Plutarch, Quaestiones Convivales, book 6, Διὰ τί πεινῶντεσ μὲν, ἐὰν πίωσι, παύονται· διψῶντεσ δέ, ἐὰν φάγωσιν, ἐπιτείνονται.

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Διὰ τί πεινῶντεσ μὲν, ἐὰν πίωσι, παύονται· διψῶντεσ δέ, ἐὰν φάγωσιν, ἐπιτείνονται.)

ἀπορίαν, τὰσ τῶν πόρων κενώσεισ καὶ ἀναπληρώσεισ, ἐν τῷ παραυτίκα τοῖσ δὲ διψῶσι τοὐναντίον, ἐὰν ἐμφάγωσιν, ἐπιτείνειν συμβαίνει τὸ δίψοσ. τοῦτο δὲ τὸ πάθοσ οἱ τοὺσ πόρουσ διαφόρουσ ὑποτιθέμενοι ῥᾷστα καὶ πιθανώτατά μοι δοκοῦσιν, εἰ καὶ μὴ τἄλλα μόνον πιθανῶσ, αἰτιολογεῖν.

πᾶσι γὰρ ὄντων πόρων, ἄλλοσ πόροσ ἄλλασ συμμετρίασ ἔχει· ὧν οἱ μὲν εὐρύτεροι τὴν ξηρὰν ἅμα καὶ τὴν ὑγρὰν τροφὴν ἀναλαμβάνουσιν, οἱ δ’ ἰσχνότεροι τὸ μὲν ποτὸν παραδέχονται, ποιεῖ δὲ τὴν μὲν δίψαν ἡ τούτων κένωσισ, ἡ δ’ ἐκείνων τὴν πεῖναν.

ὅθεν, ἐὰν μὲν φάγωσιν οἱ διψῶντεσ, οἱ μὲν οὐ βοηθοῦνται, τῶν πόρων διὰ λεπτότητα τὴν ξηρὰν τροφὴν μὴ δεχομένων, ἀλλ’ ἐπιδεῶν τοῦ οἰκείου διαμενόντων· οἱ δὲ πεινῶντεσ ἐὰν πίνωσιν, ἐνδυόμενα τὰ ὑγρὰ τοῖσ μείζοσι πόροισ καὶ ἀναπληροῦντα τὰσ κενότητασ αὐτῶν ἀνίησι τὸ σφοδρὸν ἄγαν τῆσ πείνησ.

ἐμοὶ δὲ τὸ μὲν συμβαῖνον ἀληθὲσ ἐφαίνετο, τῇ δ’ ὑποθέσει τῆσ αἰτίασ οὐ προσεῖχον.

"ὧν ἔνιοι περιέχονται καὶ ἀγαπῶσι, κατατρήσειέ τισ τὴν σάρκα, πλαδαρὰν καὶ τρομώδη καὶ σαθρὰν ποιήσει· "τό γε μὴ ταὐτὰ τοῦ σώματοσ μόρια τὸ ποτὸν προσδέχεσθαι καὶ τὸ σιτίον ἀλλ’ ὥσπερ ἠθμοῖσ καταρρεῖσθαι καὶ ἀποκρίνεσθαι, κομιδῇ πλασματῶδεσ καὶ ἀλλόκοτον. "αὕτη γὰρ ἡ πρὸσ τὸ ὑγρὸν ἀνάμιξισ, θρύπτουσα τὰ σιτία καὶ συνεργὰ λαμβάνουσα τὸ θερμὸν τὸ ἐντὸσ καὶ τὸ πνεῦμα, πάντων ὀργάνων ἀκριβέστατα πάσαισ τομαῖσ καὶ διαιρέσεσι λεπτύνει τὴν τροφὴν ὥστε πᾶν μόριον αὐτῆσ παντὶ μορίῳ γίγνεσθαι φίλον καὶ οἰκεῖον, οὐκ ἐναρμόττον ὥσπερ ἀγγείοισ καὶ τρήμασιν ἀλλ’ ἑνούμενον καὶ προσφυόμενον. "ἄνευ δὲ τούτων οὐδὲ λέλυται τῆσ ἀπορίασ τὸ μέγιστον· "οἱ γὰρ ἐμφαγόντεσ, ἂν μὴ πίωσιν, οὐ μόνον οὐ λύουσιν ἀλλὰ καὶ προσεπιτείνουσι τὸ δίψοσ πρὸσ τοῦτο δ’ οὐδὲν εἴρηται. "εἰ φαινομένασ ὑποθέσεισ λαμβάνομεν, πρῶτον μὲν λαμβάνοντεσ τὸ ὑγρὸν ὑπὸ τοῦ ξηροῦ διαφθείρεσθαι δαπανώμενον, τῷ δ’ ὑγρῷ τὸ ξηρὸν βρεχόμενον καὶ μαλασσόμενον διαχύσεισ ἴσχειν καὶ ἀναθυμιάσεισ·

"δεύτερον δὲ μὴ νομίζοντεσ ἔκθλιψιν εἶναι παντάπασι μήτε τῆσ ξηρᾶσ τροφῆσ τὴν πεῖναν μήτε τῆσ ὑγρᾶσ τὴν δίψαν, ἀλλὰ τοῦ μετρίου καὶ ἀρκοῦντοσ ἔνδειαν· "οἷσ γὰρ ὅλωσ ἂν ἐλλίπῃ θάτερον , οὔτε πεινῶσιν οὔτε διψῶσιν ἀλλ’ εὐθὺσ ἀποθνήσκουσιν. "ὑποκειμένων δὲ τούτων, οὐ χαλεπὸν ἤδη τὴν αἰτίαν συνιδεῖν. ἡ μὲν γὰρ δίψα τοῖσ φαγοῦσιν ἐπιτείνεται, τῶν σιτίων τῇ ξηρότητι, εἴ τι διεσπαρμένον ὑγρὸν καὶ ἀπολειπόμενον ἀσθενὲσ καὶ ὀλίγον ἐν τῷ σώματι, συλλεγόντων καὶ προσεξικμαζόντων ὥσπερ ἔξω γῆν ὁρῶμεν καὶ κόνιν καὶ ἄμμον τὰ μιγνύμενα τῶν ὑγρῶν ἀναλαμβάνουσαν εἰσ ἑαυτὴν καὶ ἀφανίζουσαν. "τὴν δὲ πεῖναν αὖ πάλιν ἀναγκαίωσ; "τὸ ποτὸν ἀνίησιν· "ἡ γὰρ ὑγρότησ τὰ ὑπόντα σιτία περισκελῆ καὶ γλίσχρα βρέξασα καὶ διαχέασα, χυμῶν ἐγγενομένων καὶ ἀτμῶν, ἀναφέρει τούτουσ εἰσ τὸ σῶμα καὶ προστίθησι τοῖσ δεομένοισ. "ὅθεν οὐ κακῶσ ὄχημα τῆσ τροφῆσ τὸ ὑγρὸν ὁ Ἐρασίστρατοσ προσεῖπε· "τὰ γὰρ ὑπὸ ξηρότητοσ ἢ πάθουσ ἀργὰ καὶ βαρέα μιγνύμενον ἀναπέμπει καὶ συνεξαίρει. "πολλοὶ δὲ καὶ μὴ πιόντεσ ἀλλὰ λουσάμενοι μόνον ἐπαύσαντο συντόνωσ σφόδρα πεινῶντεσ· "ἐνδυομένη ἔξωθεν ἡ εὐχυμότερα ποιεῖ καὶ τροφιμώτερα τῷ ἐγχαλᾶσθαι τὰ ἐντόσ, ὥστε τῆσ πείνησ τὸ σφόδρα πικρὸν καὶ θηριῶδεσ ἐνδιδόναι καὶ παρηγορεῖσθαι. "διὸ καὶ πολὺν ζῶσιν ἔνιοι τῶν ἀποκαρτερούντων χρόνον, ἂν ὕδωρ μόνον λαμβάνωσιν, ἄχρι ἂν οὗ πᾶν ἐξικμασθῇ τὸ τρέφειν καὶ προστίθεσθαι τῷ σώματι δυνάμενον.

상위

Quaestiones Convivales

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION