήκασι γάρ, ἔνοχοί εἰσι. καὶ ὃσ ἂν κοιμηθῇ μετά ἄρσενοσ κοίτην γυναικόσ, βδέλυγμα ἐποίησαν ἀμφότεροι. θανάτῳ θανατούσθωσαν, ἔνοχοί εἰσιν. ὃσ ἂν λάβῃ γυναῖκα καὶ τὴν μητέρα αὐτῆσ, ἀνόμημά ἐστιν, ἐν πυρὶ κατακαύσουσιν αὐτὸν καὶ αὐτάσ, καὶ οὐκ ἔσται ἀνομία ἐν ὑμῖν. καὶ ὃσ ἂν δῷ κοιτασίαν αὐτοῦ ἐν τετράποδι, θανάτῳ θανατούσθω, καὶ τὸ τετράπουν ἀποκτενεῖτε. καὶ γυνή, ἥτισ προσελεύσεται πρὸσ πᾶν κτῆνοσ βιβασθῆναι αὐτὴν ὑπ̓ αὐτοῦ, ἀποκτενεῖτε τὴν γυναῖκα καὶ τὸ κτῆνοσ. θανάτῳ θανατούσθωσαν, ἔνοχοί εἰσιν. ὃσ ἂν λάβῃ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ ἐκ πατρὸσ αὐτοῦ ἢ ἐκ μητρὸσ αὐτοῦ καὶ ἴδῃ τὴν ἀσχημοσύνην αὐτῆσ καὶ αὕτη ἴδῃ τὴν ἀσχημοσύνην αὐτοῦ, ὄνειδόσ ἐστιν, ἐξολοθρευθήσονται ἐνώπιον υἱῶν γένουσ αὐτῶν. ἀσχημοσύνην ἀδελφῆσ αὐτοῦ ἀπεκάλυψεν, ἁμαρτίαν κομιοῦνται. καὶ ἀνήρ, ὃσ ἂν κοιμηθῇ μετὰ γυναικὸσ ἀποκαθημένησ καὶ ἀποκαλύψῃ τὴν ἀσχημοσύνην αὐτῆσ, τὴν πηγὴν αὐτῆσ ἀπεκάλυψε, καὶ αὕτη ἀπεκάλυψε τὴν ρύσιν τοῦ αἵματοσ αὐτῆσ. ἐξολοθρευθήσονται ἀμφότεροι ἐκ τῆσ γενεᾶσ αὐτῶν. καὶ ἀσχημοσύνην ἀδελφῆσ πατρόσ σου καὶ ἀδελφῆσ μητρόσ σου οὐκ ἀποκαλύψεισ. τὴν γὰρ οἰκειότητα ἀπεκάλυψεν, ἁμαρτίαν ἀποίσονται. ὃσ ἂν κοιμηθῇ μετὰ τῆσ συγγενοῦσ αὐτοῦ, ἀσχημοσύνην τῆσ συγγενείασ αὐτοῦ ἀπεκάλυψεν, ἄτεκνοι ἀποθανοῦνται. ὃσ ἐὰν λάβῃ γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, ἀκαθαρσία ἐστίν. ἀσχημοσύνην τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ἀπεκάλυψεν, ἄτεκνοι ἀποθανοῦνται. Καὶ φυλάξασθε πάντα τὰ προστάγματά μου, καὶ τὰ κρίματά μου καὶ ποιήσετε αὐτά, καὶ οὐ μὴ προσοχθίσῃ ὑμῖν ἡ γῆ, εἰσ ἣν ἐγὼ εἰσάγω ὑμᾶσ ἐκεῖ κατοικεῖν ἐπ̓ αὐτῆσ. καὶ οὐχὶ πορεύεσθε τοῖσ νομίμοισ τῶν ἐθνῶν, οὓσ ἐξαποστέλλω ἀφ̓ ὑμῶν. ὅτι ταῦτα πάντα ἐποίησαν, καὶ ἐβδελυξάμην αὐτούσ. καὶ εἶπα ὑμῖν. ὑμεῖσ κληρονομήσετε τὴν γῆν αὐτῶν, καὶ ἐγὼ δώσω ὑμῖν αὐτὴν ἐν κτήσει, γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι. ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν, ὃσ διώρισα ὑμᾶσ ἀπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν. καὶ ἀφοριεῖτε αὐτοὺσ ἀνὰ μέσον τῶν κτηνῶν τῶν καθαρῶν καὶ ἀνὰ μέσον τῶν κτηνῶν τῶν ἀκαθάρτων καὶ ἀνὰ μέσον τῶν πετεινῶν τῶν καθαρῶν καὶ τῶν ἀκαθάρτων, καὶ οὐ βδελύξετε τὰσ ψυχὰσ ὑμῶν ἐν τοῖσ κτήνεσι, καὶ ἐν τοῖσ πετεινοῖσ καὶ ἐν πᾶσι τοῖσ ἑρπετοῖσ τῆσ γῆσ, ἃ ἐγὼ ἀφώρισα ὑμῖν ἐν ἀκαθαρσίᾳ. καὶ ἔσεσθέ μοι ἅγιοι, ὅτι ἐγὼ ἅγιόσ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν, ὁ ἀφορίσασ ὑμᾶσ ἀπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν, εἶναι ἐμοί. Καὶ ἀνὴρ ἢ γυνή, ὃσ ἂν γένηται αὐτῶν ἐγγαστρίμυθοσ ἢ ἐπαοιδόσ, θανάτῳ θανατούσθωσαν ἀμφότεροι. λίθοισ λιθοβολήσετε αὐτούσ, ἔνοχοί εἰσι. ΚΑΙ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. εἶπον τοῖσ ἱερεῦσι τοῖσ υἱοῖσ Ἀαρὼν καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. ἐν ταῖσ ψυχαῖσ οὐ μιανθήσονται ἐν τῷ ἔθνει αὐτῶν,

ἀλλ̓ ἢ ἐν τῷ οἰκείῳ τῷ ἔγγιστα αὐτῶν, ἐπὶ πατρὶ καὶ μητρὶ καὶ υἱοῖσ καὶ θυγατράσιν, ἐπ̓ ἀδελφῷ καὶ ἐπ̓ ἀδελφῇ παρθένῳ τῇ ἐγγιζούσῃ αὐτῷ, τῇ μὴ ἐκδεδομένῃ ἀνδρί, ἐπὶ τούτοισ μιανθήσεται. οὐ μιανθήσεται ἐξάπινα ἐν τῷ λαῷ αὐτοῦ εἰσ βεβήλωσιν αὐτοῦ. καὶ φαλάκρωμα οὐ ξυρηθήσεσθε τὴν κεφαλὴν ἐπὶ νεκρῷ καὶ τὴν ὄψιν τοῦ πώγωνοσ οὐ ξυρήσονται καὶ ἐπὶ τὰσ σάρκασ αὐτῶν οὐ κατατεμοῦσιν ἐντομίδασ. ἅγιοι ἔσονται τῷ Θεῷ αὐτῶν καὶ οὐ βεβηλώσουσι τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ αὐτῶν. τὰσ γὰρ θυσίασ Κυρίου δῶρα τοῦ Θεοῦ αὐτῶν αὐτοὶ προσφέρουσι καὶ ἔσονται ἅγιοι. γυναῖκα πόρνην καὶ βεβηλωμένην οὐ λήψονται καὶ γυναῖκα ἐκβεβλημένην ἀπὸ ἀνδρὸσ αὐτῆσ, ὅτι ἅγιόσ ἐστι Κυρίῳ τῷ Θεῷ αὐτοῦ. καὶ ἁγιάσεισ αὐτόν. τὰ δῶρα Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν οὗτοσ προσφέρει. ἅγιοσ ἔσται, ὅτι ἅγιοσ ἐγὼ Κύριοσ ὁ ἁγιάζων αὐτούσ. καὶ θυγάτηρ ἀνθρώπου ἱερέωσ ἐὰν βεβηλωθῇ τοῦ ἐκπορνεῦσαι, τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸσ αὐτῆσ αὐτὴ βεβηλοῖ, ἐπὶ πυρὸσ κατακαυθήσεται. Καὶ ὁ ἱερεὺσ ὁ μέγασ ἀπὸ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ, τοῦ ἐπικεχυμένου ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ ἐλαίου τοῦ χριστοῦ καὶ τετελειωμένου ἐνδύσασθαι τὰ ἱμάτια, τὴν κεφαλὴν οὐκ ἀποκιδαρώσει καὶ τὰ ἱμάτια οὐ διαρρήξει, καὶ ἐπὶ πάσῃ ψυχῇ τετελευτηκυίᾳ οὐκ εἰσελεύσεται, ἐπὶ πατρὶ αὐτοῦ οὐδὲ ἐπὶ μητρὶ αὐτοῦ οὐ μιανθήσεται. καὶ ἐκ τῶν ἁγίων οὐκ ἐξελεύσεται καὶ οὐ βεβηλώσει τὸ ἡγιασμένον τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ, ὅτι τὸ ἅγιον ἔλαιον τὸ χριστὸν τοῦ Θεοῦ ἐπ̓ αὐτῷ. ἐγὼ Κύριοσ. οὗτοσ γυναῖκα παρθένον ἐκ τοῦ γένουσ αὐτοῦ λήψεται. χήραν δὲ καὶ ἐκβεβλημένην καὶ βεβηλωμένην καὶ πόρνην, ταύτασ οὐ λήψεται, ἀλλ̓ ἢ παρθένον ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ λήψεται γυναῖκα. καὶ οὐ βεβηλώσει τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἐν τῷ λαῷ αὐτοῦ. ἐγὼ Κύριοσ ὁ ἁγιάζων αὐτόν. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. εἶπον Ἀαρών. ἄνθρωποσ ἐκ τοῦ γένουσ σου εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν, τινὶ ἐὰν ᾖ ἐν αὐτῷ μῶμοσ, οὐ προσελεύσεται προσφέρειν τὰ δῶρα τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ. πᾶσ ἄνθρωποσ, ᾧ ἐστιν ἐν αὐτῷ μῶμοσ, οὐ προσελεύσεται, ἄνθρωποσ τυφλὸσ ἢ χωλὸσ ἢ κολοβόριν ἢ ὠτότμητος ἢ ἄνθρωποσ, ᾧ ἂν ᾖ ἐν αὐτῷ σύντριμμα χειρόσ, ἢ σύντριμμα ποδὸς ἢ κυρτὸσ ἢ ἔφηλοσ ἢ πτίλλοσ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἢ ἄνθρωποσ, ᾧ ἂν ᾖ ἐν αὐτῷ ψώρα ἀγρία, ἢ λειχὴν ἢ μονόρχισ, πᾶσ ᾧ ἐστιν ἐν αὐτῷ μῶμοσ ἐκ τοῦ σπέρματοσ Ἀαρὼν τοῦ ἱερέωσ, οὐκ ἐγγιεῖ τοῦ προσενεγκεῖν τὰσ θυσίασ τῷ Θεῷ σου, ὅτι μῶμοσ ἐν αὐτῷ. τὰ δῶρα τοῦ Θεοῦ οὐ προσελεύσεται προσενεγκεῖν. τὰ δῶρα τοῦ Θεοῦ τὰ ἅγια τῶν ἁγίων, καὶ ἀπὸ τῶν ἁγίων φάγεται. πλὴν πρὸσ τὸ καταπέτασμα οὐ προσελεύσεται καὶ πρὸσ τὸ θυσιαστήριον οὐκ ἐγγιεῖ, ὅτι μῶμον ἔχει. καὶ οὐ βεβηλώσει τὸ ἅγιον τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ, ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ ἁγιάζων αὐτούσ. καὶ ἐλάλησε Μωυσῆσ πρὸσ Ἀαρὼν καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ καὶ πρὸσ πάντασ υἱοὺσ Ἰσραήλ. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

εἶπον Ἀαρὼν καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ. καὶ προσεχέτωσαν ἀπὸ τῶν ἁγίων τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ οὐ βεβηλώσουσι τὸ ὄνομα τὸ ἅγιόν μου, ὅσα αὐτοὶ ἁγιάζουσί μοι. ἐγὼ Κύριοσ. εἶπον αὐτοῖσ. εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν πᾶσ ἄνθρωποσ, ὃσ ἂν προσέλθῃ ἀπὸ παντὸσ τοῦ σπέρματοσ ὑμῶν πρὸσ τὰ ἅγια, ὅσα ἂν ἁγιάζωσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τῷ Κυρίῳ, καὶ ἡ ἀκαθαρσία αὐτοῦ ἐπ̓ αὐτῷ ᾖ, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἀπ̓ ἐμοῦ. ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. καὶ ἄνθρωποσ ἐκ τοῦ σπέρματοσ Ἀαρὼν τοῦ ἱερέωσ καὶ οὗτοσ λεπρᾷ ἢ γονορρυεῖ, τῶν ἁγίων οὐκ ἔδεται, ἕωσ ἂν καθαρισθῇ. καὶ ὁ ἁπτόμενοσ πάσησ ἀκαθαρσίασ ψυχῆσ ἢ ἄνθρωποσ, ᾧ ἂν ἐξέλθῃ ἐξ αὐτοῦ κοίτη σπέρματοσ, ἢ ὅστισ ἂν ἅψηται παντὸσ ἑρπετοῦ ἀκαθάρτου, ὃ μιανεῖ αὐτόν, ἢ ἐπ̓ ἀνθρώπῳ, ἐν ᾧ μιανεῖ αὐτὸν κατὰ πᾶσαν ἀκαθαρσίαν αὐτοῦ. ψυχὴ ἥτισ ἐὰν ἅψηται αὐτῶν, ἀκάθαρτοσ ἔσται ἕωσ ἑσπέρασ. οὐκ ἔδεται ἀπὸ τῶν ἁγίων, ἐὰν μὴ λούσηται τὸ σῶμα αὐτοῦ ὕδατι καὶ δύῃ ὁ ἥλιοσ καὶ καθαρὸσ ἔσται, καὶ τότε φάγεται τῶν ἁγίων, ὅτι ἄρτοσ αὐτοῦ ἐστι. θνησιμαῖον καὶ θηριάλωτον οὐ φάγεται, μιανθῆναι αὐτὸν ἐν αὐτοῖσ. ἐγὼ Κύριοσ. καὶ φυλάξονται τὰ φυλάγματά μου, ἵνα μὴ λάβωσι δἰ αὐτὰ ἁμαρτίαν καὶ ἀποθάνωσι δἰ αὐτά, ἐὰν βεβηλώσωσιν αὐτά. ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὁ ἁγιάζων αὐτούσ. καὶ πᾶσ ἀλλογενὴσ οὐ φάγεται ἅγια. πάροικοσ ἱερέωσ ἢ μισθωτὸσ οὐ φάγεται ἅγια. ἐὰν δὲ ἱερεὺσ κτήσηται ψυχὴν ἔγκτητον ἀργυρίου, οὗτοσ φάγεται ἐκ τῶν ἄρτων αὐτοῦ. καὶ οἱ οἰκογενεῖσ αὐτοῦ, καὶ οὗτοι φάγονται τὸν ἄρτον αὐτοῦ. καὶ θυγάτηρ ἀνθρώπου ἱερέωσ ἐὰν γένηται ἀνδρὶ ἀλλογενεῖ, αὐτὴ τῶν ἀπαρχῶν ἁγίου οὐ φάγεται. καὶ θυγάτηρ ἱερέωσ ἐὰν γένηται χήρα ἢ ἐκβεβλημένη, σπέρμα δὲ μὴ ᾖ αὐτῇ, ἐπαναστρέψει ἐπὶ τὸν οἶκον τὸν πατρικὸν κατὰ τὴν νεότητα αὐτῆσ, ἀπὸ τῶν ἄρτων τοῦ πατρὸσ αὐτῆσ φάγεται. καὶ πᾶσ ἀλλογενὴσ οὐ φάγεται ἀπ̓ αὐτῶν. καὶ ἄνθρωποσ, ὃσ ἂν φάγῃ ἅγια κατ̓ ἄγνοιαν, καὶ προσθήσει τὸ ἐπίπεμπτον αὐτοῦ ἐπ̓ αὐτὸ καὶ δώσει τῷ ἱερεῖ τὸ ἅγιον. καὶ οὐ βεβηλώσουσι τὰ ἅγια τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἃ αὐτοὶ ἀφαιροῦσι τῷ Κυρίῳ, καὶ ἐπάξουσιν ἐφ̓ ἑαυτοὺσ ἀνομίαν πλημμελείασ ἐν τῷ ἐσθίειν αὐτοὺσ τὰ ἅγια αὐτῶν. ὅτι ἐγὼ Κύριοσ ὁ ἁγιάζων αὐτούσ. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. λάλησον Ἀαρὼν καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ καὶ πάσῃ συναγωγῇ Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. ἄνθρωποσ ἄνθρωποσ ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἢ τῶν προσηλύτων τῶν προσκειμένων πρὸσ αὐτοὺσ ἐν Ἰσραήλ, ὃσ ἂν προσενέγκῃ τὰ δῶρα αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν ὁμολογίαν αὐτῶν ἢ κατὰ πᾶσαν αἵρεσιν αὐτῶν, ὅσα ἂν προσενέγκωσι τῷ Θεῷ εἰσ ὁλοκαύτωμα, δεκτὰ ὑμῖν ἄμωμα ἄρσενα ἐκ τῶν βουκολίων ἢ ἐκ τῶν προβάτων καὶ ἐκ τῶν αἰγῶν. πάντα, ὅσα ἂν ἔχῃ μῶμον ἐν αὐτῷ, οὐ προσάξουσι Κυρίῳ, διότι οὐ δεκτὸν ἔσται ὑμῖν. καὶ ἄνθρωποσ ὃσ ἂν προσενέγκῃ θυσίαν σωτηρίου τῷ Κυρίῳ διαστείλασ εὐχὴν ἢ κατὰ αἵρεσιν ἢ ἐν ταῖσ ἑορταῖσ ὑμῶν, ἐκ τῶν βουκολίων ἢ ἐκ τῶν προβάτων ἄμωμον ἔσται εἰσδεκτόν, πᾶσ μῶμοσ οὐκ ἔσται ἐν αὐτῷ. τυφλὸν ἢ συντετριμμένον ἢ γλωσσότμητον ἢ μυρμηκιῶντα ἢ ψωραγριῶντα ἢ λειχῆνασ ἔχοντα, οὐ προσάξουσι ταῦτα τῷ Κυρίῳ. καὶ εἰσ κάρπωσιν οὐ δώσετε ἀπ̓ αὐτῶν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τῷ Κυρίῳ. καὶ μόσχον ἢ πρόβατον ὠτότμητον ἢ κολοβόκερκον σφάγια ποιήσεισ αὐτὰ σεαυτῷ, εἰσ δὲ εὐχήν σου οὐ δεχθήσεται. θλαδίαν καὶ ἐκτεθλιμμένον καὶ ἐκτομίαν καὶ ἀπεσπασμένον οὐ προσάξεισ αὐτὰ τῷ Κυρίῳ καὶ ἐπὶ τῆσ γῆσ ὑμῶν οὐ ποιήσετε. καὶ ἐκ χειρὸσ ἀλλογενοῦσ οὐ προσοίσετε τὰ δῶρα τοῦ Θεοῦ ὑμῶν ἀπὸ πάντων τούτων, ὅτι φθάρματά ἐστιν ἐν αὐτοῖσ, μῶμοσ ἐν αὐτοῖσ, οὐ δεχθήσεται ταῦτα ὑμῖν. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. μόσχον ἢ πρόβατον ἢ αἶγα, ὡσ ἂν τεχθῇ, καὶ ἔσται ἑπτὰ ἡμέρασ ὑπὸ τὴν μητέρα, τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ καὶ ἐπέκεινα δεχθήσεται εἰσ δῶρα, κάρπωμα Κυρίῳ. καὶ μόσχον καὶ πρόβατον, αὐτὴν καὶ τὰ παιδία αὐτῆσ, οὐ σφάξεισ ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ. ἐὰν δὲ θύσῃσ θυσίαν εὐχὴν χαρμοσύνην Κυρίῳ, εἰσδεκτὸν ὑμῖν θύσετε αὐτό. αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ βρωθήσεται, οὐκ ἀπολείψετε ἀπὸ τῶν κρεῶν εἰσ τὸ πρωί̈. ἐγώ εἰμι Κύριοσ. Καὶ φυλάξετε τὰσ ἐντολάσ μου καὶ ποιήσετε αὐτάσ. καὶ οὐ βεβηλώσετε τὸ ὄνομα τοῦ ἁγίου, καὶ ἁγιασθήσομαι ἐν μέσῳ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. ἐγὼ Κύριοσ ὁ ἁγιάζων ὑμᾶσ, ὁ ἐξαγαγὼν ὑμᾶσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ὥστε εἶναι ὑμῶν Θεόσ, ἐγὼ Κύριοσ. ΚΑΙ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

λάλησον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. αἱ ἑορταὶ Κυρίου, ἃσ καλέσετε αὐτὰσ κλητὰσ ἁγίασ, αὗταί εἰσιν αἱ ἑορταί μου. ἓξ ἡμέρασ ποιήσεισ ἔργα, τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα ἀνάπαυσισ κλητὴ ἁγία τῷ Κυρίῳ. πᾶν ἔργον οὐ ποιήσεισ, σάββατά ἐστι τῷ Κυρίῳ ἐν πάσῃ κατοικίᾳ ὑμῶν. Αὗται αἱ ἑορταὶ τῷ Κυρίῳ κληταὶ ἅγιαι, ἃσ καλέσετε αὐτὰσ ἐν τοῖσ καιροῖσ αὐτῶν. ἐν τῷ πρώτῳ μηνὶ ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνόσ, ἀνὰ μέσον τῶν ἑσπερινῶν πάσχα τῷ Κυρίῳ. καὶ ἐν τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸσ τούτου ἑορτὴ τῶν ἀζύμων τῷ Κυρίῳ. ἑπτὰ ἡμέρασ ἄζυμα ἔδεσθε. καὶ ἡμέρα ἡ πρώτη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε. καὶ προσάξετε ὁλοκαυτώματα τῷ Κυρίῳ ἑπτὰ ἡμέρασ. καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. εἶπον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. ὅταν εἰσέλθητε εἰσ τὴν γῆν, ἣν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν, καὶ θερίζητε τὸν θερισμὸν αὐτῆσ, καὶ οἴσετε τὸ δράγμα ἀπαρχὴν τοῦ θερισμοῦ ὑμῶν πρὸσ τὸν ἱερέα. καὶ ἀνοίσει τὸ δράγμα ἔναντι Κυρίου δεκτὸν ὑμῖν, τῇ ἐπαύριον τῆσ πρώτησ ἀνοίσει αὐτὸ ὁ ἱερεύσ. καὶ ποιήσετε ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ἐν ᾗ ἂν φέρητε τὸ δράγμα, πρόβατον ἄμωμον ἐνιαύσιον εἰσ ὁλοκαύτωμα τῷ Κυρίῳ. καὶ τὴν θυσίαν αὐτοῦ δύο δέκατα σεμιδάλεωσ ἀναπεποιημένησ ἐν ἐλαίῳ. θυσία τῷ Κυρίῳ, ὀσμὴ εὐωδίασ Κυρίῳ. καὶ σπονδὴν αὐτοῦ τὸ τέταρτον τοῦ εἲν οἴνου. καὶ ἄρτον καὶ πεφρυγμένα χίδρα νέα οὐ φάγεσθε ἕωσ εἰσ αὐτὴν τὴν ἡμέραν ταύτην, ἕωσ ἂν προσενέγκητε ὑμεῖσ τὰ δῶρα τῷ Θεῷ ὑμῶν. νόμιμον αἰώνιον εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν ἐν πάσῃ κατοικίᾳ ὑμῶν. Καὶ ἀριθμήσετε ὑμῖν ἀπὸ τῆσ ἐπαύριον τῶν σαββάτων, ἀπὸ τῆσ ἡμέρασ ἧσ ἂν προσενέγκητε τὸ δράγμα τοῦ ἐπιθέματοσ, ἑπτὰ ἑβδομάδασ ὁλοκλήρουσ, ἕωσ τῆσ ἐπαύριον τῆσ ἐσχάτησ ἑβδομάδοσ ἀριθμήσετε πεντήκοντα ἡμέρασ καὶ προσοίσετε θυσίαν νέαν τῷ Κυρίῳ. ἀπὸ τῆσ κατοικίασ ὑμῶν προσοίσετε ἄρτουσ ἐπίθεμα, δύο ἄρτουσ. ἐκ δύο δεκάτων σεμιδάλεωσ ἔσονται, ἐζυμωμένοι πεφθήσονται πρωτογεννημάτων τῷ Κυρίῳ. καὶ προσάξετε μετὰ τῶν ἄρτων ἑπτὰ ἀμνοὺσ ἀμώμουσ ἐνιαυσίουσ καὶ μόσχον ἕνα ἐκ βουκολίου καὶ κριοὺσ δύο ἀμώμουσ, καὶ ἔσονται ὁλοκαύτωμα τῷ Κυρίῳ καὶ αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν θυσία ὀσμὴ εὐωδίασ τῷ Κυρίῳ. καὶ ποιήσουσι χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίασ καὶ δύο ἀμνοὺσ ἐνιαυσίουσ εἰσ θυσίαν σωτηρίου μετὰ τῶν ἄρτων τοῦ πρωτογεννήματοσ. καὶ ἐπιθήσει αὐτὰ ὁ ἱερεὺσ μετὰ τῶν ἄρτων τοῦ πρωτογεννήματοσ ἐπίθεμα ἐναντίον Κυρίου μετά τῶν δύο ἀμνῶν. ἅγια ἔσονται τῷ Κυρίῳ, τῷ ἱερεῖ τῷ προσφέροντι αὐτὰ αὐτῷ ἔσται. καὶ καλέσετε ταύτην τὴν ἡμέραν κλητήν. ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε ἐν αὐτῇ. νόμιμον αἰώνιον εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν ἐν πάσῃ τῇ κατοικίᾳ ὑμῶν. καὶ ὅταν θερίζητε τὸν θερισμὸν τῆσ γῆσ ὑμῶν, οὐ συντελέσετε τὸ λοιπὸν τοῦ θερισμοῦ τοῦ ἀγροῦ σου ἐν τῷ θερίζειν σε καὶ τὰ ἀποπίπτοντα τοῦ θερισμοῦ σου οὐ συλλέξεισ, τῷ πτωχῷ καὶ τῷ προσηλύτῳ ὑπολείψεισ αὐτά. ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. λάλησον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, λέγων. τοῦ μηνὸσ τοῦ ἑβδόμου μιᾷ τοῦ μηνὸσ ἔσται ὑμῖν ἀνάπαυσισ, μνημόσυνον σαλπίγγων, κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν. πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε, καὶ προσάξετε ὁλοκαύτωμα Κυρίῳ. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. καὶ τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸσ τοῦ ἑβδόμου τούτου ἡμέρα ἐξιλασμοῦ, κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, καὶ ταπεινώσετε τάσ ψυχὰσ ὑμῶν, καὶ προσάξετε ὁλοκαύτωμα τῷ Κυρίῳ. πᾶν ἔργον οὐ ποιήσετε ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ. ἔστι γὰρ ἡμέρα ἐξιλασμοῦ αὕτη ὑμῖν, ἐξιλάσασθαι περὶ ὑμῶν ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν. πᾶσα ψυχή, ἥτισ μὴ ταπεινωθήσεται ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ἐξολοθρευθήσεται ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆσ. καὶ πᾶσα ψυχή, ἥτισ ποιήσει ἔργον ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ἀπολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆσ. πᾶν ἔργον οὐ ποιήσετε. νόμιμον αἰώνιον εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν ἐν πάσαισ κατοικίαισ ὑμῶν. σάββατα σαββάτων ἔσται ὑμῖν, καὶ ταπεινώσετε τὰσ ψυχὰσ ὑμῶν. ἀπὸ ἐνάτησ τοῦ μηνόσ, ἀπὸ ἑσπέρασ ἕωσ ἑσπέρασ σαββατιεῖτε τὰ σάββατα ὑμῶν. Καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. λάλησον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, λέγων. τῇ πεντεκαιδεκάτῃ τοῦ μηνὸσ τοῦ ἑβδόμου τούτου ἑορτὴ σκηνῶν ἑπτὰ ἡμέρασ τῷ Κυρίῳ. καὶ ἡ ἡμέρα ἡ πρώτη ἡ κλητὴ ἁγία. πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε. ἑπτὰ ἡμέρασ προσάξετε ὁλοκαυτώματα τῷ Κυρίῳ, καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ὀγδόη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, καὶ προσάξετε ὁλοκαυτώματα Κυρίῳ. ἐξόδιόν ἐστι, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε. Αὗται ἑορταὶ Κυρίῳ, ἃσ καλέσετε κλητὰσ ἁγίασ, ὥστε προσενέγκαι καρπώματα τῷ Κυρίῳ, ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίασ αὐτῶν καὶ σπονδὰσ αὐτῶν τὸ καθ̓ ἡμέραν εἰσ ἡμέραν. πλὴν τῶν σαββάτων Κυρίου καὶ πλὴν τῶν δομάτων ὑμῶν καὶ πλὴν πασῶν τῶν εὐχῶν ὑμῶν καὶ πλὴν τῶν ἑκουσίων ὑμῶν, ἃ ἂν δῶτε τῷ Κυρίῳ. Καὶ ἐν τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸσ τοῦ ἑβδόμου τούτου, ὅταν συντελέσητε τὰ γενήματα τῆσ γῆσ, ἑορτάσετε τῷ Κυρίῳ ἑπτὰ ἡμέρασ. τῇ ἡμέρᾳ τῇ πρώτῃ ἀνάπαυσισ καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ ἀνάπαυσισ. καὶ λήψεσθε τῇ ἡμέρᾳ τῇ πρώτῃ καρπὸν ξύλου ὡραῖον καὶ κάλλυνθρα φοινίκων, καὶ κλάδουσ ξύλου δασεῖσ καὶ ἰτέασ καὶ ἄγνου κλάδουσ ἐκ χειμάρρου, εὐφρανθῆναι ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν ἑπτὰ ἡμέρασ τοῦ ἐνιαυτοῦ. νόμιμον αἰώνιον εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν, ἐν τῷ μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ ἑορτάσετε αὐτήν. ἐν σκηναῖσ κατοικήσετε ἑπτὰ ἡμέρασ. πᾶσ ὁ αὐτόχθων ἐν Ἰσραὴλ κατοικήσει ἐν σκηναῖσ, ὅπωσ ἴδωσιν αἱ γενεαὶ ὑμῶν, ὅτι ἐν σκηναῖσ κατῴκισα τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ, ἐν τῷ ἐξαγαγεῖν με αὐτοὺσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. Καὶ ἐλάλησε Μωυσῆσ τὰσ ἑορτὰσ Κυρίου τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

ἔντειλαι τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, καὶ λαβέτωσάν σοι ἔλαιον ἐλάϊνον καθαρὸν κεκομμένον εἰσ φῶσ, καῦσαι λύχνον διὰ παντόσ. ἔξωθεν τοῦ καταπετάσματοσ ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου καύσουσιν αὐτὸ Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἀπὸ ἑσπέρασ ἕωσ πρωί̈ ἐνώπιον Κυρίου ἐνδελεχῶσ. νόμιμον αἰώνιον εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν. ἐπὶ τῆσ λυχνίασ τῆσ καθαρᾶσ καύσετε τοὺσ λύχνουσ ἐναντίον Κυρίου ἕωσ εἰσ τὸ πρωί̈. Καὶ λήψεσθε σεμίδαλιν καὶ ποιήσετε αὐτὴν δώδεκα ἄρτουσ, δύο δεκάτων ἔσται ὁ ἄρτοσ ὁ εἷσ. καὶ ἐπιθήσετε αὐτοὺσ δύο θέματα, ἓξ ἄρτουσ τὸ ἓν θέμα ἐπὶ τὴν τράπεζαν τὴν καθαρὰν ἔναντι Κυρίου. καὶ ἐπιθήσετε ἐπὶ τὸ θέμα λίβανον καθαρὸν καὶ ἅλα, καὶ ἔσονται εἰσ ἄρτουσ εἰσ ἀνάμνησιν προκείμενα τῷ Κυρίῳ. τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων προσθήσεται ἔναντι Κυρίου διὰ παντὸσ ἐνώπιον τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, διαθήκην αἰώνιον. καὶ ἔσται Ἀαρὼν καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ, καὶ φάγονται αὐτὰ ἐν τόπῳ ἁγίῳ. ἔστι γὰρ ἅγια τῶν ἁγίων τοῦτο αὐτῶν ἀπὸ τῶν θυσιαζομένων τῷ Κυρίῳ, νόμιμον αἰώνιον. Καὶ ἐξῆλθεν υἱὸσ γυναικὸσ Ἰσραηλίτιδοσ, καὶ οὗτοσ ἦν υἱὸσ Αἰγυπτίου ἐν τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, καὶ ἐμαχέσαντο ἐν τῇ παρεμβολῇ ὁ ἐκ τῆσ Ἰσραηλίτιδοσ καὶ ὁ ἄνθρωποσ ὁ Ἰσραηλίτησ. καὶ ἐπονομάσασ ὁ υἱὸσ τῆσ γυναικὸσ τῆσ Ἰσραηλίτιδοσ τὸ ὄνομα κατηράσατο. καὶ ἤγαγον αὐτὸν πρὸσ Μωυσῆν. καὶ τὸ ὄνομα τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ Σαλωμεὶθ θυγάτηρ Δαβρεὶ ἐκ τῆσ φυλῆσ Δάν. καὶ ἀπέθεντο αὐτὸν εἰσ φυλακὴν διακρῖναι αὐτὸν διὰ προστάγματοσ Κυρίου. καὶ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων. ἐξάγαγε τὸν καταρασάμενον ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ, καὶ ἐπιθήσουσι πάντεσ οἱ ἀκούσαντεσ τὰσ χεῖρασ αὐτῶν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ λιθοβολήσουσιν αὐτὸν πᾶσα ἡ συναγωγή. καὶ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ λάλησον καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. ἄνθρωποσ ὃσ ἐὰν καταράσηται Θεόν, ἁμαρτίαν λήψεται. ὀνομάζων δὲ τὸ ὄνομα Κυρίου, θανάτῳ θανατούσθω. λίθοισ λιθοβολείτω αὐτὸν πᾶσα ἡ συναγωγὴ Ἰσραήλ. ἐάν τε προσήλυτοσ, ἐάν τε αὐτόχθων, ἐν τῷ ὀνομάσαι αὐτὸν τὸ ὄνομα Κυρίου, τελευτάτω. καὶ ἄνθρωποσ ὃσ ἂν πατάξῃ ψυχὴν ἀνθρώπου καὶ ἀποθάνῃ, θανάτῳ θανατούσθω. καὶ ὃσ ἂν πατάξῃ κτῆνοσ καὶ ἀποθάνῃ, ἀποτισάτω ψυχὴν ἀντὶ ψυχῆσ. καὶ ἐάν τισ δῷ μῶμον τῷ πλησίον, ὡσ ἐποίησεν αὐτῷ, ὡσαύτωσ ἀντιποιηθήσεται αὐτῷ. σύντριμμα ἀντὶ συντρίμματοσ, ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντοσ, καθότι ἂν δῷ μῶμον τῷ ἀνθρώπῳ, οὕτω δοθήσεται αὐτῷ. ὃσ ἂν πατάξῃ ἄνθρωπον καὶ ἀποθάνῃ, θανάτῳ θανατούσθω. δικαίωσισ μία ἔσται τῷ προσηλύτῳ καὶ τῷ ἐγχωρίῳ, ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. καὶ ἐλάλησε Μωυσῆσ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, καὶ ἐξήγαγον τὸν καταρασάμενον ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ καὶ ἐλιθοβόλησαν αὐτὸν ἐν λίθοισ. καὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐποίησαν καθάπερ συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν ἐν τῷ ὄρει Σινὰ λέγων.

λάλησον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτούσ. ὅταν εἰσέλθητε εἰσ τὴν γῆν, ἣν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν, καὶ ἀναπαύσεται ἡ γῆ, ἣν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν, σάββατα τῷ Κυρίῳ. ἓξ ἔτη σπερεῖσ τὸν ἀγρόν σου καὶ ἓξ ἔτη τεμεῖσ τὴν ἄμπελόν σου καὶ συνάξεισ τὸν καρπὸν αὐτῆσ. τῷ δὲ ἔτει τῷ ἑβδόμῳ σάββατα, ἀνάπαυσισ ἔσται τῇ γῇ, σάββατα τῷ Κυρίῳ. τὸν ἀγρόν σου οὐ σπερεῖσ καὶ τὴν ἄμπελόν σου οὐ τεμεῖσ, καὶ τὰ αὐτόματα ἀναβαίνοντα τοῦ ἀγροῦ σου οὐκ ἐκθερίσεισ καὶ τὴν σταφυλὴν τοῦ ἁγιάσματόσ σου οὐκ ἐκτρυγήσεισ. ἐνιαυτὸσ ἀναπαύσεωσ ἔσται τῇ γῇ. καὶ ἔσται τὰ σάββατα τῆσ γῆσ βρώματά σοι. καὶ τῷ παιδί σου καὶ τῇ παιδίσκῃ σου καὶ τῷ μισθωτῷ σου καὶ τῷ παροίκῳ τῷ προσκειμένῳ πρὸσ σὲ καὶ τοῖσ κτήνεσί σου, καὶ τοῖσ θηρίοισ τοῖσ ἐν τῇ γῇ σου ἔσται πᾶν τό γένημα αὐτοῦ εἰσ βρῶσιν. Καὶ ἐξαριθμήσεισ σεαυτῷ ἑπτὰ ἀναπαύσεισ αὐτῶν, ἑπτὰ ἔτη ἑπτάκισ, καὶ ἔσονταί σοι ἑπτά ἑβδομάδεσ ἐτῶν ἐννέα καὶ τεσσαράκοντα ἔτη. καὶ διαγγελεῖτε σάλπιγγοσ φωνῇ ἐν πάσῃ τῇ γῇ ὑμῶν ἐν τῷ μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνόσ. τῇ ἡμέρᾳ τοῦ ἱλασμοῦ διαγγελεῖτε σάλπιγγι ἐν πάσῃ τῇ γῇ ὑμῶν. καὶ ἁγιάσετε τὸ ἔτοσ τὸν πεντηκοστὸν ἐνιαυτὸν καὶ διαβοήσετε ἄφεσιν ἐπὶ τῆσ γῆσ πᾶσι τοῖσ κατοικοῦσιν αὐτήν. ἐνιαυτὸσ ἀφέσεωσ σημασία αὕτη ἔσται ὑμῖν, καὶ ἀπελεύσεται εἷσ ἕκαστοσ εἰσ τὴν κτῆσιν αὐτοῦ, καὶ ἕκαστοσ εἰσ τὴν πατριὰν αὐτοῦ ἀπελεύσεσθε. ἀφέσεωσ σημασία αὕτη, τὸ ἔτοσ τὸ πεντηκοστὸν ἐνιαυτὸσ ἔσται ὑμῖν. οὐ σπερεῖτε, οὐδὲ ἀμήσετε τὰ αὐτόματα ἀναβαίνοντα αὐτῆσ, καὶ οὐ τρυγήσετε τὰ ἡγιασμένα αὐτῆσ, ὅτι ἀφέσεωσ σημασία ἐστίν, ἅγιον ἔσται ὑμῖν, ἀπὸ τῶν πεδίων φάγεσθε τὰ γενήματα αὐτῆσ. Ἐν τῷ ἔτει τῆσ ἀφέσεωσ σημασίασ αὐτῆσ ἐπανελεύσεται ἕκαστοσ εἰσ τὴν κτῆσιν αὐτοῦ. ἐὰν δὲ ἀποδῷ πρᾶσιν τῷ πλησίον σου, ἐὰν δὲ καὶ κτήσῃ παρὰ τοῦ πλησίον σου, μὴ θλιβέτω ἄνθρωποσ τὸν πλησίον. κατά ἀριθμὸν ἐτῶν μετὰ τὴν σημασίαν κτήσῃ παρὰ τοῦ πλησίον, κατὰ ἀριθμὸν ἐνιαυτῶν γενημάτων ἀποδώσεταί σοι. καθότι ἂν πλεῖον τῶν ἐτῶν, πληθυνεῖ τὴν κτῆσιν αὐτοῦ, καὶ καθότι ἂν ἔλαττον τῶν ἐτῶν, ἐλαττονώσει τὴν κτῆσιν αὐτοῦ, ὅτι ἀριθμὸν γενημάτων αὐτοῦ οὕτωσ ἀποδώσεταί σοι. μὴ θλιβέτω ἄνθρωποσ τὸν πλησίον, καὶ φοβηθήσῃ Κύριον τὸν Θεόν σου. ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. καὶ ποιήσετε πάντα τὰ δικαιώματά μου καὶ πάσασ τὰσ κρίσεισ μου καὶ φυλάξεσθε καὶ ποιήσετε αὐτὰ καὶ κατοικήσετε ἐπὶ τῆσ γῆσ πεποιθότεσ. καὶ δώσει ἡ γῆ τὰ ἐκφόρια αὐτῆσ καὶ φάγεσθε εἰσ πλησμονὴν καὶ κατοικήσετε πεποιθότεσ ἐπ̓ αὐτῆσ. ἐὰν δὲ λέγητε, τί φαγόμεθα ἐν τῷ ἔτει τῷ ἑβδόμῳ τούτῳ, ἐὰν μὴ σπείρωμεν μηδὲ συναγάγωμεν τὰ γενήματα ἡμῶν̣ καὶ ἀποστέλλω τὴν εὐλογίαν μου ὑμῖν ἐν τῷ ἔτει τῷ ἕκτῳ, καὶ ποιήσει τὰ γενήματα αὐτῆσ εἰσ τὰ τρία ἔτη. καὶ σπερεῖτε τὸ ἔτοσ τὸ ὄγδοον καὶ φάγεσθε ἀπὸ τῶν γενημάτων παλαιὰ ἕωσ τοῦ ἔτουσ τοῦ ἐνάτου, ἕωσ ἂν ἔλθῃ τὸ γένημα αὐτῆσ, φάγεσθε παλαιὰ παλαιῶν. καὶ ἡ γῆ οὐ πραθήσεται εἰσ βεβαίωσιν. ἐμὴ γάρ ἐστιν ἡ γῆ, διότι προσήλυτοι καὶ πάροικοι ὑμεῖσ ἐστε ἐναντίον μου. καὶ κατὰ πᾶσαν γῆν κατασχέσεωσ ὑμῶν λύτρα δώσετε τῆσ γῆσ. ἐὰν δὲ πένηται ὁ ἀδελφόσ σου ὁ μετὰ σοῦ καὶ ἀποδῶται ἀπὸ τῆσ κατασχέσεωσ αὐτοῦ, καὶ ἔλθῃ ὁ ἀγχιστεύων ὁ ἐγγίζων αὐτῷ, καὶ λυτρώσεται τὴν πρᾶσιν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ. ἐὰν δὲ μὴ ᾖ τινι ὁ ἀγχιστεύων καὶ εὐπορηθῇ τῇ χειρὶ καὶ εὑρεθῇ αὐτῷ τὸ ἱκανὸν λύτρα αὐτοῦ, καὶ συλλογιεῖται τὰ ἔτη τῆσ πράσεωσ αὐτοῦ καὶ ἀποδώσει ὃ ὑπερέχει τῷ ἀνθρώπῳ, ᾧ ἀπέδοτο αὐτὸ αὐτῷ, καὶ ἀπελεύσεται εἰσ τὴν κατάσχεσιν αὐτοῦ. ἐὰν δὲ μὴ εὐπορηθῇ αὐτοῦ ἡ χεὶρ τὸ ἱκανόν, ὥστε ἀποδοῦναι αὐτῷ, καὶ ἔσται ἡ πρᾶσισ τῷ κτησαμένῳ αὐτὰ ἕωσ τοῦ ἕκτου ἔτουσ τῆσ ἀφέσεωσ. καὶ ἐξελεύσεται ἐν τῇ ἀφέσει, καὶ ἀπελεύσεται εἰσ τὴν κατάσχεσιν αὐτοῦ. Ἐὰν δέ τισ ἀποδῶται οἰκίαν οἰκητὴν ἐν πόλει τετειχισμένῃ, καὶ ἔσται ἡ λύτρωσισ αὐτῆσ, ἕωσ πληρωθῇ ἐνιαυτὸσ ἡμερῶν, ἔσται ἡ λύτρωσισ αὐτῆσ. ἐὰν δὲ μὴ λυτρωθῇ ἕωσ ἂν πληρωθῇ αὐτῆσ ἐνιαυτὸσ ὅλοσ, κυρωθήσεται ἡ οἰκία ἡ οὖσα ἐν πόλει τῇ ἐχούσῃ τεῖχοσ βεβαίωσ τῷ κτησαμένῳ αὐτὴν εἰσ τὰσ γενεὰσ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἐξελεύσεται ἐν τῇ ἀφέσει. αἱ δὲ οἰκίαι αἱ ἐν ἐπαύλεσιν, αἷσ οὐκ ἔστιν ἐν αὐταῖσ τεῖχοσ κύκλῳ, πρὸσ τὸν ἀγρὸν τῆσ γῆσ λογισθήσονται. λυτρωταὶ διαπαντὸσ ἔσονται καὶ ἐν τῇ ἀφέσει ἐξελεύσονται. καὶ αἱ πόλεισ τῶν Λευιτῶν, οἰκίαι τῶν πόλεων κατασχέσεωσ αὐτῶν, λυτρωταὶ διαπαντὸσ ἔσονται τοῖσ Λευίταισ. καὶ ὃσ ἂν λυτρώσηται παρὰ τῶν Λευιτῶν καὶ ἐξελεύσεται ἡ διάπρασισ αὐτῶν οἰκιῶν πόλεωσ κατασχέσεωσ αὐτῶν ἐν τῇ ἀφέσει, ὅτι οἰκίαι τῶν πόλεων τῶν Λευιτῶν κατάσχεσισ αὐτῶν ἐν μέσῳ υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ οἱ ἀγροὶ ἀφωρισμένοι ταῖσ πόλεσιν αὐτῶν οὐ πραθήσονται, ὅτι κατάσχεσισ αἰωνία τοῦτο αὐτῶν ἐστιν. Ἐὰν δὲ πένηται ὁ ἀδελφόσ σου ὁ μετὰ σοῦ καὶ ἀδυνατήσῃ ταῖσ χερσὶ παρὰ σοί, ἀντιλήψῃ αὐτοῦ ὡσ προσηλύτου καὶ παροίκου καὶ ζήσεται ὁ ἀδελφόσ σου μετὰ σοῦ. οὐ λήψῃ παῤ αὐτοῦ τόκον, οὐδὲ ἐπὶ πλήθει. καὶ φοβηθήσῃ τὸν Θεόν σου, ἐγὼ Κύριοσ, καὶ ζήσεται ὁ ἀδελφόσ σου μετὰ σοῦ. τὸ ἀργύριόν σου οὐ δώσεισ αὐτῷ ἐπὶ τόκῳ καὶ ἐπὶ πλεονασμῷ οὐ δώσεισ αὐτῷ τὰ βρώματά σου. ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν, ὁ ἐξαγαγὼν ὑμᾶσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, δοῦναι ὑμῖν τὴν γῆν Χαναάν, ὥστε εἶναι ὑμῶν Θεόσ. Ἐὰν δὲ ταπεινωθῇ ὁ ἀδελφόσ σου παρὰ σοί, καὶ πραθῇ σοι, οὐ δουλεύσει σοι δουλείαν οἰκέτου. ὡσ μισθωτὸσ ἢ πάροικοσ ἔσται σοι, ἕωσ τοῦ ἔτουσ τῆσ ἀφέσεωσ ἐργᾶται παρὰ σοί, καὶ ἐξελεύσεται τῇ ἀφέσει καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ καὶ ἀπελεύσεται εἰσ τὴν γενεὰν αὐτοῦ, εἰσ τὴν κατάσχεσιν τὴν πατρικὴν ἀποδραμεῖται, διότι οἰκέται μού εἰσιν οὗτοι, οὓσ ἐξήγαγον ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. οὐ πραθήσεται ἐν πράσει οἰκέτου. οὐ κατατενεῖσ αὐτὸν ἐν τῷ μόχθῳ, καὶ φοβηθήσῃ Κύριον τὸν Θεόν σου. καὶ παῖσ καὶ παιδίσκη, ὅσοι ἂν γένωνταί σοι ἀπὸ τῶν ἐθνῶν, ὅσοι κύκλῳ σού εἰσιν, ἀπ̓ αὐτῶν κτήσεσθε δοῦλον καὶ δούλην. καὶ ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν παροίκων τῶν ὄντων ἐν ὑμῖν, ἀπὸ τούτων κτήσεσθε καὶ ἀπὸ τῶν συγγενῶν αὐτῶν, ὅσοι ἂν γένωνται ἐν γῇ ὑμῶν, ἔστωσαν ὑμῖν εἰσ κατάσχεσιν. καὶ καταμεριεῖτε αὐτοὺσ τοῖσ τέκνοισ ὑμῶν μεθ̓ ὑμᾶσ, καὶ ἔσονται ὑμῖν κατόχιμοι εἰσ τὸν αἰῶνα. τῶν δὲ ἀδελφῶν ὑμῶν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἕκαστοσ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ οὐ κατατενεῖ αὐτὸν ἐν τοῖσ μόχθοισ. Ἐὰν δὲ εὕρῃ ἡ χεὶρ τοῦ προσηλύτου ἢ τοῦ παροίκου τοῦ παρὰ σοί, καὶ ἀπορηθεὶσ ὁ ἀδελφόσ σου πραθῇ τῷ προσηλύτῳ ᾒ τῷ παροίκῳ τῷ παρὰ σοὶ ἢ ἐκ γενετῆσ προσηλύτῳ, μετὰ τὸ πραθῆναι αὐτῷ, λύτρωσισ ἔσται αὐτοῦ. εἷσ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ λυτρώσεται αὐτόν. ἀδελφὸσ πατρὸσ αὐτοῦ ἢ υἱὸσ ἀδελφοῦ πατρὸσ λυτρώσεται αὐτὸν ἢ ἀπὸ τῶν οἰκείων τῶν σαρκῶν αὐτοῦ, ἐκ τῆσ φυλῆσ αὐτοῦ, λυτροῦται αὐτόν. ἐὰν δὲ εὐπορηθεὶσ ταῖσ χερσὶ λυτρῶται ἑαυτόν, καὶ συλλογιεῖται πρὸσ τὸν κεκτημένον αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ἔτουσ, οὗ ἀπέδοτο ἑαυτὸν αὐτῷ ἕωσ τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆσ ἀφέσεωσ, καὶ ἔσται τὸ ἀργύριον τῆσ πράσεωσ αὐτοῦ ὡσ μισθίου. ἔτοσ ἐξ ἔτουσ ἔσται μετ̓ αὐτοῦ. ἐὰν δέ τινι πλεῖον τῶν ἐτῶν ᾖ, πρὸσ ταῦτα ἀποδώσει τὰ λύτρα αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ἀργυρίου τῆσ πράσεωσ αὐτοῦ. ἐὰν δὲ ὀλίγον καταλειφθῇ ἀπὸ τῶν ἐτῶν εἰσ τὸν ἐνιαυτὸν τῆσ ἀφέσεωσ, καὶ συλλογιεῖται αὐτῷ κατὰ τὰ ἔτη αὐτοῦ, καὶ ἀποδώσει τὰ λύτρα αὐτοῦ. ὡσ μισθωτὸσ ἐνιαυτὸν ἐξ ἐνιαυτοῦ ἔσται μετ̓ αὐτοῦ. οὐ κατατενεῖσ αὐτὸν ἐν τῷ μόχθῳ ἐνώπιόν σου. ἐὰν δὲ μὴ λυτρῶται κατὰ ταῦτα, ἐξελεύσεται ἐν τῷ ἔτει τῆσ ἀφέσεωσ αὐτὸσ καὶ τὰ παιδία αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ. ὅτι ἐμοὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ οἰκέται εἰσί, παῖδέσ μου οὗτοί εἰσιν, οὓσ ἐξήγαγον ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. ἐγὼ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν. ΟΥ ποιήσετε ὑμῖν αὐτοῖσ χειροποίητα, οὐδὲ γλυπτά, οὐδὲ στήλην ἀναστήσετε ὑμῖν, οὐδὲ λίθον σκοπὸν θήσετε ἐν τῇ γῇ ὑμῶν προσκυνῆσαι αὐτῷ. ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν.

τὰ σάββατά μου φυλάξεσθε, καὶ ἀπὸ τῶν ἁγίων μου φοβηθήσεσθε. ἐγώ εἰμι Κύριοσ. Ἐὰν τοῖσ προστάγμασί μου πορεύησθε καὶ τὰσ ἐντολάσ μου φυλάσσησθε καὶ ποιήσητε αὐτάσ, καὶ δώσω τὸν ὑετὸν ὑμῖν ἐν καιρῷ αὐτοῦ, καὶ ἡ γῆ δώσει τὰ γενήματα αὐτῆσ καὶ τὰ ξύλα τῶν πεδίων ἀποδώσει τὸν καρπὸν αὐτῶν. καὶ καταλήψεται ὑμῖν ὁ ἁλοητὸσ τὸν τρυγητόν, καὶ ὁ τρυγητὸσ καταλήψεται τὸν σπόρον, καὶ φάγεσθε τὸν ἄρτον ὑμῶν εἰσ πλησμονὴν καὶ κατοικήσετε μετὰ ἀσφαλείασ ἐπὶ τῆσ γῆσ ὑμῶν, καὶ πόλεμοσ οὐ διελεύσεται διὰ τῆσ γῆσ ὑμῶν. καὶ δώσω εἰρήνην ἐν τῇ γῇ ὑμῶν, καὶ κοιμηθήσεσθε, καὶ οὐκ ἔσται ὑμᾶσ ὁ ἐκφοβῶν, καὶ ἀπολῶ θηρία πονηρὰ ἐκ τῆσ γῆσ ὑμῶν. καὶ διώξεσθε τοὺσ ἐχθροὺσ ὑμῶν, καὶ πεσοῦνται ἐναντίον ὑμῶν φόνῳ. καὶ διώξονται ἐξ ὑμῶν πέντε ἑκατόν, καὶ ἑκατὸν ὑμῶν διώξονται μυριάδασ. καὶ πεσοῦνται οἱ ἐχθροὶ ὑμῶν ἐναντίον ὑμῶν μαχαίρᾳ. καὶ ἐπιβλέψω ἐφ̓ ὑμᾶσ καὶ αὐξανῶ ὑμᾶσ καὶ πληθυνῶ ὑμᾶσ καὶ στήσω τὴν διαθήκην μου μεθ̓ ὑμῶν. καὶ φάγεσθε παλαιὰ καὶ παλαιὰ παλαιῶν, καὶ παλαιὰ ἐκ προσώπου νέων ἐξοίσετε. καὶ θήσω τὴν σκηνήν μου ἐν ὑμῖν, καὶ οὐ βδελύξεται ἡ ψυχή μου ὑμᾶσ, καὶ ἐμπεριπατήσω ἐν ὑμῖν. καὶ ἔσομαι ὑμῶν Θεόσ, καὶ ὑμεῖσ ἔσεσθέ μοι λαόσ. ἐγώ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὑμῶν, ὁ ἐξαγαγὼν ὑμᾶσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ὄντων ὑμῶν δούλων, καὶ συνέτριψα τὸν δεσμὸν τοῦ ζυγοῦ ὑμῶν καὶ ἤγαγον ὑμᾶσ μετὰ παρρησίασ. ἐὰν δέ μὴ ὑπακούσητέ μου, μὴ δὲ ποιήσητε τὰ προστάγματά μου ταῦτα, ἀλλὰ ἀπειθήσητε αὐτοῖσ καὶ τοῖσ κρίμασί μου προσοχθίσῃ ἡ ψυχὴ ὑμῶν, ὥστε ὑμᾶσ μὴ ποιεῖν πάσασ τὰσ ἐντολάσ μου, ὥστε διασκεδάσαι τήν διαθήκην μου, καὶ ἐγὼ ποιήσω οὕτωσ ὑμῖν. καὶ ἐπιστήσω ἐφ̓ ὑμᾶσ τὴν ἀπορίαν, τήν τε ψώραν, καὶ τὸν ἴκτερα σφακελίζοντα τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ὑμῶν, καὶ τὴν ψυχὴν ὑμῶν ἐκτήκουσαν, καὶ σπερεῖτε διακενῆσ τὰ σπέρματα ὑμῶν, καὶ ἔδονται οἱ ὑπεναντίοι ὑμῶν. καὶ ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐφ̓ ὑμᾶσ, καὶ πεσεῖσθε ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν, καὶ διώξονται ὑμᾶσ οἱ μισοῦντεσ ὑμᾶσ, καὶ φεύξεσθε οὐδενὸσ διώκοντοσ ὑμᾶσ. καὶ ἐὰν ἕωσ τούτου μὴ ὑπακούσητέ μου, καὶ προσθήσω τοῦ παιδεῦσαι ὑμᾶσ ἑπτάκισ ἐπὶ ταῖσ ἁμαρτίαισ ὑμῶν. καὶ συντρίψω τὴν ὕβριν τῆσ ὑπερηφανίασ ὑμῶν, καὶ θήσω τὸν οὐρανὸν ὑμῖν σιδηροῦν καὶ τὴν γῆν ὑμῶν ὡσεὶ χαλκῆν. καὶ ἔσται εἰσ κενὸν ἡ ἰσχὺσ ὑμῶν, καὶ οὐ δώσει ἡ γῆ ὑμῶν τὸν σπόρον αὐτῆσ, καὶ τὸ ξύλον τοῦ ἀγροῦ ὑμῶν οὐ δώσει τὸν καρπὸν αὐτοῦ. καὶ ἐὰν μετὰ ταῦτα πορεύησθε πλάγιοι, καὶ μὴ βούλησθε ὑπακούειν μου, προσθήσω ὑμῖν πληγὰσ ἑπτὰ κατὰ τὰσ ἁμαρτίασ ὑμῶν. καὶ ἀποστελῶ ἐφ̓ ὑμᾶσ τὰ θηρία τὰ ἄγρια τῆσ γῆσ καὶ κατέδεται ὑμᾶσ καὶ ἐξαναλώσει τὰ κτήνη ὑμῶν, καὶ ὀλιγοστοὺσ ποιήσω ὑμᾶσ, καὶ ἐρημωθήσονται αἱ ὁδοὶ ὑμῶν. καὶ ἐπὶ τούτοισ ἐὰν μὴ παιδευθῆτε, ἀλλὰ πορεύησθε πρόσ με πλάγιοι, πορεύσομαι κἀγὼ μεθ̓ ὑμῶν θυμῷ πλαγίῳ, καὶ πατάξω ὑμᾶσ κἀγὼ ἑπτάκισ ἀντὶ τῶν ἁμαρτιῶν ὑμῶν. καὶ ἐπάξω ἐφ̓ ὑμᾶσ μάχαιραν ἐκδικοῦσαν δίκην διαθήκησ, καὶ καταφεύξεσθε εἰσ τὰσ πόλεισ ὑμῶν. καὶ ἐξαποστελῶ θάνατον εἰσ ὑμᾶσ, καὶ παραδοθήσεσθε εἰσ χεῖρασ τῶν ἐχθρῶν. ἐν τῷ θλῖψαι ὑμᾶσ σιτοδείᾳ ἄρτων, καὶ πέψουσι δέκα γυναῖκεσ τοὺσ ἄρτουσ ὑμῶν ἐν κλιβάνῳ ἑνί, καὶ ἀποδώσουσι τοὺσ ἄρτουσ ὑμῶν ἐν σταθμῷ, καὶ φάγεσθε καὶ οὐ μὴ ἐμπλησθῆτε. ἐὰν δὲ ἐπὶ τούτοισ μὴ ὑπακούσητέ μου, καὶ πορεύησθε πρόσ με πλάγιοι, καὶ αὐτὸσ πορεύσομαι μεθ̓ ὑμῶν ἐν θυμῷ πλαγίῳ, καὶ παιδεύσω ὑμᾶσ ἐγὼ ἑπτάκισ κατὰ τὰσ ἁμαρτίασ ὑμῶν. καὶ φάγεσθε τὰσ σάρκασ τῶν υἱῶν ὑμῶν καὶ τὰσ σάρκασ τῶν θυγατέρων ὑμῶν φάγεσθε, καὶ ἐρημώσω τὰσ στήλασ ὑμῶν, καὶ ἐξολοθρεύσω τὰ ξύλινα χειροποίητα ὑμῶν, καὶ θήσω τὰ κῶλα ὑμῶν ἐπὶ τὰ κῶλα τῶν εἰδώλων ὑμῶν, καὶ προσοχθιεῖ ἡ ψυχή μου ὑμῖν. καὶ θήσω τὰσ πόλεισ ὑμῶν ἐρήμουσ καὶ ἐξερημώσω τὰ ἅγια ὑμῶν, καὶ οὐ μὴ ὀσφρανθῶ τῆσ ὀσμῆσ τῶν θυσιῶν ὑμῶν. καὶ ἐξερημώσω ἐγὼ τὴν γῆν ὑμῶν, καὶ θαυμάσονται ἐπ̓ αὐτῇ οἱ ἐχθροὶ ὑμῶν οἱ ἐνοικοῦντεσ ἐν αὐτῇ. καὶ διασπερῶ ὑμᾶσ εἰσ τὰ ἔθνη, καὶ ἐξαναλώσει ὑμᾶσ ἐπιπορευομένη ἡ μάχαιρα. καὶ ἔσται ἡ γῆ ὑμῶν ἔρημοσ, καὶ αἱ πόλεισ ὑμῶν ἔσονται ἔρημοι. τότε εὐδοκήσει ἡ γῆ τὰ σάββατα αὐτῆσ πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ἐρημώσεωσ αὐτῆσ, καὶ ὑμεῖσ ἔσεσθε ἐν τῇ γῇ τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν. τότε σαββατιεῖ ἡ γῆ, καὶ εὐδοκήσει ἡ γῆ τὰ σάββατα αὐτῆσ. πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ἐρημώσεωσ αὐτῆσ σαββατιεῖ, ἃ οὐκ ἐσαββάτισεν ἐν τοῖσ σαββάτοισ ὑμῶν, ἡνίκα κατῳκεῖτε αὐτήν. καὶ τοῖσ καταλειφθεῖσιν ἐξ ὑμῶν ἐπάξω δουλείαν εἰσ τὴν καρδίαν αὐτῶν ἐν τῇ γῇ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν, καί διώξεται αὐτοὺσ φωνὴ φύλλου φερομένου, καὶ φεύξονται ὡσ φεύγοντεσ ἀπὸ πολέμου, καὶ πεσοῦνται οὐδενὸσ διώκοντοσ. καὶ ὑπερόψεται ὁ ἀδελφὸσ τὸν ἀδελφὸν ὡσεὶ ἐν πολέμῳ, οὐδενὸσ κατατρέχοντοσ, καὶ οὐ δυνήσεσθε ἀντιστῆναι τοῖσ ἐχθροῖσ ὑμῶν. καὶ ἀπολεῖσθε ἐν τοῖσ ἔθνεσι, καὶ κατέδεται ὑμᾶσ ἡ γῆ τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν. καὶ οἱ καταλειφθέντεσ ἀφ̓ ὑμῶν καταφθαρήσονται διὰ τὰσ ἁμαρτίασ αὐτῶν καὶ διὰ τὰσ ἁμαρτίασ τῶν πατέρων αὐτῶν, ἐν τῇ γῇ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν τακήσονται. καὶ ἐξαγορεύσουσι τὰσ ἁμαρτίασ αὐτῶν καὶ τὰσ ἁμαρτίασ τῶν πατέρων αὐτῶν, ὅτι παρέβησαν καὶ ὑπερεῖδόν με, καὶ ὅτι ἐπορεύθησαν ἐναντίον μου πλάγιοι, καὶ ἐγὼ ἐπορεύθην μετ̓ αὐτῶν ἐν θυμῷ πλαγίῳ, καὶ ἀπολῷ αὐτοὺσ ἐν τῇ γῇ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν. τότε ἐντραπήσεται ἡ καρδία αὐτῶν ἡ ἀπερίτμητοσ, καὶ τότε εὐδοκήσουσι τὰσ ἁμαρτίασ αὐτῶν. καὶ μνησθήσομαι τῆσ διαθήκησ Ἰακὼβ καὶ τῆσ διαθήκησ Ἰσαάκ, καὶ τῆσ διαθήκησ Ἁβραὰμ μνησθήσομαι, καὶ τῆσ γῆσ μνησθήσομαι. καὶ ἡ γῆ ἐγκαταλειφθήσεται ἀπ̓ αὐτῶν. τότε προσδέξεται ἡ γῆ τὰ σάββατα αὐτῆσ, ἐν τῷ ἐρημωθῆναι αὐτὴν δἰ αὐτούσ, καὶ αὐτοὶ προσδέξονται τὰσ αὐτῶν ἀνομίασ, ἀνθ̓ ὧν τὰ κρίματά μου ὑπερεῖδον, καὶ τοῖσ προστάγμασί μου προσώχθισαν τῇ ψυχῇ αὐτῶν. καὶ οὐδ̓ ὡσ ὄντων αὐτῶν ἐν τῇ γῇ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν οὐχ ὑπερεῖδον αὐτούσ, οὐδὲ προσώχθισα αὐτοῖσ ὥστε ἐξαναλῶσαι αὐτούσ, τοῦ διασκεδάσαι τὴν διαθήκην μου τὴν πρὸσ αὐτούσ. ἐγὼ γάρ εἰμι Κύριοσ ὁ Θεὸσ αὐτῶν. καί μνησθήσομαι διαθήκησ αὐτῶν τῆσ προτέρασ, ὅτε ἐξήγαγον αὐτοὺσ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείασ ἔναντι τῶν ἐθνῶν, τοῦ εἶναι αὐτῶν Θεόσ. ἐγώ εἰμι Κύριοσ. ταῦτα τὰ κρίματά μου καὶ τὰ προστάγματά μου καὶ ὁ νόμοσ, ὃν ἔδωκε Κύριοσ ἀνὰ μέσον αὐτοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἐν τῷ ὄρει Σινά, ἐν χειρὶ Μωυσῆ. ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν λέγων.

λάλησον τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ, καὶ ἐρεῖσ αὐτοῖσ. ὃσ ἂν εὔξηται εὐχὴν ὥστε τιμὴν τῆσ ψυχῆσ αὐτοῦ τῷ Κυρίῳ, ἔσται ἡ τιμὴ τοῦ ἄρσενοσ ἀπὸ εἰκοσαετοῦσ ἕωσ ἑξηκονταετοῦσ, ἔσται αὐτοῦ ἡ τιμὴ πεντήκοντα δίδραχμα ἀργυρίου τῷ σταθμῷ τῷ ἁγίῳ, τῆσ δὲ θηλείασ ἔσται ἡ συντίμησισ τριάκοντα δίδραχμα. ἐὰν δὲ ἀπὸ πεντεαετοῦσ ἕωσ εἴκοσιν ἐτῶν, ἔσται ἡ τιμὴ τοῦ ἄρσενοσ εἴκοσι δίδραχμα, τῆσ δὲ θηλείασ δέκα δίδραχμα. ἀπὸ δὲ μηνιαίου ἕωσ πενταετοῦσ ἔσται ἡ τιμὴ τοῦ ἄρσενοσ πέντε δίδραχμα, τῆσ δὲ θηλείασ τρία δίδραχμα ἀργυρίου. ἐὰν δὲ ἀπὸ ἑξηκονταετῶν καὶ ἐπάνω, ἐὰν μὲν ἄρσεν ᾖ, ἔσται ἡ τιμὴ αὐτοῦ πεντεκαίδεκα δίδραχμα ἀργυρίου, ἐὰν δὲ θήλεια, δέκα δίδραχμα. ἐὰν δὲ ταπεινὸσ ᾖ τῇ τιμῇ, στήσεται ἐναντίον τοῦ ἱερέωσ, καὶ τιμήσεται αὐτὸν ὁ ἱερεύσ. καθάπερ ἰσχύει ἡ χεὶρ τοῦ εὐξαμένου, τιμήσεται αὐτὸν ὁ ἱερεύσ. Ἐὰν δὲ ἀπὸ τῶν πτηνῶν τῶν προσφερομένων ἀπ̓ αὐτῶν δῶρον τῷ Κυρίῳ, ὃσ ἂν δῷ ἀπὸ τούτων τῷ Κυρίῳ, ἔσται ἅγιον. οὐκ ἀλλάξει αὐτὸ καλὸν πονηρῷ, οὐδὲ πονηρὸν καλῷ. ἐὰν δὲ ἀλλάσσων ἀλλάξῃ αὐτὸ κτῆνοσ κτήνει, ἔσται αὐτὸ καὶ τὸ ἄλλαγμα ἅγια. ἐὰν δὲ πᾶν κτῆνοσ ἀκάθαρτον, ἀφ̓ ὧν οὐ προσφέρεται ἀπ̓ αὐτῶν δῶρον τῷ Κυρίῳ, στήσει τὸ κτῆνοσ ἔναντι τοῦ ἱερέωσ, καὶ τιμήσεται αὐτὸ ὁ ἱερεὺσ ἀνὰ μέσον καλοῦ καὶ ἀνὰ μέσον πονηροῦ, καὶ καθότι ἂν τιμήσηται αὐτὸ ὁ ἱερεύσ, οὕτω στήσεται. ἐὰν δέ λυτρούμενοσ λυτρώσηται αὐτό, προσθήσει τὸ ἐπίπεμπτον πρὸσ τὴν τιμὴν αὐτοῦ. Καὶ ἄνθρωποσ, ὃσ ἂν ἁγιάσῃ τὴν οἰκίαν αὐτοῦ ἁγίαν τῷ Κυρίῳ, καὶ τιμήσεται αὐτὴν ὁ ἱερεύσ, ἀνὰ μέσον καλῆσ καὶ ἀνὰ μέσον πονηρᾶσ. ὡσ ἂν τιμήσηται αὐτὴν ὁ ἱερεύσ, οὕτω σταθήσεται. ἐὰν δὲ ὁ ἁγιάσασ αὐτὴν λυτρῶται τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, προσθήσει ἐπ̓ αὐτὸ τὸ ἐπίπεμπτον τοῦ ἀργυρίου τῆσ τιμῆσ, καὶ ἔσται αὐτῷ. Ἐὰν δὲ ἀπὸ τοῦ ἀγροῦ τῆσ κατασχέσεωσ αὐτοῦ ἁγιάσῃ ἄνθρωποσ τῷ Κυρίῳ, καὶ ἔσται ἡ τιμὴ κατὰ τὸν σπόρον αὐτοῦ, κόρου κριθῶν πεντήκοντα δίδραχμα ἀργυρίου. ἐὰν δὲ ἀπὸ τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆσ ἀφέσεωσ ἁγιάσῃ τὸν ἀγρὸν αὐτοῦ, κατὰ τὴν τιμὴν αὐτοῦ στήσεται. ἐὰν δὲ ἔσχατον μετὰ τήν ἄφεσιν ἁγιάσῃ τὸν ἀγρὸν αὐτοῦ, προσλογιεῖται αὐτῷ ὁ ἱερεὺσ τὸ ἀργύριον ἐπὶ τὰ ἔτη τὰ ἐπίλοιπα, ἕωσ εἰσ τὸν ἐνιαυτὸν τῆσ ἀφέσεωσ, καὶ ἀνθυφαιρεθήσεται ἀπὸ τῆσ συντιμήσεωσ αὐτοῦ. ἐὰν δὲ λυτρῶται τὸν ἀγρὸν ὁ ἁγιάσασ αὐτόν, προσθήσει τὸ ἐπίπεμπτον τοῦ ἀργυρίου πρὸσ τὴντιμὴν αὐτοῦ, καὶ ἔσται αὐτῷ. ἐὰν δὲ μὴ λυτρῶται τὸν ἀγρόν, καὶ ἀποδῶται τὸν ἀγρὸν ἀνθρώπῳ ἑτέρῳ, οὐκέτι μὴ λυτρώσηται αὐτόν. ἀλλ̓ ἔσται ὁ ἀγρὸσ ἐξεληλυθυίασ τῆσ ἀφέσεωσ ἅγιοσ τῷ Κυρίῳ, ὥσπερ ἡ γῆ ἡ ἀφωρισμένῃ. τῷ ἱερεῖ ἔσται κατάσχεσισ αὐτοῦ. Ἐὰν δὲ ἀπὸ τοῦ ἀγροῦ οὗ κέκτηται, ὃσ οὐκ ἔστιν ἀπὸ τοῦ ἀγροῦ τῆσ κατασχέσεωσ αὐτοῦ, ἁγιάσῃ τῷ Κυρίῳ, ὁ ἱερεὺσ λογιεῖται πρὸσ αὐτὸν τὸ τέλοσ τῆσ τιμῆσ ἐκ τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆσ ἀφέσεωσ, καί ἀποδώσει τὴν τιμὴν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἅγιον τῷ Κυρίῳ. καὶ ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῆσ ἀφέσεωσ ἀποδοθήσεται ὁ ἀγρὸσ τῷ ἀνθρώπῳ παῤ οὗ κέκτηται αὐτόν, οὗ ἦν ἡ κατάσχεσισ τῆσ γῆσ. καὶ πᾶσα τιμὴ ἔσται σταθμίοισ ἁγίοισ. εἴκοσιν ὀβολοὶ ἔσται τὸ δίδραχμον. Καὶ πᾶν πρωτότοκον ὃ ἐὰν γένηται ἐν τοῖσ κτήνεσί σου, ἔσται τῷ Κυρίῳ, καὶ οὐ καθαγιάσει αὐτὸ οὐδείσ. ἐάν τε μόσχον ἐάν τε πρόβατον, τῷ Κυρίῳ ἐστίν. ἐὰν δὲ τῶν τετραπόδων τῶν ἀκαθάρτων ἀλλάξῃ κατὰ τὴν τιμὴν αὐτοῦ, καὶ προσθήσει τὸ ἐπίπεμπτον πρὸσ αὐτό, καὶ ἔσται αὐτῷ. ἐὰν δὲ μὴ λυτρῶται, πραθήσεται κατὰ τὸ τίμημα αὐτοῦ. πᾶν δὲ ἀνάθεμα, ὃ ἐὰν ἀναθῇ ἄνθρωποσ τῷ Κυρίῳ ἀπὸ πάντων, ὅσα αὐτῷ ἐστιν, ἀπὸ ἀνθρώπου ἕωσ κτήνουσ καὶ ἀπὸ ἀγροῦ κατασχέσεωσ αὐτοῦ, οὐκ ἀποδώσεται, οὐδὲ λυτρώσεται. πᾶν ἀνάθεμα ἅγιον ἁγίων ἔσται τῷ Κυρίῳ. καὶ πᾶν, ὃ ἐὰν ἀνατεθῇ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων, οὐ λυτρωθήσεται, ἀλλὰ θανάτῳ θανατωθήσεται. Πᾶσα δεκάτη τῆσ γῆσ ἀπὸ τοῦ σπέρματοσ τῆσ γῆσ καὶ τοῦ καρποῦ τοῦ ξυλίνου τῷ Κυρίῳ ἐστίν, ἅγιον τῷ Κυρίῳ. ἐὰν δὲ λυτρῶται λύτρῳ ἄνθρωποσ τὴν δεκάτην αὐτοῦ, τὸ ἐπίπεμπτον προσθήσει πρὸσ αὐτόν, καὶ ἔσται αὐτῷ. καὶ πᾶσα δεκάτη βοῶν, καὶ προβάτων καὶ πᾶν, ὃ ἐὰν ἔλθῃ ἐν τῷ ἀριθμῷ ὑπὸ τὴν ράβδον, τὸ δέκατον ἔσται ἅγιον τῷ Κυρίῳ. οὐκ ἀλλάξεισ καλὸν πονηρῷ, οὐδὲ πονηρὸν καλῷ. ἐὰν δὲ ἀλλάσσων ἀλλάξῃσ αὐτό, καὶ τὸ ἄλλαγμα αὐτοῦ ἔσται ἅγιον, οὐ λυτρωθήσεται. Αὗταί εἰσιν αἱ ἐντολαί, ἃσ ἐνετείλατο Κύριοσ τῷ Μωυσῇ πρὸσ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐν τῷ ὄρει Σινά.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Septuagint, Liber Leviticus

(70인역 성경, 레위기)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION