Plutarch, Mulierum virtutes, Γυναίων Περγαμηνῶν 4:

ἔλαθε τὸν Μιθριδάτην, ἀλλὰ μηνύσεωσ γενομένησ, καθ’ ἕνα τῶν Γαλατῶν παρεδίδου σφαγησόμενον εἶτά πωσ ἀναμνησθεὶσ νεανίσκου πολὺ προέχοντοσ ὡρ́ᾳ καὶ κάλλει τῶν καθ’ αὑτὸν ᾤκτιρε καὶ μετενόει καὶ δῆλοσ ἦν ἀχθόμενοσ ὡσ ἐν πρώτοισ ἀπολωλότοσ· , ὅμωσ δ’ ἔπεμψεν, εἰ ζῶν εὑρεθείη, μεθεῖναι κελεύων ἦν δ’ ὄνομα τῷ νεανίσκῳ Βηπολιτανόσ καί τισ αὐτῷ τύχη θαυμαστὴ συνέπεσε·