Plutarch, Sulla, chapter 27

(플루타르코스, Sulla, chapter 27)

Σύλλασ δὲ διὰ Θετταλίασ καὶ Μακεδονίασ καταβὰσ ἐπὶ θάλατταν παρεσκευάζετο χιλίαισ ναυσὶ καὶ διακοσίαισ ἀπὸ Δυρραχίου διαβάλλειν εἰσ Βρεντέσιον. ἡ δὲ Ἀπολλωνία πλησίον ἐστί, καὶ πρὸσ αὕτη τὸ Νύμφαιον, ἱερὸσ τόποσ ἐκ χλοερᾶσ νάπησ καὶ λειμώνων ἀναδιδοὺσ πυρὸσ πηγὰσ σποράδασ ἐνδελεχῶσ ῥέοντοσ, ἐνταῦθά φασι κοιμώμενον ἁλῶναι σάτυρον, οἱο͂ν οἱ πλάσται καὶ γραφεῖσ εἰκάζουσιν, ἀχθέντα δὲ ὡσ Σύλλαν ἐρωτᾶσθαι δι’ ἑρμηνέων πολλῶν ὅστισ εἰή· φθεγξαμένου δὲ μόλισ οὐδὲν συνετῶσ, ἀλλὰ τραχεῖάν τινα καὶ μάλιστα μεμιγμένην ἵππου τε χρεμετισμῷ καὶ τράγου μηκασμῷ φωνὴν ἀφέντοσ, ἐκπλαγέντα τὸν Σύλλαν ἀποδιοπομπήσασθαι.

μέλλοντοσ δὲ τοὺσ στρατιώτασ διαπεραιοῦν, καὶ δεδιότοσ μὴ τῆσ Ἰταλίασ ἐπιλαβόμενοι κατὰ πόλεισ ἕκαστοι διαρρυῶσι, πρῶτον μὲν ὤμοσαν ἀφ’ αὑτῶν παραμενεῖν καὶ μηδὲν ἑκουσίωσ κακουργήσειν τὴν Ἰταλίαν, ἔπειτα χρημάτων δεόμενον πολλῶν ὁρῶντεσ, ἀπήρχοντο καὶ συνεισέφερον ὡσ ἕκαστοσ εἶχεν εὐπορίασ.

οὐ μὴν ἐδέξατο τὴν ἀπαρχὴν ὁ Σύλλασ, ἀλλ’ ἐπαινέσασ καὶ παρορμήσασ διέβαινεν, ὥσ φησιν αὐτόσ, ἐπὶ πεντεκαίδεκα στρατηγοὺσ πολεμίουσ πεντήκοντα καὶ τετρακοσίασ σπείρασ ἔχοντασ, ἐκδηλότατα τοῦ θεοῦ τὰσ εὐτυχίασ προσημαίνοντοσ αὐτῷ. θύσαντοσ μὲν γὰρ εὐθέωσ ᾗ διέβη περὶ Τάραντα, δάφνησ στεφάνου τύπον ἔχων ὁ λοβὸσ ὤφθη, καὶ λημνίσκων δύο κατηρτημένων, μικρὸν δὲ πρὸ τῆσ διαβάσεωσ ἐν Καμπανίᾳ περὶ τὸ Τίφατον ὄροσ ἡμέρασ ὤφθησαν δύο τράγοι μεγάλοι συμφερόμενοι καὶ πάντα δρῶντεσ καὶ πάσχοντεσ ἃ συμβαίνει μαχομένοισ ἀνθρώποισ.

ἦν δὲ ἄρα φάσμα, καὶ κατὰ μικρὸν αἰρόμενον ἀπὸ γῆσ διεσπείρετο πολλαχοῦ τοῦ ἀέροσ εἰδώλοισ ἀμαυροῖσ ὅμοιον, εἶτα οὕτωσ ἠφανίσθη. καὶ μετ’ οὐ πολὺν χρόνον ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ Μαρίου τοῦ νέου καὶ Νορβανοῦ τοῦ ὑπάτου μεγάλασ δυνάμεισ ἐπαγαγόντων, ὁ Σύλλασ οὔτε τάξιν ἀποδοὺσ οὔτε λοχίσασ τὸ οἰκεῖον στράτευμα, ῥώμῃ δὲ προθυμίασ κοινῆσ καὶ φορᾷ τόλμησ ἀποχρησάμενοσ ἐτρέψατο τοὺσ πολεμίουσ καὶ κατέκλεισεν εἰσ Καπύην πόλιν τὸν Νορβανόν, ἑπτακισχιλίουσ ἀποκτείνασ.

τοῦτο αἴτιον αὐτῷ γενέσθαι φησὶ τοῦ μὴ διαλυθῆναι τοὺσ στρατιώτασ κατὰ πόλεισ, ἀλλὰ συμμεῖναι καὶ καταφρονῆσαι τῶν ἐναντίων πολλαπλασίων ὄντων, ἐν δὲ Σιλβίῳ φησὶν οἰκέτην Ποντίου θεοφόρητον ἐντυχεῖν αὐτῷ λέγοντα παρὰ τῆσ Ἐνυοῦσ κράτοσ πολέμου καὶ νίκην ἀπαγγέλλειν εἰ δὲ μὴ σπεύσειεν, ἐμπεπρήσεσθαι τὸ Καπιτώλιον ὃ καὶ συμβῆναι τῆσ ἡμέρασ ἐκείνησ ἧσ ὁ ἄνθρωποσ προηγόρευσεν ἦν δὲ αὕτη πρὸ μιᾶσ νωνῶν Κυντιλίων, ἃσ νῦν Ιοὐλίασ καλοῦμεν.

ἔτι δὲ Μάρκοσ Λεύκολλοσ, εἷσ τῶν ὑπὸ Σύλλᾳ στρατηγούντων, περὶ Φιδεντίαν ἑκκαίδεκα σπείραισ πρὸσ πεντήκοντα τῶν πολεμίων ἀντιταχθεὶσ τῇ μὲν προθυμίᾳ τῶν στρατιωτῶν ἐπίστευεν, ἀνόπλουσ δὲ τοὺσ πολλοὺσ ἔχων ὤκνει.

βουλευομένου δὲ αὐτοῦ καὶ διαμέλλοντοσ, ἀπὸ τοῦ πλησίον πεδίου λειμῶνα ἔχοντοσ αὔρα φέρουσα μαλακὴ πολλὰ τῶν ἀνθέων ἐπέβαλε τῇ στρατιᾷ καὶ κατέσπειρεν, αὐτομάτωσ ἐπιμένοντα καὶ περιπίπτοντα τοῖσ θυρεοῖσ καὶ τοῖσ κράνεσιν αὑτῶν, ὥστε φαίνεσθαι τοῖσ πολεμίοισ ἐστεφανωμένουσ, γενόμενοι δὲ ὑπὸ τούτου προθυμότεροι συνέβαλον καὶ νικήσαντεσ ὀκτακισχιλίουσ ἐπὶ μυρίοισ ἀπέκτειναν καὶ τὸ στρατόπεδον εἷλον. οὗτοσ ὁ Λεύκολλοσ ἀδελφὸσ ἦν Λευκόλλου τοῦ Μιθριδάτην ὕστερον καὶ Τιγράνην καταπολεμήσαντοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION