Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 36

(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 36)

ἐπεὶ δ’ οὔτε τῷ γήρᾳ πάντα πρόσεστι κακὰ κατ’ Εὐριπίδην οὔτε τῇ τῶν φίλων ἀβελτερίᾳ, δεῖ μὴ μόνον ἁμαρτάνοντασ ἀλλὰ καὶ κατορθοῦντασ ἐπιτηρεῖν τοὺσ φίλουσ, καὶ νὴ Δία προθύμωσ ἐπαινεῖν τὸ πρῶτον· εἶθ’ ὥσπερ ὁ σίδηροσ πυκνοῦται τῇ περιψύξει καὶ δέχεται τὴν στόμωσιν ἀνεθεὶσ πρῶτον ὑπὸ θερμότητοσ καὶ μαλακὸσ γενόμενοσ, οὕτω τοῖσ φίλοισ διακεχυμένοισ καὶ θερμοῖσ οὖσιν ὑπὸ τῶν ἐπαίνων ὥσπερ βαφὴν ἀτρέμα τὴν παρρησίαν ἐπάγειν. δίδωσι γὰρ καιρὸσ εἰπεῖν ἆρ’ ἄξιον ἐκεῖνα τούτοισ παραβάλλειν;

ὁρᾷσ τὸ καλὸν οἱούσ καρποὺσ ἀποδίδωσι;

ταῦτ’ ἀπαιτοῦμεν οἱ φίλοι, ταῦτ’ ἐστὶν οἰκεῖα, πρὸσ ταῦτα πέφυκασ· πατὴρ χρηστὸσ καὶ διδάσκαλοσ ἐπαίνῳ μᾶλλον ἢ ψόγῳ χαίρει πρὸσ ἐπανόρθωσιν ἤθουσ χρώμενοσ οὐδὲν γὰρ ἄλλο ποιεῖ τὸν παρρησιαζόμενον ἣκιστα λυπεῖν καὶ μάλιστα θεραπεύειν ἢ τὸ φειδόμενον ὀργῆσ ἐν ἤθει καὶ μετ’ εὐνοίασ προσφέρεσθαι τοῖσ ἁμαρτάνουσιν.

πρὸσ τὸν ἀδελφόν, ὡσ οὐκ ἀπόδρασιν οὐδὲ δειλίαν οὖσαν ἀλλ’ ὀργὴν τὴν ἐκ τῆσ μάχησ ἀναχώρησιν αὐτοῦ.

καὶ πρὸσ τὸν Ἀγαμέμνονα ὁ Νέστωρ σὺ δὲ σῷ μεγαλήτορι θυμῷ εἴξασ. "παῦσαι τὴν γυναῖκα διαφθείρων.

τοιοῦτον γὰρ ἡ θεραπευτικὴ παρρησία ζητεῖ τρόπον, ἡ δὲ πρακτικὴ τὸν ἐναντίον. ὅταν γὰρ ἢ μέλλοντασ; ἁμαρτάνειν ἐκκροῦσαι δεήσῃ πρὸσ ὁρμήν τινα βίαιον ἐνισταμένουσ ἐξ ἐναντίασ φερομένην ἢ πρὸσ τὰ καλὰ μαλακῶσ καὶ ἀπροθύμωσ ἔχοντασ· ἐντεῖναι καὶ παρορμῆσαι θελήσωμεν, εἰσ αἰτίασ δεῖ περιφέρειν ἀτόπουσ καὶ μὴ πρεπούσασ τὸ γιγνόμενον.

ἤδη φησὶ τὰ Τροίασ εἰσορῶν ἑδώλια δέδοικασ, καὶ πρὸσ ταῦτα πάλιν τοῦ Ἀχιλλέωσ διαγανακτοῦντοσ καὶ ἀποπλεῖν λέγοντοσ ἐγᾦδ’ ὃ φεύγεισ, οὐ τὸ μὴ κλύειν κακῶσ, ἀλλ’ ἐγγὺσ Ἕκτωρ ἐστί·

ἐξεταζόμενοι καὶ τὸ λυπούμενον καὶ τὸ συναλγοῦν πλέον ἐν τῷ παρρησιάζεσθαι τοῦ ψέγοντοσ ἔχοντεσ, ἐν δὲ ταῖσ κωλύσεσι τῶν ἁμαρτανομένων καὶ πρὸσ τὰ πάθη διαμάχαισ σφοδροὶ καὶ ἀπαραίτητοι καὶ συνεχεῖσ ὄντεσ οὗτοσ γὰρ ὁ καιρὸσ εὐνοίασ ἀθρύπτου καὶ παρρησίασ ἀληθινῆσ ἐστι.

τῷ δὲ ψέγειν τὰ πραχθέντα καὶ τοὺσ ἐχθροὺσ κατ’ ἀλλήλων ὁρῶμεν χρωμένουσ, ὥσπερ Διογένησ ἔλεγεν ὅτι τῷ μέλλοντι σῴζεσθαι δεῖ φίλουσ ἀγαθοὺσ ἢ διαπύρουσ ἐχθροὺσ ὑπάρχειν οἱ μὲν γὰρ διδάσκουσιν, οἱ δ’ ἐλέγχουσι.

βέλτιον δὲ τὰσ ἁμαρτίασ φυλάττεσθαι τοῖσ συμβουλεύουσι πειθόμενον ἢ μετανοεῖν ἁμαρτάνοντα διὰ τσὺσ κακῶσ λέγοντασ.

μέγιστόν ἐστι καὶ κράτιστον ἐν φιλίᾳ φάρμακον, εὐστοχίασ τε καιροῦ μάλιστα καὶ κράσεωσ μέτρον ἐχούσησ ἀεὶ δεομένη.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION