Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, Ποῖόν τινα δεῖ τὸν συμποσίαρχον εἶναι. 8:

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Ποῖόν τινα δεῖ τὸν συμποσίαρχον εἶναι. 8:)

"σοι, Θέων, ἐγὼ τὸν ἄρχοντα συμποσίου πλάσασ ὥσπερ ἐκ κηροῦ τοῦ λόγου παραδίδωμι. "οὕτω μᾶλλον ἀπειργασμένον τὸν ἄνδρα καὶ συμποτικόν· "εἰ δὲ χρήσομαι κατὰ πᾶν αὐτῷ καὶ μὴ καταισχυνῶ τοὔργον, οὐκ οἶδα· "κοσμιώτατον δέ μοι δοκεῖ τοιοῦτοσ ὢν τὸ συμπόσιον διαφυλάξειν ἡμῖν καὶ μὴ περιόψεσθαι νῦν μὲν ἐκκλησίαν δημοκρατικὴν νῦν δὲ σχολὴν σοφιστοῦ γενομένην αὖθισ δὲ κυβευτήριον, εἶτά που σκηνὴν καὶ θυμέλην. "ἢ γὰρ οὐχ ὁρᾶτε τοὺσ μὲν δημαγωγοῦντασ καὶ δικαζομένουσ παρὰ δεῖπνον, τοὺσ δὲ μελετῶντασ καὶ ἀναγιγνώσκοντασ αὑτῶν τινα συγγράμματα, τοὺσ δὲ μίμοισ καὶ ὀρχησταῖσ ἀγωνοθετοῦντασ; "Ἀλκιβιάδησ δὲ καὶ Θεόδωροσ τελεστήριον ἐποίησαν τὸ Πολυτίωνοσ συμπόσιον, ἀπομιμούμενοι δᾳδουχίασ καὶ ἱεροφαντίασ. "ὧν οὐδὲν οἶμαι τῷ ἄρχοντι περιοπτέον· "ἀλλὰ καὶ λόγοισ καὶ θεάμασι καὶ παιδιαῖσ δώσει τόπον ἐκείνοισ μόνοισ, ὅσα πρὸσ τὸ συμποτικὸν τέλοσ ἐξικνεῖται· "τοῦτο δ’ ἦν φιλίασ ἐπίτασιν ἢ γένεσιν δι’ ἡδονῆσ ἐνεργάσασθαι τοῖσ παροῦσι· "διαγωγὴ γάρ ἐστιν ἐν οἴνῳ τὸ συμπόσιον εἰσ φιλίαν ὑπὸ χάριτοσ τελευτῶσα. "ἐπεὶ δὲ πανταχοῦ τὸ πλήσμιον καὶ πολλαχοῦ βλαβερὸν τὸ ἄκρατον, ἡ δὲ μῖξισ, οἷσ ἂν ἐν καιρῷ καὶ μετὰ μέτρου παραγένηται πράγμασιν, ἀφαιρεῖ τἄγαν , ᾧ καὶ βλάπτει τὰ ἡδέα καὶ λυπεῖ τὰ ὠφέλιμα· "δῆλον ὅτι καὶ τοῖσ πίνουσιν ὁ ἐπιστάτησ μεμιγμένην τινὰ παρέξει διαγωγήν. ἀκούων οὖν πολλῶν λεγόντων, ὅτι πλοῦσ μὲν ὁ παρὰ γῆν περίπατοσ; "δ’ ὁ παρὰ θάλατταν ἣδιστόσ ἐστιν, οὕτω παραβαλεῖ τῇ σπουδῇ τὴν παιδιάν, ὅπωσ οἵ τε παίζοντεσ ἁμωσγέπωσ σπουδῆσ τινοσ ἔχωνται καὶ πάλιν οἱ σπουδάζοντεσ ἀναθαρρῶσιν, ὥσπερ οἱ ναυτιῶντεσ ἐγγύθεν εἰσ γῆν τὴν παιδιὰν ἀποβλέποντεσ. "ἔστι γὰρ καὶ γέλωτι χρῆσθαι πρὸσ πολλὰ τῶν ὠφελίμων καὶ σπουδὴν ἡδεῖαν παρασχεῖν, ὡσ ἀν’ ἐχινόποδασ καὶ ἀνὰ τρηχεῖαν ὄνωνιν φύονται μαλακῶν ἄνθεα λευκοϊών. ὅσαι δ’ ἄνευ σπουδῆσ ἐπεισκωμάζουσι τοῖσ συμποσίοισ παιδιαί, ταύτασ ἐπιμελῶσ διακελεύσεται τοῖσ συμπόταισ εὐλαβεῖσθαι, μὴ λάθωσιν ὕβριν καὶ ἀσέλγειαν καθάπερ ὑοσκύαμον λαβόντεσ οἴνῳ τοῖσ λεγομένοισ προστάγμασιν ἐξυβρίζωσι, προστάττοντεσ ᾄδειν ψελλοῖσ ἢ κτενίζεσθαι φαλακροῖσ ἢ ἀσκωλιάζειν χωλοῖσ. ὥσπερ Ἀγαπήστορι τῷ Ἀκαδημαϊκῷ λεπτὸν ἔχοντι καὶ κατεφθινηκὸσ τὸ σκέλοσ ἐπηρεάζοντεσ οἱ ξυμπόται πάντασ ἐκέλευσαν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ ποδὸσ ἑστῶτασ ἐκπιεῖν τὸ ποτήριον ἢ ζημίαν καταβαλεῖν τοῦ δὲ προστάσσειν περιελθόντοσ εἰσ αὐτόν, ἐκέλευσε πάντασ οὕτω πιεῖν, ὡσ ἂν αὐτὸν ἴδωσι· "; "καὶ κεραμίου στενοῦ κομισθέντοσ, εἰσ τοῦτο τὸν ἀσθενῆ πόδα καθεὶσ ἐξέπιε τὸ ποτήριον, οἱ δ’ ἄλλοι πάντεσ, ὡσ ἐφαίνετο πειρωμένοισ ἀδύνατον, ἀπέτισαν τὴν ζημίαν. "χαρίεισ οὖν Ἀγαπήστωρ καὶ ποιητέον εὐκόλουσ οὕτω καὶ ἱλαρὰσ τὰσ ἀμύνασ, ἀλλὰ μὴν καὶ προστάγμασιν ἐθιστέον χρῆσθαι πρὸσ ἡδονὴν καὶ ὠφέλειαν, τὰ οἰκεῖα καὶ δυνατὰ καὶ κοσμοῦντα τὸν δρῶντα προστάσσοντασ, ᾠδικοῖσ ᾆσαι, ῥητορικοῖσ εἰπεῖν, φιλοσόφοισ λῦσαί τι τῶν ἀπορουμένων, ποιηταῖσ προενέγκασθαι στίχουσ. "ἡδέωσ γὰρ εἰσ τοῦθ’ ἕκαστοσ ἄγεται καὶ προθύμωσ, ἵν’ αὐτὸσ αὑτοῦ τυγχάνει κράτιστοσ ὤν ὁ μὲν οὖν τῶν Ἀσσυρίων βασιλεὺσ ἆθλον ὑπὸ κήρυκοσ κατήγγειλε τῷ καινὴν ἡδονὴν ἐξευρόντι· "συμποσίου δὲ βασιλεὺσ; "ἀστεῖον ἆθλον ἂν καὶ γέρασ προθείη τῷ παιδιὰν ἀνύβριστον εἰσηγησαμένῳ καὶ τέρψιν ὠφέλιμον καὶ γέλωτα μὴ μώμου μηδ’ ὕβρεων ἀλλὰ χάριτοσ καὶ φιλοφροσύνησ ἑταῖρον· "ἐν οἷσ τὰ πλεῖστα ναυαγεῖ συμπόσια μὴ τυχόντα παιδαγωγίασ ὀρθῆσ. ἔστι δὲ σώφρονοσ ἀνδρὸσ ἔχθραν φυλάττεσθαι καὶ ὀργήν, ἐν ἀγορᾷ τὴν ἐκ πλεονεξίασ ἐν γυμνασίοισ καὶ παλαίστραισ ἐκ φιλονεικίασ ἐν δ’ ἀρχαῖσ καὶ φιλοτιμίαισ ἐκ φιλοδοξίασ ἐν δὲ δείπνῳ καὶ παρὰ πότον ἐκ παιδιᾶσ ἐπιτιθεμένην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION