Plutarch, Sulla, chapter 36

(플루타르코스, Sulla, chapter 36)

οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ταύτην ἔχων ἐπὶ τῆσ οἰκίασ συνῆν μίμοισ γυναιξὶ καὶ κιθαριστρίαισ καὶ θυμελικοῖσ ἀνθρώποισ, ἐπὶ στιβάδων ἀφ’ ἡμέρασ συμπίνων. οὗτοι γὰρ οἱ τότε παρ’ αὐτῷ δυνάμενοι μέγιστον ἦσαν, Ῥώσκιοσ ὁ κωμῳδὸσ καὶ Σῶριξ ὁ ἀρχιμῖμοσ καὶ Μητρόβιοσ ὁ λυσιῳδόσ, οὗ καίπερ ἐξώρου γενομένου διετέλει μέχρι παντὸσ ἐρᾶν οὐκ ἀρνούμενοσ. ὅθεν καὶ τὴν νόσον ἀπ’ αἰτίασ ἐλαφρᾶσ ἀρξαμένην ἐξέθρεψε, καὶ πολὺν χρόνον ἠγνόει περὶ τὰ σπλάγχνα γεγονὼσ ἔμπυοσ, ὑφ’ ἧσ καὶ τὴν σάρκα διαφθαρεῖσαν εἰσ φθεῖρασ μετέβαλε πᾶσαν, ὥστε πολλῶν δι’ ἡμέρασ ἅμα καὶ νυκτὸσ ἀφαιρούντων μηδὲν εἶναι μέροσ τοῦ ἐπιγινομένου τὸ ἀποκρινόμενον, ἀλλὰ πᾶσαν ἐσθῆτα καὶ λουτρὸν καὶ ἀπόνιμμα καὶ σιτίον ἀναπίμπλασθαι τοῦ ῥεύματοσ ἐκείνου καὶ τῆσ φθορᾶσ·

τοσοῦτον ἐξήνθει. διὸ πολλάκισ τῆσ ἡμέρασ εἰσ ὕδωρ ἐνέβαινεν ἐκκλύζων τὸ σῶμα καὶ ἀπορρυπτόμενοσ.

ἦν δὲ οὐδὲν ὄφελοσ· ἐκράτει γὰρ ἡ μεταβολὴ τῷ τάχει, καὶ περιεγίνετο παντὸσ καθαρμοῦ τὸ πλῆθοσ. λέγεται δὲ τῶν μὲν πάνυ παλαιῶν Ἄκαστον φθειριάσαντα τὸν Πελίου τελευτῆσαι, τῶν δὲ ὑστέρων Ἀλκμᾶνα τὸν μελοποιὸν καὶ Φερεκύδην τὸν θεολόγον καὶ Καλλισθένη τὸν Ὀλύνθιον ἐν εἱρκτῇ φρουρούμενον, ἔτι δὲ Μούκιον τὸν νομικόν. εἰ δὲ δεῖ καὶ τῶν ἀπ’ οὐδενὸσ μὲν χρηστοῦ γνωρίμων δὲ ἄλλωσ ἐπιμνησθῆναι, λέγεται τὸν ἄρξαντα τοῦ δουλικοῦ πολέμου περὶ Σικελίαν δραπέτην, Εὔνουν ὄνομα, μετὰ τὴν ἅλωσιν εἰσ Ῥώμην ἀγόμενον ὑπὸ φθειριάσεωσ ἀποθανεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION