Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 5

(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 5)

ὅτι μέντοι γε πάντων ἣδιστόν ἐστιν ἡ φιλία καὶ οὐδὲν ἄλλο μᾶλλον εὐφραίνει, διὰ τοῦτο καὶ ὁ κόλαξ ἡδοναῖσ ὑπάγεται καὶ περὶ ἡδονάσ ἐστιν. ὅτι δ’ ἡ χάρισ καὶ ἡ χρεία τῇ φιλίᾳ παρέπεται καθ’ ὃ δὴ καὶ λέγεται πυρὸσ καὶ ὕδατοσ ὁ φίλοσ ἀναγκαιότεροσ εἶναι, διὰ τοῦτ’ ἐμβάλλων εἰσ τὰσ ὑπουργίασ ἑαυτὸν ὁ κόλαξ ἁμιλλᾶται σπουδαστικὸσ ἀεὶ φαίνεσθαι καὶ ἀόκνοσ καὶ πρόθυμοσ.

κόλαξ αὑτὸν ὥσπερ ὕλην τινὰ ῥυθμίζει καὶ σχηματίζει, περιαρμόσαι καὶ περιπλάσαι ζητῶν οἷσ ἂν ἐπιχειρῇ διὰ μιμήσεωσ, ὑγρὸσ ὢν μεταβάλλεσθαι καὶ πιθανὸσ;

ἐπὶ τὰσ ἐξομοιώσεισ,·

ἰδίαν εἶναι φωνὴν ὥσπερ τινὸσ ζῴου τῆσ φιλίασ, τὸ δ’ ἀπαρρησίαστον ἄφιλον καὶ ἀγεννέσ, οὐδὲ ταύτην ἀμίμητον ἀπολέλοιπεν, ἀλλ’ ὥσπερ οἱ δεινοὶ τῶν ὀψοποιῶν τοῖσ πικροῖσ χυμοῖσ καὶ αὐστηροῖσ ἡδύσμασι χρῶνται, τῶν γλυκέων ἀφαιροῦντεσ τὸ πλήσμιον, οὕτωσ οἱ κόλακεσ;

οὐκ ἀληθινὴν οὐδ’ ὠφέλιμον ἀλλ’ οἱο͂ν ἐπιλλώπτουσαν ἐξ ὀφρύοσ καὶ γαργαλίζουσαν ἀτεχνῶσ παρρησίαν προσφέρουσιν.

ἔστι μὲν οὖν διὰ ταῦτα δυσφώρατοσ; ὁ ἀνήρ, ὥσπερ τῶν θηρίων ὅσα πεφυκότα τὴν χρόαν τρέπεσθαι συναφομοιοῦται τοῖσ ὑποκειμένοισ χρώμασι καὶ χωρίοισ· "χήτει οἰκείων κοσμούμενον" εὐθὺσ οὖν ἀπὸ τῆσ ἀρχῆσ σκοπῶμεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION