헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Θυομοδο

(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 17)

ταῦτα μὲν οὖν ἀπόχρη περὶ τούτων· ἐφεξῆσ δὲ τὸ τῆσ παρρησίασ ἴδωμεν. ἔδει μὲν γάρ, ὡσ ὁ Πάτροκλοσ τοῦ Ἀχιλλέωσ τὰ ὅπλα περιβαλλόμενοσ καὶ τοὺσ ἵππουσ ἐξελαύνων ἐπὶ τὴν μάχην μόνησ οὐκ ἐτόλμησε τῆσ Πηλιάδοσ; θιγεῖν ἀλλ’ ἀφῆκεν, οὕτω τὸν κόλακα τοῖσ τοῦ φίλου σκευοποιούμενον καὶ ἀναπλαττόμενον ἐπισήμοισ καὶ συμβόλοισ μόνην τὴν παρρησίαν ὥσπερ ἐξαίρετον βάσταγμα φιλίασ βριθὺ μέγα στιβαρὸν καταλείπειν ἄθικτον καὶ ἀμίμητον.

τὸν ἐν γέλωτι καὶ ἀκράτῳ καὶ σκώμμασι καὶ παιδιαῖσ ἔλεγχον εἰσ ὀφρῦν αἴρουσιν ἤδη τὸ πρᾶγμα καὶ κολακεύουσιν ἐσκυθρωπακότεσ καὶ ψόγον τινὰ καὶ νουθεσίαν παραμιγνύουσι, φέρε μηδὲ τοῦτο παραλίπωμεν ἀβασάνιστον.

ὥσπερ ἡ κίβδηλοσ αὕτη παρρησία κενὸν ἔχουσα καὶ ψευδῆ καὶ ὕπουλον ὄγκον ἐξήρθη καὶ ᾤδησεν, ἵνα συσταλεῖσα καὶ συμπεσοῦσα δέξηται καὶ συνεπισπάσηται τὸν καταφερόμενον εἰσ αὐτήν.

ἡ μὲν γὰρ ἀληθὴσ καὶ φιλικὴ παρρησία τοῖσ· ἁμαρτανομένοισ ἐπιφύεται, σωτήριον ἔχουσα καὶ κηδεμονικὸν τὸ λυποῦν, ὥσπερ τὸ μέλι τὰ ἡλκωμένα δάκνουσα καὶ καθαίρουσα, τἄλλα δ’ ὠφέλιμοσ οὖσα καὶ γλυκεῖα, περὶ ἧσ ἴδιοσ ἔσται λόγοσ.

ἐκτὸσ ἐλλείμματα δεινὸσ ᾆξαι καὶ μετὰ τόνου καθάψασθαι καὶ σφοδρότητοσ, ἂν σκεῦοσ ἀμελῶσ ἴδῃ κείμενον, ἂν οἰκοῦντα φαύλωσ, ἂν ὀλιγωροῦντα κουρᾶσ ἢ ἀμπεχόνησ ἢ κυνόσ τινοσ ἢ ἵππου μὴ κατ’ ἀξίαν ἐπιμελόμενον·

ἀμέλεια καὶ ἀτιμία γαμετῆσ καὶ πρὸσ οἰκείουσ ὑπεροψία καὶ χρημάτων ὄλεθροσ οὐδέν ἐστι πρὸσ αὐτόν, ἀλλ’ ἄφωνοσ ἐν τούτοισ καὶ ἄτολμοσ, ὥσπερ ἀθλητὴν ἀλείπτησ ἐῶν μεθύειν καὶ ἀκολασταίνειν, εἶτα περὶ ληκύθου χαλεπὸσ ὢν καὶ στλεγγίδοσ, ἢ γραμματικὸσ ἐπιπλήττων παιδὶ περὶ δέλτου καὶ γραφείου, σολοικίζοντοσ δὲ καὶ βαρβαρίζοντοσ οὐ δοκῶν ἀκούειν.

τοιοῦτοσ γὰρ ὁ κόλαξ, οἱο͂σ ῥήτοροσ;

καὶ σύγγραμμα κελευσθεὶσ ἄθλιον διελθεῖν αἰτιᾶσθαι τὸ χαρτίον ὡσ δασὺ καὶ τὸν γραφέα μιαρὸν καὶ ὀλίγωρον ἀποκαλεῖν.

οὕτω δὲ καὶ Πτολεμαίῳ φιλομαθεῖν δοκοῦντι περὶ γλώττησ καὶ στιχιδίου μαχόμενοι καὶ ἱστορίασ μέχρι μέσων νυκτῶν ἀπέτεινον ὠμότητι δὲ χρωμένου καὶ ὕβρει καὶ τυμπανίζοντοσ καὶ τελοῦντοσ οὐδεὶσ ἐνέστη τῶν τοσούτων. ὥσπερ οὖν εἴ τισ ἀνθρώπου φύματα καὶ σύριγγασ ἔχοντοσ;

ἰατρικῷ σμιλίῳ τὰσ τρίχασ τέμνοι καὶ τοὺσ ὄνυχασ, οὕτωσ οἱ κόλακεσ τὴν παρρησίαν πρὸσ τὰ μὴ λυπούμενα μέρη μηδ’ ἀλγοῦντα προσφέρουσιν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 17

(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 17)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION